DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.24934#0292
/
200
quiefco in his Chriilianis Inscriptionibus torqueatur » Qjsefce
pro quiefce Bolder. pag. 395. quescet pro quicfcit . Boldet*
pag. 346. 428. inde Benequefcenti . Boldet. pag. 317. 369.
Ouefquet pro Quiefcit . Boldet. pag. 431. Quesquas pro Quie-
scas m annuio antiquo apud Bonarrot. Vetr. Antich. pag. iqe.
iterum edito a doctissimo & amicissimo Viro Antonio Franci-
sco Gorio Par. I. Inscr. £tr. Urb. p. 314. inde Benequesquen-
ti apud eumdem Bonarrotium loco laud. & Boldet. pag. 83.
432? 433. & P. Lupi in Coxmment. toties laudato pag. 134.
Demum Cesque pro Quiefce Boldet. pag. 360. 397. 43432.
436. inde Benecefquenti . Boidet. pag. 461.
UI3HT. nMNd. Literam S geminatam loco X usurpatam
videmus in veteri Inscriptione apud Grut. pag. CCXCVlII.
4. quam Auguiii aevo po/itam Vir dodissimus censet. In Chri-
ltianorum certe monurnentis hx permutationes frequentissime
occurrunt. Quas omnes Ci quis marmorariorum oscitantiae tri-
buendas essie contenderet, is profe&o mea sententia longe aber-
raret . Duo autem in caulsa fuisse exiilimo, cur in his se-
quioris nsvi monumentis adeo latinx linguae puritas & ortho-
graphia deformata sit . Primo liogux ipsius mutatio; progre-
dientibus enim rrtaribus omnes linguas sensim varias , ac ma-
gnas mutationes habere ipsa docet experientia & nos alibi
paullo fuiius ostendimus; deinde marmorariorum .consuetudo in
lapidibus non pura, exquista, eleLla , sed usstata, trita, atque,
ut Quintilianus ait, vulgaria & quotidiana verba inlcribendi,
ac eo quidem prorsus rnodo, quo communi vulgi lermone re-
citabantur; cujus quidem rei certissimum exemplum hxc ea-
dem Inscriptio suppeditat sequenti verbo ANNU: non enim
aliam ob cauisam M litera ommissa ess:, niss quod pronuncian-
do quodammodo non proferebatur; quod, niss ex Quintiliano
Viri do6li animadvertissent, perpetua, & flrma Poetarum con-
suetudo elidendi syllabas ilias , quae M litera claudeventur,
certe nos docuissct . Quamobrem ab his sollicite conquiren-
dis, deinceps abflinebo.
C L I X.
T Rene cum dileBione; ifa cum Deo . Boldett. pag. 419. 420.
I frequentior est clausula in Face seu EN EIPHNH , quas
idcirco hic fortasse ommittitur, ne ex nomine mulieris verbo-
lum lusus , quem tanto opere inepti qun?runt , oriri posset,
Acclamationes Christianas , qux in lapidibus Coemeteriorum
oecur-
200
quiefco in his Chriilianis Inscriptionibus torqueatur » Qjsefce
pro quiefce Bolder. pag. 395. quescet pro quicfcit . Boldet*
pag. 346. 428. inde Benequefcenti . Boldet. pag. 317. 369.
Ouefquet pro Quiefcit . Boldet. pag. 431. Quesquas pro Quie-
scas m annuio antiquo apud Bonarrot. Vetr. Antich. pag. iqe.
iterum edito a doctissimo & amicissimo Viro Antonio Franci-
sco Gorio Par. I. Inscr. £tr. Urb. p. 314. inde Benequesquen-
ti apud eumdem Bonarrotium loco laud. & Boldet. pag. 83.
432? 433. & P. Lupi in Coxmment. toties laudato pag. 134.
Demum Cesque pro Quiefce Boldet. pag. 360. 397. 43432.
436. inde Benecefquenti . Boidet. pag. 461.
UI3HT. nMNd. Literam S geminatam loco X usurpatam
videmus in veteri Inscriptione apud Grut. pag. CCXCVlII.
4. quam Auguiii aevo po/itam Vir dodissimus censet. In Chri-
ltianorum certe monurnentis hx permutationes frequentissime
occurrunt. Quas omnes Ci quis marmorariorum oscitantiae tri-
buendas essie contenderet, is profe&o mea sententia longe aber-
raret . Duo autem in caulsa fuisse exiilimo, cur in his se-
quioris nsvi monumentis adeo latinx linguae puritas & ortho-
graphia deformata sit . Primo liogux ipsius mutatio; progre-
dientibus enim rrtaribus omnes linguas sensim varias , ac ma-
gnas mutationes habere ipsa docet experientia & nos alibi
paullo fuiius ostendimus; deinde marmorariorum .consuetudo in
lapidibus non pura, exquista, eleLla , sed usstata, trita, atque,
ut Quintilianus ait, vulgaria & quotidiana verba inlcribendi,
ac eo quidem prorsus rnodo, quo communi vulgi lermone re-
citabantur; cujus quidem rei certissimum exemplum hxc ea-
dem Inscriptio suppeditat sequenti verbo ANNU: non enim
aliam ob cauisam M litera ommissa ess:, niss quod pronuncian-
do quodammodo non proferebatur; quod, niss ex Quintiliano
Viri do6li animadvertissent, perpetua, & flrma Poetarum con-
suetudo elidendi syllabas ilias , quae M litera claudeventur,
certe nos docuissct . Quamobrem ab his sollicite conquiren-
dis, deinceps abflinebo.
C L I X.
T Rene cum dileBione; ifa cum Deo . Boldett. pag. 419. 420.
I frequentior est clausula in Face seu EN EIPHNH , quas
idcirco hic fortasse ommittitur, ne ex nomine mulieris verbo-
lum lusus , quem tanto opere inepti qun?runt , oriri posset,
Acclamationes Christianas , qux in lapidibus Coemeteriorum
oecur-