DOI Heft:
Abschnitt
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.22954#0006
6
rIaec postquam homines antiquissimi reuelatione diulna
accepistent, pro ca cogitandi simplicitate, quac primis mundi
temporibus locura habuit, aliter sentire non poterant, quam
■vitae principium ejje a corpore diuerfmn, naturae aereae a Deo homi-
nis corpori inditum. Atque haec prima quasi fuere st am in a pjy-
cholegiae antiquißmae. Narrationem enim modi et rafionis, qua
Deus hominem form alle t, traditionis oralis ope per omnes
Adami atque deinceps Noachi familias longe lateque sparsam
et diupropagatamesse, dubio carere videtur. Huiusnotitiae surcu-
los quosdam etramos in lobilibro inuenietle&or quiuis sagaci men-
te praeditus. Ita Cap. XXXIII, 4. Tnn ni? ruroj \2mry
■Spiritus Dei fecit me, atque halitus omnipotentis viuisicavit me.
Verbum OSW eandem habere, vim ac ns;, quod Moses adhibuit
Gen. II, 7. notum est. ntr nüEtt indicat igitur adtionera Del,
qua corpus per se inanimatum ope halitus animatum red-
didit.
Hunc vitae halitum corpus viuificantem deinceps ■aliis
nominibus insigniuere veteres. Cum nempe corpus halitu vi-
uo (o"n na(£'.■) praeditum animatum quid, (hrn ü?£ij) nominarent:
consuetudo inde orta estea, ut hominis partem, qua corpus
vivum redditur, simpliciter Nephesch appellarent, cuius vocis
ea vis est, ut indicet cum in vniuersum creaturam viuentem,
tum vero säepius hominem viuum vitae halitu sruentem, multis
denique locis vitae principium seu animam a corpore inanimato
diuersam, eamque ob caulTam ipsam hominis vitam.
Verbi taai potestas est ea, vt aclionem indicet spirmtis,
respirantis, animantis: cum igitur eandem fere virtutem habeat
verbum nH, halitum eipisit feil vtntum; hoc etiam vocabulo vsi
sunt homines ad indicandum vitae principium, hoirinis non
solum, sed et reliquorum animalium. Quoduis enim animal vi-
uum est (pro hebraeorum cogitandi et loquendi more
E^n HD 52 Y&H TO Gen. VII, 15O taro, in qua halitus eß vivus.
rIaec postquam homines antiquissimi reuelatione diulna
accepistent, pro ca cogitandi simplicitate, quac primis mundi
temporibus locura habuit, aliter sentire non poterant, quam
■vitae principium ejje a corpore diuerfmn, naturae aereae a Deo homi-
nis corpori inditum. Atque haec prima quasi fuere st am in a pjy-
cholegiae antiquißmae. Narrationem enim modi et rafionis, qua
Deus hominem form alle t, traditionis oralis ope per omnes
Adami atque deinceps Noachi familias longe lateque sparsam
et diupropagatamesse, dubio carere videtur. Huiusnotitiae surcu-
los quosdam etramos in lobilibro inuenietle&or quiuis sagaci men-
te praeditus. Ita Cap. XXXIII, 4. Tnn ni? ruroj \2mry
■Spiritus Dei fecit me, atque halitus omnipotentis viuisicavit me.
Verbum OSW eandem habere, vim ac ns;, quod Moses adhibuit
Gen. II, 7. notum est. ntr nüEtt indicat igitur adtionera Del,
qua corpus per se inanimatum ope halitus animatum red-
didit.
Hunc vitae halitum corpus viuificantem deinceps ■aliis
nominibus insigniuere veteres. Cum nempe corpus halitu vi-
uo (o"n na(£'.■) praeditum animatum quid, (hrn ü?£ij) nominarent:
consuetudo inde orta estea, ut hominis partem, qua corpus
vivum redditur, simpliciter Nephesch appellarent, cuius vocis
ea vis est, ut indicet cum in vniuersum creaturam viuentem,
tum vero säepius hominem viuum vitae halitu sruentem, multis
denique locis vitae principium seu animam a corpore inanimato
diuersam, eamque ob caulTam ipsam hominis vitam.
Verbi taai potestas est ea, vt aclionem indicet spirmtis,
respirantis, animantis: cum igitur eandem fere virtutem habeat
verbum nH, halitum eipisit feil vtntum; hoc etiam vocabulo vsi
sunt homines ad indicandum vitae principium, hoirinis non
solum, sed et reliquorum animalium. Quoduis enim animal vi-
uum est (pro hebraeorum cogitandi et loquendi more
E^n HD 52 Y&H TO Gen. VII, 15O taro, in qua halitus eß vivus.