DOI Heft:
Abschnitt
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.22955#0021
*1
je? * «
Atenirn hoc loco non quaeritur: quam habuerint proto-
plafti, in ftatu, quem vocant integritatis de aiihna et de
vita perenni notitiam, fed quid Deus hominibus peccntoriius
mortis poenam timentibus, de vita poft mortem futura reuelaue-
rit et deinceps in litteris f. confignari curauerit?
Dubium tertium fubinde. ab Henochi fatis et vaticiniis
petitur, hoc modo: ”Si Henochus fublatus eft a Deo, quia
ipfi placuit Gen. V, 22, Ebr, XI, 5. fequitur eum in vitam
beatam translatum efte.”
Atqui vero hoc non nego. Quaero autem, an ex hoc
Henochi abitu iure fuo colligere potuerint horaines. Heno-
chi tempore viuentes, illum non modo in caelum ehe recep-
tum, fed et reliquos homines, pia mente Deum colentes,
quamuis monantur modo ordinario et tempore tum confue-
to, fimili ratione ftatim poft mortem in caelum translatum
iri. Quonam argumento hoc quis probare poterit non Vi-
deo. ’’ At, audio, Henochus nonne iudicium Dei extremum
vaticinio praedixit? ” Omnino. Et ex hoc vaticinio intelli-
gebant quidem homines, peccatoribus poenas elfe conftitutas;
vtrum vero in hac folum, an et in futura vita, hoc dubium
multis videri poterat. Et ft vel maxime inde collegiflent, fu-
turum efle iudicium poft mortem cuiuis conftitutum, hoc
meis quidem rationibus contrarium non eft. Probaui enim
et repetii fupra, veteres habuifte aliquam vitae futurae fpem.
Pari modo obiectiones caeterae ab Abrahami, Iacobi, Dauidis
et reliquorum Prophetarum fide et futurae reftirre&ionis fpe
petitis, non feriunt me, hanc fpem docentem et defendentem.1
Vnam igitur adhuc dubitationem proferam, magnäm ve-
ritatis fpeciem prae fe ferentem: ” Potuitne fides in futu-
rum Mcffiam locum habere in iis, quorum notitia de ftatil
animarum poft mortem adeo erat obfcura et irnperfcfla?
Poterantne placide diem obire fupremum probi illi homines
et fidel es ? Quonam vtebantur folamine in mortis morrcnto
co-nftituti'? ”
C 3 Harum
je? * «
Atenirn hoc loco non quaeritur: quam habuerint proto-
plafti, in ftatu, quem vocant integritatis de aiihna et de
vita perenni notitiam, fed quid Deus hominibus peccntoriius
mortis poenam timentibus, de vita poft mortem futura reuelaue-
rit et deinceps in litteris f. confignari curauerit?
Dubium tertium fubinde. ab Henochi fatis et vaticiniis
petitur, hoc modo: ”Si Henochus fublatus eft a Deo, quia
ipfi placuit Gen. V, 22, Ebr, XI, 5. fequitur eum in vitam
beatam translatum efte.”
Atqui vero hoc non nego. Quaero autem, an ex hoc
Henochi abitu iure fuo colligere potuerint horaines. Heno-
chi tempore viuentes, illum non modo in caelum ehe recep-
tum, fed et reliquos homines, pia mente Deum colentes,
quamuis monantur modo ordinario et tempore tum confue-
to, fimili ratione ftatim poft mortem in caelum translatum
iri. Quonam argumento hoc quis probare poterit non Vi-
deo. ’’ At, audio, Henochus nonne iudicium Dei extremum
vaticinio praedixit? ” Omnino. Et ex hoc vaticinio intelli-
gebant quidem homines, peccatoribus poenas elfe conftitutas;
vtrum vero in hac folum, an et in futura vita, hoc dubium
multis videri poterat. Et ft vel maxime inde collegiflent, fu-
turum efle iudicium poft mortem cuiuis conftitutum, hoc
meis quidem rationibus contrarium non eft. Probaui enim
et repetii fupra, veteres habuifte aliquam vitae futurae fpem.
Pari modo obiectiones caeterae ab Abrahami, Iacobi, Dauidis
et reliquorum Prophetarum fide et futurae reftirre&ionis fpe
petitis, non feriunt me, hanc fpem docentem et defendentem.1
Vnam igitur adhuc dubitationem proferam, magnäm ve-
ritatis fpeciem prae fe ferentem: ” Potuitne fides in futu-
rum Mcffiam locum habere in iis, quorum notitia de ftatil
animarum poft mortem adeo erat obfcura et irnperfcfla?
Poterantne placide diem obire fupremum probi illi homines
et fidel es ? Quonam vtebantur folamine in mortis morrcnto
co-nftituti'? ”
C 3 Harum