DOI Heft:
Abschnitt
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.22956#0007
?
ad mortem damnäti sint, Deo tarnen rursus viuant virtnte
(Matth. X, 28.) quod, cum haec scriberet Apoltolus, euene-
rat Stephano, Iacoho et aliis.“ Hane interpretandi rationem
probabilem esTe, vt concedamus, a nobis impetra're non pof-
sumus. Nam prim um non liquet, qui de lacobo commcde
dici possit, illi euangelium esse annunciatum cum ipfe potius
legatus Christi et nuntii laeti praeco esset. Idem valet de Ste-
phano, aliisque euangelii dottoribus, quos ludaei necarunt,
Quorum numerus vsque ad hoc tempus adeo magnus non
erat; nam in rehquos ecclesiae chriflianae ciues ludaeorura
furor nihil fere valebat, ob Romanorum in eosdem Imperium.
Deinde hic explicandi modus non conspirat verbis antece-
dentibus et loquendi formulae univerfali a Petro adhibitae.
Distribuit enim totum genus humanum duas in partes, quarurn
altera otnnes viui sunt, altera omnes mortui Denique ex vni-
uersa orationis indole intelligitur, Petrum de iudicio non
hominum, fed Dd, et quidem de iudicio extremo sermonem
habere, liquidem praedicit, perditos et sceleratos homines
rationem vitae improbae reddituros iudici omnium, et qui.
dem eo tempore, quod vltimum ess et omnium rerum bumanarum.
(com. 3—7O
Quum le&orem attentum huilts loci non facile fugere
potest notio vniuerfalis latens in voce mortui, interpretum non-
nulli censent *), omnes sub illo comprehendi beatos coelites,
mortis quidem poenam ex fententia diu. paffi, at /pirihi apud
Deum vitam viuentes aeternam. Sed analogiae dodtrinae
in literis N. T. traditae ideo non consentanea else videtur
haec explicandi methodus, quod beati coelites iamantequam
Christus mortem subiret et evangelium praedicari coeperit
Spiri-
*) Vid, loh. Gerhard! Commentar, super prior. ef isr, Petr, ad h. 1,
ad mortem damnäti sint, Deo tarnen rursus viuant virtnte
(Matth. X, 28.) quod, cum haec scriberet Apoltolus, euene-
rat Stephano, Iacoho et aliis.“ Hane interpretandi rationem
probabilem esTe, vt concedamus, a nobis impetra're non pof-
sumus. Nam prim um non liquet, qui de lacobo commcde
dici possit, illi euangelium esse annunciatum cum ipfe potius
legatus Christi et nuntii laeti praeco esset. Idem valet de Ste-
phano, aliisque euangelii dottoribus, quos ludaei necarunt,
Quorum numerus vsque ad hoc tempus adeo magnus non
erat; nam in rehquos ecclesiae chriflianae ciues ludaeorura
furor nihil fere valebat, ob Romanorum in eosdem Imperium.
Deinde hic explicandi modus non conspirat verbis antece-
dentibus et loquendi formulae univerfali a Petro adhibitae.
Distribuit enim totum genus humanum duas in partes, quarurn
altera otnnes viui sunt, altera omnes mortui Denique ex vni-
uersa orationis indole intelligitur, Petrum de iudicio non
hominum, fed Dd, et quidem de iudicio extremo sermonem
habere, liquidem praedicit, perditos et sceleratos homines
rationem vitae improbae reddituros iudici omnium, et qui.
dem eo tempore, quod vltimum ess et omnium rerum bumanarum.
(com. 3—7O
Quum le&orem attentum huilts loci non facile fugere
potest notio vniuerfalis latens in voce mortui, interpretum non-
nulli censent *), omnes sub illo comprehendi beatos coelites,
mortis quidem poenam ex fententia diu. paffi, at /pirihi apud
Deum vitam viuentes aeternam. Sed analogiae dodtrinae
in literis N. T. traditae ideo non consentanea else videtur
haec explicandi methodus, quod beati coelites iamantequam
Christus mortem subiret et evangelium praedicari coeperit
Spiri-
*) Vid, loh. Gerhard! Commentar, super prior. ef isr, Petr, ad h. 1,