DOI Heft:
Abschnitt
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.22956#0013
2. Timoth. IV, r. Nec poterant aliter facere, cum doftrr-
nae de Christo pars principalis haec eilet, patrem iudicaturum
neminem, omne iudkium filio tradidisie. loh. V, 22. Ex qui-
bus otnnibus sponte ssuit hoc, verbo emyysXi^essd-xi indicari
dodrinam de Christo et saluatore et dommo , et iudice om-
nium. Quod si itaque tnmibus impiorum in orco habitan-
tium norum fad:um fuit, Chrillum patiendo omnibus viam
ad salutem aperuisse, eique a patre traditum eile imperium
in omnes, quid quaeso hac veritatis notitia in animis poe-
narum sensu afflidis, Deum efficere voluilTe putemus? Non-
ne hoc, vt intelligerent, Deum non else malorum, quae
patiantur, audorem; illum , redemtore vniuerfali constituto,
saluti orr.nium consuluifle, atque veile, vt huic domino et
vniuerso redori omnes obediant, qui in coelis et in terra
et sub terra in orco sint? Nonne hac ratione melius, quam
antea, intelligere poterant miseri inferni incolae, se coram
iudicio diuino excusationem habere nullam; se, si, quae
in pocestate sua sita erant, fecerint, legibus sibi notis obe-
diendo, interitum effugere et ope Christi salutis aeternae
compotes fieri potuilTe? Ex noua hac veritatum notitia no.
uos excitari motus animi, quis non intelligit? Mentem cul-
pae suae consciam trilhtia affici et moerore, consideratione
amoris diuini omnes, etiam malos, in redemtione vniuersali
compledentis pudore suffundi, et ad resipiscentiam inclina-
ri, animum autem ita affedum, poenis externis facilius ad
obsequium Deo praestandum adigi poste', quotusquisque est,
qui non sponte sua intelligat ? Damnati igitur quamuis ali-
quando, iudicio extremo per Christum habito, poenis affi-
ciendi (int per corpus inssigendis rru^i) animo tarnen
seu spiritu Deo viuent. hxto. Qsov wevy.xri) His ita
compositis dicendi formae kxtx -9-sov et mt«, longam
non desiderabunt interpretis orationem. Notum enim est,
particulam ««t« multis in locis librorum V. T. adhiberi ad
B 3 expri-
nae de Christo pars principalis haec eilet, patrem iudicaturum
neminem, omne iudkium filio tradidisie. loh. V, 22. Ex qui-
bus otnnibus sponte ssuit hoc, verbo emyysXi^essd-xi indicari
dodrinam de Christo et saluatore et dommo , et iudice om-
nium. Quod si itaque tnmibus impiorum in orco habitan-
tium norum fad:um fuit, Chrillum patiendo omnibus viam
ad salutem aperuisse, eique a patre traditum eile imperium
in omnes, quid quaeso hac veritatis notitia in animis poe-
narum sensu afflidis, Deum efficere voluilTe putemus? Non-
ne hoc, vt intelligerent, Deum non else malorum, quae
patiantur, audorem; illum , redemtore vniuerfali constituto,
saluti orr.nium consuluifle, atque veile, vt huic domino et
vniuerso redori omnes obediant, qui in coelis et in terra
et sub terra in orco sint? Nonne hac ratione melius, quam
antea, intelligere poterant miseri inferni incolae, se coram
iudicio diuino excusationem habere nullam; se, si, quae
in pocestate sua sita erant, fecerint, legibus sibi notis obe-
diendo, interitum effugere et ope Christi salutis aeternae
compotes fieri potuilTe? Ex noua hac veritatum notitia no.
uos excitari motus animi, quis non intelligit? Mentem cul-
pae suae consciam trilhtia affici et moerore, consideratione
amoris diuini omnes, etiam malos, in redemtione vniuersali
compledentis pudore suffundi, et ad resipiscentiam inclina-
ri, animum autem ita affedum, poenis externis facilius ad
obsequium Deo praestandum adigi poste', quotusquisque est,
qui non sponte sua intelligat ? Damnati igitur quamuis ali-
quando, iudicio extremo per Christum habito, poenis affi-
ciendi (int per corpus inssigendis rru^i) animo tarnen
seu spiritu Deo viuent. hxto. Qsov wevy.xri) His ita
compositis dicendi formae kxtx -9-sov et mt«, longam
non desiderabunt interpretis orationem. Notum enim est,
particulam ««t« multis in locis librorum V. T. adhiberi ad
B 3 expri-