Universität Erlangen [Hrsg.]: Ad sacra pentecostalia religiose celebranda civium academicorum pietatem auctoritate senatus excitaturus (1796)

6

muenirent positum in textu hebraico, illius in locum consti.
tuerunt y.vquv; interpretes alii,hanc graecorum consuetudinera
imitati, lehouae cum dominipari modo permutarunt compel-
latione. Itaaccidit, vt locis permultis nomennaturae diuinae
aeternae accommodatissimum, in bibliorum versione graeca
tmv LXX deieretur, intruso alio vocabulo, quo, dei quast
forma mutata, le&orum animis sensus ingerebatur, a sensu
Mosis et vatum diu. reliquorum longe remotus. Quan-
tum enim lehovae voeabuli vis, differat a potestate alte-
rius islius nominis, paucis vix potesb exprimi. Sum-
tnutD er vltimum, quod humana mens, Omnibus eogi-
' tandi viribus intentis, in dei natura, spiritibus creatis
in sempiternum occulta, assequi valet, est hoc, quod fern-
per exißit. Ex hac, non fidta, sed ex ipsa hebraicae lin-
guae indole depromta obseruatione, explicanda eit phra-
sis illa solennis , a Mose saepius repetita, et deo loquenti
tributa: Ego fum Iehova. Ad hanc huius diuini nominis
v.bercatem exhauriendam, quam parum apta lint verba:
ego fum dominus, omnes, vel me non monente, sentient
iustiharum rerum aestimatores. Adeo enim differunt, vtin
accurata, libri hebraici in aliamlinguam versione conficienda,
permutari plane nequeant h). Haec tarnen permutatio
cum
7>) Recte itaque auctor nouae verssonis Graecae pentateuchi, ex
vnico sansti Marci bibliothecae codice Veneto ope Villoisonii
descripti et a S. V. Ammonio prinnnn editi, nomen diuinutst
Iehovah verttere solet o onuTta, quod quidem non longe
■ab est

V

I