DOI Heft:
Abschnitt
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.22959#0017
-— IT.
Httius itaque generis erroribus, a Christianis ex Tudaco-
tum seholis in ecelesiam dei trausiatis apostoius obviam ivit, de-
inen straJiirus, non per angclum, sed per siiium dei unigenitum
omnia esse crcata; de filio uno dici poiTe, quae de Iehova
Ps. ClI, 26. scripta sunt; filio esse regnum dei aeternum; illum
in throno patris elatum, ad dextram ipsius sedentem, Omnibus
angelis, ipsi scrvientibus, hnperare Ebr. 1,13.
Pari ratione capitis etiam secundl argumentum salßs Chri-
ßianorum quorwidam opinionibus de angelorum dignitate oppo-
situm eile, leclorum quivis sponte sua intelligit. Demonstrat
enim epißolae audor, lesurn Chrirtum, dei filium, etiam quoad
humanain naturam, quae ad tcmpus infra angelorum ordinem
constituta, postea autem supra omnia rerum creatarum genera
elata sit, angelis maiorem esse, quem locum S. V. Starr in-
geniose, ut solet, et accurate explicuit *).
VII. Ex his hucusque diclis V3ria deduei possunt con.
seclaria , quae, cum ad illusiranda historici generis argumenta,
tum ad N. T. loca quaedam rite interpretanda, vim habere vi»
dentur non mediocrem.
1) Primum quidem adhlberi possunt ad investigandum ve-
rum nominis Ebraeorum, ad quos epistola missä esse dicitur,
significatum. Est enim quaestio: quinaru fuerint isti Ebraei?
adeo intricata et in varias partes ab interpretibus versa, ut sint,
qui dubitent, an haec res unquam eerto definiri polsit **), Non
ad Iudaeos, sed ad Iudaeo - Christianos epistolam esse missam
dubio caret. Ergo erant homines chrissiani, qui sive in Palae-
stina, sive in vicinitate inter Iudaeos hebraica lingua utentes vi«
*) Pauli Brief an die Ebraer erläutert etc. Tübing. 1780. p. 28.
**) Secundnm iudicium S. V. Rofenmüllcri, recensentis plus quam
decem diversas interpretum sementias, in Scholiorum prooa-
mio in hanc epistolam.
c
Httius itaque generis erroribus, a Christianis ex Tudaco-
tum seholis in ecelesiam dei trausiatis apostoius obviam ivit, de-
inen straJiirus, non per angclum, sed per siiium dei unigenitum
omnia esse crcata; de filio uno dici poiTe, quae de Iehova
Ps. ClI, 26. scripta sunt; filio esse regnum dei aeternum; illum
in throno patris elatum, ad dextram ipsius sedentem, Omnibus
angelis, ipsi scrvientibus, hnperare Ebr. 1,13.
Pari ratione capitis etiam secundl argumentum salßs Chri-
ßianorum quorwidam opinionibus de angelorum dignitate oppo-
situm eile, leclorum quivis sponte sua intelligit. Demonstrat
enim epißolae audor, lesurn Chrirtum, dei filium, etiam quoad
humanain naturam, quae ad tcmpus infra angelorum ordinem
constituta, postea autem supra omnia rerum creatarum genera
elata sit, angelis maiorem esse, quem locum S. V. Starr in-
geniose, ut solet, et accurate explicuit *).
VII. Ex his hucusque diclis V3ria deduei possunt con.
seclaria , quae, cum ad illusiranda historici generis argumenta,
tum ad N. T. loca quaedam rite interpretanda, vim habere vi»
dentur non mediocrem.
1) Primum quidem adhlberi possunt ad investigandum ve-
rum nominis Ebraeorum, ad quos epistola missä esse dicitur,
significatum. Est enim quaestio: quinaru fuerint isti Ebraei?
adeo intricata et in varias partes ab interpretibus versa, ut sint,
qui dubitent, an haec res unquam eerto definiri polsit **), Non
ad Iudaeos, sed ad Iudaeo - Christianos epistolam esse missam
dubio caret. Ergo erant homines chrissiani, qui sive in Palae-
stina, sive in vicinitate inter Iudaeos hebraica lingua utentes vi«
*) Pauli Brief an die Ebraer erläutert etc. Tübing. 1780. p. 28.
**) Secundnm iudicium S. V. Rofenmüllcri, recensentis plus quam
decem diversas interpretum sementias, in Scholiorum prooa-
mio in hanc epistolam.
c