DOI Heft:
Abschnitt
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.22959#0023
tur, doclores olim et scriptores ecclesiassicos a vero longe ab.
errasse, cjuoties ad confirmandam filü unigeniti, seu Aey», di'
vinüatem ad Philonis aucloritatem atque consensum provoca»
rent. Hunc errorem illos saepius conimisilTe, multis scripto.
runi ccclesiaslicorum sententiis comprobatur. Eusebius inpri-
mis Caes. hoc fecit in praep. evang. üb. VII. cap. 13. et 21. ali-
isque locis compluribus. Sinistra haec cogitandi de filio dei
et loquendi ratio, errores genuit longe plures, quam qui ex
ipsa Piatonis Philosophia prognati sunt. Nam plurimt eorum ,
qui Arn placitis favebant, ex his fontibus philosophiae inpri-
mis hausisse videntur. Simili ratione decepti sunt theologj
inulti, qui Chrifli divinitatem confirmaturi ad ludaeorum con-
sensum et teslimonia provocarent. Sic e. c. G. Bullus, illustris
ille sidei Nicaenae defensor, scripsit, Philonem, ludaeum , do-
chinam de A«y<w, dei filio, ante, quam Chrissus et Aposloli
illam protulillent, ex antiqua ludaeorum Cabbala, seu traditio-
ne, hausisse, cuius rei teßimonia multa collegit sect. I. Desen-
ßonis fid. Nicaen.
Tantorum virorum erroribus discant scripturae s. inter-
pretes sapere, ut caveant sibi , ne dtcipiantur verbontm aliqua
simüitudmey qui error hodie admodum vulgaris e(L Quidquid
enim inveniunt in ludaeorum libris, quod form am doclrinae
cuiusdam cvangelicae refert, id eandem llatuunt exprimere
sententiam. Hac ratione ludaeis tribuuut notiones doclrinas-
que chrissianas, docloribus autem evangclii errores adscribunt
iudaicos. Quoties nostro ultimo decennio dessuxo hoc factum
esie deprehendimas ? Quoties fine omni ratione idonea di-
ctum : lesum et apofiolos sermonem attemperasTe ludaeorum
erroribus? Omnino accommodarunt se loquendi temporum
suorum consuetudini; errores autem ludaeorum inter evangclii
doclrinas nullo modo receperuut, scd, quod et hoc, a nobis,
proposito exemplo demonslratur, falsis opinionibus veritatem
opposuerunt. A spiritu enim veritatis ducli tradiderunt verita-
tem , non iudaicas iabulas „ loh. XVI, 13. etc. 2 Petr. 1, 16,
errasse, cjuoties ad confirmandam filü unigeniti, seu Aey», di'
vinüatem ad Philonis aucloritatem atque consensum provoca»
rent. Hunc errorem illos saepius conimisilTe, multis scripto.
runi ccclesiaslicorum sententiis comprobatur. Eusebius inpri-
mis Caes. hoc fecit in praep. evang. üb. VII. cap. 13. et 21. ali-
isque locis compluribus. Sinistra haec cogitandi de filio dei
et loquendi ratio, errores genuit longe plures, quam qui ex
ipsa Piatonis Philosophia prognati sunt. Nam plurimt eorum ,
qui Arn placitis favebant, ex his fontibus philosophiae inpri-
mis hausisse videntur. Simili ratione decepti sunt theologj
inulti, qui Chrifli divinitatem confirmaturi ad ludaeorum con-
sensum et teslimonia provocarent. Sic e. c. G. Bullus, illustris
ille sidei Nicaenae defensor, scripsit, Philonem, ludaeum , do-
chinam de A«y<w, dei filio, ante, quam Chrissus et Aposloli
illam protulillent, ex antiqua ludaeorum Cabbala, seu traditio-
ne, hausisse, cuius rei teßimonia multa collegit sect. I. Desen-
ßonis fid. Nicaen.
Tantorum virorum erroribus discant scripturae s. inter-
pretes sapere, ut caveant sibi , ne dtcipiantur verbontm aliqua
simüitudmey qui error hodie admodum vulgaris e(L Quidquid
enim inveniunt in ludaeorum libris, quod form am doclrinae
cuiusdam cvangelicae refert, id eandem llatuunt exprimere
sententiam. Hac ratione ludaeis tribuuut notiones doclrinas-
que chrissianas, docloribus autem evangclii errores adscribunt
iudaicos. Quoties nostro ultimo decennio dessuxo hoc factum
esie deprehendimas ? Quoties fine omni ratione idonea di-
ctum : lesum et apofiolos sermonem attemperasTe ludaeorum
erroribus? Omnino accommodarunt se loquendi temporum
suorum consuetudini; errores autem ludaeorum inter evangclii
doclrinas nullo modo receperuut, scd, quod et hoc, a nobis,
proposito exemplo demonslratur, falsis opinionibus veritatem
opposuerunt. A spiritu enim veritatis ducli tradiderunt verita-
tem , non iudaicas iabulas „ loh. XVI, 13. etc. 2 Petr. 1, 16,