DOI Heft:
Abschnitt
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.22961#0009
9
Saluten? et seiicitafrern suturäm, apostoiis a Christo
promißam, non criri ex rerum externarum praestantia ,
e. c. loci amoenitate, babitaculorum splendore etc., sed
vel inprimis na sei ex notitia dei clariori, ex animi puri
senübus virtutisque sludio slagrantien etc. concedent-om-
lies , qui de animae natura vel mediocrem assecuti sunt
intelligentiam. Iam vero apostolorum praeseantior rerum
diuinarum notitia vna nitebatur fide in Cimflum, et certis-
slma iila animi persuastone , ipsurn este supremum dei le*
gatum, dei patris effigiem, eiusdemque promißiones ad
unam omn.es impietum iri. Huius fidei vi et esstcaeia ani-
inis emendati, ad omne virtutis genus apti et proni erant
redditi. Hoc siduciae in Christo poßtae sundamentum
euersum fuilTet et destru&um in apostolorum animis , st
non in isturn locum translati estent, vbi Christus glorifi-
catus se illis conspi eien dum praebuisset. Quantum enim
dubitationum conssi&um in -apostoiis oriturum fühle, quan-
tic et quam pericuiosis doloribus eosdem affeclum iri,
certseamus, st in mundi regionem quandam fuistent trans-
lati , quo vel soli stbi iihsque cogitationibus reiieli, vel
in ipirituum quorundam, vel animarum aliarum consortio
collocati, incerti suistent, quid illis sperandum, quid ti.
mendum eilet; quid illis in posterum accidat et futurum
sit? ” Vbinam (ita forte suistent cogitaturi) vbinam lo*
corum est ille lesus.., qui übi ipli nobisque persuasit, se,
in regni diuini throno exaltatum, dominum sore viuen-
tium atque mortuorurn; quem ncs Iudaeis atque genti-
B bus
Saluten? et seiicitafrern suturäm, apostoiis a Christo
promißam, non criri ex rerum externarum praestantia ,
e. c. loci amoenitate, babitaculorum splendore etc., sed
vel inprimis na sei ex notitia dei clariori, ex animi puri
senübus virtutisque sludio slagrantien etc. concedent-om-
lies , qui de animae natura vel mediocrem assecuti sunt
intelligentiam. Iam vero apostolorum praeseantior rerum
diuinarum notitia vna nitebatur fide in Cimflum, et certis-
slma iila animi persuastone , ipsurn este supremum dei le*
gatum, dei patris effigiem, eiusdemque promißiones ad
unam omn.es impietum iri. Huius fidei vi et esstcaeia ani-
inis emendati, ad omne virtutis genus apti et proni erant
redditi. Hoc siduciae in Christo poßtae sundamentum
euersum fuilTet et destru&um in apostolorum animis , st
non in isturn locum translati estent, vbi Christus glorifi-
catus se illis conspi eien dum praebuisset. Quantum enim
dubitationum conssi&um in -apostoiis oriturum fühle, quan-
tic et quam pericuiosis doloribus eosdem affeclum iri,
certseamus, st in mundi regionem quandam fuistent trans-
lati , quo vel soli stbi iihsque cogitationibus reiieli, vel
in ipirituum quorundam, vel animarum aliarum consortio
collocati, incerti suistent, quid illis sperandum, quid ti.
mendum eilet; quid illis in posterum accidat et futurum
sit? ” Vbinam (ita forte suistent cogitaturi) vbinam lo*
corum est ille lesus.., qui übi ipli nobisque persuasit, se,
in regni diuini throno exaltatum, dominum sore viuen-
tium atque mortuorurn; quem ncs Iudaeis atque genti-
B bus