DOI Heft:
Heft 1 (Ἰανουάριος 1862)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.12172#0010
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΕ
ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΗ
ΥΠΟ
ΤΙΙ2 ΕΝ ΑΘΙΙΜΙ2 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ! ΕΤΑΙΡΙΑ!
ΑΑΠΑΝΙΙί ΤΗ2 ΒΑ2ΙΑΚΗ2 ΚΥΒΕΡΝΗ2Ε22.
ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β'. ΕΤΟΣ Α'. 1862. ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ. ΤΕΤΧΟΣ Α. 1ΑΝΟΓΑΡ10Γ.
ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΟΥ ΤΕΓΧΟΤΣ—πρόλογος.—έλληνικαΐ έηγραψαί.—λατινικαΐ έπιγραφαί.—αρχαιολογικοί ειδήσεις.—
Α' έν στήλει λίθίνει και στήσαι έν τω τεμέ-
ΕΑΑΗΝΙΚΑΙ ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ.
νει [της θεο]ϊ
25 οί δργεώνες
Ψήφισμα δργεώνων ε?ί τψ ίέρειαν Γλαϋχον. Γλαΰκον.
(ορα πίνακα Α'.)
@εο^ ή επιγραφή αυτή (άρ. 1. -ίνα/ι Α') ευρέθη προ
μηνός είς τούς Μύλους Πειραιώς, θέσιν ουτω καλου-
£πΙ Ηρακλείτου άρχοντος Μουνιχιώνος μένην, και ήγοράσΟη παρά τοΰ φιλότιμου δημάρχου
αγορά κυρία Πάρμονος Παρμενίσκου Πειραιώς κυρίου Λουκά 'Ράλλη διά το έν Πειραιεΐ
1_,πιεικιοης ειπεν επειοή 1 λαυκον, ιε- αρχαιολογικον μουσειον, ο πρώτος αυτός ιορυσεκαιφι-
5 ρεια λαχοϋσα είς τον ένιαυτόν τον έπι λοτιμεΐται νά πλουτίζη. πάση μηχανή ΰηρεύων τάςαύ-
Εύφιλήτου άρχοντος, κ[α]λώς και εύσεβώς τοΰ άνευρισκομένας αρχαιότητας, πολλάς δέ και αυτός
τήν ίερωσύνην έςήγαγδν και τά λοιπά άνασκάπτων. τοΰτο δέ το μουσειον θά όνομάζωμεν τοΰ
έφιλοτιμήΟη, οία προσήκεν τεΓ θεώ, λοιπού μουσειον Πειραιώς προς διάκρισιν τών έν
ό'πως άν ουν και οί οργεώνες ααίνωνται Αθήναις.
10 χάριν αποδίδοντες τοις φιλοτιμούμε- τό άςιόλογον της παρούσης επιγραφής δεν χρήζει
ναις τών λαγχανουσών ιερειών είς τε σχολίων διά τους γνωρίζοντας εις πόσην αβεβαιότητα
~ην θεόν και είς τό κοινάν τών δργεώνων, ευρίσκονται τά περί δργεώνων και τών δμοίων αύτοΓς
αγαΟεΓ τύχει ! δεόόχΟαι τοίς όργεώσιν έν Αττική κοινών έπειτα ουδέ τόπος έμεινε σήμε-
επαινέσαι την ίέρειαν Γλαϋκον και ρον νά γράψω τι περιττότερον περί αυτής, άλλ' ουδέ πρέ-
15 στεφανώσαι θαλλοΰ στεφάνιο εύσε- πον νομίζω νά κατατρίβω είς μάτην τον χρόνον και νά γε-
οεία» ένεκεν της εί[ς] τήν &εόν και φίλο- μίζω τον χώρον της παρούσης εφημερίδος έπαναλαμβά-
αμίας της είς εαυτούς. άναΟ είναι δέ νων πράγματα γνωστά και είκοτολογών άναπόδεικτα, ένυ>
αυτής και εικόνα έν τω ναω· στεφανοΰν εχομεν τόσην υλην έπιγραφικήν και εργα της τέχνης παν-
8ε και είς τον έπειτα χρόνον κατ' ένιαυ- τοΐα, περιμένοντα ζωήν και σωτηρίαν διά πανομοιοτύ-
20 τ]ο\ καΟ' έκάστην θυσίαν και άναγορεύειν που εκδόσεως έν τήδε τη βίολω. οί θέλοντες ούν
τ]ον στέφανον αύτη; ιούς έπιμελητάς. άνα- μερικωτέρας πληροφορίας περί τών δργεώνων και τών
Ιϋράψαι δέ τόδε τό ψήφισμα τους όργεώνας κατ' αυτούς, άς άναζητήσωσιν είς τά αρχαιολογικά
ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΗ
ΥΠΟ
ΤΙΙ2 ΕΝ ΑΘΙΙΜΙ2 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ! ΕΤΑΙΡΙΑ!
ΑΑΠΑΝΙΙί ΤΗ2 ΒΑ2ΙΑΚΗ2 ΚΥΒΕΡΝΗ2Ε22.
ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β'. ΕΤΟΣ Α'. 1862. ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ. ΤΕΤΧΟΣ Α. 1ΑΝΟΓΑΡ10Γ.
ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΟΥ ΤΕΓΧΟΤΣ—πρόλογος.—έλληνικαΐ έηγραψαί.—λατινικαΐ έπιγραφαί.—αρχαιολογικοί ειδήσεις.—
Α' έν στήλει λίθίνει και στήσαι έν τω τεμέ-
ΕΑΑΗΝΙΚΑΙ ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ.
νει [της θεο]ϊ
25 οί δργεώνες
Ψήφισμα δργεώνων ε?ί τψ ίέρειαν Γλαϋχον. Γλαΰκον.
(ορα πίνακα Α'.)
@εο^ ή επιγραφή αυτή (άρ. 1. -ίνα/ι Α') ευρέθη προ
μηνός είς τούς Μύλους Πειραιώς, θέσιν ουτω καλου-
£πΙ Ηρακλείτου άρχοντος Μουνιχιώνος μένην, και ήγοράσΟη παρά τοΰ φιλότιμου δημάρχου
αγορά κυρία Πάρμονος Παρμενίσκου Πειραιώς κυρίου Λουκά 'Ράλλη διά το έν Πειραιεΐ
1_,πιεικιοης ειπεν επειοή 1 λαυκον, ιε- αρχαιολογικον μουσειον, ο πρώτος αυτός ιορυσεκαιφι-
5 ρεια λαχοϋσα είς τον ένιαυτόν τον έπι λοτιμεΐται νά πλουτίζη. πάση μηχανή ΰηρεύων τάςαύ-
Εύφιλήτου άρχοντος, κ[α]λώς και εύσεβώς τοΰ άνευρισκομένας αρχαιότητας, πολλάς δέ και αυτός
τήν ίερωσύνην έςήγαγδν και τά λοιπά άνασκάπτων. τοΰτο δέ το μουσειον θά όνομάζωμεν τοΰ
έφιλοτιμήΟη, οία προσήκεν τεΓ θεώ, λοιπού μουσειον Πειραιώς προς διάκρισιν τών έν
ό'πως άν ουν και οί οργεώνες ααίνωνται Αθήναις.
10 χάριν αποδίδοντες τοις φιλοτιμούμε- τό άςιόλογον της παρούσης επιγραφής δεν χρήζει
ναις τών λαγχανουσών ιερειών είς τε σχολίων διά τους γνωρίζοντας εις πόσην αβεβαιότητα
~ην θεόν και είς τό κοινάν τών δργεώνων, ευρίσκονται τά περί δργεώνων και τών δμοίων αύτοΓς
αγαΟεΓ τύχει ! δεόόχΟαι τοίς όργεώσιν έν Αττική κοινών έπειτα ουδέ τόπος έμεινε σήμε-
επαινέσαι την ίέρειαν Γλαϋκον και ρον νά γράψω τι περιττότερον περί αυτής, άλλ' ουδέ πρέ-
15 στεφανώσαι θαλλοΰ στεφάνιο εύσε- πον νομίζω νά κατατρίβω είς μάτην τον χρόνον και νά γε-
οεία» ένεκεν της εί[ς] τήν &εόν και φίλο- μίζω τον χώρον της παρούσης εφημερίδος έπαναλαμβά-
αμίας της είς εαυτούς. άναΟ είναι δέ νων πράγματα γνωστά και είκοτολογών άναπόδεικτα, ένυ>
αυτής και εικόνα έν τω ναω· στεφανοΰν εχομεν τόσην υλην έπιγραφικήν και εργα της τέχνης παν-
8ε και είς τον έπειτα χρόνον κατ' ένιαυ- τοΐα, περιμένοντα ζωήν και σωτηρίαν διά πανομοιοτύ-
20 τ]ο\ καΟ' έκάστην θυσίαν και άναγορεύειν που εκδόσεως έν τήδε τη βίολω. οί θέλοντες ούν
τ]ον στέφανον αύτη; ιούς έπιμελητάς. άνα- μερικωτέρας πληροφορίας περί τών δργεώνων και τών
Ιϋράψαι δέ τόδε τό ψήφισμα τους όργεώνας κατ' αυτούς, άς άναζητήσωσιν είς τά αρχαιολογικά