Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1862(1863))

35 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΕ. 36

παρ' όύδενΐ των προσιτών εμοί ευρον αυτάς, ουδ' Ιγα> *Ρ· 45.

χατώρθωαα νά τάς έκδώσω εντελώς δμο£ας· διότι δ τυ- ΗΕΡΜΛΙΟΣΜΕΕΓΡΕΚΕΙΜΕΛΙΟΝΑΛΟΝ

5Τθγρο?.φος οδτ' αυτός είχε τους πρέποντα; χαρακτήρας, ή%οι

οΰτε παρ' 3λλψ ευρε ζητήσας, λέγει, είσίν δ'μως „Ε , μ2 ^ άλλων.

έπί τοΰ λίθου παραπλήσιοι τή έμή εχδοσει οί χαρακτήρες

τών γραμμάτων, πλην δτι 'έκεΐ μέν ίσοπαχή ένεγρά- Έάν, δέ $ ™ιαύ"1 ^«γνωσις έΡ9.ώ« έ'Χ^εν έντβόββ

ΙΓ , , > .ι , '# - νϊον ειοος έπιγραφής επι αγγείων εγω τουλανιστον ουτε εν

αησαν τα γράμματα και μετα ακρεμονων τερμιων ανα- , », , >ν ~γχ Τ 'Λ » ' „. ' ι

τ ' Ιγ ,γ^ 5 -ο ιΠ , -, τω δ τομω του ΟοΓρ. I. Ογ. ευρον τοιαυτην έπιγραφήν

λόγως μικρότερων των ενταύθα. 1 ουσόπουλος. 6*τβ έν ^ Χατ0,^γφ χΓϋν άγγείων τοΰ βασιλέως της Βαυα-

_ _ ρίας Λουδοβίκου ύπδ Ίανου ενθυμούμαι ότι απήντησα, τδ

δνομα δέ Ε ρμαιο ( ευρίσκεται έν τφ Ο. I. Ο. άρ. 8186

α' ποικιλα· ω; όνομα κεραμεως· το δ' αύτό χαΐ έν σελ. XIV τοΰ προ-
λόγου τοΰ δ' τόμου καταλεγόμενον τονίζεται προπερισπω-

1) ΉένπίνακιΗ' είκών ινε ή υπδ τοΰ κυρίου Κ. Σ. Πιττα'κη μ^νως Έρμαϊος. (δρα "Ηρωδιαν. Καθολ. προσφδ. σελ. 47
μνημονευομένη έν σελ. 21 αρ. 40. έκρινα δε εΰλογον τδ άξιο- δοΐιπικίί). έπειδή ό νοΰς της επιγραφής ταύτης αλλόκοτος
λογώτατον τοΰτο νεκρικόν σήμα νά δημοσιευθη δλον, και πω- μαίνεται, ίνα βεβαιώσω τδ πιστδν της γραφής και ευ-
θύ μόνον τδ αέτωμα αϋτοΰ, ώς εΐχεν άποφασίση ό αξιότιμος χΓ,λύνω τόν έςεταστήν παρέσχον διπλοΰν άπείκασμα αυτής,
έκδοτης της έπιγρανής του· συνηραολογήθη δέ εκ των διαφό- .. , , , . „, η , ,., , ,
ρων αΰτοΰ άποκεχωοισμένων μελών δπδτοδ τεχνίτου έπιμβ- _4) ^δειχθησαν μο, Ουο^σφραγιΟολιθοι,^ απεικονισΟεντες εν πιν
λεία και τοΰ άρχιτέκτονος κυρίου Λ. Καφτανζόγλου, δι 8ν και 47. ο πρώτος τούτων ευρέθη εντός τάφου υπδ
προσετέθη και β' πίνας- (Η', β') αρχιτεκτονικός. τ?υ «τητοροί κυρΐου Ιπανοονη έν ;Αμφιπολει προ^ 4ο πε-

' , , „, , , \ ~ ,, ι - Ρ"™" έτων, ινε δε σμαραγΟινος και φέρει ανω μεν επι κυρτής

2) η εν πινάκι Ζ υπ αρ. 4θ είκων της Αθήνας ινε έκ του £πιφ*ν51'α. χαλως έγγβγλομαένόν 'Ασκληπιόν δοθόν , τη μέν
Χιώτικου μουσείου του καθηγητοΰ τής σχολής των ευελπιΟων άρ[στερ£ ω ^ Βαχτηρί* ερειοόαενον, περί ήν ελίσσεται ό
κυρίου Κομνοο, ανδρός έραστοΰ τών αρχαιοτήτων και έχοντος {δρά; β&Γ(- 8ρώκον) προί τον &β6ν »χων |βτραμμένψ την
ούχ ολίγας αςίολογους, ων τήν δημοσίευσιν έπετρεψε μοι. του χεφαλήνι τη~ δ- προ- τήν κ„[λίαν σονββταΧμ&τ δβξιο τδν αό-
λοιπου ουν τα παρα τούτου εχδοθησόμενα »ά σημειονωνται ν01) τά ύπ- αΜ χα1 έκς μέ/(31 χών ποδών καλύπτοντα μέλη
συντόμως δια των λεςεων «εκ τής συλλογής Κομνοο ·. το χο~ οώ „. ων„ χρατών> χαλ-. έ,, α7. Χ3./υμ^νον
ηοη δημοσιευθέν ινε τδ έπανω μέρος λύχνου ευρεθέντος ω τών οχβλ-ν. όποκοίχω Η έπ1 τ9]ς άντιΘ|τοο^ 4ήιΛ|δοΰ $πι_
ου πρδ_πολλ?υ έν Αθήναις χατά το λέγειν του χομισαντος . ή Χς ^ , ήν δηλοΰσαν δτι
«υτο τψ χορ.φ Κομνψ· απειχονισθη οέ ε ς το φυσικδν ^με- & . ^ τ^τεχνούργημα τοΰτο.

γεθος. η ανάγλυφος κεφαλή της Αθήνας εξέχει τόσον ωστε ' Λ '

φαίνεται δλον αυτής τδ πρόσωπον έ'νθεν χαί έ'νθεν τδ πρδς ί ΙΑΧΑΙ)

δεξιάν δ' αυτής ώς δρα'κων φαινόμενον μάλλον βόστρυχος έ- άρ. 40. | βρ0γ·01
φάνη μοι. δλη δέ ή έργασία καλλίστη.

3) τδ έν πίνακι θ' ύπ' αριθ. 6 έκδοθέν άγγεΐον, 5) ωσαύτως άβραξασική έστι καΐ ή έτέρα σφραγις, χτήμα το3
φέρον έγγεγραμμένην δξβΐ δογάνφ έπιγραφήν μετα V- χυρί« Ίωάννβ, προυχοντος έκ Κύπρβ, ίζ Αίγυπτο καταγομένη
χενρωσμενης είκονος αμελέστατα ζωγραφηθείσης, Π , , ν . , , . , , ,

?νε έκ τής ιδιωτικής συλλογής τοΰ δ^ηγό^ χυρί» καί Η™3* ανω >^ν έγγεγλυμμενον χαμαιλέοντα ^ η σαυραν

Ν. ΣαριπόλΒ, κομισθέν αύτυϊ έκ ΚύπρΒ. τδ χρώμα ^ μετά ημισελήνου πρδ τής κεφαλής χαΐ έπιγραφήν

τών εικόνων τής ακέφαλου ταύτης ληκύθου ινε > άρ. 47. (ΠΗΡΑ).

μέλαν έπί έρυθροΰ κεραμίνου, ή δέ παρα'στασις ^~ ρ , -, „ , , ,,

τοιάδετίί· έπί κλίνης αναπαύεται τις βουκέφαλος ^ υποκατω οέ οσον μέρος διεσωθη φαίνετε λέγειν

άνήρ, ώς εοικεν, εχων έστραμμενην τήν κεφαλήν ~^ 5 1 ΚΑΝΘΗ )

πρδς άριστεράν, δπου γυνή, ης τδ πρόσωπον 4Ζ "Ρ* (ΣΟΓΛεΙ

άχαρακτήριστον δλως άφέθη, έπί δίφρου καθη-

μένη, προτείνει τι αύτω, ώς είκάσαι έστ'ι δια τών ^~ δτι αί έπιγραφαί αύται συμβολικαί είσι, γνωστόν τοΓς ένδια-

χειρών πρδς άριστεράν δέ χάθηται έπί δκλαδίου ^ φερομένοις· τής πρώτης δέ σφραγίδος ή πρώτη λέξις ΙΑΧΑΙ

έτέρα γυνή ώσαυτως άναρακτ/ίοιστον φέρΒσα πρόσ-ό ,, , ,, , , , , η , , ,

-,Λκχ ,! ι.~ \ ι ■ \ γ - "* * ινε και καρκινική, ητοι αναγινωσκεται εκατέρωθεν ομοίως,

ωπον, σχεοον ακεφαλον μόνον τραχηλον ικανως . ^ „ . '^,'

μακρόν πρδς τδν άνδρα τεντόνουσα και ώσπερ·§'^> ωσπερ και αλλαι τοιαΰτα·.

προσέχουσα τιρ διαλόγω. κρατεί δέ τι και αυτή ό- > 0) είς τάς άβραξασικάς αρχαιότητας καταλέγω και μολύβόι-

μοίως ταΐς χερσί,^ α" έν εκατέρα ουδόλως έχαρα- ^ νόν τινα κύκλον άνασκαφέντα πρδ 20 — 30 έτών κατά τά με-

κτηρίσθησαν, φαίνονται δέ μάλλον ώς υπδ τδν ,- < ~ λ ι,, λ^,-, α νΓ,.,,,~.- Λ η.

,'\ ' Τ, , Γ., Λ : ',η ^7 σημορινα μερη του Λυκαυηττου =.ν ^ ϋ^σοί, η κοινω, αα-

πεπλον κεκρυμμεναι· πτυναι δε τίνες έοηλώθησαν Ζ_ « » - ■> ι ϋ \

8ί έγχαραγμάτων. τών εικόνων τούτων μό ον τά σκάλε ι δ καλείται και πέραν του καλουμένου Κολωνακίου

πρόσωπα ύποδηλοΰσί τι άσιανόν ή μορφή ομως δλη ^ κείται, αυτη, πάχος θαλήρου έχουσα, φέρει ένθεν μέν οωοεκα

και ό πηλός και ή τέχνη και τά χρώματα τής λη- διάφορα σύμβολα, κεχωρισμένα άπ' αλλήλων διά γραμμών,

χύθοο ταότηί βίοι παρεμφερή τοις άττικοΓς. καΐ 4- Χα| υπ> αυτά δνόματα, γράμμασιν μέν έλληνικοϊς γλώσσης δέ

δεν ί)α ηςιουν αυτήν προσοχής και λόγου τινδς, άν "> }«/ι ν ' ί> 2„λ 2 ·

»χ ν ' , ,' - γ .' , ", < αΟτΑου εαοιγε, ταοε, ως εγω αναγινώσκω·

Οέν εφερεν υπεράνω των ζωγραφηματων τήν έπι- ^ ' ' ' ι Λα

γραφήν, ής πανόμοιον άπείκασμα παρέχω εις τδ ·4ί αΡ' '

πλάγιον τής παρούσης σελίδος ύπ' άρ. 45 χαΐ έν- ΪΓ ΔΕΛΤΙ, ΚΑΓΝ, ΤΕΚΕΑ, ΑΚΑΤ, ΤΑΥΤ, ΤΙΓΕΛ, ΑΑΚΙ,

ταΰθα κατά γράμμα μεταφοράν ώς έγώ άνέγνωσα· ΜΕΓΑΡ, ΟΡΟ, ΟΣΙΡ, ΤΟΠ, ΙΣΙΣ.