Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1862(1863))

63

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.

64

Έκ της τοιαύτης άνάγνώσδω; τοΰ λίθου ποριζόμεθα β νεώταται άναχαλόψεις.

επίγραμμα άςιον νάκαθές/] χώραν έν τη έλληνικη άνΟο- ' περΙ των σπουδαίων ανακαλύψεων δπδ των γνωστών τοΐί

, , , , , ,,, ■. , , , άναγνώσταις έχ τοΰ β' τεύχους σελ. 37 ε. λογίων Γερμανών

λο^γία, ε! καί έποιηθη, ω; εικα,ομεν εκ. του σχήματος ^ μόνον δυνα>ϊΕ)? ^μερ* νάγράψωμεν δι'έ'λλειψιντόπου.

τών γραμμάτων, κατά τοΰς πρώτους μετά Χριστόν αίώ- 1) δ μεν κύριος Στράκκος ευτύχησε νά άνευρη, άνασχάψας

νας. Τούτου οί μέν τέσσαρες πρώτοι στίχοι έσώθησαν τέ- \ν τ? ρδΑιονόσβο περί τα μέσα τοΰ κοίλου προς τη

1 . ^ ' ορχήστρα, οεκατρια εοωλια και μιαν κλίμακα, εκ λίθου πει-

λειοι, μόνον τδ Ιώτα, παραλειφθέν υπο τοΰ λιθοςόου έν ρα-.Μζ πεποιημένα· καΙ ίίρόνον διπλούν λευκοΰ μαρμάρου καλής

τη λέςει ανάγκη τοΰ ά και έν τή παισί τοΰ β' στίχου, έργασίας των μακεδόνικων χρόνων ως εκ της επιγραφής λαοεΓ»

,η . ', - , , , _ , , έστιν τής έπί τοΰ ύπο'ραινομένΒ θρόνκ επιμελώς έγγεγοαμένης:

προσετέθη ως αναγκαιον προς σομπληρακην της εννοίας κΗργ-^ν. Χα1 έπ1 ένδ;'τών |3ωλι<ων εδρ^η 'έχ

και τοΰ μέτρου· έν αρχή δέ τοΰ έ στίχου άπετρίοησαν τών βυζαντινών χρόνων δτε οί καταστρέφοντες πιθανώς τδ

δύο ή τρεις συλλαβαί/ ώς και έν τέλει τοΰ τελευταίου «/Ρ^τον «δτοΓς &έατρον έγραψαν είτε παιοιας χάριν, εί'τε

- 1 Γ , . , και την εαυτών ιοιοκτησιαν βεβαιουντες: Λ1ΘΙ)Κ.(»Πα)ίΝ Ο

ώς απαιτουμεναι προς συμπληρωσιν του πεντάμετρου. λίθοκόπων δ[ρδς]. αύται &ά έκόοθώσι πανομοιότυποι ά-

Τά ετι σωσμένα έπί τοΰ λίθου ίχνη τούτων σημειοΰνται κολοόθως, άφοΰ^ήπερϊ τής^άνασκαφής τοΰ θεάτρου υπόθεσις,

, „ α α, ?ν περιπλεχθεϊσα νυν, διακριθή κατ' εύχήν, ώς πρέπει νά έλπί-

άκριβώςέντωζυλογραφηματι,ο^ως βοήθησα.™ ε ς τήν *χ«ί έ^ολο,Μ^ \ άνα3κ^', άνα$ν* ^ δ

έςείκασίας συμπλήρωσιν του όλου. Και άλλως οέ. κει- ξτ6ρβίι ^1 πιθανώς καί τρίτος θρόνος, και μετ' επιγραφών

μένου τοΰ λίθου έν τόπω παντί ~ροσιτω, ευκόλως δύνα- ίσως και ούτοι, νΰν δέ ύποφαίνεται δ είς μόνον σχεδόν δλος

ται ίκαστος νά παοαοάλη καί συμπληρώσ/] κατά τδν μετά άνακλίσεως οπίσω καϊ μέρος μικρόν τοΰ συνεχομένου

αύτψ πιθανώτερον τρόπον . τήν εννοιαν τοΰ τελευταίου αδτψ^ φυσικώς έκ του αύτοΰ ^πεντελησίου λίθου, χωλυθείσης

«Τ „ ,, ' , , ,α_____λ λΛλ. /ίιΛ, „.,);_! ουν ενταύθα της ανασκαφής, ό κόοιος Στοάκκος έπενείο'οσεν

διστίχου, ένθα φαίνεται πως ύποπτος η ασυνη'^ς καί επι Λ, , £1 Λ , ι γ : , γ ' Γι·,»

Λ ' Τ ί ( * '^ , , αλλην περίς του θεάτρου απο ουσμων αοςααενος έπί άόια-

τών όυο γονέων λεγομένη η λεςίς σπειρασί, ης το έν φιλ0νεικήτου χώρου της κυβερνήσεως, Ινθα ανακάλυψε μέ-

λίθω περιττεΰον ν άπεοάλομεν χάριν τοΰ μέτρου. Έ εν- χρι τοΰδε (29 Μάρτ. 10'Απριλ.) τεσσάρας άντηρίδας έν συ'νε-

νοια τοΰ £λου ίμιος είναι βαφής. Χ&(% μετά τοΰ άρχικοΰ αυτών τείχους, ή ί>έσις τοΰ θεάτρου.

τγ ~ ν\ β 5 ' τ- ν^/ ι '»„. ' εϊκασβίΐσα τό πρώτον ύπδ Χανδλέρου και άποδεινΟεΐσα έ'-

Κειται οε δ ε φ ου το επιγοααμα τούτο λιϋος επι της ^ < . , 1 ,,>. ' ^="Λ"°"" \

, . Λ ■ . *>*·>·> ι ν,τ , τί »\·, πειτα υπο Αεακου ουοενι των σπουοαιων ην άγνωστο:· η

πλατείας του θησείου, οι ελλειψιν Μουσείου η άλλου πε- μορφ)) δμω? αύ_0~ ^ άνασκαφέντος και τδ μέγεθος ατελώς

φραγμένου και άκριοέστερον φυλασσομένου χώρου, έκ- έγνωρίζοντο έκ τών φαινομένων λειψάνων και έ'κ τίνος νομί-

τεθειμένος ουτω μετά πολλών άλλων αρχαιοτήτων είς σματος τών Αθηναίων, ου παρέχομεν ένταΰθα άπείκασμα

τήν διάθεσιν τοΰ τυχόντος και τήν κακεντρέχείαν τών κατά τδ τοΰ Λεάκου, 8 ίκανώς

ξένων εκείνων, οινινες αρέσκονται, ώς γνωστόν, νά ά- πιστ6ν, φαίνεται κατά την δλην

/► , , \ ^ - μοραήν. τά ευρεθέντα εδώλια,

κρωτηοια,ωσιν αοιακρίτως πάντα τα αρναια μνημεία, Γ,/·Τ 1 .. -I , ^ '

. , Λ 1 '- ,η.ν / λιΰου πειραϊκού σκληρού πω-

μηδ αυτών των πολυτιμότατων φειοομενοι. Ολίγος χρό- ρίνου ΰντα? διεσώθησαν λαμ-

νος είναι, άφ' οτου δ Γάλλος δδοποιδς Δανιήλ έκρινε πρώς. τδ πλάτος αυτών δια-

καλόν νά έλευθερώση τδν χαμαί κείμενον κίονα τοΰ Ό- φέρει 0,00, 0,87, 0,88, 0,89

λυμπιείου άπδ :οΰ κιγκλιδώματος, οπερ προς φύλα;ιν "ίαλλ· !*· Τ^ ^ υΨο; —

αύτοΰ είχέ κατασκευάσει ή αρχαιολογική εταιρία. "Ηδη δε ί3τε, \ά πλ«τος πο;

Λ . _ , Λ·ΓΛ . «η» 5 *ο Λ λ° το οιπλασιον του ύψους, το

μανθανομεν, 6Γτΐ τίνες ποο μικρού ελθόντες ενταύθα ^Αγ- κ,ίλωμ(χ Λ έφ> ου ή30χα'ζϊ)Μιν

γλοι άϊτέσπασαν άπό τοΰ κιονόκρανου τεμάχια, έκδιώ- 0ί πόδες τών καθήμενων εχει

ζάντες δια της βίας τδν άπό της βεβηλώσεως ταύτης *χα'ΐος 0.47 0,43 0,44. τδ'δέ πλάτος της έδρας αυτής τοΰ

τοΰ μνημείου κωλύοντα αύτοΰς άπόμαχον. Άλλά τον εδωλίου 0,32, 0.325, 0,33, τδ δε πάχος τών πλακών τούτων

κίονα τοΰτον άπεΐάσισεν. ώς μανθάνομεν, ή άρχαιολο- τών εδωλίων 0,10 ή 0,9 ή φανεΐσα μεταςυ τών κερκίδων
γική έταιρία νά περιφράςη και πάλιν ίδίαις δαπάναις. «λατύνετ^ ^ τά χατω, Ιχοοσα τάς βαθμίδας κε-

> . - λ λ -ι (ΐ· ' ' ' » κλιμενας και οιεςεσμενας ποος ασφαλειαν τών άναιοοκαταοαι-

Αναγκαιον ομως νά ληφθη ταχέως πρόνοια και περι ν4ν^ ^«οσότερα.

τών έπί της πλατείας του θησείου κείμενων μνημείων 2 δ δέ κύριος Βοεττίχερος άνεΰρεν Γχνη κα! τής ετέρας θύρας

της τέχνης, τουλάχιστον περί τίνων της γλυπτικής έργων έν τφ μεσοτοίχφ τοΰ Παρθενώνος (δρα άρχαιολ. έφημερ·

και μάλιστα περί τής άρχαιοτάτης έκείνης θηραίας έπι- «λ. 39, 8;, καί τμήματα επιγραφών λογιστικών έκ τών 'άρί-

ϊραφής τής επί μέλανος λίθου, πριν Ψ. έςαλειφθώσιν τά σ™ν Χ?6να>\ δχτώ, έχδοθησόμενα^ ένταΰθα προσεχώς, κατά

ι λ , ~ γ , > ,> / ϊ , „ ,, τήν κυρία ν εισοδον εις τδν ναον της παρθένου άπ'ανατολών

γράμματα οια της υπό των παιοων γινομένης επι του λί-

υπομνήμασι τής Ακαδημίας τοΰ Βερολίνου τδ 1836. δΡ,ί)? έν \ϊι καλούμενη ^Πνυκι αναφαινόμενα, έξ ών ί'σως τέλος

, πάντων έςαχθη τι βεοαιοτερον τεκμήριον τής χρήσεως καί

Ευθύμιος Καστόρχης. κλήσεως τοΰ σεβαστού τούτου τόπου.

Α. Σ. ΡΟΤΣΟΠΟΓΛΟΣ.