DOI Heft:
Heft 4 (Ἀπρίλιος 1862)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.12172#0049
αρ. ΐυ Φίλη ταιν ϋεαίν
ε)ύςαμένη υπέρ
του παιδιού.
Τ9 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΕ. 80
στασίων κατά την άνασκαφήν τών θεμελίων της οικίας τάτων, 5τι ουδέν άπ αδτοΰ γράμμα Ιζέλιπεν, ώς ούδ'
τοΰ Θωμά άρχιτέκτονος μετά και άλλων τριών έπιτυμ- άπδ των άλλων. Δεν θέλω δε ν' αποφανθώ έγώ περί της
βίων κιονίσκων σχήματος τοΰ κοινότατου. Πάντες οί τέσ- σημασίας τοΰ Κ.
σοφές λίθοι είναι ιδρυμένο! νϋν έν τη αύλή της Ρηθείσης ^ ?9 τα~, θ_αΓ,
οικίας. Τοΰ παρόντος λίθου υψος, δ σον υπέρ γης φαίνε-
ται, έμέτρησα 0,19, πλάτος 0,1 Γ), πάχος 0,14. "Αξιον
παρατηρήσεως είναι, δτι εν εκείνη τη θέσει ευρέθησαν
τω 1858, δτε έχαμήλωναν οί δδοποιοί τδ έδαφος, ουκ Έπί πλακδς λίθου φαιοϋ, ίσως Ύμηττείου, υψος ε-
δλίγοι δροι, οΤτινες έςεδδθησαν υπδ Κ. Σ. ΓΙ έν τή Άρχ. Χοντθί °>22> πλα'τ0' °'29' πάΧος °'03' έν Αθήναις
Ιφημερίδι υπ αρ. 3209, 3270 και 3317-3324, και ευρεθέντος, κατά τδν λόγον τοΰ πωλήσαντος αύτδν τη
λέγουσιν οί μεν πέντε απλώς· δ ρ ο ς, οι τρεις- δ ρ ο ς κ, Έταφίόί. Τδ κάπο μέρος τοΰ λίθου φαίνεται κάπως
εΐς· δρος σήματος, δ δέκατος δέ, δ περιεργδτατος, δτι άπετμήθη ή άπεθραύσθη Ικεΐ ϊνθα ήρχιζβν έ'τιΐ'σως
λέγει· κοινδς δρος έτέθη, και έπειτα έχει τδν άρ- άνάγλυφόν τι έπί επιφανείας βαθύτερον έσκαμμένης·
χοντα Ιφ' οδ ετέθη δ δρος και τους μάρτυρας, "έπί παρβ- δύσκολον όμως νομίζω τοδτο νά βεβαιωθή.ΓΟπωσδήποτε,
σία τών δποίων έγένετο τοΟτο'· τδ μέρος δέ τής γης τδ ™ περιεργίτατον τοΰ λίθου τώρα είναι τά άνωθεν της ε-
δρ'ιζόμενον δέν άναγινώσκεται πλέον δλοκλήρως. Ού μα- ^γραφής, έν έπιφανεία δλίγον βαθυτέρα τής τών γραμ-
κράν δ' εκείθεν έν τοις θεμελίο-.ς τής τοΰ Π. Γιαννοπού- Κτων> άναγεγλυμμένα 1; ε?ς τρία ζεύγη χιαστώς ήνω-
λου οικίας (τής έν τή γωνία τών δδών σταδίου και Μβ- ^ένα σωμάτια, τά δποΐα έγώ δυσκολεύομαι πολΰ νά έκ-
σών) ευρέθη και δ λίθος έκεΐνος δ λέγων δ ρ ο ς Μου- λα'βω «δς Αρχιτεκτονικά κοσμήματα ή άνθη, άλλά κλίνω
σων κήπου, δ'ν ποτε έγώ Ιςέδωκα έν τω «φ και μόνω νά τά θεωρήσω ώς άλλο τι έμφαίνοντα, Γσώς πλακούντια
φυλλαδίω έπιγραφών Ελληνικών, τών δαπάνη τής Ά ρ- ^ όμματα ίδ-.όσχημα, διδτι δμοιάζουσι τω δντι τά έν τοΐς
χαιολογ. "εταιρίας έκδοΟεισών τφ 1860. ΑύτόΘι εδρέθη- α^ψ^ ζαχαροπλαστείου πωλούμενα μπισκώττα.
σαν τδτε και ουκ όλίγα ήμίεργα γλυπτικής τέχνης τε- ΕΓναι δέ οδτως ε?"3Ϊν ™?Ψ<»Φ« έν τω μέσω, και εις
μάχια, (ών έχει Εν τδ τής έταιρίας Μουσεΐον, σύμ- τά™?« των ^ ήμ^λήνα κεκοσμημένα. Έ λάςευσις
πλέγμα Αφροδίτης και Ερώτων) και πιθανδτης είναι, τ(Λ δλθϋ ίκανώί ώί Μαθήματος βέβαια πτω-
δτι και ταΰτα και οί δροι Ιλαςεύθησαν τδ πάλαι ΙκεΓ που ^ς τίνοί
Ι'ν τινι λιθοςδου εργαστηρίω, και κατέμειναν αυτόθι, και άρ. 80 άγαθήι ) τύχηι,
νϋν ανευρίσκονται, τοΰτο μάλλον, παρά δ'τι έ; άλλων τδ- .....Διωνύσωι τε
πων έκεΐσε συνεσωρεύθησαν οί πολλοί δροι δι άγνω- .....οωμδν.
στδν τινα ήμΐν λόγον, ή και δτι δριστικώς εκεί ίδρύθησαν 'Επί τετραγώνου κολοβοΰ βωμοΰ, λίθου Πεντελησί«,
ώς εν &έσει, εις ήν δήθεν συνέπιπταν πολλαί τίνες δδοί ή ^ουί ^33' πλάτους 0,21, πάχους 0,17. Σώζεται τδ
κώμαι. Πάντως δ'μως τολμηρά πρέπει νά φανή ή τοΰ §ν τέταρτον περίπου τοΰ δλου μνημείου και άνωθεν δ-
κυρίου Κ. Σ. Π. συμπλήρωσις, ήν Ι'καμεν έν τή Άρχαιολ. Ρδΐαι έ'°Χ^ς στρογγυλής και υποκοίλου μέρος, βέβαια
έφημερίδι, προσθείς παντοΰ μετά τδ κ τά ολυττοϋ, ίνα ή έσχάρα. Ευρέθη έν Αθήναις, κατά τδ βορειοδυτικών
άπαρτισθή όνομα δήμου, και δ'λην δε προσθείς φοάσιν ^Ρ°ί ^ πόλεως, και έδωρήθη τή Εταιρία υπδ'ΑΘ.
εις τδν περιεργδτατον εκείνον οέκατον δ'ρον, μετά 'τά έπί Γ. Δουρούτη. Τοΰ βπ στίχου τδτε άν είναι σύνδεσμος
τοΰ λίθου· άπδ τής δρίας τής δδου, τήν δε· τής εις ^θελεν είναι έμμετρος ή επιγραφή·) ή αρκτική συλ-
Κολυττδν μέχρι τής. .-Σημειωτέον δέ, δτι μδνον λαβή κανενός έπιθέτου τοΰ Διονύσου, οΓον τοΰ μνημο-
περί ένδς λίθου Ιδηλώθη εν τή άρχαιολ. έφημερίδι, δτι νευομένου τελείου, έγώ έπεχω.
είναι άποτεθραυσμένος μετά τδ κ. Και έγώ δέ, άναζητή- άρ. 71 Μνησώ
σας τους δρπς τούτο:, εδρον αυτών τους έπτά ιδρυμένους Κριτοδήμου
έντδς τοΰ πρδ τής Αδριάνειου στοάς περιφράγματος, και θορικίου
είδον δτι έκ τών τριών τών Ιχδντων το κ μετά τδ δρος, θυγάτηρ,
μδνον δ εις αληθώς είναι βεολαμμένος μετά τδ κ δλί- 5. Άσκληπιάδου
γον, αλλά προφανέστατον είναι, συγκρίσεως γινομένης Βερενικίδου
τοΰ σχήματος τούτου πρδς τδ τών άλλων δύω, τών σωο- γυνή.
ε)ύςαμένη υπέρ
του παιδιού.
Τ9 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΕ. 80
στασίων κατά την άνασκαφήν τών θεμελίων της οικίας τάτων, 5τι ουδέν άπ αδτοΰ γράμμα Ιζέλιπεν, ώς ούδ'
τοΰ Θωμά άρχιτέκτονος μετά και άλλων τριών έπιτυμ- άπδ των άλλων. Δεν θέλω δε ν' αποφανθώ έγώ περί της
βίων κιονίσκων σχήματος τοΰ κοινότατου. Πάντες οί τέσ- σημασίας τοΰ Κ.
σοφές λίθοι είναι ιδρυμένο! νϋν έν τη αύλή της Ρηθείσης ^ ?9 τα~, θ_αΓ,
οικίας. Τοΰ παρόντος λίθου υψος, δ σον υπέρ γης φαίνε-
ται, έμέτρησα 0,19, πλάτος 0,1 Γ), πάχος 0,14. "Αξιον
παρατηρήσεως είναι, δτι εν εκείνη τη θέσει ευρέθησαν
τω 1858, δτε έχαμήλωναν οί δδοποιοί τδ έδαφος, ουκ Έπί πλακδς λίθου φαιοϋ, ίσως Ύμηττείου, υψος ε-
δλίγοι δροι, οΤτινες έςεδδθησαν υπδ Κ. Σ. ΓΙ έν τή Άρχ. Χοντθί °>22> πλα'τ0' °'29' πάΧος °'03' έν Αθήναις
Ιφημερίδι υπ αρ. 3209, 3270 και 3317-3324, και ευρεθέντος, κατά τδν λόγον τοΰ πωλήσαντος αύτδν τη
λέγουσιν οί μεν πέντε απλώς· δ ρ ο ς, οι τρεις- δ ρ ο ς κ, Έταφίόί. Τδ κάπο μέρος τοΰ λίθου φαίνεται κάπως
εΐς· δρος σήματος, δ δέκατος δέ, δ περιεργδτατος, δτι άπετμήθη ή άπεθραύσθη Ικεΐ ϊνθα ήρχιζβν έ'τιΐ'σως
λέγει· κοινδς δρος έτέθη, και έπειτα έχει τδν άρ- άνάγλυφόν τι έπί επιφανείας βαθύτερον έσκαμμένης·
χοντα Ιφ' οδ ετέθη δ δρος και τους μάρτυρας, "έπί παρβ- δύσκολον όμως νομίζω τοδτο νά βεβαιωθή.ΓΟπωσδήποτε,
σία τών δποίων έγένετο τοΟτο'· τδ μέρος δέ τής γης τδ ™ περιεργίτατον τοΰ λίθου τώρα είναι τά άνωθεν της ε-
δρ'ιζόμενον δέν άναγινώσκεται πλέον δλοκλήρως. Ού μα- ^γραφής, έν έπιφανεία δλίγον βαθυτέρα τής τών γραμ-
κράν δ' εκείθεν έν τοις θεμελίο-.ς τής τοΰ Π. Γιαννοπού- Κτων> άναγεγλυμμένα 1; ε?ς τρία ζεύγη χιαστώς ήνω-
λου οικίας (τής έν τή γωνία τών δδών σταδίου και Μβ- ^ένα σωμάτια, τά δποΐα έγώ δυσκολεύομαι πολΰ νά έκ-
σών) ευρέθη και δ λίθος έκεΐνος δ λέγων δ ρ ο ς Μου- λα'βω «δς Αρχιτεκτονικά κοσμήματα ή άνθη, άλλά κλίνω
σων κήπου, δ'ν ποτε έγώ Ιςέδωκα έν τω «φ και μόνω νά τά θεωρήσω ώς άλλο τι έμφαίνοντα, Γσώς πλακούντια
φυλλαδίω έπιγραφών Ελληνικών, τών δαπάνη τής Ά ρ- ^ όμματα ίδ-.όσχημα, διδτι δμοιάζουσι τω δντι τά έν τοΐς
χαιολογ. "εταιρίας έκδοΟεισών τφ 1860. ΑύτόΘι εδρέθη- α^ψ^ ζαχαροπλαστείου πωλούμενα μπισκώττα.
σαν τδτε και ουκ όλίγα ήμίεργα γλυπτικής τέχνης τε- ΕΓναι δέ οδτως ε?"3Ϊν ™?Ψ<»Φ« έν τω μέσω, και εις
μάχια, (ών έχει Εν τδ τής έταιρίας Μουσεΐον, σύμ- τά™?« των ^ ήμ^λήνα κεκοσμημένα. Έ λάςευσις
πλέγμα Αφροδίτης και Ερώτων) και πιθανδτης είναι, τ(Λ δλθϋ ίκανώί ώί Μαθήματος βέβαια πτω-
δτι και ταΰτα και οί δροι Ιλαςεύθησαν τδ πάλαι ΙκεΓ που ^ς τίνοί
Ι'ν τινι λιθοςδου εργαστηρίω, και κατέμειναν αυτόθι, και άρ. 80 άγαθήι ) τύχηι,
νϋν ανευρίσκονται, τοΰτο μάλλον, παρά δ'τι έ; άλλων τδ- .....Διωνύσωι τε
πων έκεΐσε συνεσωρεύθησαν οί πολλοί δροι δι άγνω- .....οωμδν.
στδν τινα ήμΐν λόγον, ή και δτι δριστικώς εκεί ίδρύθησαν 'Επί τετραγώνου κολοβοΰ βωμοΰ, λίθου Πεντελησί«,
ώς εν &έσει, εις ήν δήθεν συνέπιπταν πολλαί τίνες δδοί ή ^ουί ^33' πλάτους 0,21, πάχους 0,17. Σώζεται τδ
κώμαι. Πάντως δ'μως τολμηρά πρέπει νά φανή ή τοΰ §ν τέταρτον περίπου τοΰ δλου μνημείου και άνωθεν δ-
κυρίου Κ. Σ. Π. συμπλήρωσις, ήν Ι'καμεν έν τή Άρχαιολ. Ρδΐαι έ'°Χ^ς στρογγυλής και υποκοίλου μέρος, βέβαια
έφημερίδι, προσθείς παντοΰ μετά τδ κ τά ολυττοϋ, ίνα ή έσχάρα. Ευρέθη έν Αθήναις, κατά τδ βορειοδυτικών
άπαρτισθή όνομα δήμου, και δ'λην δε προσθείς φοάσιν ^Ρ°ί ^ πόλεως, και έδωρήθη τή Εταιρία υπδ'ΑΘ.
εις τδν περιεργδτατον εκείνον οέκατον δ'ρον, μετά 'τά έπί Γ. Δουρούτη. Τοΰ βπ στίχου τδτε άν είναι σύνδεσμος
τοΰ λίθου· άπδ τής δρίας τής δδου, τήν δε· τής εις ^θελεν είναι έμμετρος ή επιγραφή·) ή αρκτική συλ-
Κολυττδν μέχρι τής. .-Σημειωτέον δέ, δτι μδνον λαβή κανενός έπιθέτου τοΰ Διονύσου, οΓον τοΰ μνημο-
περί ένδς λίθου Ιδηλώθη εν τή άρχαιολ. έφημερίδι, δτι νευομένου τελείου, έγώ έπεχω.
είναι άποτεθραυσμένος μετά τδ κ. Και έγώ δέ, άναζητή- άρ. 71 Μνησώ
σας τους δρπς τούτο:, εδρον αυτών τους έπτά ιδρυμένους Κριτοδήμου
έντδς τοΰ πρδ τής Αδριάνειου στοάς περιφράγματος, και θορικίου
είδον δτι έκ τών τριών τών Ιχδντων το κ μετά τδ δρος, θυγάτηρ,
μδνον δ εις αληθώς είναι βεολαμμένος μετά τδ κ δλί- 5. Άσκληπιάδου
γον, αλλά προφανέστατον είναι, συγκρίσεως γινομένης Βερενικίδου
τοΰ σχήματος τούτου πρδς τδ τών άλλων δύω, τών σωο- γυνή.