Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1862(1863))

163 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ. 164

ά°· 163 ^τε 'εμετρούσαμεν αυτά (σελ. 95 χα! 144). ευρέθησαν

(δραπίν Ιθ', 1) δέ δ"μοιαι χα! άλλαι επί τμημάτων βάθρων, όπισθεν τής

ΤΓ_ ηγ λ χ ^ηνης τώρα ρΊφθέντων, χαί πιθανόν Γνε δτί χα! άλλα:

ΪΕ ΡΙΛί-ΑΘΗΝΑΓΑΘΗΜίΟΤ 6ά εδρβθώσιν, «ν«χαλ»φδέντ«>ν πάντων των σωζομένων

ίερίας Άθηνας ΆΟηνίου. έδωλίων' έ^θί τ< Ρέβα™ «Ι Μ «ύτών.

στραφέντες ο ήδη α; άναγνώσωμεν τάς πρός άριστεράν τώΡ? ^ δρασχελίσωμεν τήν λιθίνην αίμασιάν

έπί τοϋ πρώτ» έόωλίβ της έκτης κερκίδος έγγεγραμμένας χατ* "Φ δγδόην κλίμακα, ίνα είσέλθωμεν εις τήν τάφρον

δύο έπιγραφάς, έκ τοΰ δ' Γσως μετά Χριστόν αιώνος, ώς δρχήστρας (σελ. 129), προσέχοντες μήν έμπέσωμεν

έκ τοΰ χαρακτήρος των γραμμάτων δυνάμεθα νά εικάσω- ει» τήν τρύπαν τοΰ περί τήν δρχήστραν αρχαίου υδρα-

μεν κείνται δέ επί τκυποποδί» τβά εδωλιΉ προ τδ βάθρκ γωγείου (^ελ 131). ίόοΰ εφθάσαμεν προ τοΰ λογείου

τ«άνδριάντος Άδριανβ (άρ. 106 σελ. 102) και άμυδρά τ™ Φβίδροο και ας παρατηρήσωμεν τον χαρακτήρα των

6>σι τάγράμματα. ά ΙΕΡΕΙΑΣ ΗΛΙΟΥ,* ΔΙΟΝΥΣΟΥ, γραμμάτων της έπί τοΰ προσώπου της άνωτάτης πέμ-

δμοίαν δέ έπιγραφήν ειόαμεν και ανωτέρω (σελ. 100), «ιη« βαθμίδος επιγραφής, ήν άνωτέρω άπεμνημόνευαα

καταβαίνοντες άνωθεν τά Ιδώλια της ογδόης χερχίδος, Ο °ελ. 129).

αρ.

104

<?ΓΓ°ΔίΚΑλ°Ν6ΤΕΥΧ6"ψΙλ0^Π^Η ΜλΘΕΗΤΓ0 Υ

φ κ\λ? °£ζα>ιλ^γει°λ υυτ° ί °ολτ θ ιλ° £ λ?χ ° ζ

τώρα ίδών σκέψου και συ αν ορθώς είκοτολόγησα (σελ. τίσωσιν οί φιλίστορες· $ δέ μοι πρόσθες τδ έπίθετον Φι-
131 — 132), θέσας τον Φαΐδρον τοΰτον περί τά 305 λόργιος εις τά δλλα τοΰ Διονύσου, καταλληλδτατον Βν
μετά Χριστόν τουλάχιστον. Τ(β φ(χω -ών Οργίων θεώ.

τό δνομα Φαιδρός Ζωίλου μέ τήν προσθήκην ^ ίοβ^Α ^ _ο0 3Ξα'-οου |πιγραφάς αναζήτησε
Παιανιεΰςήν γνωστόν ήδη, ώς τεχνίτου εκείνος ώ- ^ εμποδίζομαι να σέ ξεναγήσω- ει;

ρολογίου μαρμαρ νου, μετακομισθεντος υπό του Ελγιν» ι- 1 ' ι. «.Λ,*»*» —V

εις Λονόίνον (ορα 0. I. Ογ. άρ. 522 και Ραα17 Κοαΐ δδηγίαν σου δ>ω; παράλαβε τα εςης αντίγραφα μετά
—Εικτροΐ. τόμω Ε' σελ. 1417). έ'τασσον δέ αυτόν τόν τίνων ξηρών σημειο>ματων.
τεχνίτην οί σοφοί, έκ τοΰ χαρακτήρος τών γραμμάτων . ^β-

μόνον κρίνοντες, οί μέν έν τοις χρδνοις τών Άντωνίνων, οί
δέ έν τοις τοϋ Σεπτημίου Σεόήρου· εικότα λέγοντες ως
γ' έκ τοΰ χαρακτήρος τών γραμμάτων, τά δποΐα δια-
φέρουσιν εν τισιν από τών της ημετέρας επιγραφής, ε-
κείνα δηλαδή και καθόλου καλλίτερα φαίνονται τών
της ημετέρας επιγραφής και καθ εκαστον παραοαλ-
λόμενα- μάλιστα δέ άςίοσημείωτον ΐνε έν εκείνη τή επι-
γραφή το δ μικρόν , κύκλος ώ; ισοϋψής τοΐς άλλοις γρα'μ-
μασι. διό ίίγωγε δυσκόλως πείθομαι τοις νομίζουσι τόν
Φαΐδρον τοΰτον μή είναι άλλον άνθρωπον, άλλ' εκεί-
νον, πιθανώτερον δέ μοι φαίνεται νά εκλάβω εκείνον ώ;
πάππον τοΰ ημετέρου, και μάλιστα άφοΰ ουτο; δέν χα-
ρακτηρίζεται ώς τεχνίτη;, ώ; τις έκ τοΰ ε'τευςε (3 αντί "<^«ΑΥΛθβσΑΝΖωαΛΓοί-^Γ^Αο,
τοΰ έόείματο ένταϋθα κεΐταΛ ήδύνα:ο νά είκασα, £κ- ^ζΧ6ίΜθΑΝΑ0Κ6ί^Λ,4^%
λαβών αύτό άντί το3 Ι^οίησε, V * Ατθίδος άρ- ^Ε^^?Κ&ν
χός, ήγουν ώς πολιτικό; ανήρ, βιτε άρχοντα έπώνυμον ^^ΓΛ^λτ/;πΰΛ3 έΝ'ΧΑ

ιϊέλει τις νά υπονοήση έν τή ποιητική ταύτη περιφράσει, 0<- /

είτε ήγεμόνα και στρατηγόν, ώ; εγώ μάλλον νομίζω, οίος \.
έχρημάτισε και προ αυτό δ είρημένος Δέςιππος, δ νικήσας
τύς Γότθβς τω 209 μ. Χ. άλλα περί μέν τούτον άς φρον-