Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1862(1863))

Φ* ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ. 182

λίθο; ίχρψίμ&ήέ πω-; τοΐ; Χριστιανοί; ώ; φαίνεται, Β' ΑΛΛΑ. ΑΛΛΟΘΕΝ.

καί χαθηγίάσθη διά των χάτω , τής βπιγραφήί Ιγγε^ραμ- ^ ^

αρ. 18ο

ΛΑΚ Ε ΔΑ ίΜ ΟΝΙ/ΛΝΤΑΝΛ V

γρα^αταοταμiΑΣ! εiι/τα
Λ Α Ν Λ» 1.01 ΚΑ Ν Κ Α ΑΝ Α Ο η

Ν ΟΓ Τ ΟΥΕΠ 1ΤΑ ΙΝΑΡΑΙ

μένων τριών σταυρών, πρβλ. σελ. 149. πιθανή μο

φα'νη ή έ;ή; γνώμη τοΰ κυρίου I. Γ. [Ιαπαδάκη· δτι έν

τω μέσω εκάστου πρώτου έόωλί» των δεκατριών κερκίδων

ήν εν τοιούτον βάΟρον και ο ή κοίτα την εν σελ. 112, Α

κειμένην τά;ιν των φυλών, αρχή; από τή; αριστερά; πα-
ρόδου γενομένη;, τα γοΰν μέχρι τοΰόε ευρεθέντα τρία

στερίζουσι τήν γνώμην αΰτοΰ· διότι εν τω έοωλίω τή.

στ' κερκίδα; ευρέθη τό βάΟρον τή; Άκαμαντίδο; φυλή:

(άρ. 125 σελ. 155). έν δε τω ά τή; ή κερκίδο; τό τή;

Οίνηίδο; φυλή;, όγόόην τα'ςιν εχούση; έν τω είρημένω

καταλόγω. μέσην δε χώραν ελαχεν ή Άδριανί; κατά

τήν άρίστην θέσιν τοΰ θεάτρου, τήν μέσην. ήτοι τήν

ζ' κερκίδα, όπισθεν τοΰ θρόνου τοΰ ίερέω; τοΰ Διο-
νύσου, οπου κείται ή δίγλωσσο; επιγραφή.

τών έργων της γλυπτικής

όημοσιεύομεν σήμερον τοΰ; άποτελεσβέντα; δύο πίνακα;
υπ' άρ. ΚΣΤ' και ΚΖ', έν οι; υπεσημειώθη υφ' εκαστον !
ή σελ. τή; παρόση; εφημερίδος, ή περιέχΗσα. τήν περι- 1
γραφήν έκάς» τών έν αύτοΤ;. ένταΰΟα δε ση με ιόν ω κα*}
τοΰτο προ; γνώσιν τών αίσΟανομένων τό καλόν και μή,
ότι τά, εικόνα; ταύτα; έςεόώκαμεν μόνον ίνα λάοωσιν
οϊ αναγνώσται ΐδέαν τινα τών ευρεθέντων πραγμάτων
έντελή δε δμοιότητα και άκρίοειαν δμολογοΰμεν δ"τι δεν
έτΌυσιν. δ ζωγράφο;, ο; αυτό; ηθέλησε καϊ νά χα-
ρά;η τά; εικόνα;, ώ; έγνώριζε και ήδύνατο, ουδέν ΐχνο;
τή; άπαλότητος τοΰ έν πίν. ΚΣΤ. άρ, 1 σώματο; Ιοωκε
δι' ήοέμα και άνεπαισΟήτω; καμπτομένη; γραμμή;, βόέ
τή; τρυφερότητο; τών μηρών και τύ στ,ήθβΓ δλω; δ' ά- Λακεοαιμονίων τάν 81

τυχή; άπέβη και ή κεφαλή τοΰ άγάλματο; τούτβ, ούδε- -φοςενίαν ταύταν άνα-

μίαν δμοιότητα έχουσα ούτε μέ τό πρωτότυπον, ούτε γραψάτω ό ταμία; ε?; στά-

μέ τήν έν πίν. ΙΗ , 2 δημεσιευΟεΐσαν, ή δποία είχε καί λ«ν λιθίναν κα! αναθέτω

τινα δμοιότητα μέ τό πρωτότυπον. δ'λω; δέ απέτυχε εί; τό ί3?έν τ&υ Ποσειδά-

καί ή όπ' άρ. 2 κεφαλή, γεροντικωτέρα ποιηθεΐσα έν- ν0ί το5 Μ Ταινάρω.

παΰΟα και έστερημένη τή; παρθενική; χάριτο; τοΰ πρω- γέγραπται ίπί μαρμάρου έρυδροΰ Λακωνικού, ού
τοτύπου· μάλλον ο έπέτυχεν ή έν πίνακι ΚΖ' είκών κα- τό μεν 3"λον υψο; 0,33 τό δέ πλάτο; 0,22 καί τό
θόλου έςεταζομένη. ή δέ περίεργο; πλοκή τών τή; κε- πάχο; 0,04. έκομίσΟη υπό Μανιάτου τινδ;. ει; Πει-
φαλή; τριχών, δι'ήν καί έν πίνακι ΚΣΤ', 3 μεγαλητέρα ραιά, όπου ήγοράσθη υπό τοΰ φίλου τών αρχαιοτήτων
έζωγραφήΟη ή κεφαλή, δέν έδηλώθη προσηκόντω;. προ; καθηγητού κυρίου Άφεντούλη, 8; προίύμω; παρέ-
άριστεράν τής γυναικό; υπάρχει έιτί τοΰ άοακο; τοΰ σχεν ήμΐν αύτήν εί; άντιγραφήν. κατά τό λέγειν τοΰ
λίθου οπή στρογγυλή δ-' 5λου τοΰ πάχου; αύτοΰ διή- πωλήσαντο; ευρέθη έν Λωκωνία· τήν άρχικήν του δέ
κουσα. θέσιν δρίζει καλλίτερα αυτή ή έπιγραφή έν στίχω 7. τό

άπείκασμα δια χειρός I. Γ. Παπαδάκη.

ιαιστο