DOI issue:
Heft 8 (Αὔγουστος 1862)
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.12172#0111
203 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΕ 204
τω έν Διονύσου άνακαλυφθεΐσαν και εν η] αρχαιολογική Τον χρόνον της επιγραφής ταύτης, ήτοι το ετος, εν
εφημέριοι (περιόδ. Β' σελ. 102 αριθ. 158) έκόοθεΐσαν ψ επώνυμος άρχων Άθήνησιν ήτο δ Γάϊος Έλοίόιος
επιγραφήν, έ'χουσαν σχέσιν πρός την εν Αθήναις λα- Σεκοΰνδος, δεν δυνα'μεθα ακριβώς νά εί'πωμεν, ούόεμίαν
τρείαν τοΰ Άντινόου (ο). περί τούτου άρχαίαν μαρτυρίαν έχοντες- οοχ ήττον ομως
Στ. 83. Διττο'ν τι δύναται τις ενταύθα να" υπόθεση, είκάζοντες δυνάμεθα να προσεγγίσωμεν. Τεκμήριον δέ
ή δτι των Γερμανικείων δ άγωνοθέτης έγράφη πρό- πρός τοΰτο έ'χομεν τον γραμματέα Στρατώνα τόνΆ/αρνέα
τερον παρά την τάςιν κατά λάθος τοΰ λιθοςόου, δ Φλα'- και τά Γερμανίκεια· ή δέ γραφή ού πάνυ τι βοηθεΐ ήμάς
βιος Μαρεΐνος, ή ό'τι λείπει, τοΰ περί αλκής αγώνος ε- εις τοΰτο, διότι κατά τους χρόνους τών αυτοκρατόρων και
χοντος δύο άγωνοθέτας. Τό δεύτερον νομίζω πολλού μα'λιστα κατά την όευτέραν και τρίτην ά. Χ. εκατονταε-
πιθανώτερον είκα'ζων και έκ τοΰ κενού τόπου, δστις φαί- τηρίδα εΐνε τόσον ποικίλη, ώστε ή παλαιογραφία χά-
νεται δτι κατελείφΟη ούτως επίτηδες, ως και έν Φι- νεται ενταύθα- διότι συχνά πυκνά εύρίσκομεν συγχρόνου:
λίστ. τόμ. Γ'· σελ. 357, στίχω 30, οπου λείπει το δ'- έπιγραφάς μετά διάφορο γραφής, ή μεταγενεστέρας μετ'
νομα τοΰ κεστροφύλακος. άρχαϊκωτέρας. 0 μεν λοιπόν Στράτων εΰρηται έν μεν τή
Στ. 84. Τά 'ΑΟήναια (περί ών ΒοοοΙΛ 0. I. (χ. αριθ. έν αριθ. 2(7 τοΰ 0.1. 0. έπιγραφήώς σωφρονιστής, έν
245, σελ. 359), διάφορα βεβαίως τών Παναθηναίων, δέ τή έν αριθ. 286 ώς γραμματεύς, έν δέ τή έν αριθ.
φαίνεται δτι κατά τους χρόνους τούτους ήσαν ασημότερα 270 και έν Φιλίστ. τόμ. Γ. σελ. 277 και έν τή ήμετέρα
τις εορτή, ώς ίσως δύναται τις νά είκάση εκ τε της ταύτη ώς γραμματεύς διά[3ίου, έν τή ημετέρα μάλιστα
τάξεως αυτών τελευταίων σχεδόν καταλεγομένων και έκ ώςγραμματεύων το ιδ έ'τος. Ή ήμετέρα λοιπόν επιγραφή,
τοΰ δτι ουδέ άγωνοθέτην ί'διον εΤχον, ώς οί άλλοι αγώνες, ώς έκ τούτων, φαίνεται νεωτάτη, καθώς ή έν αριθ. 277
άλλ'έκ τοΰ περισσεύματος τών Σεβαστοφορικών χρημά- παλαιότατη πασών τούτων, καθόσον φαίνεται δτι δ
των έπετελ&ιθη δ άγων αυτών (πρβλ. στ. 40 κ. έ.). Στράτων, άφ' ου διέπρεψεν ώς σωφρονιστής, έγένετο
Στ. 89. ϊδ άρθρον τώγέγραπται ά'νευ τοΰ προσγε- ύστερον, ώς πιθανώς παρατηρεί δ ΒοεοΜι, γραμμα-
γραμμένου ιώτα κατά λα'θος τοΰ λιθοξόου, οπερ συχνά τεύς. Έκ τών είρημένων δέ έπιγραφών τεκμαιρόμενος ο
συμβαίνει εν ταΐς έπιγραφαΐς και μάλιστα εν ταΐς μετα- Βοβοΐίΐι ευρίσκει (αριθ. 277, σελ. 387) δ;ι δ Στράτων
γενεστέραις, καθώς και έν τω 94 στίχω έν ΐω ονόματι δβρίϊηαϊο δβνβΐ'ο ϊπιρ. νβΐ ρααίο ροεί οδί ηγοΛλ
Μουνιχία. ρβτρβίαυδ. Τό κύριον ό'μως τεκμήριον είνε τά Γερμανί-
~~~ ~ " , ,, κεια, ά'τινα σαφώς δηλοΰσιν δτι δ Γ.Έλβίόιος Σεκοΰνδος
σκληπιαοης Ασκληπιαοου ητο εοηαος (πρβλ. σττ.λ. β . στ. * ■ „ ' , ... -Λ ,,^
ο»ν τ^. «! β'ΐ ι * ι . τρξε μετα τους χρόνους, καθ ου; ταύτα ιορυθησαν. \\-
ζι), ειτα οε καθόλου κατα τους μεταγενέστερους χρόνους, > μ > γ ι
οτε πολλοί γυμνασίαρχοι άπεδείκνυντο τοΰ αΰτοΰ έτους, συν- πειδή δέ τά Γερμανίκεια ίόρύθησαν επί Καρακάλλα, δσιις
ήθως ούτοι ήσαν έφηβοι, ώς δύναται τις νά μάθη έκ πολ- κατά πρώτον έν τοΤς νομίσμασιν ευρηται ονομαζόμενος
λών έπιγραφών, εις ας περιττδν νομίζομεν νά παραπέμψω- Γερμανικός τω 213 από Χρίστου (Ι3θθθ1ζ1ι έν 0.1. Ο.
μεν ένταΰΟα. Έκτων δύο δέ τούτων παραδειγμάτων και άριθ. 240, σελ. 359), δήλον δτι δ Γ. Έλβίδιος Σεκοΰνδος
έκ τοΰ πράγματος αύτοΰ τεκμαιρόμενος νομίζω δτι δ^ίε- ήρεεν Άθήνησι μετά τό 213 από Χριστού. Έάν δέ δή
ρεύς τοΰ Άντινόου τοΰ ώς έυήβου έν Αθήναις λατρευομένου , ,„ «■ > ν, „; _>„ ν__ι_ ο
Κ , , ν β ,Γ «, ή^ ~,, Λ, , λάβωμεν υπ οψιν και τόν Στρατώνα, όστις γέρων ψτ
ητο αει ε',οηβος. Επειοη δε ενταύθα ο λόγος περι Αντινόου Γ ' .. .„ .. ' , , ,
> .* .. » 51.·;.* . ν > - ώς μαίνεται, ων οεν ηουνατο πολυ έτι να επιζηση. πρε-
εφηοου, ίσως οεν εινε άτοπον να μνημονευσωμεν οτι τη ε- 5 τ ™ ' 1 " γ
νάτη Ιουλίου τοΰ έτους τούτου άνωρόχθη έν τη σ*ηνη τοΰ πει νά παραδεχθώαεν οτι δ Γ. 'Ελβίδιος Σεκοΰνδος δ
θεάτρου τοΰ έν Διονύσου παρά τδ Φαιδρού τοΰ Ζωίλου βήμα Παλληνεύς ήρςεν ού πολλοίς ετεσιν ύστερον τοΰ 213
(πρβλ. Άρχαιολ. έφημ. περιόδ. β'. σελ. 464) άγαλμα καλδν £π£ Χριστού.
τεθραυσμένον εις πολλά τμήματα, οπερ έκ μεν της δλης όψεως Δημήτριος Χ. Σεμιτέλος.
φαίνεται σαφώς δτι είνε δ 'Αντίνοος, δια δέ τδ μυώδες και
άθλητικδν και τά ά'λλα νομίζω δτι εινε 'Αντίνοος ϊφηβος.
'Αλλά περί τούτου ά'λλοτε έκτενέστερον.
(β) Τά γράμματα της έπιγραφής ταύτης εΐνε διαφόρων
χρόνων, τά μέν 1ΕΡΕΩΣ αρχαιότερα, τά δέ λοιπά μεταγε-
νέστερα, κατά μίμησιν δμως έκείνων διότι αντί τών τριών
τελευταίων στίχων ήσαν πρότερον ά'λλα γράμματα, δθεν δή-
λον δτι δ θρόνος ούτος πρότερον άνήκεν εις ιερέα ά'λλου τί-
νος θεοΰ, δν ύστερον άντικατέστησεν δ τοΰ Άντινόου.
τω έν Διονύσου άνακαλυφθεΐσαν και εν η] αρχαιολογική Τον χρόνον της επιγραφής ταύτης, ήτοι το ετος, εν
εφημέριοι (περιόδ. Β' σελ. 102 αριθ. 158) έκόοθεΐσαν ψ επώνυμος άρχων Άθήνησιν ήτο δ Γάϊος Έλοίόιος
επιγραφήν, έ'χουσαν σχέσιν πρός την εν Αθήναις λα- Σεκοΰνδος, δεν δυνα'μεθα ακριβώς νά εί'πωμεν, ούόεμίαν
τρείαν τοΰ Άντινόου (ο). περί τούτου άρχαίαν μαρτυρίαν έχοντες- οοχ ήττον ομως
Στ. 83. Διττο'ν τι δύναται τις ενταύθα να" υπόθεση, είκάζοντες δυνάμεθα να προσεγγίσωμεν. Τεκμήριον δέ
ή δτι των Γερμανικείων δ άγωνοθέτης έγράφη πρό- πρός τοΰτο έ'χομεν τον γραμματέα Στρατώνα τόνΆ/αρνέα
τερον παρά την τάςιν κατά λάθος τοΰ λιθοςόου, δ Φλα'- και τά Γερμανίκεια· ή δέ γραφή ού πάνυ τι βοηθεΐ ήμάς
βιος Μαρεΐνος, ή ό'τι λείπει, τοΰ περί αλκής αγώνος ε- εις τοΰτο, διότι κατά τους χρόνους τών αυτοκρατόρων και
χοντος δύο άγωνοθέτας. Τό δεύτερον νομίζω πολλού μα'λιστα κατά την όευτέραν και τρίτην ά. Χ. εκατονταε-
πιθανώτερον είκα'ζων και έκ τοΰ κενού τόπου, δστις φαί- τηρίδα εΐνε τόσον ποικίλη, ώστε ή παλαιογραφία χά-
νεται δτι κατελείφΟη ούτως επίτηδες, ως και έν Φι- νεται ενταύθα- διότι συχνά πυκνά εύρίσκομεν συγχρόνου:
λίστ. τόμ. Γ'· σελ. 357, στίχω 30, οπου λείπει το δ'- έπιγραφάς μετά διάφορο γραφής, ή μεταγενεστέρας μετ'
νομα τοΰ κεστροφύλακος. άρχαϊκωτέρας. 0 μεν λοιπόν Στράτων εΰρηται έν μεν τή
Στ. 84. Τά 'ΑΟήναια (περί ών ΒοοοΙΛ 0. I. (χ. αριθ. έν αριθ. 2(7 τοΰ 0.1. 0. έπιγραφήώς σωφρονιστής, έν
245, σελ. 359), διάφορα βεβαίως τών Παναθηναίων, δέ τή έν αριθ. 286 ώς γραμματεύς, έν δέ τή έν αριθ.
φαίνεται δτι κατά τους χρόνους τούτους ήσαν ασημότερα 270 και έν Φιλίστ. τόμ. Γ. σελ. 277 και έν τή ήμετέρα
τις εορτή, ώς ίσως δύναται τις νά είκάση εκ τε της ταύτη ώς γραμματεύς διά[3ίου, έν τή ημετέρα μάλιστα
τάξεως αυτών τελευταίων σχεδόν καταλεγομένων και έκ ώςγραμματεύων το ιδ έ'τος. Ή ήμετέρα λοιπόν επιγραφή,
τοΰ δτι ουδέ άγωνοθέτην ί'διον εΤχον, ώς οί άλλοι αγώνες, ώς έκ τούτων, φαίνεται νεωτάτη, καθώς ή έν αριθ. 277
άλλ'έκ τοΰ περισσεύματος τών Σεβαστοφορικών χρημά- παλαιότατη πασών τούτων, καθόσον φαίνεται δτι δ
των έπετελ&ιθη δ άγων αυτών (πρβλ. στ. 40 κ. έ.). Στράτων, άφ' ου διέπρεψεν ώς σωφρονιστής, έγένετο
Στ. 89. ϊδ άρθρον τώγέγραπται ά'νευ τοΰ προσγε- ύστερον, ώς πιθανώς παρατηρεί δ ΒοεοΜι, γραμμα-
γραμμένου ιώτα κατά λα'θος τοΰ λιθοξόου, οπερ συχνά τεύς. Έκ τών είρημένων δέ έπιγραφών τεκμαιρόμενος ο
συμβαίνει εν ταΐς έπιγραφαΐς και μάλιστα εν ταΐς μετα- Βοβοΐίΐι ευρίσκει (αριθ. 277, σελ. 387) δ;ι δ Στράτων
γενεστέραις, καθώς και έν τω 94 στίχω έν ΐω ονόματι δβρίϊηαϊο δβνβΐ'ο ϊπιρ. νβΐ ρααίο ροεί οδί ηγοΛλ
Μουνιχία. ρβτρβίαυδ. Τό κύριον ό'μως τεκμήριον είνε τά Γερμανί-
~~~ ~ " , ,, κεια, ά'τινα σαφώς δηλοΰσιν δτι δ Γ.Έλβίόιος Σεκοΰνδος
σκληπιαοης Ασκληπιαοου ητο εοηαος (πρβλ. σττ.λ. β . στ. * ■ „ ' , ... -Λ ,,^
ο»ν τ^. «! β'ΐ ι * ι . τρξε μετα τους χρόνους, καθ ου; ταύτα ιορυθησαν. \\-
ζι), ειτα οε καθόλου κατα τους μεταγενέστερους χρόνους, > μ > γ ι
οτε πολλοί γυμνασίαρχοι άπεδείκνυντο τοΰ αΰτοΰ έτους, συν- πειδή δέ τά Γερμανίκεια ίόρύθησαν επί Καρακάλλα, δσιις
ήθως ούτοι ήσαν έφηβοι, ώς δύναται τις νά μάθη έκ πολ- κατά πρώτον έν τοΤς νομίσμασιν ευρηται ονομαζόμενος
λών έπιγραφών, εις ας περιττδν νομίζομεν νά παραπέμψω- Γερμανικός τω 213 από Χρίστου (Ι3θθθ1ζ1ι έν 0.1. Ο.
μεν ένταΰΟα. Έκτων δύο δέ τούτων παραδειγμάτων και άριθ. 240, σελ. 359), δήλον δτι δ Γ. Έλβίδιος Σεκοΰνδος
έκ τοΰ πράγματος αύτοΰ τεκμαιρόμενος νομίζω δτι δ^ίε- ήρεεν Άθήνησι μετά τό 213 από Χριστού. Έάν δέ δή
ρεύς τοΰ Άντινόου τοΰ ώς έυήβου έν Αθήναις λατρευομένου , ,„ «■ > ν, „; _>„ ν__ι_ ο
Κ , , ν β ,Γ «, ή^ ~,, Λ, , λάβωμεν υπ οψιν και τόν Στρατώνα, όστις γέρων ψτ
ητο αει ε',οηβος. Επειοη δε ενταύθα ο λόγος περι Αντινόου Γ ' .. .„ .. ' , , ,
> .* .. » 51.·;.* . ν > - ώς μαίνεται, ων οεν ηουνατο πολυ έτι να επιζηση. πρε-
εφηοου, ίσως οεν εινε άτοπον να μνημονευσωμεν οτι τη ε- 5 τ ™ ' 1 " γ
νάτη Ιουλίου τοΰ έτους τούτου άνωρόχθη έν τη σ*ηνη τοΰ πει νά παραδεχθώαεν οτι δ Γ. 'Ελβίδιος Σεκοΰνδος δ
θεάτρου τοΰ έν Διονύσου παρά τδ Φαιδρού τοΰ Ζωίλου βήμα Παλληνεύς ήρςεν ού πολλοίς ετεσιν ύστερον τοΰ 213
(πρβλ. Άρχαιολ. έφημ. περιόδ. β'. σελ. 464) άγαλμα καλδν £π£ Χριστού.
τεθραυσμένον εις πολλά τμήματα, οπερ έκ μεν της δλης όψεως Δημήτριος Χ. Σεμιτέλος.
φαίνεται σαφώς δτι είνε δ 'Αντίνοος, δια δέ τδ μυώδες και
άθλητικδν και τά ά'λλα νομίζω δτι εινε 'Αντίνοος ϊφηβος.
'Αλλά περί τούτου ά'λλοτε έκτενέστερον.
(β) Τά γράμματα της έπιγραφής ταύτης εΐνε διαφόρων
χρόνων, τά μέν 1ΕΡΕΩΣ αρχαιότερα, τά δέ λοιπά μεταγε-
νέστερα, κατά μίμησιν δμως έκείνων διότι αντί τών τριών
τελευταίων στίχων ήσαν πρότερον ά'λλα γράμματα, δθεν δή-
λον δτι δ θρόνος ούτος πρότερον άνήκεν εις ιερέα ά'λλου τί-
νος θεοΰ, δν ύστερον άντικατέστησεν δ τοΰ Άντινόου.