Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1862(1863))

δόυ εκ ταύτης της επιγραφής εφανη τα πρώτο·,,
άρ. 201

205 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡ1Σ. 206

Β· ΕΡΜΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΤΙΙΦΟΡΙΓ ά?· 200

(δ>α πίν. Λ', 1)

♦κατά τήν εν σελ. 184 υπόσχεσιν ήμών δημοσιεύ* λεώς ^ γοα.

ομεν σήμερον τοις εικόνας δύο Ιχι έρμών, τήν τοΰ μηφ θέτο,

Όνάσου εν πίνακι Λ' κα! φ το3 Χρυσίππου Ιν πίν. "Ονασον, Έρμβωνι'χυδήνα;

ΛΑ'. αμφότεροι ευρέθησαν έν ταΐς άνασκαφαΐς τοΰ βγ(« ^ ^

Δημητρίου του Κατηφόρη πέρυσιν, ίτε χ*ί 6 έν σελ. 5 ^ ^Αρείου πάγου βουλή

138 δπ' άρ. 187 δημοσιευθεί;, νυν δε ΰπανταΐ ένθα ^ χοσμητήν τον έπί Κλ·

χαί εκείνος Ιν τω πανεπιστημίω. έχατέρου παοέσχομεν Λυσιάδου άρχοντος

δύο δψεις φ κ«α πρόσωπον Χα1 καταγραφή·/, δζως Όνασον τροφ'ίμ'οΰ Παλλη-

δέ φανζ καλλίτερα ή αναλογία των μερών προς τό ^ Ύραμ^ε09αντα

0λον παρίσχομεν εν πίνακι Λ' ύπ' άρ. 3 και ολην τήν 1() ^- συν2δρίου.
εικόνα τοΰ αυτοΰ έρμου εις μικρότερον σχήμα, ή περί

τον λαιμόν Ιστιγμένη γραμμή, δηλοΐτά ϊρη της συγ« , „ _ , ν ['ΐΛ1νΑ„ α,",*

, ," ' " ' ' 1 1 /. < < ι £ν0αα ,ου ϊ^ωνυμου άρχοντος Κλαυοίου Λυσια-

κολλησεως τής ανευρεθείσης κεφαλής μετά τής στήλης,
ήτις ινε μονόλιθος, πάς δ' έρμής ε/ει κατά τήν θέσιν
των βραχιόνων μασχάλας, ήτοι κοιλότητας τινας τετρα-

γωνικάς, Ιν αΓς ένεοάλλοντο λίθοι όμοίου τετραγωνικοΰ ^α ' '

σχήματος, ο5τως ώστε έςέχοντες νά κρατώσι τους στε- Άσκληπιάδης Λύκου Πε-

φάνους μέ τούς δποίους εκόσμουν τούς έρμάς οι ϊ-, ιρα(ιευς)

φηβοι. μία των τετραγωνικών τούτων πλίνθων εδρέΟη Ν

ενεπίγραφος. δρα τό σχήμα αυτής έν πίν. ΛΑ', άρ. 4. 1

τήν δμοιότητα των εικόνων έπέτυχεν δ τεχνίτης ίκα- 5 / Β

νώς, μάλιστα τής τοΰ Χρυσίπττου έν πίν. ΛΑ', τά ~<» Ήραχλεΐ......

αυτία £μως δεν τά χατασκεύασεν ώς δ λιθοςόος κατά τ

τδ αυτό μέτρον. ή κλίμα; έν πίν. Λ' αναφέρεται μό- Τι

νον εις τά δπ' άρ. 1 χαί 2. τδ δλον μήκος τοΰ Ιν «ρ τ(!> Ήραχλεΐ Άλεςαν-

Λ πίνακι ερμοΰ από της κορυφής της κεφαλής μέχρι ιυ °Ρ(ί)·

τής βάσεως 1,81, το πλάτος τής στήλης άνω και κά- ή Ιπιγραφή αυτη κείται έπϊ τοΰ αύτοϋ ερμοΰ κατά
τω ίσον, 0,32, τδ δέ πάχος άνω μεν υπό τάς μασχά- τήν άριστεράν του πλευράν υπό τήν δμώνυμον άμα-
λας 0,23, κάτω δε 0, 27. ή βάσις δε τής στήλης, σνάλην. τό Ν έν άρχή τοΰ 3 στίχου και τά λοιπά με-
έν η ΐσταται έντεΟειμένος τώρα, έχει υψος μεν 0, 32, μονωμένα χαράγματα εν στ. 4, δ, 7,8 δέν είναι λεί-
πλάτος δέ 0, 43 και πάχος 0,52. τοΰ δέ έν ΛΑ' ψανα γραμμάτων έςαλειφΟέντων υπό τοΰ χρόνου ή έπί-'
πίνακι ερμοΰ τό μεν ολον ΰψος 2, 02, τό δέ πλάτος ά'- τηδες(ώς εν στ. 6), άλλά ζβγρανίσματα παιζόντων ή δο-
νώ μεν 0,31, κάτω δέ 0,29. τό δέ πα'χος αυτοΰ χιμασάντων νά γράψωσί τι· και τό μεν Τ έν στ. 7,
άνω μέν 0, 28, κάτω δέ 0, 29. υπ άρ. 3 έν τιρ πίνακι ώς χαί τό έν 8 στίχω, δ'που μετά τοΰ Τ υπάρχει και
α-3'.κονίαθη ή συνέχεια τοΰ μήκους τοΰ ερμοΰ τούτου £ρχή τοΰ ω, πιθανώϊατα είναι άρχαί δμοίας φράσεως
μετά τής βάσεως έν ή ΙνετέΟη. τής βάσεως δέ ταυ- τή |ν σΤ. 9- 10 χαί έν στ. 6, ένθα επίτηδες δια
της τό μέν δψος 0,29, τό δέ πλάτος 0,45 και τό σμήλης άπεςέσθησαν τά γράμματα, ώστε μόνον των
πάχος 0, 43. άλλα τινα μέτρησον κατά τήν παρακει- Χές=ων τω Ήραχλεΐ έμειναν ίχνη βέβαια και πλέον
μενην έκατερω κλίμακα, ή υλη έκατέρου μάρμαρον ου§έν σαφές, και τής υπ άρ. 200 επιγραφής τό έν στ.
τ:εντελικόν. ^ μεμονωμένον Τ ούτω βέβαια πρέπει νά Οεωρηθή[,
Ιπιγραφάς ο εχουσιν οί είρημένοι έρμαΐ τάς έςής, καΟ' α και έν σελ. 184 έλεγα, αί δοτικαί (στ. 6, 9 — 10)
δημοσιευθείσας μικροί,- γράμμασι χα5, έν Φιλίστ. Γ'. δεν εχουσι τό άφωνον ϊ> ινα δε μή πολυλογώ σημειόνω
σελ. 282 ε. ένταΰθα βχι τά άπεικάσματα τών έπιγραφών είναι α-
κριβέστατα και καθόλου κα*. επί μέρους, ου'τω π. χ. τό