DOI Heft:
Heft 8 (Αὔγουστος 1862)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.12172#0117
215
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡίΣ.
216
νων Αδριανού. Ιστι δ* νεανίαβ λαγαρδς γυμνός, υψος
εχων από ιών αστράγαλων μέχρι της κορυφής 1,80*
λείπόυσί δ' αύτοΰ οι άκροι πόδες και αί χέΓρες από τών
αγκώνων και ή (ϊίς. παρά τους μηρού; δ' εχων τάς χεί-
ρας βασίζεται επί τοΰ δεςιού ποδός έτοιμος νά στηρί-
ξη επί τοΰ εδάφους τον προτεταμένον αριστερό-» ώς
δρομεύς προθύμως μεν άφόβως δέ Βαίνων, ή επιμε-
λής διασκευή τών τριχών της κεφαλής, ών τίνες μα-
κρότεραι άφεΟεΓσαι εις πλεςούόας περί τήν κεφαλήν έ-
όέθησαν μέ γαϊτανάκια υπέρ τό μέτωπον, τό στενόν τοΰ
μετώπου και πρδ πάντων τό τεΟλιμμένον τοΰ προσώ~8
και άλλα τοιαΰτα τεκμήρια ικανά φαίνονται μοι νά θε-
δ»ρηθη ώς Άντινόου είκών δ άνδριάς ούτος και δή ώς
Απόλλων Βοηδρόμιος φαίνεταί μοι 6*ϊΐ άπεικονίσθη εν-
ταύθα δ Άντίνους.
τοσαΰτα μόνον περί τούτων, τών ευρεθεισών δε εν
τω ί)εάτρω έπιγραφών έκδίδομεν σήμερον τάς Ιςήίι
άρ. 205
(όφα πίν. Κθ'. 5)
ίχ]γαΟή τύχη!
φ]ηφισαμένης
της έ; Αρείου
πάγου βουλής
Πόπλιον Αΐλιον
Λ]εύκιον Μαμερ-
τί]νου Πάλλη-
νέα τόν από Κο-
έπί τμήματος ίρμοΰ λίθου πεντελικού, ευρεθέντος
έν τω ί)εάτρω και νΰν στήθέντος επί τοΰ τοίχου τοΟ
αριστερού τής δεςιας παρόδου, το υψος αύτοΰ 0, 57,
τό πλάτος άνω 0,34, κάτω 0,32, τό πάχος 0)3ΐι
άρ. 200
(δρα πίνακα Κθ', 0)
Ό Κ'
βουλής
υπηρετών.
έπί πλίνθου πειραϊκής έγκτισμένης κατά τήν δυτί-
κήν γωνίαν τοΰ περιβόλου τοΰ θεάτρου, ή φέρουσα δέ
τά γράμματα πλευρά του λίθου, Ιχουσα υψος 0,40,
μήκος 1,06, δέν κείται κατά τήν έςωτερικήν έπιφά-
νειαν τοΰ τοίχου τοΰ περιβόλου, ώστε νά υπόθεση τις
οτι ύστερον ένεκολάφθησαν τά γράμματα, άλλ' έντός'
κατά τόν άρμόν τοΰ λίθου και δέν θά άνευρίσκοντο,
αν δέν συνέβαινε νά ευρέθη καταστραμμένη ή γωνία
τοΰ τείχους τοΰ περιβόλου, δήλον οΰν βτι ή επιγραφή
αυτη ί'νε άρχαιοτέρα τοΰ περιβόλου, έν ω ευρίσκεται
άνάποδα έκτισμένη. ί'νε δέ δι αυτό λίαν σπουδαία ή επι-
γραφή αυτη, ώς παρέχουσα άπόόεΐςΐν τοΰ χρόνου καθ'
ον έκτίσθη δ δυτικός κάν περίβολος τοΰ θεάτρου; αν
ούν καλώς ήρμήνέυσα τά εν τω πρώτω στίχώ δύο με-
μονωμένα γράμματα, τά Ο και Χ, τό μίν Ο αντί άρ-
θρου έκλάβών τό δέ Χ αντί τοΰ άριθμοΰ 600, ώς συν-
ήθως ευρηται έν ταΐς Ιπιγραφαΐς σημειωμένος δ ά-
ριΟμός τών βουλευτών (ορα. π. χ. εν τή παρούση έ-
φημ. άρ. 106 στ. 4. άρ. 185, στ. 4, αρ. 182, στ.
2 άρ. 124, στ. 8, άρ. 125, στ. 5), ή επιγραφή αυ-
τή δέν ινε δυνατόν νά θεωρηΟή αρχαιότερα τής, ριή
ολυμπια'δος ή τοΰ 307 πρό Χριστοΰ, δτε, ώς γνω-
στόν, εγένοντο αί φυλαί δώδεκα και έτηρήθησαν τόσαι,
τά δνόματα μόνον τινές μεταβαλοΰσαι, μέχρις Άδρια^
νοΰ. τότε δέ και οί βουλευταί από πεντακοσίων έγένον-
τ6 έςακόσιοι. τούτων δ' ούτως έχόντων ί χρόνος τής
κτίσεως τοΰ περιβόλου τούτου πρέπει νά ζητηθη άπδ
τοΰ 307 και έ;ής μέχρις Άδριανοΰ. άφοΰ εκ γε ταύτης
τής έττιγραφής δέν ί'νε δυνατόν νά άποδοθη ε?ς τόν Λυ-
κοΰργον τοΰτο τό έργον, άποθανόντα, ώς γνωστόν, πρό
τοΰ 325 π. Χ. ισως δέ ί'νε ή τοΰ ,Αριοβαρ^άνου ε'ρ-
γον, 8ς και ψδεΐον έκτισε τοΐς Άθηναϊοις, ή τοΰ Α-
δριανού.
αλλα παράςενα παρέχει μοι ή παρούσα επιγραφή
τάδε· ένω εχεί τό γράμμα ήτα δις, δέν έχει τό ου και
ώ μέγα, άλλ' 3 μικρόν άντ' αυτών και τήν μετοχήν
6πηρετών μετά γενικής συντεταγμένην , 8 πρώτον εν-
ταύ&α εγωγε είδα, ώσπερ και τό υπούργημα τοΰτο,
ώς ίδιον ενός ανδρός ώρισμένου ,' οΓος ήν δ τών ΙΑ', δέν
ενθυμούμαι νά απήντησα άλλαχοΰ. τά γωνιώδη δέ γράμ-
ματα δέν είναι τεκμήρια αρχαιότητος ενταύθα,, αλλά
μάλλον ευκολίας τοΰ γράφαντός (πρβλ. Βταηζ, Είειη,
ορί^Γ. σελ. 231).
άρ. 207
άγαθή τύχη!
Τ· Α?λ· Αύρήλ· Απολλώνιος
Ταρσεύς και Αθηναίος κωμω-
δός και κήρυξ περιοδονείκης
5 συν Καπιτωλίοις νεικήσας τόν
αγώνα τών Όλυμπίων άνέστη-
σα τόν ανδριάντα.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡίΣ.
216
νων Αδριανού. Ιστι δ* νεανίαβ λαγαρδς γυμνός, υψος
εχων από ιών αστράγαλων μέχρι της κορυφής 1,80*
λείπόυσί δ' αύτοΰ οι άκροι πόδες και αί χέΓρες από τών
αγκώνων και ή (ϊίς. παρά τους μηρού; δ' εχων τάς χεί-
ρας βασίζεται επί τοΰ δεςιού ποδός έτοιμος νά στηρί-
ξη επί τοΰ εδάφους τον προτεταμένον αριστερό-» ώς
δρομεύς προθύμως μεν άφόβως δέ Βαίνων, ή επιμε-
λής διασκευή τών τριχών της κεφαλής, ών τίνες μα-
κρότεραι άφεΟεΓσαι εις πλεςούόας περί τήν κεφαλήν έ-
όέθησαν μέ γαϊτανάκια υπέρ τό μέτωπον, τό στενόν τοΰ
μετώπου και πρδ πάντων τό τεΟλιμμένον τοΰ προσώ~8
και άλλα τοιαΰτα τεκμήρια ικανά φαίνονται μοι νά θε-
δ»ρηθη ώς Άντινόου είκών δ άνδριάς ούτος και δή ώς
Απόλλων Βοηδρόμιος φαίνεταί μοι 6*ϊΐ άπεικονίσθη εν-
ταύθα δ Άντίνους.
τοσαΰτα μόνον περί τούτων, τών ευρεθεισών δε εν
τω ί)εάτρω έπιγραφών έκδίδομεν σήμερον τάς Ιςήίι
άρ. 205
(όφα πίν. Κθ'. 5)
ίχ]γαΟή τύχη!
φ]ηφισαμένης
της έ; Αρείου
πάγου βουλής
Πόπλιον Αΐλιον
Λ]εύκιον Μαμερ-
τί]νου Πάλλη-
νέα τόν από Κο-
έπί τμήματος ίρμοΰ λίθου πεντελικού, ευρεθέντος
έν τω ί)εάτρω και νΰν στήθέντος επί τοΰ τοίχου τοΟ
αριστερού τής δεςιας παρόδου, το υψος αύτοΰ 0, 57,
τό πλάτος άνω 0,34, κάτω 0,32, τό πάχος 0)3ΐι
άρ. 200
(δρα πίνακα Κθ', 0)
Ό Κ'
βουλής
υπηρετών.
έπί πλίνθου πειραϊκής έγκτισμένης κατά τήν δυτί-
κήν γωνίαν τοΰ περιβόλου τοΰ θεάτρου, ή φέρουσα δέ
τά γράμματα πλευρά του λίθου, Ιχουσα υψος 0,40,
μήκος 1,06, δέν κείται κατά τήν έςωτερικήν έπιφά-
νειαν τοΰ τοίχου τοΰ περιβόλου, ώστε νά υπόθεση τις
οτι ύστερον ένεκολάφθησαν τά γράμματα, άλλ' έντός'
κατά τόν άρμόν τοΰ λίθου και δέν θά άνευρίσκοντο,
αν δέν συνέβαινε νά ευρέθη καταστραμμένη ή γωνία
τοΰ τείχους τοΰ περιβόλου, δήλον οΰν βτι ή επιγραφή
αυτη ί'νε άρχαιοτέρα τοΰ περιβόλου, έν ω ευρίσκεται
άνάποδα έκτισμένη. ί'νε δέ δι αυτό λίαν σπουδαία ή επι-
γραφή αυτη, ώς παρέχουσα άπόόεΐςΐν τοΰ χρόνου καθ'
ον έκτίσθη δ δυτικός κάν περίβολος τοΰ θεάτρου; αν
ούν καλώς ήρμήνέυσα τά εν τω πρώτω στίχώ δύο με-
μονωμένα γράμματα, τά Ο και Χ, τό μίν Ο αντί άρ-
θρου έκλάβών τό δέ Χ αντί τοΰ άριθμοΰ 600, ώς συν-
ήθως ευρηται έν ταΐς Ιπιγραφαΐς σημειωμένος δ ά-
ριΟμός τών βουλευτών (ορα. π. χ. εν τή παρούση έ-
φημ. άρ. 106 στ. 4. άρ. 185, στ. 4, αρ. 182, στ.
2 άρ. 124, στ. 8, άρ. 125, στ. 5), ή επιγραφή αυ-
τή δέν ινε δυνατόν νά θεωρηΟή αρχαιότερα τής, ριή
ολυμπια'δος ή τοΰ 307 πρό Χριστοΰ, δτε, ώς γνω-
στόν, εγένοντο αί φυλαί δώδεκα και έτηρήθησαν τόσαι,
τά δνόματα μόνον τινές μεταβαλοΰσαι, μέχρις Άδρια^
νοΰ. τότε δέ και οί βουλευταί από πεντακοσίων έγένον-
τ6 έςακόσιοι. τούτων δ' ούτως έχόντων ί χρόνος τής
κτίσεως τοΰ περιβόλου τούτου πρέπει νά ζητηθη άπδ
τοΰ 307 και έ;ής μέχρις Άδριανοΰ. άφοΰ εκ γε ταύτης
τής έττιγραφής δέν ί'νε δυνατόν νά άποδοθη ε?ς τόν Λυ-
κοΰργον τοΰτο τό έργον, άποθανόντα, ώς γνωστόν, πρό
τοΰ 325 π. Χ. ισως δέ ί'νε ή τοΰ ,Αριοβαρ^άνου ε'ρ-
γον, 8ς και ψδεΐον έκτισε τοΐς Άθηναϊοις, ή τοΰ Α-
δριανού.
αλλα παράςενα παρέχει μοι ή παρούσα επιγραφή
τάδε· ένω εχεί τό γράμμα ήτα δις, δέν έχει τό ου και
ώ μέγα, άλλ' 3 μικρόν άντ' αυτών και τήν μετοχήν
6πηρετών μετά γενικής συντεταγμένην , 8 πρώτον εν-
ταύ&α εγωγε είδα, ώσπερ και τό υπούργημα τοΰτο,
ώς ίδιον ενός ανδρός ώρισμένου ,' οΓος ήν δ τών ΙΑ', δέν
ενθυμούμαι νά απήντησα άλλαχοΰ. τά γωνιώδη δέ γράμ-
ματα δέν είναι τεκμήρια αρχαιότητος ενταύθα,, αλλά
μάλλον ευκολίας τοΰ γράφαντός (πρβλ. Βταηζ, Είειη,
ορί^Γ. σελ. 231).
άρ. 207
άγαθή τύχη!
Τ· Α?λ· Αύρήλ· Απολλώνιος
Ταρσεύς και Αθηναίος κωμω-
δός και κήρυξ περιοδονείκης
5 συν Καπιτωλίοις νεικήσας τόν
αγώνα τών Όλυμπίων άνέστη-
σα τόν ανδριάντα.