Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1862(1863))

293 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΕ. 294

ή αρχαιολογική έταιρία περίίαχαψε προσέτι και το σωζό- λου φέρει έπιγραφήν έπί της δυτικής πλευράς της πρώτης
μ^νον μέρος τοΰ ανατολικού περιβόλου πρδς τη ανατολική πλίνθου, έκδοθεϊσαν έν Ο. I. ΟΓαοο. άρ. 227, I) και αάά·
γωνία της ακροπόλεως κατά τον βράχον Ω' έν τφ ΜΒ' πι. σελ. 909, και ύπ' έμοϋ έν τω Βυΐίειίίηο της 'Ρώμης ετει
νακι, δπου άπ' ανατολών προ- δυσμάς^εύρέθη έν συνεχεία τεϊ- 1860 σελ. 95, 12. ο δηλοϊ τδ επί τοϋ βράχου άνατολικώ-
χ«« άρχαϊον 18, 50 γαλλ. μ., έπειτα δε κάμπτον γωνιωδώς τερον τοΰ σπηλαίου έν τη θέσει του σωζόμενον μαρμαρινον
χωρεί προς μεσημβρίαν εις μέτρα 21,80, ώστε ευρέθη τεϊ- ήλιακδν ώρολόγιον. οί δέ 6πδ τδ ώρολόγιον τοΰτο βράχοί τηί
χος τοϋ περιβόλου ένταΰθα έν συνεχεία 4!), 30, ίκανδν πρδς ακροπόλεως έπιγραφών εϊσι πεπληρωμένόι· ώστε ή υπ αρ.
εδρεσιν κα'ι αυμπλήρωσιν της . φοράς τοΰ περιβόλου και. έκ 122 ύπδ τοΰ κυρίου Βδίίίοϊθί άνακαλυφθεϊσα δ*ν ινε ή πρω-
τούτου τοΰ μέρους *). τ7! 000° ή μόνη, ώς έγραψαν που. ήμεϊς δέ προ πολλών έτών

ένταΰθα μεταξύ τοϋ άπ' ανατολών πρδς δυσμάς τείχους και ρωρίζοντες <™τάς δεν εΰρομεν ει'σίτι καφδν νά άσχοληθώαεν
του βράχου της. ακροπόλεως μένει δίοδος δέκα γαλλικών μέ- εϊί τ^ν <*ντιγραφήν αυτών, μηδέ νά έξετάσωμεν μήπως υπό
τρων. και ήν ώς φαίνεται και έντεΰθεν είσοδος εις τδ θέα· τινοί τΓον περιηγητών Ιξεδόθησαν ήδη. τοΰτο δέ τδ ένεπίγρα-
■τρον, ώςπερ -και ές άλλων θεάτρων οί'δαμεν ένταΰθα εισόδους <?ον [*έΡ0« των βΡάΧων 1'3ω; ?ν8 % καλούμενη χ α τομή
ή αυτή δέ δίοδος έχρησήαευε και δια τδν πεοί τήν άκρόπο- τ Ά « <^τρας έν τω θεάτρφ, ής μνεία γίνεται παρά τφ
λιν περίπατον, 8ν έγνωρίσααεν έκ τής υπ'άοιθ. 122 (έν πίν. 'Λρποκρ. και Σουίδα έν λέξει κ α τ α τ ο μ ή. (κατά Φιλόχορον
ΙΗ', 1; επί τοϋ βράχου έπΙγραφής "). »$8 παρά ΜαΙΙβΓ Ρ**Μβί. &γ. Τόμφ Β', σελ. 407 α.)

αύτδ δέ τδ σπήλαιον (άβ%), ο νΰν εί; έκκλησίαν μεταβλήθη,
11 ι ν α ς ΜΑ. νομίζω δτι Γνε μνήματα τής πελασγικής έποχής, οΓα ευρίσκονται

τα τοϋ ΜΛ' πίνακος γίνονται σαφή έκ τών έν τω Μ' πί- χα\ πρ0ς τα'ς δυσμικάς υπώρειας τοΰ Μουσείου και άλλάχοΰ"
νακι εΕρημένων. δ σωρός τών λίθων ά'νω τοΰ κίονος η (σελ, πΧεΐστα χαί κάλλιστα έν "Ελλάδι ίδών οίδα έν Δοβρενα
135) και όπισθεν αΰτοΰ κατά τήν δυσμικήν πάροδον έξεβλήθη περ{ τον χόφον και τά τείχη τής Θίσβης· αϋτοΰ δέ κατά τδ
ήδη, ωσαύτως δέ κα'ι πολύ μέρος τοϋ σεσημειωμένου ώς βορειοανατολικδν μέρος πρδς άριστεράν τής δδοΰ είδα και δρ-
κεχωσμένου έκαθαρίσθη (δρα σελ. -277 έ.)· αϋτοΰ δέ ευρέθη ο(ως 1~\ τοϋ βράχου λελαξευμένα μνήματα, τοιαϋτα δέ μνή-
μέγα χωνευ'τήοιον χριστιανικών πλήρες δστών, έ'νθα και ύά- ^ατα νομίζω και τά ένταΰθα δύο (1ι, ϊ) πρδς άριστεράν ή δυτικώς
λινά τινά αγγεία λόγου ά'ξια ευρέθησαν και στήλαι νεκρικαί Χ05 σιΤηλαίου και ο"ύ/1 νύμφας δι' άναθηματικά άγάλματα.
χριστιανικαί κα'ι έθνικαί- μικρότερον δέ χωνευτήριον ή μάλλον χοιοΰτον δρθδν μνήμα ευρέθη ζωγρα'φισμένον και έπί άγ-
τάφος χριστιανικός μέγας ευρέθη και κατωτέρω ευθύς κατά γ¥£0υ άττικοΰ, ευρεθέντος έν τοις Οεμελίοις τής έμής οικίας,
τά πρώτα έδώλιά έν τω σημείφ ά (δρα τήν σημ. έν έπιγρ. πρ0 §^ τοϋ μνήματος κάθηται καλή σφίγξ. Ιιΐιηη σωρό; χω·
120 σελ. 145 — 140). τδ σημείο ν β' σημαίνει τήν θέσιν τοϋ μάτων ριφθέντων έκ τής ακροπόλεως, ορη μέρος τοΰ τείχους
υδραγωγείου. τοΰ βορείου περϊοόλου, εντός τοϋ δποίου ευρέθησαν αϋτοΰ και

Πίναϊ ιΜΒ'. έρείπια χριστιανικά. #

8 ινε ή νεωστί κατασκευασθεϊσα κλισία τών απομάχων προς

και ούτος δ πίνας ευεξήγητος έστιν έκ τών είρημένων ά- φύλαξιν τοΰ θεάτρου,
νωτέρω έπί τοΰ Μ' και ΜΑ' πίνακος. δ ανατολικός βράχος ήν τινα δέ γνώμην εχω περί τοϋ θεάτρου, πότε έκτίσθ)|

— Ψ'~ Ω' άπδ τών προπόδων τοΰ Λυκαβηττοΰ και άπδ τής και ποία αϋτοΰ μέρη νομίζω αρχαία, ποία υστερώτερα κτλ,,
καλκμένης Σχιοτης πέτρας παρατηρούμενος φαίνεται ώς κεφαλή τάς παρεξηγήσεις φοβούμενος δέν έκτείνω τδν λόγον τα κυ-
γυναικός. ή ..ωνία Χ' τοϋ κιμωνείου τείχους έφθάρη- άνω- ριώτερα δμως έδήλωσα ήδη. τής ορχήστρας μόνον τά περί
6«ν δέ έντός τοΰ τείχους έσχίσθη τδ χώμα, ώστε, αν τα- τό ύδραγωγεϊον θεωρώ άρχαϊα, ήτοι άπδ 51—52 μέχρι τών
χέως δέν διορθωθώ, κινδυνεύει νά πέση έκ σεισμού τίνος ή πρώτων έδωλίων, έξαιρουμένου τοϋ έακους (1—4) και των
ραγδαίας βροχή,-, α, & δύο κίονες ρωμαϊκών χρόνων, έφ' ών θρόνων (ρ-σ) (δρα σελ. 289). τά δέ εδώλια άρχαϊα μέν νο-
ήσάν ποτε τρίποδες χορηγικοί· τούτων δ άνατολικώτερον ίστά' μίζω, αλλά μετακινημένα χαί μεταποιημένα έν τοις χρονοις
Κ·*νος έπί έπταπλίνθου' βάσεως και υψηλότερος ών τοΰ ά'λ- δτε έχρίθη εδλογον νά έχη τδ θέατρον 13 κερκίδας, ««ς
---- ταΐς 13 φυλαϊς.

. , „ τών έν τώ θεάτρω άνασκαφέντων μένουσιν ετι άνίκδοτα

) το ^εϊχος τοΰτο περιέσκαψε και δ κύριος Στράκκος, ο- π'λα0τικής' και άοχιτεκτονικής λείψανα κα'ι έπιγρα-

μως χατ^έπιττολήν μόνον, νΰν δε έχώρησεν ήάνασκαφη π(ΛχΛν 4^^» χ«ί τΐν« έχχρί-

κατα ιό απο βορρά πρδς μεσημβρίαν μέρος μέχρι τών θεμε- ■ ^ νε,?(,αι', ?τι δε και αί έπί τών έ-

λιων, ουχι δέ ε?ς τ030ν κα1 κατά τδ λοιπδν μέρος. ^ Ι^α^ά σπουδαϊαι έπ.γραφαί, (σελ. 278), αί

*") δ βράχος δ' έκεϊνος έξηρευνηθείς και πάλιν υπ Ιμοϋ |κ Χων' υ3:ίρων ρωμαϊκών χρόνων ουσαι και έκ

μετά τοΰ άρχιτέκτονος κϋρίου Ζιλλέρου ζατά παράκλησιν τού „ , - φα['δ000 πιθανώς, έν αίς και Ίέρειαι μνημονεύ-

_ο______.,,,^.ν,ν Γ ιτ. . . - _____ίΧ.. -3-^ (* " αι

καθηγητοϋ κυρίου Ε. Κουρτίου έφάνη σαφώς δτι δέν απε- &ντα,

οπάσθη άπδ τών άνωθεν κατά τήν ρίζαν τοΰ τείχους βρά- 'Εν Αθήναις τη 10 Σεπτεμβρίου 1803.

χων, άλλα μόλις δύο μέτρα έξετοπίσθη γλιστρήσας έκ τής ' Α 0 α ν. Σ. ' Ρ ο υ σ ό π ο υ λ ο ς,

αρχικής του θέσεως πρδς τά κάτω.