DOI issue:
Heft 12 (Δεκέμβριος 1862)
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.12172#0158
297
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
298
δ άρχων Τβίσανδρος αναμφιβόλως ί'νε ό αυτός τφ έκ τοϋ ούτως εχει ή γ' συλλαβή της β' και γ' λέξεως το ΕΙ άν-
Διοδώρου (1Γ, θ' αρχ.) έν τοις καταλόγοις των αρχόντων (ορα τΐ τοϋ Ε, και τδ μεν τής γ' ΕΙ ευεςηγητον το της δευτέ-
τδ παράρτημα της ύπ' έμοΰ μεταφρασθείσης Αρχαιολογίας τοΰ ρας δμως (ΑΓΑΘΟΚΛΕΙΟΥΣ) δυσερμήνευτον ένταΰθα και
Βογησήνου σελ. 107 ή τής προεκόόσεως σελ" 302) πάρει- πιθανώς σφάλμα «οδ χαράκτου Ί'νε. πρβλ. σελ. 280. τ6 σχη-
λημμένος έν Όλυμπ. 9ΐ έ'τει γ'=41 4 π. Χ., ζητείται οέ'νΰν μα τοΰ σηκοΰ τούτου βλέπεις έν πίνακι ΜΔ', 2, ώς ήν πριν
ποτερον ορθόν, τδ τοΰ Διόδωρου ή τδ τοΰ λίθου, τοΰτο 0ά ά- κατασυντριόή ΰπό τών όπισθεν πεσόντων χωμάτων, ήν δε λι-
ποφαοίοθ^ βεβαίως, άφοΰ ανευρεβ-2 και έτερα τις επιγραφή 0ου ύμηττείου. ,
ενος τίνος τών λοιπών τεσσάρων συναγωνιστών τοΰ Δϊςίλεω. αρ. 347.
ευθύς πρός άριστεράν ή πρδς ανατολάς τοϋ μνημείου τούτου ' ^ης ^ Γ}-,;,/ΜΟμα Γήτ31 6ι& τον ΜΒ< πίνβχα £ άρ> ],
διαχοπτβϊαι τδ ύπ' αύτδ τειχίον, άφίνον μικράν διόόον, ώς την £ άνρίγνώσιν έν σελ. 283-284, ενθα ή τελευταία λέ-
φαίνεται έκ τοΰ άνασκαφέντος μέρους, και έ'πειια έ'ρχεται πά- £ έσφαχ^να,ς κείται θάνατον αντί της όρθής θ ά λ α-
λιν «λλο μνημειον εις την αυτήν σειράν, και ή καμπυλότης μ 0 „/.« σ/~^ _ο5 αψ,χ -οότοο βλ|-εΐί |ν ^ ΜΔ',
οε του υ,δ την μαομαρίνην ταΰτην ένεπίγραφον βάσ,ν τοΰ 3. τα χαΤά 4 άνω άκρον της μέσης πλευράς τοΰ σηκοΰ έ-
μνημειου τειχείου δεν εκτείνεται πέραν τοΰ μνημείου· ώστε τδ ζα)γρο(ρη!Α|να γοάμματα δεν ί'νε δυνατόν νά συναρμολογηθώ·
μνημειον τοΰ Δεςίλεω φαίνε:αι ότι Γστατο μόνον ένταΰθα, ά- οιν ^αντα μετ< βεβαιότητος. μόνον ή λέξις ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ έν
νκτολικώτερον δέ που τά τών άλλων τεσσάρων ιππέων. α4το^ ?ν8 0αφήί. τδ υψος τοΰ σηκοΰ τοότου άπδ της κορυ-
άρ. 344. το" Αετώματος μέχρι της βάσεως 3, 28, τδ πλάτος, !,
, ,,η, . , .. οοα £ \ 51. πάντα αύτοΰ τά μέλη Γνε έκ πεντελικοΰ λίθου, πλην της
(?ρα π(ν. ΜΙ , 1 και σελ. Ζοϋ ε.) α. ,
\ ι ' ' βάσεως, ητις ινε υμηττειος και μονοκόμματο:, ε/ει οε αυτη
Κοράλλιον Αγάθωνος γυνή. υψος μεν 0,40, πλάτος δέ 1,18 καί βάθος μετρητδν άνω-
0 Οεν 9,72. έπϊ δέ της έμπροσθεν πλευράς φέρε* καλοϊς γράμ-
κο. ο4ο ι "~ ι ·
' μασι το ε;ης επίγραμμα.
(ίρβ -ίν. Μ Γ. 2 *«1 σελ. 279.) ^ 348.
Ά]ΐάΟων (δρ^ -ίν. ΜΓ', 5).
'Α]γαθοκλέους 0-μα μέν σον) Διονύσιε, γαία καλύπτει,
Ηρακλεωτης. ΦυΖ^ΐν δε «θάνατον κοινός εχει ταμίας·
Σωσικράτης σο^. §ι φίλοις και μητρί κασιγνήταις τε λέλοιπας
Αγαθοκλέους πένθος άείμνηστον σης φιλίας φθίμενος.
Ήρακλεώτης. ^ δισσαί δ' αυ πατρίδες σ', ή μεν φύσει ή δε νόμοισιν,
έν τω πίνακι ΰπ άρ. 3 έχεις, ολην τήν έμπροσθινήν οφιν εστερςαν πολλής εΐνεκα σωφροσύνης,
της στήλης, ύπ' άρ. 4 τήν της αριστεράς πλευράς.^ τδ δλον ^ σημείωααι δτι ένιΰ έν στίχιρ 5 έςέθλιψε τδ ε τοΰ δ έ.
δ'οος της στήλης άνευ της βάσεως 4,05, τά λοιπά ως^ εν ^ στίχιρ 2 άφήκεν αυτδ έν τιί> κειμένφ, ώς και έν στίχο,) 2
αελ. 281. τδ δέ της σκληράς πωρίνης τετραγωνικής αυτής το~ ^Γά'νω κατά τί) ά£ιωμα έπιγράμματος (πρβλ. σελ. 283).
βάσεως υψος 0,49, τδ πλάτος 1,29, τδ πάχος ή βάθος 0, ^ ένεπίγραφον βάσιν ήν ό τάφος, ον καθαρίσας οδοέν
97. εχει δέ ή βάσις και τρυπάς στρογγυλός, έμπροσθεν^ μεν ^ξ,ον Ε6ρον ή οστά τινα και φλοιούς αυγών κοινών
έήϊ ττ,ς έπιφανείας τέσσαρας, δύο δέ εις τά πλάγια άνα μι- τ^ν γνωρίμων δέ τις έβεβαίωσέ μοι οτι έν Κορίνθιο ποτέ έςή-
αν ένθεν Χβ£ Ινϋεν -Μ\ ^ όπισθεν, τετραγιυν-κήν ταύτην. ^ ^ ά?χ^Μ όλό/.ληρον αΰγδν έντδς αγγείου, ο αΰ-
μετα'ΰ δέ τοΰ κάτω γεισώματος της στήλης και της έπιφα- ^, ^
νείας της βα'οεωί; μ£νει κενδν πέριξ 0, 04 και ί'σως είσεχ.ύ- ^ 349.
ρ« ένταΰθα πλάξ μαρμάρινη, καλύπτουσα τήν τραχεΤαν έ- »· ^ '
πιφάνειαν της βάσεως και τετρυπήμένη πιθανώς κατά τάς . ' 1 - » >'
δπάς της βαα5ο;ς, εϊς 5ς ί'σως' τά έναγίσματα τοις νεκροϊς έ- Μινακώ Λιουος
νέοαλλον. δύο τοιαΰται, αλλά μεγαλ^τεραι τετραγωνικά! όπαι Χρηστή,
ευρίσκονται καί έμπρ0αΟ£ν έπί της πλίνθου τοΰ χαρωνείου ά- ^^, γ|γ0ν=ν χρηστή γυνή, ήδ' εγώ είμι
ναγλύφου (σελ. 293 έ.) πρ6ς Τ£ δ(.,αί0σΰ[νην] και τοις άλλοίσιν ά~ασιν
£^ρ. 346 5 ουσα δε τοιαύτη χάριν ού δικαίαν κεκόμισμαι,
(^ρα πίν. ΜΔ'. 1) οϊίτε παρ' ών ωμηνι °^τε ^ δαιμονίου.
ΆγάΟων · ·· τ··°ί Χ«1 πατρός άττιμι.
ΆγαΟοκλείους ···· πτω> χαρί'α» Ρ-01 άιιέδωκα[ν,
Ηρακλειώτης. .....π]αρά τών παίδων κομίσεσΟαι.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
298
δ άρχων Τβίσανδρος αναμφιβόλως ί'νε ό αυτός τφ έκ τοϋ ούτως εχει ή γ' συλλαβή της β' και γ' λέξεως το ΕΙ άν-
Διοδώρου (1Γ, θ' αρχ.) έν τοις καταλόγοις των αρχόντων (ορα τΐ τοϋ Ε, και τδ μεν τής γ' ΕΙ ευεςηγητον το της δευτέ-
τδ παράρτημα της ύπ' έμοΰ μεταφρασθείσης Αρχαιολογίας τοΰ ρας δμως (ΑΓΑΘΟΚΛΕΙΟΥΣ) δυσερμήνευτον ένταΰθα και
Βογησήνου σελ. 107 ή τής προεκόόσεως σελ" 302) πάρει- πιθανώς σφάλμα «οδ χαράκτου Ί'νε. πρβλ. σελ. 280. τ6 σχη-
λημμένος έν Όλυμπ. 9ΐ έ'τει γ'=41 4 π. Χ., ζητείται οέ'νΰν μα τοΰ σηκοΰ τούτου βλέπεις έν πίνακι ΜΔ', 2, ώς ήν πριν
ποτερον ορθόν, τδ τοΰ Διόδωρου ή τδ τοΰ λίθου, τοΰτο 0ά ά- κατασυντριόή ΰπό τών όπισθεν πεσόντων χωμάτων, ήν δε λι-
ποφαοίοθ^ βεβαίως, άφοΰ ανευρεβ-2 και έτερα τις επιγραφή 0ου ύμηττείου. ,
ενος τίνος τών λοιπών τεσσάρων συναγωνιστών τοΰ Δϊςίλεω. αρ. 347.
ευθύς πρός άριστεράν ή πρδς ανατολάς τοϋ μνημείου τούτου ' ^ης ^ Γ}-,;,/ΜΟμα Γήτ31 6ι& τον ΜΒ< πίνβχα £ άρ> ],
διαχοπτβϊαι τδ ύπ' αύτδ τειχίον, άφίνον μικράν διόόον, ώς την £ άνρίγνώσιν έν σελ. 283-284, ενθα ή τελευταία λέ-
φαίνεται έκ τοΰ άνασκαφέντος μέρους, και έ'πειια έ'ρχεται πά- £ έσφαχ^να,ς κείται θάνατον αντί της όρθής θ ά λ α-
λιν «λλο μνημειον εις την αυτήν σειράν, και ή καμπυλότης μ 0 „/.« σ/~^ _ο5 αψ,χ -οότοο βλ|-εΐί |ν ^ ΜΔ',
οε του υ,δ την μαομαρίνην ταΰτην ένεπίγραφον βάσ,ν τοΰ 3. τα χαΤά 4 άνω άκρον της μέσης πλευράς τοΰ σηκοΰ έ-
μνημειου τειχείου δεν εκτείνεται πέραν τοΰ μνημείου· ώστε τδ ζα)γρο(ρη!Α|να γοάμματα δεν ί'νε δυνατόν νά συναρμολογηθώ·
μνημειον τοΰ Δεςίλεω φαίνε:αι ότι Γστατο μόνον ένταΰθα, ά- οιν ^αντα μετ< βεβαιότητος. μόνον ή λέξις ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ έν
νκτολικώτερον δέ που τά τών άλλων τεσσάρων ιππέων. α4το^ ?ν8 0αφήί. τδ υψος τοΰ σηκοΰ τοότου άπδ της κορυ-
άρ. 344. το" Αετώματος μέχρι της βάσεως 3, 28, τδ πλάτος, !,
, ,,η, . , .. οοα £ \ 51. πάντα αύτοΰ τά μέλη Γνε έκ πεντελικοΰ λίθου, πλην της
(?ρα π(ν. ΜΙ , 1 και σελ. Ζοϋ ε.) α. ,
\ ι ' ' βάσεως, ητις ινε υμηττειος και μονοκόμματο:, ε/ει οε αυτη
Κοράλλιον Αγάθωνος γυνή. υψος μεν 0,40, πλάτος δέ 1,18 καί βάθος μετρητδν άνω-
0 Οεν 9,72. έπϊ δέ της έμπροσθεν πλευράς φέρε* καλοϊς γράμ-
κο. ο4ο ι "~ ι ·
' μασι το ε;ης επίγραμμα.
(ίρβ -ίν. Μ Γ. 2 *«1 σελ. 279.) ^ 348.
Ά]ΐάΟων (δρ^ -ίν. ΜΓ', 5).
'Α]γαθοκλέους 0-μα μέν σον) Διονύσιε, γαία καλύπτει,
Ηρακλεωτης. ΦυΖ^ΐν δε «θάνατον κοινός εχει ταμίας·
Σωσικράτης σο^. §ι φίλοις και μητρί κασιγνήταις τε λέλοιπας
Αγαθοκλέους πένθος άείμνηστον σης φιλίας φθίμενος.
Ήρακλεώτης. ^ δισσαί δ' αυ πατρίδες σ', ή μεν φύσει ή δε νόμοισιν,
έν τω πίνακι ΰπ άρ. 3 έχεις, ολην τήν έμπροσθινήν οφιν εστερςαν πολλής εΐνεκα σωφροσύνης,
της στήλης, ύπ' άρ. 4 τήν της αριστεράς πλευράς.^ τδ δλον ^ σημείωααι δτι ένιΰ έν στίχιρ 5 έςέθλιψε τδ ε τοΰ δ έ.
δ'οος της στήλης άνευ της βάσεως 4,05, τά λοιπά ως^ εν ^ στίχιρ 2 άφήκεν αυτδ έν τιί> κειμένφ, ώς και έν στίχο,) 2
αελ. 281. τδ δέ της σκληράς πωρίνης τετραγωνικής αυτής το~ ^Γά'νω κατά τί) ά£ιωμα έπιγράμματος (πρβλ. σελ. 283).
βάσεως υψος 0,49, τδ πλάτος 1,29, τδ πάχος ή βάθος 0, ^ ένεπίγραφον βάσιν ήν ό τάφος, ον καθαρίσας οδοέν
97. εχει δέ ή βάσις και τρυπάς στρογγυλός, έμπροσθεν^ μεν ^ξ,ον Ε6ρον ή οστά τινα και φλοιούς αυγών κοινών
έήϊ ττ,ς έπιφανείας τέσσαρας, δύο δέ εις τά πλάγια άνα μι- τ^ν γνωρίμων δέ τις έβεβαίωσέ μοι οτι έν Κορίνθιο ποτέ έςή-
αν ένθεν Χβ£ Ινϋεν -Μ\ ^ όπισθεν, τετραγιυν-κήν ταύτην. ^ ^ ά?χ^Μ όλό/.ληρον αΰγδν έντδς αγγείου, ο αΰ-
μετα'ΰ δέ τοΰ κάτω γεισώματος της στήλης και της έπιφα- ^, ^
νείας της βα'οεωί; μ£νει κενδν πέριξ 0, 04 και ί'σως είσεχ.ύ- ^ 349.
ρ« ένταΰθα πλάξ μαρμάρινη, καλύπτουσα τήν τραχεΤαν έ- »· ^ '
πιφάνειαν της βάσεως και τετρυπήμένη πιθανώς κατά τάς . ' 1 - » >'
δπάς της βαα5ο;ς, εϊς 5ς ί'σως' τά έναγίσματα τοις νεκροϊς έ- Μινακώ Λιουος
νέοαλλον. δύο τοιαΰται, αλλά μεγαλ^τεραι τετραγωνικά! όπαι Χρηστή,
ευρίσκονται καί έμπρ0αΟ£ν έπί της πλίνθου τοΰ χαρωνείου ά- ^^, γ|γ0ν=ν χρηστή γυνή, ήδ' εγώ είμι
ναγλύφου (σελ. 293 έ.) πρ6ς Τ£ δ(.,αί0σΰ[νην] και τοις άλλοίσιν ά~ασιν
£^ρ. 346 5 ουσα δε τοιαύτη χάριν ού δικαίαν κεκόμισμαι,
(^ρα πίν. ΜΔ'. 1) οϊίτε παρ' ών ωμηνι °^τε ^ δαιμονίου.
ΆγάΟων · ·· τ··°ί Χ«1 πατρός άττιμι.
ΆγαΟοκλείους ···· πτω> χαρί'α» Ρ-01 άιιέδωκα[ν,
Ηρακλειώτης. .....π]αρά τών παίδων κομίσεσΟαι.