DOI Heft:
Heft 12 (Δεκέμβριος 1862)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.12172#0165
311
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
312
σας περίπου ίσοβαρεΐ, ον 35,69 γαλλ. γραμμ., ή 11 4 δραμ.
τουρκ. . ή μία αότοΰ πλευρά 0,014, ή άλλη 0,012, το πά-
χος 0,007.
τά έςής άπδ άρ. 11—15 έν τω ΜΖ' πίνα/.ι δέν εχουσι
σύμβολα, ουδέ γράμματα, το υπ'άρ. 11 ζυγίζει 7,5 γραμμ.
■Γ] 2 ί| δράμ. τουρκ., ί'νε τετραγωνικόν, έχον πάχος 0,003,
πλάτος δέ έ/.ατέρα πλευρά 0,015. ίσοβαρεΐ δέ και με 2 προ-
περικλειους δραχμ.. και Γνε μολύβόινον έμόν κτήμα.
άρ. 12. όμαλον τετραγ. μολύβδ. κτήμα του μουσείου, εχον
υψο; 0,007 και πλάτος έκατέρα πλευρά 0,015, βάρος δέ
10,31 γραμμ. ή 5 \ξ δράμ. τουρκ. ή 4 δραχμ. άττ..
άρ. 13. δμοιον του μουσείου, τό υψος αϋτοΰ 0,003, τό πλά-
τος της μιας πλευράς 0,014, της άλλης 0,013. το βάρος αΰ-
τοΰ 5,92 γραμμ. ή 1 §| δράμ. τουρ/..
άρ. 14. μολύβδ. έμδν, ου τό βάρος 15,4 (ή 15,41) γραμμ..
άρ. 15. χάλκινον έμόν κτήμα καλής διατηρήσεως, τό σχήμα
σχεδόν κυβικόν έπΐ της μιάς πλευράς έχε·, δύο γραμμάς έγκεχα-
ραγμένας, δηλούσας δτι δίδραχμον Γνε. τό πάχος αυτού 0,007
τό πλάτος της μιάς πλευράς 0,01 1. της άλλης 0,010. τό βά-
ρος 8, (ή 8,07 ή 7,882) γραμμ, ή 2 || δραμ. τουρκ.1 έ'χω δέ
και έτερον χάλκινον ομοιον μικρότερον, ου τό βάρος 1,31
γραμμ..
τελευταϊον σημειόνω δτι ή τουρκική δ/ά δύναται γραμμ.
γαλλ. 1280. και οτι τά αυτά πράγματα ζυγίζων εις τρεις δια-
φόρους παρισινάς ζυγαριάς άκριβεΐ. νομιζομένας δέν εύρισκα
συμφωνίαν. ουδέν παράδοξον λοιπόν άν κα'ι εις τά άρχαΐα
σταθμά εΰρίσκομεν διαφωνίας, και μάλιστα άφοΰ και ό χρό-
νος αυτών δύσκολον κα'ι σχεδόν άδύνατον νά διακριθη ακριβώς.
Έν Αθήναις τη 23 Σεπτ. 1803.
Ά θ α ν. Σ. 'Ρ ο υ σ ό π ο υ λ ο ς.
- ι»θ« -
ς' ΠΟΙΚΙΛΑ.
α') Ιπιγραφαί.
1) !'Ερ-.τρΙας.
έν Έρετρία της Ευβοίας (έντός των νέων Ψαρών) άνευρέΟη νε-
ωςϊ έπιγραφή απαράλλακτος ουσα μέ τήν έν Ο'οΓρ. I. Οτ. υπ'άρ.
2144,1) έν τόμιρ Β' σελ. 1018, πλην δτι έκείνη μέν έκ δεκαές
ςίχων απαρτίζεται, ή δέ ημετέρα έκ δεκατεσσάρων, έκ τούτου
δέ εικάζω δτι άλλη ήν ή πέτρα του Κοβ8 και άλλη ή
ιδική μας. τό άντίγραφον της παρούσης έκόμισέ μοι ό αρχιτέ-
κτων κύριος Ζϊΐίβι-, έπισ/.εφθείς τήν προπαρελθοΰσαν έβδομάδα
τήν 'Κρέτριαν. από μνήμης δέ λέγει δτι ή πλάς ήν φαιόν
μάρμαρον τετράγωνον εχον υόος 0,45 — 50, πλάτος εως
0,35 και πάχος 0,05 περίπου, τά γράμματα της έπιγραφής
δμοια τοις της είρημένης έν Ο. I. Οι·. και τοις έν πίν. ΊΖ'
της παρούσης εφημερίδος.
θεοί.
ΙίΛπινη; ειττεν επειοη
Φανοκλής Φανιάδου Πτε-
λεάσιος άν[ή]ρ αγαθό; έατι
5 Περί τδν δήμον των Έρϊτριί-
ων, έπαινέσα[ι α],τόν και εί-
ναι πρόςενον και εύεργε-
την και αυτόν και εκγόνουί.
άναγρα'ψαι δέ και έν στήλε[ι
10 λιθίνει τήν προςενίαν και στη-
σαι έν τω! της' Αρτέμιδος ?«-
ρώι και είναι «ύτοΐς πρόαοδον
προς τήν βουλήν και τον δή-
μον πρώτωι μετά τά ιερά.
σημ. τό παρόν άντίγραφον βεβαιόνει τήν δρθότητα της
γραφής έν τψ κειμένω τοΰ άλλου έν Ο. I. Ο. 2144, I) έν
ς. 10 έν λέςει π ρ ώ τ ωι, ήν ό έκδοτης έχεΐ διώρθω-εν έν
τω μικροΐς γράμμαοι δοθεντι κειμένο> π ρ ώ Τ Ο I — · διότ*
σαφώς κείται και έν τιϋ ήμετέρω απογράφω έν στίχφ 14 ή;
αύτη λέςις π ρ ώ τ ωι, και δήλον έντεϋθεν δτι μόνφ τω Φα-
νοκλεϊ έδωκαν τήν τιμήν ταύτην ουχί δέ και τοις έκγόνοις.
2) Κύπρου.
ή πόλι» Σώδαμον ϊωδάμ[ου
τον φιλόπατριν τον γυμ[να-
οι]αρχήσαντα και άγορ[ανο-
μήσαντα και τό θεατρον
κατασκευοίσαντα £κ ί)[ε.
μελιών χαί τά έν αύ[τω
ίδί]οις άναλώμ[ασιν.
και τήν παροΰσαν έπιγραφήν άνευ ομοιώματος δ·.' αυτό δέ
καϊ άνευ άριθμοΰ έςεδώκαμεν διότι μετά τοΰ καλοϋ έκμάγ-
ματος δέν έστάλη ήμΤ, και τό σχήμα τοΰ λίθου παρά τοΰ
προθύμου φίλου της έφημερίδος κυρίου Δ. Πιερίδου. φαί-
νεται δέ δτι έπι βάθρου γέγραπται. τά δέ γράμματα αυτής
άγκυλωτά και δμοια τοις έν πίν. ΛΖ' της παρούσης έφττ-
μερίδος. μεταςί) τών έκ Κύπρου επιγραφών έν ΟοΓρ. I. Οταβο.
τόμω Β' δέν ευρίσκεται ή παρούσα και ίσως τό πρώτον ή-
δη έκδίδεται. ό κύριος Πιερίδης σημειόνει περί αυτής τάδε·
«ευρέθη προ πολλών ετών είς Λάρνακα (τό άρχαΐον Κίτιον)
κατά τήν ένορίαν Χρυσοπολιτίσσης, ολίγα βήματα προς δυ-
σμάς τοΰ παρά τήν λιμνην κειμένου λοφίσκου· κτισθεΐσα δέ-
άκολούθως παρά τοΰ ευρόντος αυτήν ξυλουργού Γρηγορίου
είς ευτελές τοίχιον τής οικίας του, άνεκαλύφθη παρ' έμοΰ έ-
οχάτως και μένει εισέτι έν τη ίοία οικία κατά τό Σταυροδρόμιον.
γέγραπται έπϊ λίθου μαρμαρώδους βαθυχρόου, ΰψος μέν έ-
χοντος 0,20, πλάτος δέ 0,44 και πάχος 0,40. σπουδαιότε-
ρα ί'νε άλλη έκ Κύπρου άνέκδοτος έπιγραφή, ήν παρά τοϊϊ
αύτοΰ ανδρός περ'μένομεν, ή; ή αρχή· «Σοαντείων ό θί-
ασος τής Αρτέμιδος.»
β') άνασκαφαί.
α ί ά ν α σ ν. α φ α ι έν τη άγια Τριάδι έπανελήφθησαν τήν
παοελθούσαν έβδομάδα δαπάνη τής σεβαστής κυβερνήσεως,
ήτις άπεφάσισε νά μεταοάλη τόν τριγωνικόν έκεΐνον λόφον
είς πλατεΐαν τών ευεργετών, αί άνασκαφαί χωρούσιν εύτα-
χώς, αρχής γενομένη; άπό δυσμίύν. μεταςυ τής νέα; πειρα-
ϊκής όδοΰ και τοΰ χαρωνείου μνημείου ευρέθη βάσις τετραγω-
νική έκ μεγάλων λίθων, λείόανον, ώς φαίνεται, μεγάλου νε-
κοικοΰ μνημείου, αύτοΰ πλησίον ευρέθη κα'ι φρέαρ και υδρία
μαρμάρινη ευμεγέθη; ακέφαλος κα'ι άπους, και τάφος κτιστός
ένέ/ων οστά κα'ι αγγεία πήλινα κα'ι χαλκά ολίγου λόγου άξια
καϊ "άλλοι- τρεϊ; τάφοι άσήμαντοι κα'ι τειχία κακά. έ'τι ευρέθη
καϊ μαρμάρινη γλαϋς ου πλήρης και κάλπη λίθινη πλησίον
τοΰ χαρωνείου άναγλύφου, έςωθεν γύψψ κεχρισμένη περί τήν
άρμογήν τοΰ στομίου κα'ι τοΰ στρογγύλου έπιθέματος, ένέ-
χουσα όστά και στεφάνου πέταλα χρυσά κα'ι εν χρυσοΰν έλα-
σμα δμοιον τοϊς έν σελ. 40, 11 είρημένοις. έ';ωθεν δέ περ.!
τήν κάλπην έ'χ.ειτο ςίφος τεθραυσμένον είς τρία, λίαν σκουρι-
ασμένο1/, κα'ι έν τι» όιονυσιακιί) Οεάτριυ έπανελήφθησαν αί
έργασίαι υπό τής άρχαιολογικής εταιρίας.
τών ιδιωτικών ανασκαφών χάριν οικοδομής οικιών αςία
λόγου ί'νε ή τοΰ κυρίου Σταμπολοπούλου είς τό βόρειον με-
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
312
σας περίπου ίσοβαρεΐ, ον 35,69 γαλλ. γραμμ., ή 11 4 δραμ.
τουρκ. . ή μία αότοΰ πλευρά 0,014, ή άλλη 0,012, το πά-
χος 0,007.
τά έςής άπδ άρ. 11—15 έν τω ΜΖ' πίνα/.ι δέν εχουσι
σύμβολα, ουδέ γράμματα, το υπ'άρ. 11 ζυγίζει 7,5 γραμμ.
■Γ] 2 ί| δράμ. τουρκ., ί'νε τετραγωνικόν, έχον πάχος 0,003,
πλάτος δέ έ/.ατέρα πλευρά 0,015. ίσοβαρεΐ δέ και με 2 προ-
περικλειους δραχμ.. και Γνε μολύβόινον έμόν κτήμα.
άρ. 12. όμαλον τετραγ. μολύβδ. κτήμα του μουσείου, εχον
υψο; 0,007 και πλάτος έκατέρα πλευρά 0,015, βάρος δέ
10,31 γραμμ. ή 5 \ξ δράμ. τουρκ. ή 4 δραχμ. άττ..
άρ. 13. δμοιον του μουσείου, τό υψος αϋτοΰ 0,003, τό πλά-
τος της μιας πλευράς 0,014, της άλλης 0,013. το βάρος αΰ-
τοΰ 5,92 γραμμ. ή 1 §| δράμ. τουρ/..
άρ. 14. μολύβδ. έμδν, ου τό βάρος 15,4 (ή 15,41) γραμμ..
άρ. 15. χάλκινον έμόν κτήμα καλής διατηρήσεως, τό σχήμα
σχεδόν κυβικόν έπΐ της μιάς πλευράς έχε·, δύο γραμμάς έγκεχα-
ραγμένας, δηλούσας δτι δίδραχμον Γνε. τό πάχος αυτού 0,007
τό πλάτος της μιάς πλευράς 0,01 1. της άλλης 0,010. τό βά-
ρος 8, (ή 8,07 ή 7,882) γραμμ, ή 2 || δραμ. τουρκ.1 έ'χω δέ
και έτερον χάλκινον ομοιον μικρότερον, ου τό βάρος 1,31
γραμμ..
τελευταϊον σημειόνω δτι ή τουρκική δ/ά δύναται γραμμ.
γαλλ. 1280. και οτι τά αυτά πράγματα ζυγίζων εις τρεις δια-
φόρους παρισινάς ζυγαριάς άκριβεΐ. νομιζομένας δέν εύρισκα
συμφωνίαν. ουδέν παράδοξον λοιπόν άν κα'ι εις τά άρχαΐα
σταθμά εΰρίσκομεν διαφωνίας, και μάλιστα άφοΰ και ό χρό-
νος αυτών δύσκολον κα'ι σχεδόν άδύνατον νά διακριθη ακριβώς.
Έν Αθήναις τη 23 Σεπτ. 1803.
Ά θ α ν. Σ. 'Ρ ο υ σ ό π ο υ λ ο ς.
- ι»θ« -
ς' ΠΟΙΚΙΛΑ.
α') Ιπιγραφαί.
1) !'Ερ-.τρΙας.
έν Έρετρία της Ευβοίας (έντός των νέων Ψαρών) άνευρέΟη νε-
ωςϊ έπιγραφή απαράλλακτος ουσα μέ τήν έν Ο'οΓρ. I. Οτ. υπ'άρ.
2144,1) έν τόμιρ Β' σελ. 1018, πλην δτι έκείνη μέν έκ δεκαές
ςίχων απαρτίζεται, ή δέ ημετέρα έκ δεκατεσσάρων, έκ τούτου
δέ εικάζω δτι άλλη ήν ή πέτρα του Κοβ8 και άλλη ή
ιδική μας. τό άντίγραφον της παρούσης έκόμισέ μοι ό αρχιτέ-
κτων κύριος Ζϊΐίβι-, έπισ/.εφθείς τήν προπαρελθοΰσαν έβδομάδα
τήν 'Κρέτριαν. από μνήμης δέ λέγει δτι ή πλάς ήν φαιόν
μάρμαρον τετράγωνον εχον υόος 0,45 — 50, πλάτος εως
0,35 και πάχος 0,05 περίπου, τά γράμματα της έπιγραφής
δμοια τοις της είρημένης έν Ο. I. Οι·. και τοις έν πίν. ΊΖ'
της παρούσης εφημερίδος.
θεοί.
ΙίΛπινη; ειττεν επειοη
Φανοκλής Φανιάδου Πτε-
λεάσιος άν[ή]ρ αγαθό; έατι
5 Περί τδν δήμον των Έρϊτριί-
ων, έπαινέσα[ι α],τόν και εί-
ναι πρόςενον και εύεργε-
την και αυτόν και εκγόνουί.
άναγρα'ψαι δέ και έν στήλε[ι
10 λιθίνει τήν προςενίαν και στη-
σαι έν τω! της' Αρτέμιδος ?«-
ρώι και είναι «ύτοΐς πρόαοδον
προς τήν βουλήν και τον δή-
μον πρώτωι μετά τά ιερά.
σημ. τό παρόν άντίγραφον βεβαιόνει τήν δρθότητα της
γραφής έν τψ κειμένω τοΰ άλλου έν Ο. I. Ο. 2144, I) έν
ς. 10 έν λέςει π ρ ώ τ ωι, ήν ό έκδοτης έχεΐ διώρθω-εν έν
τω μικροΐς γράμμαοι δοθεντι κειμένο> π ρ ώ Τ Ο I — · διότ*
σαφώς κείται και έν τιϋ ήμετέρω απογράφω έν στίχφ 14 ή;
αύτη λέςις π ρ ώ τ ωι, και δήλον έντεϋθεν δτι μόνφ τω Φα-
νοκλεϊ έδωκαν τήν τιμήν ταύτην ουχί δέ και τοις έκγόνοις.
2) Κύπρου.
ή πόλι» Σώδαμον ϊωδάμ[ου
τον φιλόπατριν τον γυμ[να-
οι]αρχήσαντα και άγορ[ανο-
μήσαντα και τό θεατρον
κατασκευοίσαντα £κ ί)[ε.
μελιών χαί τά έν αύ[τω
ίδί]οις άναλώμ[ασιν.
και τήν παροΰσαν έπιγραφήν άνευ ομοιώματος δ·.' αυτό δέ
καϊ άνευ άριθμοΰ έςεδώκαμεν διότι μετά τοΰ καλοϋ έκμάγ-
ματος δέν έστάλη ήμΤ, και τό σχήμα τοΰ λίθου παρά τοΰ
προθύμου φίλου της έφημερίδος κυρίου Δ. Πιερίδου. φαί-
νεται δέ δτι έπι βάθρου γέγραπται. τά δέ γράμματα αυτής
άγκυλωτά και δμοια τοις έν πίν. ΛΖ' της παρούσης έφττ-
μερίδος. μεταςί) τών έκ Κύπρου επιγραφών έν ΟοΓρ. I. Οταβο.
τόμω Β' δέν ευρίσκεται ή παρούσα και ίσως τό πρώτον ή-
δη έκδίδεται. ό κύριος Πιερίδης σημειόνει περί αυτής τάδε·
«ευρέθη προ πολλών ετών είς Λάρνακα (τό άρχαΐον Κίτιον)
κατά τήν ένορίαν Χρυσοπολιτίσσης, ολίγα βήματα προς δυ-
σμάς τοΰ παρά τήν λιμνην κειμένου λοφίσκου· κτισθεΐσα δέ-
άκολούθως παρά τοΰ ευρόντος αυτήν ξυλουργού Γρηγορίου
είς ευτελές τοίχιον τής οικίας του, άνεκαλύφθη παρ' έμοΰ έ-
οχάτως και μένει εισέτι έν τη ίοία οικία κατά τό Σταυροδρόμιον.
γέγραπται έπϊ λίθου μαρμαρώδους βαθυχρόου, ΰψος μέν έ-
χοντος 0,20, πλάτος δέ 0,44 και πάχος 0,40. σπουδαιότε-
ρα ί'νε άλλη έκ Κύπρου άνέκδοτος έπιγραφή, ήν παρά τοϊϊ
αύτοΰ ανδρός περ'μένομεν, ή; ή αρχή· «Σοαντείων ό θί-
ασος τής Αρτέμιδος.»
β') άνασκαφαί.
α ί ά ν α σ ν. α φ α ι έν τη άγια Τριάδι έπανελήφθησαν τήν
παοελθούσαν έβδομάδα δαπάνη τής σεβαστής κυβερνήσεως,
ήτις άπεφάσισε νά μεταοάλη τόν τριγωνικόν έκεΐνον λόφον
είς πλατεΐαν τών ευεργετών, αί άνασκαφαί χωρούσιν εύτα-
χώς, αρχής γενομένη; άπό δυσμίύν. μεταςυ τής νέα; πειρα-
ϊκής όδοΰ και τοΰ χαρωνείου μνημείου ευρέθη βάσις τετραγω-
νική έκ μεγάλων λίθων, λείόανον, ώς φαίνεται, μεγάλου νε-
κοικοΰ μνημείου, αύτοΰ πλησίον ευρέθη κα'ι φρέαρ και υδρία
μαρμάρινη ευμεγέθη; ακέφαλος κα'ι άπους, και τάφος κτιστός
ένέ/ων οστά κα'ι αγγεία πήλινα κα'ι χαλκά ολίγου λόγου άξια
καϊ "άλλοι- τρεϊ; τάφοι άσήμαντοι κα'ι τειχία κακά. έ'τι ευρέθη
καϊ μαρμάρινη γλαϋς ου πλήρης και κάλπη λίθινη πλησίον
τοΰ χαρωνείου άναγλύφου, έςωθεν γύψψ κεχρισμένη περί τήν
άρμογήν τοΰ στομίου κα'ι τοΰ στρογγύλου έπιθέματος, ένέ-
χουσα όστά και στεφάνου πέταλα χρυσά κα'ι εν χρυσοΰν έλα-
σμα δμοιον τοϊς έν σελ. 40, 11 είρημένοις. έ';ωθεν δέ περ.!
τήν κάλπην έ'χ.ειτο ςίφος τεθραυσμένον είς τρία, λίαν σκουρι-
ασμένο1/, κα'ι έν τι» όιονυσιακιί) Οεάτριυ έπανελήφθησαν αί
έργασίαι υπό τής άρχαιολογικής εταιρίας.
τών ιδιωτικών ανασκαφών χάριν οικοδομής οικιών αςία
λόγου ί'νε ή τοΰ κυρίου Σταμπολοπούλου είς τό βόρειον με-