DOI Heft:
Heft 12 (Δεκέμβριος 1862)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.12172#0166
313 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΕ.
314
τψ έν τψ πανεπιστημείω. φέρουσι δέ τάς έξης έπιγραφάς· είτε Γ ρ ύ ν ι ο ν, πολίχνιον των Μυοι
1 2 3 1Γ'· σελ· 62"2· πΡβλ·^τέφ. Βϋδ έ» λέξει, σελ 213 Μβίη.,
Πυθίων Μύστης .... ος Ευδράμονος ^ Μ**? §" 30?' 5* ,?°8η 3β° ί «ϊ
%Μ0 > ν. , * ^-^^^ί ε ρ ο ν ή ν Α π ο λ λ ων ο ς I ο υ ν ε ι ο υ (είτε Γ ρ υ ν ε ω ς)
ϊΐ γ, ραΨ· Αλωπεκηθεν. ^ κ α ί μ α ν τ ε ΐο ν ά ρ χ αίο ν κ α ί ν α δ ς π ο λ υ τ ε λ ή ς. τδ
Βυ,αντίος. Μενεστράτη Εύφα'νους έθνικόν της πόλεως ταύτης εί'χαμεν ανωτέρω έν άρ. 221, 12
Άλωπεκήθεν. σΕλ· 233 Γ ρ υ ν ε ι η ς, (άπό της ευθείας Γ ρ υ ν ε ι α παρ'
4 5 6 Ήροδ. Α'. ρμθ'.) Στέφ. δε δ Βυζ. έν Γ ρ ΰ ν ο ι τό λέγει
Ζώπυρα "Ανδρών Άφροΐδισία β Γ ρ υ ν ε υ ς και Γ ρ υ ν η ΐ ς το Οηλυκόν ,, δθεν εδεξήγη-
ΧΤ Γ , Γ, ττ -I τος γίνεται και ο επί των νομισαατων τύπος 1 υ ρ ν η ω ν.
Ναυπακτία. χρηστός. χα]φε. ^ 39Ϊ
;θνησίμη Μενεστρα'τη Εύθοδίχη Φ ~ίν/ ΜΒ'· 4)
Ήρακλεώτις. Σωστράτου Ιερέα. , · ,Α Κ.ΡΤΝ
' . . καΐ τούτου τοΰ χάλκινου νομίσματος ο τε τύπος και ό τό-
αγ\ 11 19 π0ξ γνωστά ήσαν έ'χει δμως τούτο τόδε τδ περίεργον,
„ , *■ *■ ~ δτι έλληνικοΐς γράμμασι παρέχει την ρίζαν της πόλεως διά
Ηραζων Ευγένεια ΠαρμενΓων τοΰ Υ, συμφώνως τφ λατινικψ ονόματι ΒΚϋΝΤϋδΙϋΜ, ήτοι
Κασίοδώρου Ηρα'κωντος χρηστόί. Βρυν—, ένω οί έξ Ελλήνων συγγραφέων γνωστοί τύποι τοΰ
ΆντιονευΓεΐο) θυγοίτηρ. ονόματος είναι Βρεντέσιον, Β ρ ε ν τή α ι ο ν, Β ρ εν δ έ-
ιο 14 15 σ ι ο ν (Ραρβ-ΒβηββΙβΓ έν λέξει), και δτι έν άρχή κατά σφάλμα
, . , Π , .. - / · \ *ντι το^ Β μάλλον Κ φαίνεται δτι κείται, έ'τι δε υπάρχει
Αρτεμων Πλουταρχη Μουσαι (310) προ αύτοΰ και τό μονδν γράμμα Α. τδ βάρος τοΰ νομίσμα-
Μενεζρα'του Άρτέμωνος χρτός. (δΐο) τος 6,935 γραμμ..
Συνάδης. (δίο) γυνή. αρ. 395.
10 (έν πίν. ΜΒ'. 5)
Νίκημα ^ . Α
, αν^ου Σίαμαχου (ΒΙΟ) τ^ νόμισμα τοΰτο κατά μεν τάς πληροφορίας τοΰ κυρίου
Αντιοχεως του χ.,ζ εέσέτι άνεξιχνίαστον, ό δε κύριος Παΰλος Λάμπρου
θυγατηρ. ερωτηθείς όπ' έμοΰ έγραψε μοι τάδε· α έπειδή ε?ς τδ έμ-
ευρέθη δέ και σορδς λίαν μεγα'λη λίθου κογχυλιάτου και προσθεν, ως φαίνεται έν τιΰ άπεικονίσματι, τδ νόμισμα είναι
κάλπη όστά ένέχουσα λιθίνη μικρά μετά έπιθέματος. λα^αί κακώς διατετηρημένον, εικάζω δτι ή κεφαλή άντί Παλλάδος
δέ ένεπίγραφοι ευρέθησαν πλεΐσται και ένταύθα και άλλα- εΐναι τοΰ Απόλλωνος και δτι τδ νόμισμα ανήκει εις Άπολ-
χοΰ. άξιοσημείωτον δέ διά την τοπογραφία/ Αθηνών κρίνω, λωνίαν της Κρήτης»· ό σταθμδς αύτοΰ 2,13 γραμμ..
οτι δ τόπος ούτος άπδ της έθνικής τραπέζης και έξης πρδς ,
βορράν ευρέθη πλήρη; τάφων μετά νεκρικών στηλών και άνα- Ρ'
γλύφων. (πίν. ΜΒ', 6)
γ') νομίσματα ΦΚΝΙ
ευρίσκονται όσημέραι πανταχού της Ελλάδος πολλά και με- ^τοι φ, Κνιδίων, γνωστδν ά'λλως νόμισμα, έ'χον ίδιον τδ
ταβαίνουσιν είς τό έμπόριον. έσχάτως άνεκαλύφθησαν και της |ν £^ μ0ν^ν γράαμα φ. Χ0 βάρος α'ύτοΰ 1,225. έν τέλει
Τίρυνθος νομίσματα, ων εΐδα ουκ ολίγα, πάντα χάλκινα μικρά, σημειόνω δτι τά νομίσματα ταύτα δεν έζόγιοα έγώ, άλλ' ό ί-
φέροντα έπί της μιας έπιφανείας κεφαλήν γυναικός, Μ δε §ι0'κτήτης αυτών έν τη ζυγαριά: τοΰ πανεπιστημίου,
της ά'λλης φοίνικα και έπιγραφήν ΤΙ ή ΤΙΡ ή ΤΙΡΓΝ. τά '·. '
έν πίνακιΜΒ' όπ' άρ. 3—0 εκδοθέντα είσί κτήμα τοΰ κυρίου ο) μολυοοίδες
Γεωργίου Κασιμάτη Κουμούλη, ευρεθέντα έν Κυθή(ροις· πάν- μ 0 χ ύ β ο α ι ν α ι, ήγουν μολύβδινα σφενδόνης βέλη άμ»-
τα χάλκινα. γδαλοειδή, ευρίσκονται πολλά και έν Αθήναις και άλλαχοΰ. έν
αρ. 393.
πίνακι ΜΒ' δπ' άρ. 7 —12 έχεις εις τδ φυσικδν μέγεθος τά άπει-
(εν πίν. ΜΒ' 3) χάσματα §ξ μολυβδίδων εδρεθεισών έν Κυθήροις_ και
ΥΡΝΙ-ΤΟΝΙ το^' παρακειμένοις νησιοίοις, κτημάτων τοΰ κυρίου Γ. Κασι-
* * ΙΝομιΝ μάχη Κούμουλου, αύται φέρουσιν έκτύπους τάς έξής έπιγραφάς.
, τοι>του Ό τύπος ήν γνωστός τοΐς νομισματολόγοις με- > 007
τα έπιγραφής ΠΤΡΝΗΩΝ ή ΓΥΡΝΗΩΝ και άπεδίδετο
το νόμισμα είς τήν Πύρνον τής Καρίας. (εν ^ίν· Μΰ7 «)
^άλλ' ένφ_ μέχρί τ&ΰδε ήν άμφίβολον τδ πρώτον γράμμα της- πόδας (?)
λέξεως,^ αν ινε 11 ή Γ, τδ παρόν νόμισμα ετι μάλλον δυσκο- /ο\
λεύει τδ πράγμα· διότι δέν έ'χει έν άο/ή ούδέτερον τών γραμ- I Υ V /
μάτων τούτων, ουδέ δλως Γχν0ς γράμματος έν τώ κενφ έν βουστροφηδδν γεγραμμενα. έδηλουν δ ισως τα γράμματα
άρχη τόπφ, άλλ' απλώς ΥΡΝΗΩΝ. ινε δέ τδ νόαισμα καλώς πόσους πόδας έχώρει ή τοιαύτη μολυβδίς και ίνε άςία της έ-
διατετηρημένον σταθμδς αύτοΰ 3,61 γραμμ. έπί τγ} υποθέσει πιστασίας Σεμπέρου, δς ιδίαν πραγματείαν έδημοσίβυσεν ·»
314
τψ έν τψ πανεπιστημείω. φέρουσι δέ τάς έξης έπιγραφάς· είτε Γ ρ ύ ν ι ο ν, πολίχνιον των Μυοι
1 2 3 1Γ'· σελ· 62"2· πΡβλ·^τέφ. Βϋδ έ» λέξει, σελ 213 Μβίη.,
Πυθίων Μύστης .... ος Ευδράμονος ^ Μ**? §" 30?' 5* ,?°8η 3β° ί «ϊ
%Μ0 > ν. , * ^-^^^ί ε ρ ο ν ή ν Α π ο λ λ ων ο ς I ο υ ν ε ι ο υ (είτε Γ ρ υ ν ε ω ς)
ϊΐ γ, ραΨ· Αλωπεκηθεν. ^ κ α ί μ α ν τ ε ΐο ν ά ρ χ αίο ν κ α ί ν α δ ς π ο λ υ τ ε λ ή ς. τδ
Βυ,αντίος. Μενεστράτη Εύφα'νους έθνικόν της πόλεως ταύτης εί'χαμεν ανωτέρω έν άρ. 221, 12
Άλωπεκήθεν. σΕλ· 233 Γ ρ υ ν ε ι η ς, (άπό της ευθείας Γ ρ υ ν ε ι α παρ'
4 5 6 Ήροδ. Α'. ρμθ'.) Στέφ. δε δ Βυζ. έν Γ ρ ΰ ν ο ι τό λέγει
Ζώπυρα "Ανδρών Άφροΐδισία β Γ ρ υ ν ε υ ς και Γ ρ υ ν η ΐ ς το Οηλυκόν ,, δθεν εδεξήγη-
ΧΤ Γ , Γ, ττ -I τος γίνεται και ο επί των νομισαατων τύπος 1 υ ρ ν η ω ν.
Ναυπακτία. χρηστός. χα]φε. ^ 39Ϊ
;θνησίμη Μενεστρα'τη Εύθοδίχη Φ ~ίν/ ΜΒ'· 4)
Ήρακλεώτις. Σωστράτου Ιερέα. , · ,Α Κ.ΡΤΝ
' . . καΐ τούτου τοΰ χάλκινου νομίσματος ο τε τύπος και ό τό-
αγ\ 11 19 π0ξ γνωστά ήσαν έ'χει δμως τούτο τόδε τδ περίεργον,
„ , *■ *■ ~ δτι έλληνικοΐς γράμμασι παρέχει την ρίζαν της πόλεως διά
Ηραζων Ευγένεια ΠαρμενΓων τοΰ Υ, συμφώνως τφ λατινικψ ονόματι ΒΚϋΝΤϋδΙϋΜ, ήτοι
Κασίοδώρου Ηρα'κωντος χρηστόί. Βρυν—, ένω οί έξ Ελλήνων συγγραφέων γνωστοί τύποι τοΰ
ΆντιονευΓεΐο) θυγοίτηρ. ονόματος είναι Βρεντέσιον, Β ρ ε ν τή α ι ο ν, Β ρ εν δ έ-
ιο 14 15 σ ι ο ν (Ραρβ-ΒβηββΙβΓ έν λέξει), και δτι έν άρχή κατά σφάλμα
, . , Π , .. - / · \ *ντι το^ Β μάλλον Κ φαίνεται δτι κείται, έ'τι δε υπάρχει
Αρτεμων Πλουταρχη Μουσαι (310) προ αύτοΰ και τό μονδν γράμμα Α. τδ βάρος τοΰ νομίσμα-
Μενεζρα'του Άρτέμωνος χρτός. (δΐο) τος 6,935 γραμμ..
Συνάδης. (δίο) γυνή. αρ. 395.
10 (έν πίν. ΜΒ'. 5)
Νίκημα ^ . Α
, αν^ου Σίαμαχου (ΒΙΟ) τ^ νόμισμα τοΰτο κατά μεν τάς πληροφορίας τοΰ κυρίου
Αντιοχεως του χ.,ζ εέσέτι άνεξιχνίαστον, ό δε κύριος Παΰλος Λάμπρου
θυγατηρ. ερωτηθείς όπ' έμοΰ έγραψε μοι τάδε· α έπειδή ε?ς τδ έμ-
ευρέθη δέ και σορδς λίαν μεγα'λη λίθου κογχυλιάτου και προσθεν, ως φαίνεται έν τιΰ άπεικονίσματι, τδ νόμισμα είναι
κάλπη όστά ένέχουσα λιθίνη μικρά μετά έπιθέματος. λα^αί κακώς διατετηρημένον, εικάζω δτι ή κεφαλή άντί Παλλάδος
δέ ένεπίγραφοι ευρέθησαν πλεΐσται και ένταύθα και άλλα- εΐναι τοΰ Απόλλωνος και δτι τδ νόμισμα ανήκει εις Άπολ-
χοΰ. άξιοσημείωτον δέ διά την τοπογραφία/ Αθηνών κρίνω, λωνίαν της Κρήτης»· ό σταθμδς αύτοΰ 2,13 γραμμ..
οτι δ τόπος ούτος άπδ της έθνικής τραπέζης και έξης πρδς ,
βορράν ευρέθη πλήρη; τάφων μετά νεκρικών στηλών και άνα- Ρ'
γλύφων. (πίν. ΜΒ', 6)
γ') νομίσματα ΦΚΝΙ
ευρίσκονται όσημέραι πανταχού της Ελλάδος πολλά και με- ^τοι φ, Κνιδίων, γνωστδν ά'λλως νόμισμα, έ'χον ίδιον τδ
ταβαίνουσιν είς τό έμπόριον. έσχάτως άνεκαλύφθησαν και της |ν £^ μ0ν^ν γράαμα φ. Χ0 βάρος α'ύτοΰ 1,225. έν τέλει
Τίρυνθος νομίσματα, ων εΐδα ουκ ολίγα, πάντα χάλκινα μικρά, σημειόνω δτι τά νομίσματα ταύτα δεν έζόγιοα έγώ, άλλ' ό ί-
φέροντα έπί της μιας έπιφανείας κεφαλήν γυναικός, Μ δε §ι0'κτήτης αυτών έν τη ζυγαριά: τοΰ πανεπιστημίου,
της ά'λλης φοίνικα και έπιγραφήν ΤΙ ή ΤΙΡ ή ΤΙΡΓΝ. τά '·. '
έν πίνακιΜΒ' όπ' άρ. 3—0 εκδοθέντα είσί κτήμα τοΰ κυρίου ο) μολυοοίδες
Γεωργίου Κασιμάτη Κουμούλη, ευρεθέντα έν Κυθή(ροις· πάν- μ 0 χ ύ β ο α ι ν α ι, ήγουν μολύβδινα σφενδόνης βέλη άμ»-
τα χάλκινα. γδαλοειδή, ευρίσκονται πολλά και έν Αθήναις και άλλαχοΰ. έν
αρ. 393.
πίνακι ΜΒ' δπ' άρ. 7 —12 έχεις εις τδ φυσικδν μέγεθος τά άπει-
(εν πίν. ΜΒ' 3) χάσματα §ξ μολυβδίδων εδρεθεισών έν Κυθήροις_ και
ΥΡΝΙ-ΤΟΝΙ το^' παρακειμένοις νησιοίοις, κτημάτων τοΰ κυρίου Γ. Κασι-
* * ΙΝομιΝ μάχη Κούμουλου, αύται φέρουσιν έκτύπους τάς έξής έπιγραφάς.
, τοι>του Ό τύπος ήν γνωστός τοΐς νομισματολόγοις με- > 007
τα έπιγραφής ΠΤΡΝΗΩΝ ή ΓΥΡΝΗΩΝ και άπεδίδετο
το νόμισμα είς τήν Πύρνον τής Καρίας. (εν ^ίν· Μΰ7 «)
^άλλ' ένφ_ μέχρί τ&ΰδε ήν άμφίβολον τδ πρώτον γράμμα της- πόδας (?)
λέξεως,^ αν ινε 11 ή Γ, τδ παρόν νόμισμα ετι μάλλον δυσκο- /ο\
λεύει τδ πράγμα· διότι δέν έ'χει έν άο/ή ούδέτερον τών γραμ- I Υ V /
μάτων τούτων, ουδέ δλως Γχν0ς γράμματος έν τώ κενφ έν βουστροφηδδν γεγραμμενα. έδηλουν δ ισως τα γράμματα
άρχη τόπφ, άλλ' απλώς ΥΡΝΗΩΝ. ινε δέ τδ νόαισμα καλώς πόσους πόδας έχώρει ή τοιαύτη μολυβδίς και ίνε άςία της έ-
διατετηρημένον σταθμδς αύτοΰ 3,61 γραμμ. έπί τγ} υποθέσει πιστασίας Σεμπέρου, δς ιδίαν πραγματείαν έδημοσίβυσεν ·»