DOI Heft:
Heft 13
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.12174#0020
330
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ.
έν ταίς δυσίν άλλαις πλευραΐς είναι άναγεγραμμένοι
ο! μετ' αότοϋ εργαζόμενοι, οί συνεργαζόμενοι άεί,
περί ών γίνεται λόγος έν τή πλευρδ α (σϊιχ. 38.
39). Ου:οι ήδύναντο να ήναι πανταχόθεν της Ευβοίας
και της λοιπής Ελλάδος, δι' ο και ασυλία έδίδετο
βίς αυτούς, χαί έξηροϋντο τής εργασίας ή της ασυ-
λίας οί έχοντες σΰλον κατά τής πόλεως, πρίν δια-
λυσωσι τάς πρός την πόλιν διαφοράς των.
Άλλ' άν και εύχερεστάτη είναι ή ύπόθεσις αυτή,
ουδόλως εΐναι πιθανόν, ότι έν λίθω 'Ερετρίας ονό-
ματα πόλεων άλλων μερών τη; Ελλάδος εγράφησαν
οΰτω διφορουμένως και αορίστως Τε, Φη, Πεν, εξ
*Ασ, 'Εγε* άλλα και της Εύβοιας αυτής τόπων ονό-
ματα, μή κειμένων έν τή Έρετρική και μη δντων
3ημοτικών περιοχών, δεν ήδύν>αντο, νομίζομεν, να ση-
μειωθώσιν ούτως έξ Ά, εξ Αί, Πτεχ κ.τ.λ. Τά κα-
τ1 άποκοπήν δέ ταύτα εθνικά ονόματα τύπον εχουσιν
ομοιον τών της Αττική; δημοτικών, και προσοχής
άξιον είναι, οτι έν τοις ολίγοις τούτοις όνόμασι πέν-
τε εκφέρονται τεχνικώς μετά τής προθέσεως εκ, οία
πολλά μεν εν τοις δημοτικοϊς τής Αττικής ευρί-
σκονται, έξ ονομάτων δε άπάντων τών άλλων τό-
πων ουδέ τόσα έσχηματίσθησαν ούτως, δσα ύπάρ-
χουσιν εν τω Εύβοϊκώ τούτω λίθω (πρβ. τον Έθνο-
γράφον).
Επειδή δέ καΐ έν τω ψηφίσματι (στ. 47) παραγ-
γέλλεται ή έν τή στήλη αναγραφή τών όμοσάντων
ΐεφήβων [και πολιτών], ού μόνον πιθανώτερον είναι
«λλ' άναμφισβήτητον, οτι οί άναγεγραμμένοι έν ταϊς
πλευραΐς β και γ είναι πολΐται και έφηβοι τής πό-
λεως 'Ερετρίας είτε τής Έρετρικής και δημοτικά
τά κατόπιν αυτών γεγραμμένα κατ" άποκοπήν ονό-
ματα.
Τούτου δ' ένεκα βεβαίως, διότι είναι δημοτικά,
των ονομάτων τούτων άγνως·α είναι ήμΐν τά πλεϊς-α,
καθώς είναι ετι τών δημοτικών τινα τής Αττικές,
πάντα δέ τά έν ταΐς στήλαις της έν Ιταλία Ηρά-
κλειας (0.1.0. 5674 καΐ 5675) Αϊ, ΙΈ, ΚΝ, ΜΕ,
ΠΕ κ.τ.λ. καΐ τά έν τή στήλη του Ταυρομενίου (0.
I. 0. 5640) Παλ, Παρ, Σιτάρ κ.τ.τ. και είτι άλλο
ομοιον.
"Οτι δέ οί δήμοι ούτοι τής 'Ερετρικής δεν πρέπει
να νοηθώσι τυχόν μόνον κατ όνομα, ως ένοήθησαν
βλλαχοΰ τίνες (ορ. ΪΧ Ηβπη. δι. Α11. § 111. 14),
άλλα καί κατά τόπον, και έκαστος τών δήμων είχ*
την περιοχήν του, μαρτυροδσι τά Χοι καΐ Πτεχ,
έξ ών το μεν Χοι το τής Έρετρικής χωρίον τάς Χοι-
ρέας ύπεμφιίνει, το δέ Πτεχ το» έν τη Έρετρική
τόπον, ενθα ή λίμνη εκείτο. Αλλά βεβαίως τών δή-
μων τινάς έσχημάτιζον οί έν τη Έρετρία αύτή χα-
τοικοΰντες, ώς ?ίσαν έν Αθήναις οί έν τή πόλε» δή-
μοι. Και καθώς δήμος Αθηναίοι δεν ύπήρχεν, ουτω
φαίνεται δεν υπήρχε καί δήμος Έρετριεΐς, διότι ουχί
άνάξιον προσοχής είναι, δτι ουδείς έκ τών πολλών
Ιν τω λίθω άναγεγραμμένων άνδρών είναι Έρετριίύς
τδ έθνικδν όνομα.
Είς την είκασίαν ταύτην, δτι τά εθνικά εν τω λίθ»
ονόματα είναι δημοτικά τής 'Ερετρικής, μεγίστην πα-
ρεμβάλλοοσι δυσχέρειαν βίβαίως οί Ξτυρεΐς, οί Δό-
στιοι, οί έκ Ζαρήτρων, οί Γρυγχεϊς, μάλιστα δέ οί
Ίστιαιεϊς. 5 Αλλά τής δυσχέρειας ταύτης ένεκα δέν
πρέπει νά καταφυγή τις εις τήν άπίθανον είκασίαν,
οτι οί έν τω λίθω άναγεγραμμένοι είναι οί μετά Χαι-
ρεφάνους έργαζόμενοι, άλλ' οΰτε είς άλλην εύχερε-
στάτην καί πιθανήν είκασίαν, δτι έν'Ερετρία ύπήρχον
δήμοι ομώνυμοι πόλεων άλλων Εύβ:ϊκών, εί και ή
Ερέτρια πολλαχόθεν είχε λάβει έποικους, καί ώςεί
μιγάδες τίνες οί κάτοικοι αυτής εθεωρούντο, καί ε-
πομένως, δτι οί δήμοι ούτοι ύπήρχον μόνον κατ3 όνο-
μα, έν τή Έρετρία αυτή σχηματισθέντες έκ τών κα-
τοίκων τών πόλεων τούτων, καταφυγόντων είς τήν
Έρέτριαν.
Φαίνεται δέ δτι έκτος της κατά τδν'Ωρεον Ιστιαίας
υπήρχε καί δήμος Ίστιαιεΐς Ιν τή Έρετρική,ώς υπήρ-
χε δήμος Ίστιαιεΐς έν τη Αττική, ίσως δέ καί ουχί
κατ' δνομα μόνον. Ίσως αύτη είναι ή Ίστιαιώτις τοΰ
Πλινίου, έν η έκειντο οί θαυματουργοί ποταμοί Κη-
ρεύς καί Νηλεύς, έξ ών έπλάσθησαν οί νυν Κηρονηλείς
τής Ευβοίας. Δίότι περί τών ποταμών τούτων λαλών
Αντίγονος δ Καρύστιος (Κίφ. 78) λέγει, δτι ύπήρ-
χονκατά τήν Ίταλικήν. Τήν παράδοξον δέ ταύτην Ίτα-
λικήν τοΰ Αντιγόνου άλλος μέν Άττικήν διορθοΓ
(δρ. 'Αντιγ.Έκδ.ννοδίβπτ].), άλλος δέ Έρβτρικήν καί
τελευταϊον ο ΒηααιβϊβΙβΓ (51ς. σελ. 63.) διορθοϊ μέν
Ίστιαιώτιδα, άλλ'εννοεί τήν κατά τον Ώρεόν.
Οί δέ Στυρεϊς, |άν τήν χώραν αυτών, άφοΰ τά Στύρα
κατεστράφησανέπίτου Λαμιακου πολέμου (323 π.Χ.),
είχον ο; Έρετριεϊς (δρ. Στράβ. σελ. 446.), ήδύναντε
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ.
έν ταίς δυσίν άλλαις πλευραΐς είναι άναγεγραμμένοι
ο! μετ' αότοϋ εργαζόμενοι, οί συνεργαζόμενοι άεί,
περί ών γίνεται λόγος έν τή πλευρδ α (σϊιχ. 38.
39). Ου:οι ήδύναντο να ήναι πανταχόθεν της Ευβοίας
και της λοιπής Ελλάδος, δι' ο και ασυλία έδίδετο
βίς αυτούς, χαί έξηροϋντο τής εργασίας ή της ασυ-
λίας οί έχοντες σΰλον κατά τής πόλεως, πρίν δια-
λυσωσι τάς πρός την πόλιν διαφοράς των.
Άλλ' άν και εύχερεστάτη είναι ή ύπόθεσις αυτή,
ουδόλως εΐναι πιθανόν, ότι έν λίθω 'Ερετρίας ονό-
ματα πόλεων άλλων μερών τη; Ελλάδος εγράφησαν
οΰτω διφορουμένως και αορίστως Τε, Φη, Πεν, εξ
*Ασ, 'Εγε* άλλα και της Εύβοιας αυτής τόπων ονό-
ματα, μή κειμένων έν τή Έρετρική και μη δντων
3ημοτικών περιοχών, δεν ήδύν>αντο, νομίζομεν, να ση-
μειωθώσιν ούτως έξ Ά, εξ Αί, Πτεχ κ.τ.λ. Τά κα-
τ1 άποκοπήν δέ ταύτα εθνικά ονόματα τύπον εχουσιν
ομοιον τών της Αττική; δημοτικών, και προσοχής
άξιον είναι, οτι έν τοις ολίγοις τούτοις όνόμασι πέν-
τε εκφέρονται τεχνικώς μετά τής προθέσεως εκ, οία
πολλά μεν εν τοις δημοτικοϊς τής Αττικής ευρί-
σκονται, έξ ονομάτων δε άπάντων τών άλλων τό-
πων ουδέ τόσα έσχηματίσθησαν ούτως, δσα ύπάρ-
χουσιν εν τω Εύβοϊκώ τούτω λίθω (πρβ. τον Έθνο-
γράφον).
Επειδή δέ καΐ έν τω ψηφίσματι (στ. 47) παραγ-
γέλλεται ή έν τή στήλη αναγραφή τών όμοσάντων
ΐεφήβων [και πολιτών], ού μόνον πιθανώτερον είναι
«λλ' άναμφισβήτητον, οτι οί άναγεγραμμένοι έν ταϊς
πλευραΐς β και γ είναι πολΐται και έφηβοι τής πό-
λεως 'Ερετρίας είτε τής Έρετρικής και δημοτικά
τά κατόπιν αυτών γεγραμμένα κατ" άποκοπήν ονό-
ματα.
Τούτου δ' ένεκα βεβαίως, διότι είναι δημοτικά,
των ονομάτων τούτων άγνως·α είναι ήμΐν τά πλεϊς-α,
καθώς είναι ετι τών δημοτικών τινα τής Αττικές,
πάντα δέ τά έν ταΐς στήλαις της έν Ιταλία Ηρά-
κλειας (0.1.0. 5674 καΐ 5675) Αϊ, ΙΈ, ΚΝ, ΜΕ,
ΠΕ κ.τ.λ. καΐ τά έν τή στήλη του Ταυρομενίου (0.
I. 0. 5640) Παλ, Παρ, Σιτάρ κ.τ.τ. και είτι άλλο
ομοιον.
"Οτι δέ οί δήμοι ούτοι τής 'Ερετρικής δεν πρέπει
να νοηθώσι τυχόν μόνον κατ όνομα, ως ένοήθησαν
βλλαχοΰ τίνες (ορ. ΪΧ Ηβπη. δι. Α11. § 111. 14),
άλλα καί κατά τόπον, και έκαστος τών δήμων είχ*
την περιοχήν του, μαρτυροδσι τά Χοι καΐ Πτεχ,
έξ ών το μεν Χοι το τής Έρετρικής χωρίον τάς Χοι-
ρέας ύπεμφιίνει, το δέ Πτεχ το» έν τη Έρετρική
τόπον, ενθα ή λίμνη εκείτο. Αλλά βεβαίως τών δή-
μων τινάς έσχημάτιζον οί έν τη Έρετρία αύτή χα-
τοικοΰντες, ώς ?ίσαν έν Αθήναις οί έν τή πόλε» δή-
μοι. Και καθώς δήμος Αθηναίοι δεν ύπήρχεν, ουτω
φαίνεται δεν υπήρχε καί δήμος Έρετριεΐς, διότι ουχί
άνάξιον προσοχής είναι, δτι ουδείς έκ τών πολλών
Ιν τω λίθω άναγεγραμμένων άνδρών είναι Έρετριίύς
τδ έθνικδν όνομα.
Είς την είκασίαν ταύτην, δτι τά εθνικά εν τω λίθ»
ονόματα είναι δημοτικά τής 'Ερετρικής, μεγίστην πα-
ρεμβάλλοοσι δυσχέρειαν βίβαίως οί Ξτυρεΐς, οί Δό-
στιοι, οί έκ Ζαρήτρων, οί Γρυγχεϊς, μάλιστα δέ οί
Ίστιαιεϊς. 5 Αλλά τής δυσχέρειας ταύτης ένεκα δέν
πρέπει νά καταφυγή τις εις τήν άπίθανον είκασίαν,
οτι οί έν τω λίθω άναγεγραμμένοι είναι οί μετά Χαι-
ρεφάνους έργαζόμενοι, άλλ' οΰτε είς άλλην εύχερε-
στάτην καί πιθανήν είκασίαν, δτι έν'Ερετρία ύπήρχον
δήμοι ομώνυμοι πόλεων άλλων Εύβ:ϊκών, εί και ή
Ερέτρια πολλαχόθεν είχε λάβει έποικους, καί ώςεί
μιγάδες τίνες οί κάτοικοι αυτής εθεωρούντο, καί ε-
πομένως, δτι οί δήμοι ούτοι ύπήρχον μόνον κατ3 όνο-
μα, έν τή Έρετρία αυτή σχηματισθέντες έκ τών κα-
τοίκων τών πόλεων τούτων, καταφυγόντων είς τήν
Έρέτριαν.
Φαίνεται δέ δτι έκτος της κατά τδν'Ωρεον Ιστιαίας
υπήρχε καί δήμος Ίστιαιεΐς Ιν τή Έρετρική,ώς υπήρ-
χε δήμος Ίστιαιεΐς έν τη Αττική, ίσως δέ καί ουχί
κατ' δνομα μόνον. Ίσως αύτη είναι ή Ίστιαιώτις τοΰ
Πλινίου, έν η έκειντο οί θαυματουργοί ποταμοί Κη-
ρεύς καί Νηλεύς, έξ ών έπλάσθησαν οί νυν Κηρονηλείς
τής Ευβοίας. Δίότι περί τών ποταμών τούτων λαλών
Αντίγονος δ Καρύστιος (Κίφ. 78) λέγει, δτι ύπήρ-
χονκατά τήν Ίταλικήν. Τήν παράδοξον δέ ταύτην Ίτα-
λικήν τοΰ Αντιγόνου άλλος μέν Άττικήν διορθοΓ
(δρ. 'Αντιγ.Έκδ.ννοδίβπτ].), άλλος δέ Έρβτρικήν καί
τελευταϊον ο ΒηααιβϊβΙβΓ (51ς. σελ. 63.) διορθοϊ μέν
Ίστιαιώτιδα, άλλ'εννοεί τήν κατά τον Ώρεόν.
Οί δέ Στυρεϊς, |άν τήν χώραν αυτών, άφοΰ τά Στύρα
κατεστράφησανέπίτου Λαμιακου πολέμου (323 π.Χ.),
είχον ο; Έρετριεϊς (δρ. Στράβ. σελ. 446.), ήδύναντε