Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1869)

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ. §3<|

στη κατά την του Σεγουεριανοΰ γραμματικού πάρα* Άκριβέστερον ύπελογίζετο, φαίνεται, μετά ταδ-

τήρησιν άλλα δεν διέστειλε τά έπώνια άπό τοΰ τής τα ή εκατοστή. Διότι έν τη αναγραφή έχείνη τών

άγοράς τέλους, όπερ ή έν τη άγορα αυτί) η κατά έχατοστών (Κθ93 (Ιβω. 15), ήτις μεταγενέστερα εϊ-

τάς πύλας της πόλεως έτελεΐτο όπερ πάντων των ναι τίϊς προκειμένης αναγραφής των έπωνίων, ή έ-

είς την άγοράν προς πώλησιν κομιζομένων, είτε της κατοστή έ*χει και ήμιώβολα και τέταρτον όβολοδ.

λεγομένης ύπό των νεωτέρων Αοοϊδβ. Έν δέ τη β' Άλλα και έν αυτή λείπει ή εντελής ακρίβεια, ώς

Ιχδόσει (σελ. 439) πραγματευμένος περί τώνέπω- παρετήρησεν ό Βοίκχιος έν τη επεξεργασία τοΰ τ&-

νίων, επειδή έν τω μεταξ·) είχε γείνει γνωστόν τό μαχίαυ (αυτόθ. τόμ. 2. σελ. 348).

άνακαλυφθέν έν Άχροπόλει τεμάχιον τής επιγραφής, Περι τοϋ καταβάλλοντος την έκατοστήν έ Βοίχ-

δημοσιευθέν ϋπό 'Ρόσς (ϋβιη 1α. = Άρχ. Εφημ. χιος υπέβαλε την γνώμην, δτι κατεβάλλετο ί>πό τοδ

1449, 'Ραγκ. Α. Η. 877.), εν η είναι άναγεγραμμέ- ώνητοϋ (αυτόθι τομ. 2. σελ. 348). Αύτό δέ- τοΰτο

νοι οί ώνηταί χωρίων και οί άποδόμενοι αυτά και ισχύει καί περί τοϋ καταβάλλοντος τό έπώνιον. Την

μετά της τιμής των χωρίων προςτίθεται καί ή εκα- δ« γνώμην ταύτην πιθανολογεί και ή έκφρασις περί

τοστή, διέστειλε τοΰ της αγοράς τέλους ακριβώς τό τοϋ ύπό των Βυζοντίων ταχθέντος έπιδεκάτου «τοις

έπώνιον καί εΐκχσεν, δτι τό έπώνιον είναι ώ; ή των ώνουμένοις τι έταξαν χωρίς τής τιμής διδόναι έπι-

'Ρωμαίων οβηΐεδίιαα γβγοηι νοηαΐίιιηι ή ίυοίίοηυπ), δέκατονί ('Αριστ. Οΐκ. 2. 4) καί ή τοΰ Σεγουερια-

καί δτι ή έν τη επιγραφή εκείνη άναγεγραμμένη έχα- νοΟ γραμματικού ερμηνεία ατά επί τϊ) ώνη προςκα-

τοστή, ήτις καταβάλλεται δ»' άγαραυ· κτημάτων, κα- ταβαλλόμεναί.

τεβαλλε·.-^ ού μόν ν έν πλευτηρια^μοΐς, άλλ'εις ά- Τεμάχια, έν οις των πιπρασκομένων κτημάτων ά-

πάσα; ; .;ερ·.σ-ϊοε*.ς. Τα£ δ- τ··ον πωλητών άναγρα- ναγράφεται ή εκατοστή, καθώς έν τω ύπό 'Ρόσς έκ-

φας έςετ-ίζων (ι·λ. 578) π:ο;0έτει περί ταύτης, δοθέντι (Λβω. 15), ευρέθησαν καί άλλα δυο έν 'Ακρο-

οτι ϋπάρχουοι και κατάλογοι τών τελών των πιπρα- πόλει, ίσως εκ τη; αυτής στήλης, καί έοημοσιειί-

οκομίνο^ν χτημάτων θησαν έν τή 'λρχ. Έφημ. (1370, 1376.'Ραγκ. 378

Νΰν δέ προςέρχεται καί το τεμάχιον τοΰτο, όπερ Α. Β). Πιπρασκόμενα δέ κτήματα μετά του ώνητοϋ

φαίνεται μεν, ότι έπικυροϊ την εϊκασίαν τοΰ Βιικχίου καί τής τιμή; άνευ έκατοστής περιέχον τεμάχιον εύ-

περ'ι τής άναλογίας τοΰ έπωνίου προς την τιμήν, άλ- ρέθη άλλο έν Άκροπόλει καί έδημοσιευθη έν τή

λ'ίσως δικαιολογεί καί την αόριστον εχφρασιν τοΰ 'Αρχ. Έφημ. (1354. 'Ραγκ, 2342), ώστε τό τεμά-

Σεγουεριανοΰ γραμματικού, λέγοντος, αππερ έκατο- χιον φαίνεται μάλλον σκοπόν εχον την μεταγραφήν

σταί τινε;. Διότι έάν τά έπώνια παραβληθώσι προς τών κτημάτων, ήτις ήν έν χρήσει παρά τοις άρ-

τάς τιμάς τών πραγμάτων, ένθα χαί τιμή καί έπώ- χαίοις και άναγραφή τών κτημάτων

νιον είναι σώα, ευρίσκονται, ότι δεν Ιχουσι την αυτήν έκαλεΐτο (όρ. Κ. Ργ. Ηθγιιι. Ρ. Αΐΐ. 65, 5 καί τό έκ,

άναλογίαν προς τάς δεκάδας, οία ν έχουσι προς τας τοϋ Θεοφράστου χωρίον τό παρά Στοβαίω 'Ανθολ.

εκατοντάδας. Διότι προς ταύτας μέν τό έπώνιον ει- Χίΐν, 22).

ναι ή εκατοστή πανταχοΰ, άλλα προς τάς δεκάδας Άλλ' ευρέθησαν καί τεμάχια μέχρι τοΰδε τρία, έν

εχουσι διαφόρως· ουτω λ. χ. καί εις τάς 15 δραχ- οϊς μετά τής τιμής τοϋ κτήματος άναγεγραμμένον

μας και εις τάς 20 καί 21 καί 35 καί 44 άντιστοι- είναι καί τό έπώνιον. Τό εν τών τεμαχίων τούτων

χοΰσι τρεις όβολοί, δραχμή δέ και εις τάς 53 δραχ- ύπάρχει έν τϊ) συλλογή τ·7) έν τω Βαρβακείω, εύρε-

μάς καί εις τας 65 καί εϊς τάς 74."Ωστε δύναται νά θέν τω 1866 έν τινι οικία κειμένη κατά την βορειο-

εΐπη τις, ότι δραχμή μέν κατεβάλλετο ώς έπώνιον δυτιχήν άχραν τής Αττάλου στοάς, είτε μεταξύ τής

κατά πάσαν εκατοντάδα τής τιμής, δραχμή δέ και Πυργιωτίσσης καί τοΰ Άγ. Φιλίππου. Κατά την

έάν ή τιμή υπερέβαινε τάς 5 εκατοντάδας, διώβολον γραφήν τό τεμάχιον είναι μεταγενέστερον μέν τοΰ

δέ ί} τριώβολον, έάν δεν υπερέβαινε τάς 5 δεκάδας, ημετέρου, προγενέστερον δέ τοΰ όπό 'Ρόσς έκδεδο-

άλλ' ήδύνατο ίσως αυτοπροαιρέτως να καταβληθώ μένου καί τών άλλων τών περιεχόντων την έκατο-

κ«1 δραχμή. στην. Λέγεται έν αύτώ έν τω πληρεστέρα) τών άρ-