DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.12234#0005
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ.
351
70 Κράτων, Μαρα Ζωι'λο; Έζιχττ,του Παιο Όντι:;'.μ.(ο)ς Έπιχτ.....
Σωτϊς Κρατίνος Μαρα Δυ'οωρος, Φλυε(ύ); φλ. Εύέλπιστος · · ·
Άζολλωνίοης, Τριχο Άντίοχος, Φλυ(εύς) Κίβ(ιγα)ς Βασιλε · · . · ■ ·
Βίο ; τι; Εύχτήμονο; Σιυ Ζώσιμο;, £(?τι(τϊΟ°5 '£ΡΙ«· ' * ·
Άφροοείσιο; Άλχαμένου Παι* Βάίσο; Άφροθει(<;ίου Σ)ου Αι . . · ;
75 "Ιχεαι; Άλκιμένου Παιανι 'Ελευοίνιο; Μ*ιν · · · · φ · · . . ·
Άττιχο; 'λπελλοΰ 'Ερ/ιεύ; "λλυ; Ήραχλεωνο; "Αζη
Παράμονο;, Λαμ-τρεύ; Βλάιτο; ΔιονυοΊου · ·
Φιλτ,μων Άμύντου Άναφλύστιο; ΠοίειΟωνιο;, Άν · I
Ψ·λω(ν ,) Μαραθώνιο; Κόρινθος, 'Ανί*φλ
80 Εΰο(ίος,) Άραφ·>Ί Ίίίδοτος, 2ου
Ήρ(αχλέ)ων Αριστείδου 'Ραμνοΰ ,
Το άνω κείμενον εφηβικής αναγραφής ένομίααμεν Εικάζω, οτι τα αγγεία έν ταύτη τή στήλη, ώς χαι
ότι δυνάμεθα νά έκδώσωμεν ούτω μικροίς μόνον έν άλλαις τοιαύταις έφηβικαΐς προεκδοθείσαις, ύπο·
γράμμασιν, όπως και άλλα πολλά τοιαύτα προ έτών δηλοϋσι του ελαίου την χρήσιν έν τοις γυμνασίοις,
έν τω Φιλίστορι έξεδώκαμεν. 'ΐϊχει αντό στήλη έ 21 κεραυνός, άν είναι κεραυνός, ετέθη ίσως ώς
λίθου 'ϊμηττείου ευρεθείσα προ όκτώ έτών έν τή σύμβολον του Διός, ού τό όνομα ίόιοποιήθη έ Καΐ·
ανασκαφή, ήν ή αρχαιολογική ήμών εταιρία έκαμεν σαρ Διμετιανος, όστις έν τω τρίτω στίχω χα'ι άρ·
έν τή έν Αθήναις θέσει τοϋ Κατηφο'ρη. Ευρέθη δέ χων, επώνυμος βεβαίως των Αθηναίων, λέγεται,
ή στήλη συντετριμμένη εις 14 κομμάτια, τά όποϊα όπερ μέχρι τούδε έγνωρίζομεν μόνον έκ τοϋ Φιλο-
συναρμολογηθέντα κατά το δυνατόν κείνται νϋν εν στράτου έν βίω Απολλώνιου Τυανέως 8,16. Πί-
τινι τών υπογείων δωματίων του Βαρβακείου, τω πτει λοιπόν ή στήλη είς εν των μετά Χριστόν έτών
της βορειοανατολικής γωνίας, και παρέχουσιν έν ό- 81 έως 96, ότε έδέσποζεν έν τω 'Ρωμαϊκω κράτει 6
λω ΰψος 1,17, πλάτος 0,70, πάχος 0,18. Ή ση- τύραννος ούτος. Ό \ν68ΐυπηαυη γράψας τό άρθρον
μαντικωτέρα έλλειψις τής στήλης εΐναι άνω έν τώ ΑΙΙίϋα τό καταχωρισΟέν έν τή β'. έκδόσει τού ά. τό-
μέσω περίπου τοΰ πλάτους, ένθα ήσαν οί γυμνασι- μου τής τοΰ Ραιιίγ Ιΐοαίβηογϋΐυρϋιΐίΐί ϋβΓ Α11βΠΐιαπ)5-
αρχήσαντες άναγεγραμμένοι καί τίνες παιδευταί, χνίδϋβιΐδοΙιαΠ, ένθα ένέθηκε τον πληρέστατον των μέ-
εϊτα δέ και προς τά δεξιά τω θεωμένω, ένθα ή πέμ- ΧΡι ταΐ>^ κατάλογου των Ά&ήνησιν έπωνύμων άρ-
πτη βραχεία σελίς (οοΐοοικ') των ονομάτων έκολο- χόντων, θέτει την άρχοντίαν τοΰ Δομετιανοΰ έν ετει
βώθη, τό δέ τέλος της όμως σώζεται έν τω ονόματι 93 μ. Χρ. προστιθείς όμως και έν έρωτηματικόν ώς
Τ γ ϊ ν ο ς Ν ι κ . . , επειδή μετ' αύτό ίκανόν έκεϊ σημεϊον αμφιβολίας, καϊ καλώς ίσως ποιεί,
τόπον βλέπομεν άγραφον τά δέ άνωτάτω ταύτης "Οπου ετέθη υπ έμού έν τω κειμένω ύποστιγμή,
τής σελίδος τεθέντα παρ' ήμών ονόματα έν 7 στί- αίίτη είναι καί έπι τοΰ λίθου κεχαραγμένη, καί δη-
χοις ετέθησαν εις την ώς εγγιστα θέσιν των κατά λοΐ [ίνα εΐπωμεν τούτο χάριν τών άπειροτέρων έν
πιθανόν λόγον, όχι κατά βεβαιότητα. Έχει δε ή τοις τοιούτοις) τό όμώνυμον τοϋ πατρός, ώ; έν τοις
στήλη άνω γεϊσον επί κυματίου κεκσσμημένον μέ μετά Χρίστου 'Ρωμαϊκοΐς χρόνοις έσυνειθιζετο χάριν
άναγλύπτους όρθοκεράμους τρεϊ; και δύω μεταξύ συντομίας· τά δε συντετμημένα κύρια καί δημοτικά
στάμνους καί ενα κλάδον οοίνικος. 'Ύη αυτό ευθύς ονόματα ώς και τά τών μηνών άφησα άνευ συμπλη-
άρχεται ή επιγραφή μέ τόν α°ν στίχος εφεξής δέ ρώσεως καί άνευ τινός σημείου αποκοπής, όιτως και
επτά στίχοι, κατέχοντες όλιγώτερον πλάτος, ει- επί τοϋ λίθου όρώνται. Μόνον εις δύο κυρία, τό εν
ναι εντός άναγλύπτου πινακιοίου~ή δελτίου περι- δημοτικόν καί τό άλλο άνθρωπου, έν τώ ά»ω μέρει
ειλημμένοι, εκατέρωθεν τοΰ οποίου είναι άναγεγλυμ- της δ'. σελίδος (στίχ. 11 κχι 16) έχει ό λίθος ση ·
μενον ένθεν μεν άγγεϊον, ένθεν δέ κεραυνός ίσως" λέ- μεΐα αποκοπής, ά καί εγώ άπέδώΐίβ· όπου δέ §"9δσα
γω ίσως, διότι ή γλυφή δίν σώζεται ολόκληρος εκεί. στιγμάς, έκεΐ ό λίθος έκλΛ - I *ι '< «τριμ-
351
70 Κράτων, Μαρα Ζωι'λο; Έζιχττ,του Παιο Όντι:;'.μ.(ο)ς Έπιχτ.....
Σωτϊς Κρατίνος Μαρα Δυ'οωρος, Φλυε(ύ); φλ. Εύέλπιστος · · ·
Άζολλωνίοης, Τριχο Άντίοχος, Φλυ(εύς) Κίβ(ιγα)ς Βασιλε · · . · ■ ·
Βίο ; τι; Εύχτήμονο; Σιυ Ζώσιμο;, £(?τι(τϊΟ°5 '£ΡΙ«· ' * ·
Άφροοείσιο; Άλχαμένου Παι* Βάίσο; Άφροθει(<;ίου Σ)ου Αι . . · ;
75 "Ιχεαι; Άλκιμένου Παιανι 'Ελευοίνιο; Μ*ιν · · · · φ · · . . ·
Άττιχο; 'λπελλοΰ 'Ερ/ιεύ; "λλυ; Ήραχλεωνο; "Αζη
Παράμονο;, Λαμ-τρεύ; Βλάιτο; ΔιονυοΊου · ·
Φιλτ,μων Άμύντου Άναφλύστιο; ΠοίειΟωνιο;, Άν · I
Ψ·λω(ν ,) Μαραθώνιο; Κόρινθος, 'Ανί*φλ
80 Εΰο(ίος,) Άραφ·>Ί Ίίίδοτος, 2ου
Ήρ(αχλέ)ων Αριστείδου 'Ραμνοΰ ,
Το άνω κείμενον εφηβικής αναγραφής ένομίααμεν Εικάζω, οτι τα αγγεία έν ταύτη τή στήλη, ώς χαι
ότι δυνάμεθα νά έκδώσωμεν ούτω μικροίς μόνον έν άλλαις τοιαύταις έφηβικαΐς προεκδοθείσαις, ύπο·
γράμμασιν, όπως και άλλα πολλά τοιαύτα προ έτών δηλοϋσι του ελαίου την χρήσιν έν τοις γυμνασίοις,
έν τω Φιλίστορι έξεδώκαμεν. 'ΐϊχει αντό στήλη έ 21 κεραυνός, άν είναι κεραυνός, ετέθη ίσως ώς
λίθου 'ϊμηττείου ευρεθείσα προ όκτώ έτών έν τή σύμβολον του Διός, ού τό όνομα ίόιοποιήθη έ Καΐ·
ανασκαφή, ήν ή αρχαιολογική ήμών εταιρία έκαμεν σαρ Διμετιανος, όστις έν τω τρίτω στίχω χα'ι άρ·
έν τή έν Αθήναις θέσει τοϋ Κατηφο'ρη. Ευρέθη δέ χων, επώνυμος βεβαίως των Αθηναίων, λέγεται,
ή στήλη συντετριμμένη εις 14 κομμάτια, τά όποϊα όπερ μέχρι τούδε έγνωρίζομεν μόνον έκ τοϋ Φιλο-
συναρμολογηθέντα κατά το δυνατόν κείνται νϋν εν στράτου έν βίω Απολλώνιου Τυανέως 8,16. Πί-
τινι τών υπογείων δωματίων του Βαρβακείου, τω πτει λοιπόν ή στήλη είς εν των μετά Χριστόν έτών
της βορειοανατολικής γωνίας, και παρέχουσιν έν ό- 81 έως 96, ότε έδέσποζεν έν τω 'Ρωμαϊκω κράτει 6
λω ΰψος 1,17, πλάτος 0,70, πάχος 0,18. Ή ση- τύραννος ούτος. Ό \ν68ΐυπηαυη γράψας τό άρθρον
μαντικωτέρα έλλειψις τής στήλης εΐναι άνω έν τώ ΑΙΙίϋα τό καταχωρισΟέν έν τή β'. έκδόσει τού ά. τό-
μέσω περίπου τοΰ πλάτους, ένθα ήσαν οί γυμνασι- μου τής τοΰ Ραιιίγ Ιΐοαίβηογϋΐυρϋιΐίΐί ϋβΓ Α11βΠΐιαπ)5-
αρχήσαντες άναγεγραμμένοι καί τίνες παιδευταί, χνίδϋβιΐδοΙιαΠ, ένθα ένέθηκε τον πληρέστατον των μέ-
εϊτα δέ και προς τά δεξιά τω θεωμένω, ένθα ή πέμ- ΧΡι ταΐ>^ κατάλογου των Ά&ήνησιν έπωνύμων άρ-
πτη βραχεία σελίς (οοΐοοικ') των ονομάτων έκολο- χόντων, θέτει την άρχοντίαν τοΰ Δομετιανοΰ έν ετει
βώθη, τό δέ τέλος της όμως σώζεται έν τω ονόματι 93 μ. Χρ. προστιθείς όμως και έν έρωτηματικόν ώς
Τ γ ϊ ν ο ς Ν ι κ . . , επειδή μετ' αύτό ίκανόν έκεϊ σημεϊον αμφιβολίας, καϊ καλώς ίσως ποιεί,
τόπον βλέπομεν άγραφον τά δέ άνωτάτω ταύτης "Οπου ετέθη υπ έμού έν τω κειμένω ύποστιγμή,
τής σελίδος τεθέντα παρ' ήμών ονόματα έν 7 στί- αίίτη είναι καί έπι τοΰ λίθου κεχαραγμένη, καί δη-
χοις ετέθησαν εις την ώς εγγιστα θέσιν των κατά λοΐ [ίνα εΐπωμεν τούτο χάριν τών άπειροτέρων έν
πιθανόν λόγον, όχι κατά βεβαιότητα. Έχει δε ή τοις τοιούτοις) τό όμώνυμον τοϋ πατρός, ώ; έν τοις
στήλη άνω γεϊσον επί κυματίου κεκσσμημένον μέ μετά Χρίστου 'Ρωμαϊκοΐς χρόνοις έσυνειθιζετο χάριν
άναγλύπτους όρθοκεράμους τρεϊ; και δύω μεταξύ συντομίας· τά δε συντετμημένα κύρια καί δημοτικά
στάμνους καί ενα κλάδον οοίνικος. 'Ύη αυτό ευθύς ονόματα ώς και τά τών μηνών άφησα άνευ συμπλη-
άρχεται ή επιγραφή μέ τόν α°ν στίχος εφεξής δέ ρώσεως καί άνευ τινός σημείου αποκοπής, όιτως και
επτά στίχοι, κατέχοντες όλιγώτερον πλάτος, ει- επί τοϋ λίθου όρώνται. Μόνον εις δύο κυρία, τό εν
ναι εντός άναγλύπτου πινακιοίου~ή δελτίου περι- δημοτικόν καί τό άλλο άνθρωπου, έν τώ ά»ω μέρει
ειλημμένοι, εκατέρωθεν τοΰ οποίου είναι άναγεγλυμ- της δ'. σελίδος (στίχ. 11 κχι 16) έχει ό λίθος ση ·
μενον ένθεν μεν άγγεϊον, ένθεν δέ κεραυνός ίσως" λέ- μεΐα αποκοπής, ά καί εγώ άπέδώΐίβ· όπου δέ §"9δσα
γω ίσως, διότι ή γλυφή δίν σώζεται ολόκληρος εκεί. στιγμάς, έκεΐ ό λίθος έκλΛ - I *ι '< «τριμ-