DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.12234#0013
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ. 359
περίεργον έκείνην επιγραφών και τά λείψανα της κών έστρεψε την προσοχην του το συμβούλιον της
ποικίλης στοάς άλλα χαί τον ναδν της Ήρας, δν ο αρχαιολογικής εταιρίας, δτε τω 1859 ήρχισε νά ά-
μακαρίτης είχε πορισθή έκ τών έν τω πρώτω στί- νασκάπτη δαπάνη της εταιρίας τους περί την Πυρ-
χω περιεχομένων γραμμάτων ΗΡΑ της έπιγραφής γιώτισσαν τόπους, οίτινες δ·.ά βαρύτιμου πληρωμής
εκείνης, εξ ης τελευταϊον ό βόΐΐ1ΪΒ§ έξύφανε τετρά- εΐχον μεταβή ήδη είς την κυριότητα της κυβερνήσεως
στιχον επίγραμμα της Πεισιανα/.τείου στοάς, ψ έκ χαί παρεδόθησαν είς την άρχαιολογιχήν έταιρίαν
των λειψάνων της Πυργιωτίσσης και πρώτος άρχι- προς άνασκαφήν ή δέ Πυργιώτισοα ήδη πρότερον,
τεκτόνησε (δρ. 6βδ. ΑΙ)Ιΐ£ΐαι11 βυ,δ ιΐ. ΚΙαδ. ΑΙΐβΓίίι. υ. έν ω ύπ' άλλων μέρος της Πεισιανακτείου στοάς άνε-
ϋ.ΛΥ. Οοΐΐΐίης Μϋηοΐιοη 1863. τόμ 2. σελ. 144 κηρύττετο και εϊς την έποχήν τοΰ Κίμωνος άνεβιβά·
κ. έφ.). ζετο, ύπδ της αρχαιολογικής εταιρίας διά τής δα-
Ό Πιττάχης μάλιστα ειλκυεν ιδίως την προσο- πανηράς επιστημονικής έρεύνης, της γενομένης περί
χήν των εχόντων οδηγδν τδ βιβλίον του είς τα ίχνη τήν Ύπαπαντην, ειχεν έξελεγχΟή μέρος ούσα όχυ-
μακράς επιγραφής, ύπαρχούσης εν τή βάσει τοΰ ρωματικοΰ περ'ι τοΰ πόλιν τείχους, ανήκοντος είς
τοίχου τής έκκλησίας, λέγων έν σελ. 68 τους Βυζαντινούς χρόνους, και οϋ μόνον θαυμασμόν
«5αΓ Ια Ιαδο (Ιο Ια ιαιαΓαίΙΙβ οχι'δίβυΐ (Ιβδ Ιγ&ιη5 ούδένα *** εις τους θεωμένους, άλλα και
α υηβ 1ﻣΐιο ϊηδοπ'ρΐϊοη ρΓβδ(]ϋβ θίΓαεόε. Εβ8 νά κατεδαφισθή απεφασίσθη, ίνα έξαχθώσιν οί έν·-
ΙοΙίΓβδ δοηΐ ϋα Ιβαιρβ ιΐεδ ΙΙοιηαϊηδ εΐ Ιοδ ηιοΐδ πίγραφοι λίθοι, οί'τινες εφαίνοντο έντετειχισμένοι εν
ςυο | αϊ Ιϋδ 8οηΙ ιοϊΛΙΟΣαΤΡΙΛΙΟΣ : ]β <;ιόι'3 τε τοις χρηπιδώμασιν αυτής και έν τω γεμίσματι.
<ρο ο'όΐαϊΐ υη οαΐαίοςοε ιΐο εουχ ςιη ΓατοηΙ Έκ μικράς έρεύνης έπείσθησαν τότε πάντες οχ τοΰ
Ρ^Υΐαηοδ » συμβουλίου, δτί ή μακρά επιγραφή εΐναι ούχι κατά-
Ή μακρά αύτη επιγραφή είναι βεβαίως αύτη η επί λόγος πρυτάνεων, άλλα άλλο τι πρωτοφανές, σπου-
τών δύο τούτων πλακών, αΐτινες ήσαν έντετειχισμέ- δής και έρεύνης άξιον, και πάντες μεν έπεθύμουν να
ναι έν τή μεσημβρινή πλευρά τής εκκλησίας, ε| και μάθωσι τδ περιεχόμενον, άλλα πάνυ δυσχερής ήυ ή
τα. ονόματα ΙΟΓΛΙΟΣ ΑΥΡΙΛΙΟΣ έν μηδεμια αύ- έρευνα και ή αντιγραφή. Τότε πρώτον έγένετο άντί-
τών νυν. άναγινώσκονται. γραφον των λειψάνων και των δύο πλακών προς σπου-
'Αν δε και ό Πιττάκης λέγει δτι πιστεύει νά ήτον δην ιδίαν ύφ' ημών, άλλ' ετέθη είς τά ακατάληπτα,
κατάλογος πρυτάνεων ή μακρά έπιγραφή, φαίνεται, Τδ τρίτον δέ ή το τέταρτον μετά παρέλευσιν χρόνου
δτι- και οί ύ.τ'αύτοϋ οδηγούμενοι ηύχαριστοϋντο νά πολλού ίξετασθέν έφάνη καταληπτόν χ.α'ι πολλού λό-
πιστεύωσι και αυτοί μάλλον ή νά έγκύψωσιν είς τδ γου άςιον ού μόνον διά τδ πρωτοφανές τής υποθέσεως
κείμενον αύτής, ίσως μεν και διο'τι ουδείς ύπώπτευεν, άλλα και διά τάς πρωτοφανείς τοπογραφικός όνο-
ότι έπιγραφή τόοον καταφανής ού?α έμενε τεως ά- μασίας κα' τήν διαφοράν των σημείων των έν τοις
νεξέταστος και ανέκδοτος, καίτοι πάνυ μεταγενε- ύπολογισμοϊς, άτινα νυν πρώτον έν ταϊς τών Άθη-
στέρας εποχής φαινόμενη, ή και διότι ή άνάγνωσις νών έπιγραφαϊς ένεφανίζοντο. ΈπανήλΟομεν έκτοτε
παρεϊχεν ούχι μικράν δυςκολίαν, άλλ' ισως, δπερ πι- ούχι άπαξ και δις είς τήν Πυργώτισσαν, άντιπαρε-
θανώτερον, διότι ή τής ποικίλης στοάς έρευνα, δι'ής βάλομεν τδ άντίγραφον προς τάς πλάκας, έπροσθέοα-
τινες και ίχνη τών επί τών τοίχων άνηρτημενων ά- μεν πλείστα, άτινα καϊ έβλέπομεν ήδη και έννοοΰμεν
σπίδων άνεκάλυπτον (δρ. Οΰΐΐΐϊη^ αύτόθι), δεν επε- εύχερέστερον καϊ άναζητοΰντες έξ άντιπαραβολής
τρέπε νά στρέψη τις είς άλλο τι τήν προσοχην του. τών παραλλήλων μερών εύρίσκομεν και έτιεράναμεν
Όπως δήποτε, ή έπιγραφή παρημελήθη, ήτις βε- ούτω τήν της άντιγραφής έργασίαν, ήτις άπητεϊτο
βαίως ήν εις πολλω καλλιτέραν κατάστασιν, δτε χαι διά τήν περαιτέρω έρευναν καϊ τήν δρθήν και πλήρη
δ Τδσς και δ Πιττάκης μετά τών άλλων προ κατάληψιν τοΰ πρωτοφανούς τούτου μνημείου,
τριάκοντα πέντε έτών έκ διαφόρων αίτιων συχνά έ- Άλλ' ή δημοσίευσις αυτοΰ άπήτει άπείκασμα ά-
πεσχέπτοντο τήν Πυργιώτισσαν. κριβές έκ τών λίθων αυτών, ίνα καί δστις επιθυμεί,
Είς τήν επιγραφήν τήν επί τών δύο τούτων πλα« μακράν τοΰ μνημείου ευρισκόμενος, νά έξετάση αύτδ
περίεργον έκείνην επιγραφών και τά λείψανα της κών έστρεψε την προσοχην του το συμβούλιον της
ποικίλης στοάς άλλα χαί τον ναδν της Ήρας, δν ο αρχαιολογικής εταιρίας, δτε τω 1859 ήρχισε νά ά-
μακαρίτης είχε πορισθή έκ τών έν τω πρώτω στί- νασκάπτη δαπάνη της εταιρίας τους περί την Πυρ-
χω περιεχομένων γραμμάτων ΗΡΑ της έπιγραφής γιώτισσαν τόπους, οίτινες δ·.ά βαρύτιμου πληρωμής
εκείνης, εξ ης τελευταϊον ό βόΐΐ1ΪΒ§ έξύφανε τετρά- εΐχον μεταβή ήδη είς την κυριότητα της κυβερνήσεως
στιχον επίγραμμα της Πεισιανα/.τείου στοάς, ψ έκ χαί παρεδόθησαν είς την άρχαιολογιχήν έταιρίαν
των λειψάνων της Πυργιωτίσσης και πρώτος άρχι- προς άνασκαφήν ή δέ Πυργιώτισοα ήδη πρότερον,
τεκτόνησε (δρ. 6βδ. ΑΙ)Ιΐ£ΐαι11 βυ,δ ιΐ. ΚΙαδ. ΑΙΐβΓίίι. υ. έν ω ύπ' άλλων μέρος της Πεισιανακτείου στοάς άνε-
ϋ.ΛΥ. Οοΐΐΐίης Μϋηοΐιοη 1863. τόμ 2. σελ. 144 κηρύττετο και εϊς την έποχήν τοΰ Κίμωνος άνεβιβά·
κ. έφ.). ζετο, ύπδ της αρχαιολογικής εταιρίας διά τής δα-
Ό Πιττάχης μάλιστα ειλκυεν ιδίως την προσο- πανηράς επιστημονικής έρεύνης, της γενομένης περί
χήν των εχόντων οδηγδν τδ βιβλίον του είς τα ίχνη τήν Ύπαπαντην, ειχεν έξελεγχΟή μέρος ούσα όχυ-
μακράς επιγραφής, ύπαρχούσης εν τή βάσει τοΰ ρωματικοΰ περ'ι τοΰ πόλιν τείχους, ανήκοντος είς
τοίχου τής έκκλησίας, λέγων έν σελ. 68 τους Βυζαντινούς χρόνους, και οϋ μόνον θαυμασμόν
«5αΓ Ια Ιαδο (Ιο Ια ιαιαΓαίΙΙβ οχι'δίβυΐ (Ιβδ Ιγ&ιη5 ούδένα *** εις τους θεωμένους, άλλα και
α υηβ 1ﻣΐιο ϊηδοπ'ρΐϊοη ρΓβδ(]ϋβ θίΓαεόε. Εβ8 νά κατεδαφισθή απεφασίσθη, ίνα έξαχθώσιν οί έν·-
ΙοΙίΓβδ δοηΐ ϋα Ιβαιρβ ιΐεδ ΙΙοιηαϊηδ εΐ Ιοδ ηιοΐδ πίγραφοι λίθοι, οί'τινες εφαίνοντο έντετειχισμένοι εν
ςυο | αϊ Ιϋδ 8οηΙ ιοϊΛΙΟΣαΤΡΙΛΙΟΣ : ]β <;ιόι'3 τε τοις χρηπιδώμασιν αυτής και έν τω γεμίσματι.
<ρο ο'όΐαϊΐ υη οαΐαίοςοε ιΐο εουχ ςιη ΓατοηΙ Έκ μικράς έρεύνης έπείσθησαν τότε πάντες οχ τοΰ
Ρ^Υΐαηοδ » συμβουλίου, δτί ή μακρά επιγραφή εΐναι ούχι κατά-
Ή μακρά αύτη επιγραφή είναι βεβαίως αύτη η επί λόγος πρυτάνεων, άλλα άλλο τι πρωτοφανές, σπου-
τών δύο τούτων πλακών, αΐτινες ήσαν έντετειχισμέ- δής και έρεύνης άξιον, και πάντες μεν έπεθύμουν να
ναι έν τή μεσημβρινή πλευρά τής εκκλησίας, ε| και μάθωσι τδ περιεχόμενον, άλλα πάνυ δυσχερής ήυ ή
τα. ονόματα ΙΟΓΛΙΟΣ ΑΥΡΙΛΙΟΣ έν μηδεμια αύ- έρευνα και ή αντιγραφή. Τότε πρώτον έγένετο άντί-
τών νυν. άναγινώσκονται. γραφον των λειψάνων και των δύο πλακών προς σπου-
'Αν δε και ό Πιττάκης λέγει δτι πιστεύει νά ήτον δην ιδίαν ύφ' ημών, άλλ' ετέθη είς τά ακατάληπτα,
κατάλογος πρυτάνεων ή μακρά έπιγραφή, φαίνεται, Τδ τρίτον δέ ή το τέταρτον μετά παρέλευσιν χρόνου
δτι- και οί ύ.τ'αύτοϋ οδηγούμενοι ηύχαριστοϋντο νά πολλού ίξετασθέν έφάνη καταληπτόν χ.α'ι πολλού λό-
πιστεύωσι και αυτοί μάλλον ή νά έγκύψωσιν είς τδ γου άςιον ού μόνον διά τδ πρωτοφανές τής υποθέσεως
κείμενον αύτής, ίσως μεν και διο'τι ουδείς ύπώπτευεν, άλλα και διά τάς πρωτοφανείς τοπογραφικός όνο-
ότι έπιγραφή τόοον καταφανής ού?α έμενε τεως ά- μασίας κα' τήν διαφοράν των σημείων των έν τοις
νεξέταστος και ανέκδοτος, καίτοι πάνυ μεταγενε- ύπολογισμοϊς, άτινα νυν πρώτον έν ταϊς τών Άθη-
στέρας εποχής φαινόμενη, ή και διότι ή άνάγνωσις νών έπιγραφαϊς ένεφανίζοντο. ΈπανήλΟομεν έκτοτε
παρεϊχεν ούχι μικράν δυςκολίαν, άλλ' ισως, δπερ πι- ούχι άπαξ και δις είς τήν Πυργώτισσαν, άντιπαρε-
θανώτερον, διότι ή τής ποικίλης στοάς έρευνα, δι'ής βάλομεν τδ άντίγραφον προς τάς πλάκας, έπροσθέοα-
τινες και ίχνη τών επί τών τοίχων άνηρτημενων ά- μεν πλείστα, άτινα καϊ έβλέπομεν ήδη και έννοοΰμεν
σπίδων άνεκάλυπτον (δρ. Οΰΐΐΐϊη^ αύτόθι), δεν επε- εύχερέστερον καϊ άναζητοΰντες έξ άντιπαραβολής
τρέπε νά στρέψη τις είς άλλο τι τήν προσοχην του. τών παραλλήλων μερών εύρίσκομεν και έτιεράναμεν
Όπως δήποτε, ή έπιγραφή παρημελήθη, ήτις βε- ούτω τήν της άντιγραφής έργασίαν, ήτις άπητεϊτο
βαίως ήν εις πολλω καλλιτέραν κατάστασιν, δτε χαι διά τήν περαιτέρω έρευναν καϊ τήν δρθήν και πλήρη
δ Τδσς και δ Πιττάκης μετά τών άλλων προ κατάληψιν τοΰ πρωτοφανούς τούτου μνημείου,
τριάκοντα πέντε έτών έκ διαφόρων αίτιων συχνά έ- Άλλ' ή δημοσίευσις αυτοΰ άπήτει άπείκασμα ά-
πεσχέπτοντο τήν Πυργιώτισσαν. κριβές έκ τών λίθων αυτών, ίνα καί δστις επιθυμεί,
Είς τήν επιγραφήν τήν επί τών δύο τούτων πλα« μακράν τοΰ μνημείου ευρισκόμενος, νά έξετάση αύτδ