DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.12234#0022
368
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
την περιγραφήν τοϋ Λακταντίου (<1β ιτιογΙ. ροΓβ.
οβρ. 23) π-άντα άκριβώς, ή κατά την περί της κατα-
μετρήσεως ταύτης εκφρασιν των Αθηναίων «ϊχνεσι
ψύλλων» (δρ. Ταίβΐ Τΐιββδαΐ. σελ. 464).
Τα τεμάχια ταΰτα εξετάζων και την προσοχήν
των νομικών έλκύων είς αυτά α ΤΙι. ΜοιιίΓηδθη (έν
Ηβπηβδ 1869 σελ. 438) δεωρεϊ συγγενές αύτοϊς
τεμάχιον άλλο λατινιστί γεγραμμένον, δπερ ευρέθη
εν Ουλκοις της έν Ιταλία Αευκανίας και έδημοσι-
ευθη υπ αύτοΰ έν ταϊς έπιγραφαϊς του βασιλείου
της Νεαπόλεως, είναι δέ, λέγει, κατάλογο; χωρίων
(Γιιυάί) άναγεγραμμένων κατά κώμας (ρα^ϋδ). Το
τεμάχιον κατά την παρατήρησιν τοΰ ΜοηΊπίδθη εΐ
και κολοβόν φαίνεται νά λέγη, ό'τι ό κατάλογος έ-
γένετο κατά διαταγήν τοΰ μεγάλου Κωνσταντίνου
$ιά τους Οΰλκους· μετά δέ την έπικεφ*λίδα φαίνεται
ότι εκείτο κεφάλαιόν τι, ίσως Μ(οδίων), εν εκάστη
δέ κώμη ορίζεται άριθμύς τις Μ(οδίων) χαί κατόπιν
είναι άναγεγραμμένα τά υποτελή φόρου χωρία μετά
τοϋ άριθμοϋ τών Βϊ(οδίων), όςτις έπέκειτο είς ε-
χαστον.
Συγγενή προς τά τεμάχια ταΰτα δύνανται νά θε.
ωρηδώσι και τά εκ της Πυργιωτίσσης νυν δημοσιευό-
μενα λείψανα. Τά μνημεία, είς ά άνήχουσιν, ήσαν,
φαίνεται, των της αποτιμήσεως απογραφών περίλη-
ψις, γενομένη υπό της οικείας άρχής έκ τοΰ μακροΰ
τής αποτιμήσεως πολυπτύχου τοϋ έν τώ άρχείω φυ ·
λαττομένου, περιέχουσα άπάσας τάς περί τά χωρία
μεταβολάς χαί δεικνύουσα τό ΰπό τής άρχής πα^
ραδεδεγμένον τίμημα των χωρίων, καθ' δ διενέμετο
έξ αναλογίας ό φόρος (ΐπ'&υΐυπι δοϋ) είς τςύς έχον-
τας τά χωρία. Ίσως δέ έν τη περιλήψει ταύτη ην
σεσημειωμένος και ό εν είδει φόρος (^ηηοηα), δςτις
κατά τον αυτόν τρόπον έπεβάλλετο.
Ή ποσότης η επαγόμενη είς τό χωρίον είναι, νο-
μίζομεν, τό φορολογούμενον τίμημα τοϋ χωρίου μετά
των παραρτημάτων αύτοϋ, οίον ήθελε προκύψει και
εχ τής εκτιμήσεως των καταλεγομένων έν τοις έχ
θήρας και "Αστυπάλαιας τεμαχίοις. Αί §έ Ιννοιαι αί
συνάπτουσαι τδ όνομα τοϋ εδαφίου μετά τής γένι-,
κής χωρίου ήσαν ίσως άπογράφεσθαι τ ί μ η?
μ α, ώς κείται παρ' Ίσαίω (περί τοΰ Άπολλοδ.
χλήρ. § 39 ΒβΙί.), έ»ν τά μεταγενέστερα ταΰτα προς
<ΐά άρχαϊα πρέπη νά παραβάλωμεν, «Παρνρ'πης ά-
πεγράψατο τίμημα μικρόν». "Ωστε τδ εδάφιον Α II
32 λ. χ. πλήρες θά ήτον ίσως
Εύκαρπία Ήρακλείδου άπεγράψατο τίμημα χωρίου
ΆΟμονοϊ Χχλ'.
Άπογραφαί των χωρίων έγίνοντο έν Αθήναις καΐ
προ τοΰ Κλεισθένους και μετά ταΰτα, Ιτι δέ και ά-
πογραφαί των ουσιών (δρ. ΒϋοΚΙι 3ΐβΙι. τόμ. I. σελ.
662 Ικδ. β')· άλλ' εκ τούτων, και έάν άνεγράφοντο
έν στήλαις, ουδέν τεμάχιον άχρι τοΰδε ευρέθη. Ά-
πογραφαί δέ ήσαν άναγκαϊαι έν Αθήναις έπί Τω-
μαίων αυτοκρατόρων χαί δτε αί Αθήναι ήσαν εϊνϊΐ35
]ϊ1)βΓ3 εΐ Γοβ(!βΓ3(α και ι'αιιηυηΪ8, ού μόνον διά τάς
άπο τιμημάτων καθισταμένας άρχάς άλλά και διά
τάς δαπανάς τής πόλεω; ^όρ. ΜπΓ^ϋαπίΙΐ. II. ΑΙΙ. 3,
1. σελ. 255). Ιΐίτα δέ, άφοΰ αί οΐνίΐαΐβδ 1ΐΙ)βΓαο οΐ
ίαιπιιιηβδ ή ίοοά<>Γ3ΐαθ, καίτοι και άφοΰ ό Καρακάλ-
λας κατέστησε πάντας τοΟς κατοίκους τοϋ 'ΡωμαΊ%
κοΰ κράτους Τωμαίους πολίτας διατηρηθεϊσαι, ήρ^
χισαν όμως νά έκλείπωσι περί τά τέλη τής τρίτης
έκατονταετηρίδος έπί Διοκλητιανοΰ και τελευταϊον
διά των διατάξεων τοΰ μεγάλου Κωνσταντίνου και
τής είς τδ κράτος εισαγωγής (438 μ. χ.) τοΰ Θεο-
δοσιανοΰ κώδηχος έξηφανίσθησαν (Κ. ΑΙΙ. 3, 1. σελ.
256), αί άπογραφαί ήσαν άναγκαϊαι και έν Αθή-
ναις, καθώς πανταχοΰ τοϋ 'ΡωμαϊκοΟ κράτους, ίνα
και ό φόρος δ τελούμενος τοϊς 'Ρωμαίοις διε^έμηται
δικαίως είς τους πολίτας (Μαπ^ιιαπΗ. Κ. ΑΠ. 3, 2·
σελ- 149).
Έί; τοιαύτας έπι αυτοκρατόρων γινομένας άπο·
γραφάς, αίτινες άνεθεωροΰντο κατ' άρχάς μέν κατά
πενταετίαν, άπο δέ Δομετιανοΰ κατά δεκαετίαν και
τελευταϊον άπο τοΰ 312 μ. Χ· κατά δεκαπενταετίαν
(ορ. ΜαΓ(]ϋ3Γ(11. Κ. ΑΙΙ. 3, 2. σελ. 181) είκάζομεν
ότι άνήκουσι τά λείψανα ταΰτα. 'Εάν δέ αί έπί αυ-
τοκρατόρων γινόμεναι άπογραφαί άνεγράφοντο έν
λίθοις έν Θήρα χαί Αστυπάλαια, άναμφίβολον είναι,
ρτι άνεγράφοντο και εν Αθήναις.
Άλλ' είτε εις άπογραφάς άνήκουσι τά λείψανα
ταΰτα και τό κατά περιόδους φορολογούμενον τίμη-
μα των χωρίων σημαίνουσιν, ώς ύπεμφαίνει η μάλ-
λον περιοδική έπανάληψις τοϋ έν αύτοϊς εδαφίου,
των Ιουνίων, είτε και είς άλλο είδος μνημείου ά-
γνωστον ήμϊν πρέπει νά ύπαχθώσιν, οί έν τοις λει-
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
την περιγραφήν τοϋ Λακταντίου (<1β ιτιογΙ. ροΓβ.
οβρ. 23) π-άντα άκριβώς, ή κατά την περί της κατα-
μετρήσεως ταύτης εκφρασιν των Αθηναίων «ϊχνεσι
ψύλλων» (δρ. Ταίβΐ Τΐιββδαΐ. σελ. 464).
Τα τεμάχια ταΰτα εξετάζων και την προσοχήν
των νομικών έλκύων είς αυτά α ΤΙι. ΜοιιίΓηδθη (έν
Ηβπηβδ 1869 σελ. 438) δεωρεϊ συγγενές αύτοϊς
τεμάχιον άλλο λατινιστί γεγραμμένον, δπερ ευρέθη
εν Ουλκοις της έν Ιταλία Αευκανίας και έδημοσι-
ευθη υπ αύτοΰ έν ταϊς έπιγραφαϊς του βασιλείου
της Νεαπόλεως, είναι δέ, λέγει, κατάλογο; χωρίων
(Γιιυάί) άναγεγραμμένων κατά κώμας (ρα^ϋδ). Το
τεμάχιον κατά την παρατήρησιν τοΰ ΜοηΊπίδθη εΐ
και κολοβόν φαίνεται νά λέγη, ό'τι ό κατάλογος έ-
γένετο κατά διαταγήν τοΰ μεγάλου Κωνσταντίνου
$ιά τους Οΰλκους· μετά δέ την έπικεφ*λίδα φαίνεται
ότι εκείτο κεφάλαιόν τι, ίσως Μ(οδίων), εν εκάστη
δέ κώμη ορίζεται άριθμύς τις Μ(οδίων) χαί κατόπιν
είναι άναγεγραμμένα τά υποτελή φόρου χωρία μετά
τοϋ άριθμοϋ τών Βϊ(οδίων), όςτις έπέκειτο είς ε-
χαστον.
Συγγενή προς τά τεμάχια ταΰτα δύνανται νά θε.
ωρηδώσι και τά εκ της Πυργιωτίσσης νυν δημοσιευό-
μενα λείψανα. Τά μνημεία, είς ά άνήχουσιν, ήσαν,
φαίνεται, των της αποτιμήσεως απογραφών περίλη-
ψις, γενομένη υπό της οικείας άρχής έκ τοΰ μακροΰ
τής αποτιμήσεως πολυπτύχου τοϋ έν τώ άρχείω φυ ·
λαττομένου, περιέχουσα άπάσας τάς περί τά χωρία
μεταβολάς χαί δεικνύουσα τό ΰπό τής άρχής πα^
ραδεδεγμένον τίμημα των χωρίων, καθ' δ διενέμετο
έξ αναλογίας ό φόρος (ΐπ'&υΐυπι δοϋ) είς τςύς έχον-
τας τά χωρία. Ίσως δέ έν τη περιλήψει ταύτη ην
σεσημειωμένος και ό εν είδει φόρος (^ηηοηα), δςτις
κατά τον αυτόν τρόπον έπεβάλλετο.
Ή ποσότης η επαγόμενη είς τό χωρίον είναι, νο-
μίζομεν, τό φορολογούμενον τίμημα τοϋ χωρίου μετά
των παραρτημάτων αύτοϋ, οίον ήθελε προκύψει και
εχ τής εκτιμήσεως των καταλεγομένων έν τοις έχ
θήρας και "Αστυπάλαιας τεμαχίοις. Αί §έ Ιννοιαι αί
συνάπτουσαι τδ όνομα τοϋ εδαφίου μετά τής γένι-,
κής χωρίου ήσαν ίσως άπογράφεσθαι τ ί μ η?
μ α, ώς κείται παρ' Ίσαίω (περί τοΰ Άπολλοδ.
χλήρ. § 39 ΒβΙί.), έ»ν τά μεταγενέστερα ταΰτα προς
<ΐά άρχαϊα πρέπη νά παραβάλωμεν, «Παρνρ'πης ά-
πεγράψατο τίμημα μικρόν». "Ωστε τδ εδάφιον Α II
32 λ. χ. πλήρες θά ήτον ίσως
Εύκαρπία Ήρακλείδου άπεγράψατο τίμημα χωρίου
ΆΟμονοϊ Χχλ'.
Άπογραφαί των χωρίων έγίνοντο έν Αθήναις καΐ
προ τοΰ Κλεισθένους και μετά ταΰτα, Ιτι δέ και ά-
πογραφαί των ουσιών (δρ. ΒϋοΚΙι 3ΐβΙι. τόμ. I. σελ.
662 Ικδ. β')· άλλ' εκ τούτων, και έάν άνεγράφοντο
έν στήλαις, ουδέν τεμάχιον άχρι τοΰδε ευρέθη. Ά-
πογραφαί δέ ήσαν άναγκαϊαι έν Αθήναις έπί Τω-
μαίων αυτοκρατόρων χαί δτε αί Αθήναι ήσαν εϊνϊΐ35
]ϊ1)βΓ3 εΐ Γοβ(!βΓ3(α και ι'αιιηυηΪ8, ού μόνον διά τάς
άπο τιμημάτων καθισταμένας άρχάς άλλά και διά
τάς δαπανάς τής πόλεω; ^όρ. ΜπΓ^ϋαπίΙΐ. II. ΑΙΙ. 3,
1. σελ. 255). Ιΐίτα δέ, άφοΰ αί οΐνίΐαΐβδ 1ΐΙ)βΓαο οΐ
ίαιπιιιηβδ ή ίοοά<>Γ3ΐαθ, καίτοι και άφοΰ ό Καρακάλ-
λας κατέστησε πάντας τοΟς κατοίκους τοϋ 'ΡωμαΊ%
κοΰ κράτους Τωμαίους πολίτας διατηρηθεϊσαι, ήρ^
χισαν όμως νά έκλείπωσι περί τά τέλη τής τρίτης
έκατονταετηρίδος έπί Διοκλητιανοΰ και τελευταϊον
διά των διατάξεων τοΰ μεγάλου Κωνσταντίνου και
τής είς τδ κράτος εισαγωγής (438 μ. χ.) τοΰ Θεο-
δοσιανοΰ κώδηχος έξηφανίσθησαν (Κ. ΑΙΙ. 3, 1. σελ.
256), αί άπογραφαί ήσαν άναγκαϊαι και έν Αθή-
ναις, καθώς πανταχοΰ τοϋ 'ΡωμαϊκοΟ κράτους, ίνα
και ό φόρος δ τελούμενος τοϊς 'Ρωμαίοις διε^έμηται
δικαίως είς τους πολίτας (Μαπ^ιιαπΗ. Κ. ΑΠ. 3, 2·
σελ- 149).
Έί; τοιαύτας έπι αυτοκρατόρων γινομένας άπο·
γραφάς, αίτινες άνεθεωροΰντο κατ' άρχάς μέν κατά
πενταετίαν, άπο δέ Δομετιανοΰ κατά δεκαετίαν και
τελευταϊον άπο τοΰ 312 μ. Χ· κατά δεκαπενταετίαν
(ορ. ΜαΓ(]ϋ3Γ(11. Κ. ΑΙΙ. 3, 2. σελ. 181) είκάζομεν
ότι άνήκουσι τά λείψανα ταΰτα. 'Εάν δέ αί έπί αυ-
τοκρατόρων γινόμεναι άπογραφαί άνεγράφοντο έν
λίθοις έν Θήρα χαί Αστυπάλαια, άναμφίβολον είναι,
ρτι άνεγράφοντο και εν Αθήναις.
Άλλ' είτε εις άπογραφάς άνήκουσι τά λείψανα
ταΰτα και τό κατά περιόδους φορολογούμενον τίμη-
μα των χωρίων σημαίνουσιν, ώς ύπεμφαίνει η μάλ-
λον περιοδική έπανάληψις τοϋ έν αύτοϊς εδαφίου,
των Ιουνίων, είτε και είς άλλο είδος μνημείου ά-
γνωστον ήμϊν πρέπει νά ύπαχθώσιν, οί έν τοις λει-