DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.12234#0027
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡ1Σ.
373
να εις άλλα εδάφια, άτινα είναι μεν κολοβά, άλλα
ουχ ήττον δύνανται νά χρησιμεόσωσι προς βάσανον,
εις το εδάφιον Α II 6, ενθα εν μεν τοις άρθροις
κείνται ΔΡ Δ^, ΔΡ το δέ κεφάλαιον έπηυξη-
μένον εΐναι κατά μονάδα και κατά το σημεΐον ί., και
εις τό εδάφιον Α III 32, ενθα ή εν τω κεφαλαίω
μονάς φαίνεται, δτι προκύπτει εκ των έν τοΐς άρ-
θροις Ζ_, Ζ , 1$\ κειμένων.
■ Ταΰτα παρατηρών τις και εκ τοΰ γράμματος Μ
ορμώμενος, ήδύνατο νά υπόθεση, ότι το σημεΐοο 7)ν\
ού μόνον κλάσμα είναι και μετά τώϋ λοιπών υπολο-
γίζεται, άλλ' δτι και τον τοΰ αϋτοκράτορος Ανα-
στασίου ^491—517) φόλλιν παριστάνει, δςτις είχε
40 νουμία και τούτου ένεκα έφερε το γράμμα Μ έν
τη μια πλευρά, και νά νομίοη δτι έν τοΐς λίΟοις ε-
πικρατεί τό τοΰ αύτοκράτορος Αναστασίου νομισμα-
τικών σύστημα και κατά νομίσματα (δοϋ(ϋ) η μιλια-
ρήσια και κεράτια ($ίϋ(]ϋ;ιο) γίνονται οί υπολογι-
σμοί (ορ. Γϊηίαγ, Οβ5ε!ι Ογ. υ. <1. 11. γερμ. μετάφρ.
σελ. 427 και 438, μ3γ<ιυαπ1ΐ. Κ. Αΐΐ. 3, 3. σελ.
24). Άλλ' ή ώρισμένη κλασματική ^έσις τοΰ χα-
ρακτήρος προς την μονάδα ΔΡ και ό νυν γνω-
στός λόγος της μονάδο; ΔΡ προς την μονάδα Χ και
το σημεΐον αύτό τοΰ δηναρίου και της μονάδος Δ Ρ
δεικνύουσιν, δτι άλλο σύστημα νομισματικόν επικρα-
τεί εν τοις λίθοις. Προς τούτοις άπορεΐ τις, δτι /νΐ
κείται πολλαχοΰ μακράν τών άλλων αριθμών, ώς
εί μη άνηκε μετ'αυτών εις τδ τίμημα τοΰ χωρίου.
Παράδοξον δέ φαίνεται, δτι μόνον εις τό τίμημα
τοΰ τελευταίου χωρίου έπιπτε τδ τοιοΰτον κλάσμα
καΐ εις ουδέν άλλο τών έν τοΐς έδαφίοις, άλλ' ούτε
έν κεφαλαίω έτυχε νά τεθη ποτε, καθώς τά λοιπά
κλάσματα. Έτι δέ και ό λόγος της υποδεεστέρας
μονάδος ΔΡ προς την άνωτέραν Χ ευρεθείς κλασμα-
τικός, δεν φαίνεται πιθανός. Άλλα και τδ σημεΐον
ί. έπρεπε νά σημαίνη ουχί άπλώς ΔΡ γ' άλλ η
δραχμήν κατά τους μετρολόγους ί) ήμισυ της προ-
ηγουμένης μονάδος Κ, ίνα σύμφωνη προς το αρχαι-
ότερον σημεΐον Ο, έξ ου βεβαίως προέκυψε, και προς
την σημασίαν, ην εδιδον αύτώ οί μαθηματικοί. Τε-
λευταΐον και τά εδάφια Α I 11 και Β I 30, καίτοι
κολοβά όντα, ύπεμφαίνουσιν, όπ τδ εν τέλει κειμε-
.νον η δεν συγκαταλέγεται μετά τών άλλων κλα-
σμάτων, τι άλλος τις λόγος επικρατεί έν αυτοϊς
δυςείχαστος.
ζ5
Τούτων ένεκα νομίζομεν δτι ό χαρακτηρ $\ η
^}\)\, άν και πολλάκις κείται πλησίον τοΰ τιμήμα-
τος τοΰ τελευταίου χωρίου, δεν είναι κλάσμα τοΰ
τιμήματος, άλλ' άλλο τι ύπεμφαίνει. Άφορα βε-
βαίως ουχί τό έν τέλει κείμενον χωρίον άλλα τά
χωρία πάντα τοΰ εδαφίου έν κεφαλαίω και τούτου
ένεκα κείται πάντοτε έν τέλει τοΰ έδαφίου. Και έάν
στιμαίνη μόδιον, β=βαίως δεν αριθμούνται μόδιοι
δια τών εν τοΐς λίθοις αριθμών διότι άτοπον ί^ά η-
τον νά χήται έν τέλει και ουτω σποράδην τό ση-
μεΐον και νά μή χα:έχη την Σσέσιν τοΰ 7^, ώς άνα-
γινώσκεται έν τοις μετρολόγοις, λ. χ. μόδ. ί, και έν
ιΤ\ τών ώνίων διατιμήσει ίταλ. }ν^Α (δρα Αρχ. Έ-
φημ. 3803 I 31 και πρβ. τό λατ. κείμ. έκδ. Μοαι-
ηΐδβί) σελ. 1 4).
Και ένδεχόμενον μεν είναι νά ύπεμφαίντ) την κατά
μοδίους καταμέτρησιν τών χωρίων, τον μοδισμόν,
καθ' δν ο μόδιος ήν τό τρίτον τοΰ ρωμαϊκοΰ ίουγέ-
ρου (όρ Μετρολογ. εκδ. ΗάΚ* Ι» σελ. 190 και II
πίν. έν λ. μόδιος και ιηο(Πυ§)· ένδεχόμενον είναι ή
πλοκή τοΰ μετά της κατ' άριστεράν έμπλεκομέ-
νης μετά τοΰ Ο γραμμής νά σημαίνη ίούγερα 40,
άναφερόμενα είς άπαντα τά έν τω έδαφίω χωρία,
άλλά πιθανώτερον νομίζομεν, ό'τι έν τοις λίθοις δια-
στέλλεται φόρος έν χρήμασι και φόρος έν είδει (βη-
ηοηίΐ)· δτι ό έν χρήμασι φόρος έπέκειτο είς τά χω-
ρία πάντα, επιβαλλόμενος είς αυτά κατά τό παρα-
κολουθούν χρηματικόν τίμημα τό έκπεφρασμένον είς
δηνάρια, ό δέ έν είδει φόρος έπέκειτο ούχί είς τά
χωρία πάντα, άλλ'είς τά μεγάλη* εκτασιν και ά-
ξίαν έχοντα ή εις του; πλείστα χωρία έχοντας. Φδ-
ρον εν ειοει ούτως επιβαλλομενον σημαίνει ισως το
ίνΐ, ή δέ προ αϋτοΰ κειμένη γραμμή, ή εις κόσμη-
μα μεταβαλλομένη έν Α II 28 και III 35, διαστέλ-
λει ίσως τδ είδος τοΰ μοδίου, ίσως δέ, καθώς έν τη
τών ώνίων διατιμήσει κείται Ίταλ. σημαίνει Ι·
ταλικδν μόδιον, δςτις είχεν οκτώ χοίνικας, ήν δέ τδ
1/6 τοΰ Άττικοΰ μεδίμνου.
Έάν δε είτε ούτως είτε άλλως άποχωρισθή τό
$\ ή Ι#\ άπό τών κλασμάτων, εις ά βεβαίως δεν
άνήκει, ή μεν νέα υποδεεστέρα λογιστική μονάς ΔΡ
άποβαίνει ακριβώς τδ έκτον της άνω τέρας, ώς εί-
ναι άνάγχη, και Χ=ΛΡ <7', τδ δέ σημεΐον 1_ εέρε-
θέν ίσον ΔΡγ' αποβαίνει τδ ήμισυ της λογιβτικής
4
373
να εις άλλα εδάφια, άτινα είναι μεν κολοβά, άλλα
ουχ ήττον δύνανται νά χρησιμεόσωσι προς βάσανον,
εις το εδάφιον Α II 6, ενθα εν μεν τοις άρθροις
κείνται ΔΡ Δ^, ΔΡ το δέ κεφάλαιον έπηυξη-
μένον εΐναι κατά μονάδα και κατά το σημεΐον ί., και
εις τό εδάφιον Α III 32, ενθα ή εν τω κεφαλαίω
μονάς φαίνεται, δτι προκύπτει εκ των έν τοΐς άρ-
θροις Ζ_, Ζ , 1$\ κειμένων.
■ Ταΰτα παρατηρών τις και εκ τοΰ γράμματος Μ
ορμώμενος, ήδύνατο νά υπόθεση, ότι το σημεΐοο 7)ν\
ού μόνον κλάσμα είναι και μετά τώϋ λοιπών υπολο-
γίζεται, άλλ' δτι και τον τοΰ αϋτοκράτορος Ανα-
στασίου ^491—517) φόλλιν παριστάνει, δςτις είχε
40 νουμία και τούτου ένεκα έφερε το γράμμα Μ έν
τη μια πλευρά, και νά νομίοη δτι έν τοΐς λίΟοις ε-
πικρατεί τό τοΰ αύτοκράτορος Αναστασίου νομισμα-
τικών σύστημα και κατά νομίσματα (δοϋ(ϋ) η μιλια-
ρήσια και κεράτια ($ίϋ(]ϋ;ιο) γίνονται οί υπολογι-
σμοί (ορ. Γϊηίαγ, Οβ5ε!ι Ογ. υ. <1. 11. γερμ. μετάφρ.
σελ. 427 και 438, μ3γ<ιυαπ1ΐ. Κ. Αΐΐ. 3, 3. σελ.
24). Άλλ' ή ώρισμένη κλασματική ^έσις τοΰ χα-
ρακτήρος προς την μονάδα ΔΡ και ό νυν γνω-
στός λόγος της μονάδο; ΔΡ προς την μονάδα Χ και
το σημεΐον αύτό τοΰ δηναρίου και της μονάδος Δ Ρ
δεικνύουσιν, δτι άλλο σύστημα νομισματικόν επικρα-
τεί εν τοις λίθοις. Προς τούτοις άπορεΐ τις, δτι /νΐ
κείται πολλαχοΰ μακράν τών άλλων αριθμών, ώς
εί μη άνηκε μετ'αυτών εις τδ τίμημα τοΰ χωρίου.
Παράδοξον δέ φαίνεται, δτι μόνον εις τό τίμημα
τοΰ τελευταίου χωρίου έπιπτε τδ τοιοΰτον κλάσμα
καΐ εις ουδέν άλλο τών έν τοΐς έδαφίοις, άλλ' ούτε
έν κεφαλαίω έτυχε νά τεθη ποτε, καθώς τά λοιπά
κλάσματα. Έτι δέ και ό λόγος της υποδεεστέρας
μονάδος ΔΡ προς την άνωτέραν Χ ευρεθείς κλασμα-
τικός, δεν φαίνεται πιθανός. Άλλα και τδ σημεΐον
ί. έπρεπε νά σημαίνη ουχί άπλώς ΔΡ γ' άλλ η
δραχμήν κατά τους μετρολόγους ί) ήμισυ της προ-
ηγουμένης μονάδος Κ, ίνα σύμφωνη προς το αρχαι-
ότερον σημεΐον Ο, έξ ου βεβαίως προέκυψε, και προς
την σημασίαν, ην εδιδον αύτώ οί μαθηματικοί. Τε-
λευταΐον και τά εδάφια Α I 11 και Β I 30, καίτοι
κολοβά όντα, ύπεμφαίνουσιν, όπ τδ εν τέλει κειμε-
.νον η δεν συγκαταλέγεται μετά τών άλλων κλα-
σμάτων, τι άλλος τις λόγος επικρατεί έν αυτοϊς
δυςείχαστος.
ζ5
Τούτων ένεκα νομίζομεν δτι ό χαρακτηρ $\ η
^}\)\, άν και πολλάκις κείται πλησίον τοΰ τιμήμα-
τος τοΰ τελευταίου χωρίου, δεν είναι κλάσμα τοΰ
τιμήματος, άλλ' άλλο τι ύπεμφαίνει. Άφορα βε-
βαίως ουχί τό έν τέλει κείμενον χωρίον άλλα τά
χωρία πάντα τοΰ εδαφίου έν κεφαλαίω και τούτου
ένεκα κείται πάντοτε έν τέλει τοΰ έδαφίου. Και έάν
στιμαίνη μόδιον, β=βαίως δεν αριθμούνται μόδιοι
δια τών εν τοΐς λίθοις αριθμών διότι άτοπον ί^ά η-
τον νά χήται έν τέλει και ουτω σποράδην τό ση-
μεΐον και νά μή χα:έχη την Σσέσιν τοΰ 7^, ώς άνα-
γινώσκεται έν τοις μετρολόγοις, λ. χ. μόδ. ί, και έν
ιΤ\ τών ώνίων διατιμήσει ίταλ. }ν^Α (δρα Αρχ. Έ-
φημ. 3803 I 31 και πρβ. τό λατ. κείμ. έκδ. Μοαι-
ηΐδβί) σελ. 1 4).
Και ένδεχόμενον μεν είναι νά ύπεμφαίντ) την κατά
μοδίους καταμέτρησιν τών χωρίων, τον μοδισμόν,
καθ' δν ο μόδιος ήν τό τρίτον τοΰ ρωμαϊκοΰ ίουγέ-
ρου (όρ Μετρολογ. εκδ. ΗάΚ* Ι» σελ. 190 και II
πίν. έν λ. μόδιος και ιηο(Πυ§)· ένδεχόμενον είναι ή
πλοκή τοΰ μετά της κατ' άριστεράν έμπλεκομέ-
νης μετά τοΰ Ο γραμμής νά σημαίνη ίούγερα 40,
άναφερόμενα είς άπαντα τά έν τω έδαφίω χωρία,
άλλά πιθανώτερον νομίζομεν, ό'τι έν τοις λίθοις δια-
στέλλεται φόρος έν χρήμασι και φόρος έν είδει (βη-
ηοηίΐ)· δτι ό έν χρήμασι φόρος έπέκειτο είς τά χω-
ρία πάντα, επιβαλλόμενος είς αυτά κατά τό παρα-
κολουθούν χρηματικόν τίμημα τό έκπεφρασμένον είς
δηνάρια, ό δέ έν είδει φόρος έπέκειτο ούχί είς τά
χωρία πάντα, άλλ'είς τά μεγάλη* εκτασιν και ά-
ξίαν έχοντα ή εις του; πλείστα χωρία έχοντας. Φδ-
ρον εν ειοει ούτως επιβαλλομενον σημαίνει ισως το
ίνΐ, ή δέ προ αϋτοΰ κειμένη γραμμή, ή εις κόσμη-
μα μεταβαλλομένη έν Α II 28 και III 35, διαστέλ-
λει ίσως τδ είδος τοΰ μοδίου, ίσως δέ, καθώς έν τη
τών ώνίων διατιμήσει κείται Ίταλ. σημαίνει Ι·
ταλικδν μόδιον, δςτις είχεν οκτώ χοίνικας, ήν δέ τδ
1/6 τοΰ Άττικοΰ μεδίμνου.
Έάν δε είτε ούτως είτε άλλως άποχωρισθή τό
$\ ή Ι#\ άπό τών κλασμάτων, εις ά βεβαίως δεν
άνήκει, ή μεν νέα υποδεεστέρα λογιστική μονάς ΔΡ
άποβαίνει ακριβώς τδ έκτον της άνω τέρας, ώς εί-
ναι άνάγχη, και Χ=ΛΡ <7', τδ δέ σημεΐον 1_ εέρε-
θέν ίσον ΔΡγ' αποβαίνει τδ ήμισυ της λογιβτικής
4