Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1870)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΦΟΜΕΡΙΑΟΣ.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ. I γραφών, έκλειεν ή εκάστης χώρας συλλογή έν τώ

,-γ , , ν ^ , I , „ ετειτής έκαστου τόμου ή μάλλον τμηματικού φύλλα-

Περί εν.οεόομε^ ε/Μνανν εκψζψβ». ^ ,^,^ ^ α{ μεχ, τα0τα άνα?αιν5μεναι

Τινές των κατά καιρούς ερχομένων είς τάς Άθή- επιγραφαί έμεναν εξω. Ιδίως δε τών Άττιχών έπι-
να; χάριν αρχαιολογίας Γερμανών καί Γάλλων μάς γρα?ων το τμήμα, άλλα και το της άλλης κυρίως
ήρώτων πολλάκις, πόσαι και ποϊαι έλληνικαί έπι- Ελλάδος, είναι έλλιπέστατον, διότι ο τόμος 6 περιέ-
γραφα! σποραδικώς έξεδόθησαν είς διάφορα τής Έλ- χων αυτάς είναι ο πρώτος και παλαιότατος της ο-
λάδο; περιοδικά και εφημερίδας, μάλιστα άπο του χ^ς συλλογής, τό δέ πολύ μέγιστον πλήθος έπιγρα-
βτους 1863, μετά την παϋσιν τής Αρχαιολογικής ?ων ευρ|θη έν τοϊς νεωτάτοις χρόνοις κατά το βασί-
Άθηνών Εφημερίδος χαί τοΟ Φιλίστορος. Είς τάς χειον τής Ελλάδος και τάς παρακειμένας χώρας,
ερωτήσεις ταύτας έδίδομεν έκάστοτ= απαντήσεις, δ- ^φοΐί, επελθούσης τής ελευθερίας και τής τάξεως, έ-
πως ηύχολυνόμεθα εξ υπογυίου. Τώρα δέ, αισίως πεδόθησαν οί άνθρωποι εις έργα ειρηνικά, άνακινούν-
άρξαμένης πάλιν τής εκδόσεως τής Αρχαιολογικής τα ποχχαχώς τήν γήν την κρύπτουσαν φιλοστοργως
Εφημερίδος, γράφομεν το παρόν άρθρον και κατα- τ£ έ,ηγραφιχά μνημεία, έπληθυνθησαν δε καί οί πε-
λεγομεν έν τάξει τινί οσας τοιαύτας πληροφορίας ριηγοόμενοι και άντιγράφοντες αΰτά. Ταύτας λοιπόν
δυνάμεθα νά δώσωμεν, έλπίζοντες οτι δεν χάμνομεν τάς νεωΧ4ρα; £πιγρα?άς ευρίσκει τις άλλας έν άλ-
Ιργον άχάριστον είς τούς ξένους εκείνους. λαις των έξής ουχχογών.

Επειδή δέ υπάρχουσι καί ομογενείς, δχι ιδίως Έ φ η μ ε ρ ι ς Αρχαιολογική, έκδιδομέ-

άρχαιολόγοι, οΐτινϊς δέν έρωτώσι μεν το είδικόντών νη κατά βασιλ. διαταγήν ύπο τής αρχαιολογικής

ξέν^ν ερώτημα, έπιθυμοΟσι δέ όμως, χαθώς βεβαίως 'επιτρο%%ς, (ή όρθότερον ειπείν υπό μόνου σχεδόν

ήξεύρομεν, νά γνωρίζωσι τα ελληνικές έπιγραφάς του Κυριάκου Σ. Πιττάκτ,). Άθηντ^ν Α™ του Ιτοοτ

περιέχοντα βιβλία, ίνα άνατρέχοντες είς αυτά βλέ- 1837—43, και πάλιν, μετά δια | ^λ·.^

πωσιν, άν έμπεριέχωνται έν αύτοϊς καϊ έκεΐναι, οσας το0 |χους 1852—60, φυλλάδια

αυτοί είδαν έοώ χαί εκεί έν Ελλάδι καί αντέγραψαν περιέχοντα περί τάς 4 χιλιάδας ίΞ_

ή έπί σκοπώ εκδόσεως ή καί άπλώς έκ περιέργειας |ργα τέχνης άπεικονισμένα.

καί χάριν άσχήσεως, διά τούτους τούς όχι ιδίως άρ- Α η I ί η α ί I ο δ Η 6 1 1 β η ΐ (| 1. Μ

χαιολόγους είπαμεν νά προτάξωμεν ενταύθα τάς 'Ραγκαβή, 2 τόμοι είς 4ον έν 3Αθ Ξ_γ

γνωστοτάτας συλλογάς Ελληνικών έπιγραφών, καί Αύτη ή συλλογή περιέχει ολίγα Ε. I

έπειτα νά προχωρήσωμεν ΕΪς τήν άλλην άναγραφήν. τό δέ πλείστον έπιγραφάς (2490^1-γ

Πρώτην θέσιν κατέχει δικαίως ή έ?.ής περιεκτι- ε|ς γλώσσαν Γαλλικήν. Αποδίδε §. -Π

χωτάτη συλλογό' Ο ο γ ρ ιι 5 ϊηδΟΓΐρΐΐοηυπι και το πλείστον μέρος εκείνων τ ϋ

ςταβοαπι ιη,κατά κέλευσιν χαί δαπάνη τής Πρωσ- μειωμένη έφημερίδι έπιγραφών, δ §■ "Τ;

σικήςΑκαδημίας ύπο Αΰγ.Βοικχίου και άλλων έκδοθ. τέλους τής Μακεδονοκρατίας. ^ ^-

έν Βερολίνω 1824—56, τόμ. 4 είς φύλ. Περιέχει Ε. Κ ο δ δ, Ιηδοπρίϊοηβδ £Γ3θγ§- £

έπιγραφάς 9926, έν αΐς καί Χριστιανικάς καί τάς τεύχη εί; 8ον, τυπωΟέντα άπό τοΐ ΙΡ Ο 1

έπί δακτυλιολίθων καί άγγείων καί άλλων σκευών, εν Ναυπλίω, Αθήναις καί Βερολίν |> Ο >

σημειώσεις δέ σοφάς, Λατινιστί συντεταγμένας. Ί- ΈπιγραφαίάνέκδοτΞΓ5 >^

στέον δέ, δτι δεν περιέχονται έν ταύτη τή συλλο- κα\ έκδοθεϊσαι ύπο του έν Άθήν:|" φ 6

γή πασαι α! μέχρι τοϋ έτους 1856 γνωσθεϊσαι Έλ. Συλλόγου, φυλλάδια 4 ίΐς 4ον άπ

έπιγραφαί, διότι, γενομένης έν αυτή παραδεκτής της —53.

Ο

κατά γδωγραφικά τμήματα δημοσιεύσεως τών έπι- Έπιγραφαί Έ λ λ η ν ι κ |~" 0#