Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]
Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias — 1872

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.12175#0025
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ. |03

Είναι αύται 11. Ουδέν δέ τών σχημάτων αύτών, καί αύται αί τοϋ βασιλικού οίκου, καθ'α συνάγεται

α έν τω πίνακι φαίνονται, είναι νέον.Έδη έν τω τοϋ έκ πολλών λατινιστί έπιγεγραμμένων σφραγίδων, τά

ΜοηΙϊαυοοη πολυτόμω και πολυτίμω συγγράμματι περί των οποίων ο περίεργος ευρίσκει εν τω βιβλίω

τω έπιγραφομένω Αηΐϊ^αίΐό βχρ1ί({ϋ(ίβ κτλ. άπεδόθη- ΒθοΙίβΓ-ΜηΓηυαπΙΙ, Ηαικίβιιοΐι ιΙβΓ Γϋω. ΑΗοΓίΙιϋηαοΓ,

σαν (ίδε τόμον 3ον μετά των βυρρίβηιβηΐδ αυτού) V, 2, σ. 238—61.

τοιαύτα σχήματα, εχουσαι σφραγίδες. Ήμεϊς δέ τάς Λέγομεν τώρα, πώς εχουσι μερικώτερον τά κατά

σήμερον έκδιδομένας όιαιροΰντες εις δυο είδη, ώς τάς 4 σφραγίδας. Ή ύπ'άρ. 1 έχουσα μήκ. 0,045,

έκ των γραμμάτων αύτών, τώνχωρούντων η άπο δε- πλάτ. 0,019, πάχ. 0,004, υψ. (το έκ τοϋ πάχους

ξιών προς αριστερά, η άπ' αριστερών προς δεξιά, λέ- τοϋ πετάλου καί τής λαβής άποτελούμενον) 0,020,

γομεν γενικόν περί αύτών τόδε· ότι τά γράμματα λέγει έν δυσι ς"ίχοις Έ ρ μ η ΐ δ ο ς. και είναι περίερ-

πασών όντα εκτυπα έμελλαν να άναφαίνωνται μετά γος δια το όνομα, δ και Έ ρ μ ή δ ο ς δύναται ν' άνα-

τήν σφράγισιν έντυπα ή έγκοιλα. Τον τρόπον δέ τοϋ- γνωσθή, ώς έξ ευθείας Ερμής, μόλις δ' ευρέθη άπαξ

τον της κατασκευής των σφραγίδων έπροτίμων οί έν τή τοϋ €οτρ. Ιηχιτ. Οταεο. ύπ' άρ. 2664 επιγραφή

θέλοντες ν' άποφύγωσι την άποτριβήν και όλοτελή προερχομένη έξ Αλικαρνασσού, άλλ' έκεϊ αμφίβολος

φθοράν, εις ήν υπόκεινται τά μετά την σφράγισιν γι- ή άνάγνωσις, εδώ δέ φαίνεται ασφαλής. Άξιοπαρα-

νόμενα έκτυπα γράμματα- άλλ' ύπήρχον τό πάλαι τήρητον δ' Ιτι, δτι ό σφραγιδοχαράκτης, ίνα γεμίσ-/]

καί τοϋ άλλου τρόπου σφραγίδες. Έτι λέγομεν γε- συμμετρικώς τόν χώρον του β'. στίχου, ένέβαλε μετά

νικόν, δτι και τών μειζόνων και τών ελασσόνων αί τό Δ Ιν φυλλοειδές κόσμημα, μετά δέ τό Ο εν αίχμο-

οπίσω λαβαί, καί περ εχουσαι τινας ποικιλίας, είναι ειδές. *Αν δέ τις Οελήση νά έκλάβγ) και τό έν τέλει

πάσαι πεποιημέναι δια γυμ,νήν ανθρώπου χείρα, έ- του ά. στίχου I δια την αίχμηρότητά ταυ ώς κόσμη-

λευθέρως σφραγίζουσαν, όχι δέ δια μηχανής. Τέσσα- μα, δεν έναντιούμεθα οΰτε ήμείς, οΰτε ή γραμματι-

ρες είναι αί του ά. είδους, α! εχουσαι τά γράμματα *ή· Έγράφοντο τά τοιαύτα θηλυκά και άνευ τοϋ ι.

από δεξιών προς άριστερά,ίνα μετά την σφράγισιν άνα- Έλαβε την σφραγίδα ταύτην ή αρχαιολογική ημών

γινώσκωνται κατά την έναντίαν διεύθυνσιν, ήτοι την εταιρία δώρον παρά του έκ Κυζίκου Μιχ. Κωνσταν-

συνήθη εις πάντας τους Ευρωπαίους Τούτων νεωτάτη τινίδου, διδασκάλου έν Σκοπώ Θράκης, που εύρεθεΐ-

τοϊς χρόνοις φαίνεται ή ύπ'άρ. 4, ούσα τών μέσων πε- σαν, άγνοοϋμεν.

ρίπου Βυζαντινών χρόνων, αί δέ άλλαι τρεϊς παλαιότε- Ή ύπ' αριθ. 2 (μήκ. 0,057, υψ. 0,032) λέγει

ραι, άλλα τών "Ρωμαϊκών χρόνων, αί ύπ'άρ. 1, 2, 3. έν δυσι της κυρίας έπιφανείας ■ στίχοις 'Α σ κ λ η-

Πάσαι δ' εχουσαι τό κυρ ον όνομα κατά γενικήν πτώ- π ι ά δ ο υ,άνω δέ επί της λαβής εχει έγκεχαραγμένα

σιν τόν κτήτορα δηλοΰσιν ή τόν ποιητήν τών πράγμα- του αύτοϋ ονόματος τά 4 πρώτα γράμματα συμπε-

τα.ν, εφ ων ένετυποΰντο.Πολλώνδέ βεβαίως εϊδώνήσαν πλεγμένα Ά α κ λ, Εΰρέθη δ'έν Άθωνι παρά τό

ταύτα, μόνον όχι έπιστολαί, διότι ταύτας δια δαχτυ- κοινόβιον τοΰ άγ. Παύλου, και έδωρήθη τν; εταιρία

λίων έσφράγιζον οί αρχαίοι. Έ/ουσι μέν τίνες τών παρά Σωφρονίου, ηγουμένου του αύτοΰ κοινοβίου,

σήμερον εκδιδομένων σφραγίδων την λαβήν δακτύλιο- Ή ύπ'άρ. 3(μήκ. 0,057,πλάτ. 0,026,πάχ. 0,005,

ειδή μετά και γραμμάτων ή συμβόλων επί τοΰ άνω ΰψ. 0,025) λέγουσα Μπάρκου) Β ε λ(ληίου;) Όνη-

κατά τρόπον σφενδόνης ή πυελίδος επιπέδου των, σίμου δηλοϊ Έλληνα (δοΰλον πιθανώς άπελευθε-

άλλ'είναι ταΰτα βεβαίως δια δευτερεύουσαν σφρά ρωθέντα και) λαβόντα τό όνομα γενεάς 'Ρωμαϊκής.

γισιν έπι τοΰ αύτοΰ πράγματος, έφ' ού και ή κυρία Βελλήϊοι έν 'Ρωμαϊκοϊς συγγράμμασιν αναφέρονται

γραμματοφόρος επιφάνεια ένετυποϋτο. Έκ τών ειδών μάλιστα κατά τόν ά. πρό Χρίστου και τόν ά. μετά

οέ τών πραγμάτων, χάριν τής ά. και της δ'. τών Χρ, αιώνα συχνοί. Έχει καί αύτη άνω έπΐ τοΰ της

σφραγίδων τών έχουσών γυναικεία ονόματα, άς άνα- λαβής επιμήκους επιπέδου χάραγμα τι οίον θύρσου.

φέρωμεν, ότι ιδίως πλινΟουργείων και εκτάσεως γής Τόπος ευρέσεως άγνωστος. Ήγοράσθ/; υπό τής έται-

κεραμευτικής αί γυναίκες τών Καισαρείων χρόνων ρίας, ώς χαί τά άλλα τών κατωτέρω περιγραφομε»

έγίνοντο ίδιοκτήτριαι, καί αί έπιφανέσταται έξ αύτών νων σκευών, περί ων δεν σημειώ τι άλλοϊον.
 
Annotationen