DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.12175#0026
404 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓ
Ή ύπ' άριθ. 4 (μήκ. 0,1 38, πλάτ. 0,072, πάχ.
0,008, υψ. 0,055) λέγει Ευτυχίου χ α ί Θεο-
δώρας. Ευρέθη δ3 έν τοΐς έρειπίοις της έν Αχαία
Αίγείρας. Δεν άπεδόθο δ' ίύ\ τοΰ πίνακος το κατ' άνα-
λογίαν προς τος λοιπάς μέγε-θός τη;. Είναι αύτη ή
πολύ μεγίστη πασών και βαρύτατη, έλκουσα ακρι-
βώς μίαν όκάν, ώς την έζύγισεν ο διαπέμψας αυτήν
προς την εταιρίας καί τοϋτο κατά τι γενικώς παρά
τοις άπλους^ροις επικρατούν εθο; τοΰ ζυγίζειν πάντα
τα άνευρισκόμ,ενα αρχαία, εϊτε μετάλλινα είναι είτε
λίθινα είτε έποιαςδήποτε άλλης ύλης.
Τοΰ β\ είδους των έν τω πίνακι σφραγίδων, ήτοι
τώνέχουσών τά εκτυπα γράμματα αναγνώσιμα κατά
τον συνήθη τρόπον άπ' άριστερών προς τα δεξ'ά, εί-
ναι τέσσαρες, εξ ών αί δυο επί τοΰ άνω μέρους τών
λαβών των αντί επιπέδου πιέσεως εχουσι μαστοειδή
εκφυσιν, ώ; όρώνται έντοΐς άπεικάσμασιν. Δήλον δ οτι
τά γράμματα τούτων έξετυποΰντο άντίστροφα.'Αλλά
τούτο δεν είναι παράδοξον, διότι οι παλαιοί ήσαν συν·
ειθισμένοι εί; άνάγνωσιν γραμμάτων παντοίας διευ-
θύνσεως. "Αλλο είναι όπερ έν ταΐς δυσίν έξ αυτών ε-
οερεν ήμάς είς άπορίαν, αί τρϋπαι, αίτινες διαμπερές
δια τοΰ πετάλου διήκουσιν, έγκατεσπαρμέναι ούσαι
επ' αύτοΰ άκανονίστως, πολλαί ή όλίγαι. Αύται βε-
βαίως προ'ς τινα σκοπδν έποιήθησαν, άλλα προς τίνα·,
,Ήμεϊς ούτε άλλοΰ ούτε έν τή προμνημονευθείστ]
συγγραφή τοΰ ΜοηΙίαιιοοη, ούτε εν τω άλλως δι-
δακτικωτάτω βιβλίω τοΰ ΓπβάποΙίδ (ΟβΓαίΙΐΘ α.
ΒιΌηζβη (1θ5 ΒογΙϊιιθγ Μυ5βυηΐ5 1871) εΰρομέν τι
διασαφητικόν περί τούτων τών τρυπών, ουδέ μνείαν
καν ή περιγραφήν τοιαύτας έχουσών σφραγίδων. Δυσ-
κολευόμεθα δέ πολύ νά ΰποΟέσωμεν, δτι τά οία τά
ημέτερα σκευή θά είναι έκ τών σπαν.ωτάτων εν τοΐς
Ευρωπαϊκοί; Μουσείοις* άλλ' ή δεν είλκυσαν εισέτι
την προσοχήν τών Μουσειογράφων, ή μάλλον δεν
Ινετύχομεν ήμεΐς τω αύτά περιγράφοντι καί έρμηνεύ-
οντι βιβλίω, διότι όμαλογοΰμεν οτι πλειότερα τών 12
συγγραμμάτων τούτου χάριν δεν άνειλίξαμεν.Τρύπας,
και πολλάς μάλιστα, εχουσιν ενίοτε καί τά έν Ατ-
τική ευρισκόμενα δικαστικά σύμβολα, άλλ' εκείνων ή
σημασία πρέπει πάντως νά είναι άλλη. Τών 2 έκ τών
4· σφραγίδων, της ύπ' άρ. 5 καί της ύπ' άρ. 6 (τής
μεν έχούσης διάμετρον 0,07ο καί ύψ. 0,035, της
δέ μήκος διογώνιον 0,08 καί ύψ. 0,03) ή άνάγνω-
£Η ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
σις είναι βεβαία, της μέν Καρποί, μέ μίαν προ
τοΰ κ στιγμήν έκτυπον, τής δέ ύ γ ί α* 6 δέ εύφάν-
ταστος αναγνώστης λαμβάνων το ενδοσιμον έκ τού ■
των τών λέξεων ευχερώς δύναται νά ύποθέση μίαν
τινά αυτών κατάλληλον ποτέ χρήσιν, την αύτω άρέ-
σχουσαν τής δέ δπ' άρ. 7 (διαμέτρου 0,067, υψ.
0,031), ήτις εχει τρύπας 7, πλην τοΰ ότι οί δύο τε-
λευταίοι της στίχοι δύνανται πως νά άναγνωσθώσι
Δημήτριος, τά άλλα γράμματα δέονται Δηλίου κο·
λυμοητοΰ. Σημειώ δέ χάριν τών μελλόντων άναγνω-
στων, οτι πιστώς είναι άποδεδομενη πάσα αύτών
γραμμή έν τω πίνακι. Ή δέ ύπ' άρ. 8 έχουσα 2 τρύ-
πας καί κολοβήν τήν λαβήν (διάμετρος αύτής 0,032,
πάχ. 0,005 ) παρέχει μεν άναγνώσιμα τά Τ ε λ, το
δ' άλλο εκεί συμπεπλεγμένον γράρ,μα, ίσως στ,
δυσένωτον μετά τών λοιπών. Ή προέλευσις τών 4
τούτων σφραγίδων εμεινεν ήμίν άγνωστο;.
Όλίγον τών άνω διαφέρουσι δύοάλλαι. Ή ύπ' άρ.
9 έν σχήματι πτηνού κακοτέχνου (μήκ. 0,055, πάχ.
0,003) μέ 3 εκτυπα γράμματα Ίκ ε(σίου ;), ή είς
οποίαν άλλην τις τά θέλει σειράν, καί 4 τρύπας, ευ-
ρέθη έν Αθήναις προς τή Άτταλείω στοα, ό'τε εκεί
εσκαπτεν ή εταιρία τω 1807. Ή δέ ύπ'άρ. 10
(διαμ. 0,044-, υψ. 0,021) ή έχουσα πολυσύνθετον
μονόγραμμα κολοβον μετά καί 4 τρυπών, άγνωστον
που ευρέθη. Καθ3 έαυτήν δέ καί ιδιοφυής (ίδε σμως
δμοιον σχήμα έν τοις τοΰ ΜοηίΓαιιοοη πίναξιν) είναι
ή υπ'άρ. 11 ή μικροτάτη πασών (διαμ. 0,032 ύψ.
0,01 3), ης τά 3 εκτυπα γράμματα, δπως καί άν άνα-
γνωσθώσιν, ουδέν σαφές παρέχουσιν. "Αγνωστος καί
ταύτης ή προέλευσις.
Μεταβαίνομεν τώρα είς απλούστερα καί εύχατα-
ληπτότερα όπωσοϋν πράγματα, διότι ή σημασία των
δεν είναι έσφρχγισμένη μυστηρίου σφραγϊδι. Τπ' άρ.
12 καί 13 καί 14 απεδόθησαν τριών στλεγγίδων Ελ-
ληνικών αί έν πλαισίω δι3 έντυπώσεώς ποτε γενομέ-
νης εκτυποι έπιγραφαί (*) εχουσαι, ώ; πάς τις εύ-
κόλως παραδέχεται, ονόματα συντετμημένα τών κατα-
σκευασάντων αΰτάς τεχνιτών, ογι δέ τών ποτέ μετα-
χειρισμένων αύτάς έν τοΐς γυμνασίοις ή τοΐς βαλα-
νείοις(μετεχειρίζοντο δέ καί γυναίκες στλεγγίδας)·τά
(*) Αύται «■'· στλεγγίδες δεν άπεικονίσΟησαν έν τω πίνακι, τό
μεν δια ο'ικονομίαν χώρου, το δέ δ;ότι δέν σώζουσιν άβλαβες το
άρχηΟίν καλόν αύνδν όχημα.
Ή ύπ' άριθ. 4 (μήκ. 0,1 38, πλάτ. 0,072, πάχ.
0,008, υψ. 0,055) λέγει Ευτυχίου χ α ί Θεο-
δώρας. Ευρέθη δ3 έν τοΐς έρειπίοις της έν Αχαία
Αίγείρας. Δεν άπεδόθο δ' ίύ\ τοΰ πίνακος το κατ' άνα-
λογίαν προς τος λοιπάς μέγε-θός τη;. Είναι αύτη ή
πολύ μεγίστη πασών και βαρύτατη, έλκουσα ακρι-
βώς μίαν όκάν, ώς την έζύγισεν ο διαπέμψας αυτήν
προς την εταιρίας καί τοϋτο κατά τι γενικώς παρά
τοις άπλους^ροις επικρατούν εθο; τοΰ ζυγίζειν πάντα
τα άνευρισκόμ,ενα αρχαία, εϊτε μετάλλινα είναι είτε
λίθινα είτε έποιαςδήποτε άλλης ύλης.
Τοΰ β\ είδους των έν τω πίνακι σφραγίδων, ήτοι
τώνέχουσών τά εκτυπα γράμματα αναγνώσιμα κατά
τον συνήθη τρόπον άπ' άριστερών προς τα δεξ'ά, εί-
ναι τέσσαρες, εξ ών αί δυο επί τοΰ άνω μέρους τών
λαβών των αντί επιπέδου πιέσεως εχουσι μαστοειδή
εκφυσιν, ώ; όρώνται έντοΐς άπεικάσμασιν. Δήλον δ οτι
τά γράμματα τούτων έξετυποΰντο άντίστροφα.'Αλλά
τούτο δεν είναι παράδοξον, διότι οι παλαιοί ήσαν συν·
ειθισμένοι εί; άνάγνωσιν γραμμάτων παντοίας διευ-
θύνσεως. "Αλλο είναι όπερ έν ταΐς δυσίν έξ αυτών ε-
οερεν ήμάς είς άπορίαν, αί τρϋπαι, αίτινες διαμπερές
δια τοΰ πετάλου διήκουσιν, έγκατεσπαρμέναι ούσαι
επ' αύτοΰ άκανονίστως, πολλαί ή όλίγαι. Αύται βε-
βαίως προ'ς τινα σκοπδν έποιήθησαν, άλλα προς τίνα·,
,Ήμεϊς ούτε άλλοΰ ούτε έν τή προμνημονευθείστ]
συγγραφή τοΰ ΜοηΙίαιιοοη, ούτε εν τω άλλως δι-
δακτικωτάτω βιβλίω τοΰ ΓπβάποΙίδ (ΟβΓαίΙΐΘ α.
ΒιΌηζβη (1θ5 ΒογΙϊιιθγ Μυ5βυηΐ5 1871) εΰρομέν τι
διασαφητικόν περί τούτων τών τρυπών, ουδέ μνείαν
καν ή περιγραφήν τοιαύτας έχουσών σφραγίδων. Δυσ-
κολευόμεθα δέ πολύ νά ΰποΟέσωμεν, δτι τά οία τά
ημέτερα σκευή θά είναι έκ τών σπαν.ωτάτων εν τοΐς
Ευρωπαϊκοί; Μουσείοις* άλλ' ή δεν είλκυσαν εισέτι
την προσοχήν τών Μουσειογράφων, ή μάλλον δεν
Ινετύχομεν ήμεΐς τω αύτά περιγράφοντι καί έρμηνεύ-
οντι βιβλίω, διότι όμαλογοΰμεν οτι πλειότερα τών 12
συγγραμμάτων τούτου χάριν δεν άνειλίξαμεν.Τρύπας,
και πολλάς μάλιστα, εχουσιν ενίοτε καί τά έν Ατ-
τική ευρισκόμενα δικαστικά σύμβολα, άλλ' εκείνων ή
σημασία πρέπει πάντως νά είναι άλλη. Τών 2 έκ τών
4· σφραγίδων, της ύπ' άρ. 5 καί της ύπ' άρ. 6 (τής
μεν έχούσης διάμετρον 0,07ο καί ύψ. 0,035, της
δέ μήκος διογώνιον 0,08 καί ύψ. 0,03) ή άνάγνω-
£Η ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
σις είναι βεβαία, της μέν Καρποί, μέ μίαν προ
τοΰ κ στιγμήν έκτυπον, τής δέ ύ γ ί α* 6 δέ εύφάν-
ταστος αναγνώστης λαμβάνων το ενδοσιμον έκ τού ■
των τών λέξεων ευχερώς δύναται νά ύποθέση μίαν
τινά αυτών κατάλληλον ποτέ χρήσιν, την αύτω άρέ-
σχουσαν τής δέ δπ' άρ. 7 (διαμέτρου 0,067, υψ.
0,031), ήτις εχει τρύπας 7, πλην τοΰ ότι οί δύο τε-
λευταίοι της στίχοι δύνανται πως νά άναγνωσθώσι
Δημήτριος, τά άλλα γράμματα δέονται Δηλίου κο·
λυμοητοΰ. Σημειώ δέ χάριν τών μελλόντων άναγνω-
στων, οτι πιστώς είναι άποδεδομενη πάσα αύτών
γραμμή έν τω πίνακι. Ή δέ ύπ' άρ. 8 έχουσα 2 τρύ-
πας καί κολοβήν τήν λαβήν (διάμετρος αύτής 0,032,
πάχ. 0,005 ) παρέχει μεν άναγνώσιμα τά Τ ε λ, το
δ' άλλο εκεί συμπεπλεγμένον γράρ,μα, ίσως στ,
δυσένωτον μετά τών λοιπών. Ή προέλευσις τών 4
τούτων σφραγίδων εμεινεν ήμίν άγνωστο;.
Όλίγον τών άνω διαφέρουσι δύοάλλαι. Ή ύπ' άρ.
9 έν σχήματι πτηνού κακοτέχνου (μήκ. 0,055, πάχ.
0,003) μέ 3 εκτυπα γράμματα Ίκ ε(σίου ;), ή είς
οποίαν άλλην τις τά θέλει σειράν, καί 4 τρύπας, ευ-
ρέθη έν Αθήναις προς τή Άτταλείω στοα, ό'τε εκεί
εσκαπτεν ή εταιρία τω 1807. Ή δέ ύπ'άρ. 10
(διαμ. 0,044-, υψ. 0,021) ή έχουσα πολυσύνθετον
μονόγραμμα κολοβον μετά καί 4 τρυπών, άγνωστον
που ευρέθη. Καθ3 έαυτήν δέ καί ιδιοφυής (ίδε σμως
δμοιον σχήμα έν τοις τοΰ ΜοηίΓαιιοοη πίναξιν) είναι
ή υπ'άρ. 11 ή μικροτάτη πασών (διαμ. 0,032 ύψ.
0,01 3), ης τά 3 εκτυπα γράμματα, δπως καί άν άνα-
γνωσθώσιν, ουδέν σαφές παρέχουσιν. "Αγνωστος καί
ταύτης ή προέλευσις.
Μεταβαίνομεν τώρα είς απλούστερα καί εύχατα-
ληπτότερα όπωσοϋν πράγματα, διότι ή σημασία των
δεν είναι έσφρχγισμένη μυστηρίου σφραγϊδι. Τπ' άρ.
12 καί 13 καί 14 απεδόθησαν τριών στλεγγίδων Ελ-
ληνικών αί έν πλαισίω δι3 έντυπώσεώς ποτε γενομέ-
νης εκτυποι έπιγραφαί (*) εχουσαι, ώ; πάς τις εύ-
κόλως παραδέχεται, ονόματα συντετμημένα τών κατα-
σκευασάντων αΰτάς τεχνιτών, ογι δέ τών ποτέ μετα-
χειρισμένων αύτάς έν τοΐς γυμνασίοις ή τοΐς βαλα-
νείοις(μετεχειρίζοντο δέ καί γυναίκες στλεγγίδας)·τά
(*) Αύται «■'· στλεγγίδες δεν άπεικονίσΟησαν έν τω πίνακι, τό
μεν δια ο'ικονομίαν χώρου, το δέ δ;ότι δέν σώζουσιν άβλαβες το
άρχηΟίν καλόν αύνδν όχημα.