DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.12175#0030
108
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
Ιντώ ένΑκροπόλει Βραυρωνείω(σ'ρ. Μϊοΐιαβίΐδ ά. Ρατίΐι.
σελ.' 308 και 312. €ο1. 2).
Τα γράμματα είναι ευκρινή καί ώραΐα, βαίνουσι δέ
ακριβώς στοιχηδον. Ή στήλη, εις ήν ανήκει τό τεμά-
χιον,ήν γεγραμμένη κατά σελίδας (οοΐαηαηαβ). Έν τω
τεμανίω εσώθηοαν κατ'άριστεράν ολίγα τινά λείψανα
εκ μιας σελίδος, πλείστα έσώθησαν κατά δεξιάν ές
άλλης σελίδος, έν οις λέξεις κατ' άποκοπήν γεγραμ-
μέναι δεν δπάρχουσιν (πρβ. στ. 13). Ή σελίς, είς ην
άνήκουσι τα κατα δεξιάν λείψανα,περιεϊχεν εν εκάς-ω
στίχω 40 γρα'μματα, ώς γίνεται καταφανές έκ της
αναμφισβήτητου συμπληρώσεως των στίχων. Και το
εξ Αθηνών έν τω Βρετανικω μουσείω υπάρχον τεμά-
χιον τών αναγραφών τοΰ είδους τούτου,τό περιεχομέ-
νου έν τω ΟΙΟ άριθ. 15ο, ανήκει είς στήλην κατά
σελίδας γεγραμμένην και μή εχουσαν λέξεις συντε-
τμημένας, ή δέ κατά δεξιάν σωζόμενη σελίς περιέχει
εν έκάστω στίχω ώςαύτως 40 γρα'μματα· αλλ αν και
τό τεμάχιον αυτό είναι πεντελικοΰ λίθου,εχει ίσον τό
πάχος, εΐχε και την άντίθετον πλευράν γεγραμμένην,
2υνανται νά έρευνήσωσιν άλλοι,πλησίον τοϋ μουσείου
εκείνου διαμένοντες. Ίσως τά τεμάχια είναι εκ της
αυτής στήλης.
Τά έν τω τεμαχίω διασωθέντα λείψανα είναι τό
τέλος της αναγραφής· διότι κενόν γραμμάτων μένει
μέγα διάστημα έν τω λίθω κάτωθεν τών δύο σελίδων
ν,ιχι τό έπίλοι-ον μέρος τοΰ τελευταίου στίχου τής
κατά δεξιάν σελίδος. Και ή μεν πλευρά αυτη τής
στήλης ην ή όπισθεν, ή δέ αναγραφή ήρχετο έν τή
έτερα πλευρά άπό τών κοσμημάτων, κ.λ.π.,όπερ έ·γέ-
νετο ήδη γνωστόν έξ άλλου τεμαχίου, όντος έκ τής
οίνω γωνίας στήλης τών άναγραφών του είδους τούτου
εχούσης γεγραμμένας τάς δύο πλευράς, δημοσιευ-
6είσας υπό Πιττάκη έν τή έφημερίδι ταύτη (άρ. 341 0
καί 3411 Π. Α).
Τά έκ τής κατά δεξιάν σελίδος λείψανα περιέχον-
ται πάντα έν τή δευτέρα σελίίι άπό του 5 στίχου
μέχρι τοΰ 29 τοΰ τεμαχίου, δπερ έδημοσιεύθη μι-
κροϊς γράμμασι και πανομοιοτύπως εν τή Α. Π. τής
αρχαιολογικής έφημερίδος ταύτης έν άρ·.θμω 113
καί υπό 'Ραγκαβή (Α. ΗεΙΙ. 863) καί ΰπό ί,β Βα§
(ίηδΟΓ. ζτ. οΐ 1βΙ· άρ. 232). Άντιπαραβαλλόμενα δέ
προς τά ακριβέστερα τών άντιγράφων τοΰ τεμαχίου
εκείνου συμπληροΰνται μεν πάντα, διορθοΰσι δέ καί
συμπληρονσι τά έξης μή ορθώς ή ελλιπώς έχοντα
καί έν τοις άκριβεστέροις τών αντιγράφων.
'£ν τω 9 στίχω του τεμαχίου τούτου άναγινώ-
σκεται ευκρινώς ζώμα λευκό ν, ως άνέγνωσεν
ΰ 1<β Βαδ έν τω τεμαχίω έκείνω άντί του ζωδά-
ρ ι α έχον, δπερ παρέσχεν ό 'Ραγκαβής.
Έν τω 13 στίχω κείται ευκρινές θώρακα κ α-
τάστικτον, ως άνέγνωσεν ό ί,β Βηδ έν τω τε-
μαχίω έκείνω, άντι τοΰ ράκος κατάστικτον, όπερ
παρέγει ο 'Ραγκϊβής καί έπροτίμησεν ό ΜϊοΗαεΙίδ.
Έν τω αϋτω στίχω του τεμαχίου τούτου κείται
σαφώς Η Δ Τ ... Φ Ρ Ε Α .. . ήτοι σαφές Δ, ώς εχει
τό τής έφημερίδος πανομοιότυπον τοΰ τεμαχίου εκεί-
νου, όπερ οδηγεί είς τό Ήδύλη Φρεαρρίου, άντι ιού ή
αυτή Φρεαρρίου, όπερ εισήχθη είς τον λίθον έκ διορ-
θώσεως.
Έν τω 14 στίχω άναγινώσκεται ευκρινώς θ α λ-
λ ι ς τ ρ ύ φ η μ α, εις δ οδηγεί καί τό τή; εφημε-
ρίδος πανομοιότυπον τοϋ τεμαχίου εκείνου, άντί τοΰ
Καλλιστράτεο,όπερ άνεγνώσθη υπό Ι,β Βα5 καί 'Ραγ-
καβή καί μαρτυρία έξ αύτοϋ εισήχθη είς τό λεξι-
κό ν τών κυρίων ονομάτων.
Έν τω 15 στίχω άναγινώσκεται ευκρινώς έν τώ
τεμαχίω τούτω κεκρύφαλον π ο ι κ ί λ ο ν Μ ί-
νυλλαθάλλου, άντί τοΰ κεκρύφαλον ποίκιλμα
Ήδυλλα Όνάτου, όπερ παρέχει ό Ι,β Βαδ, τό δέ
πανομοιότυπον τής έφημερίδος καί ό 'Ραγκαβής άφί-
νουσι κενάς τάς θέσεις.
Έν τω 16 στίχω τοΰ τεμαχίου τούτου άναγινώ-
σκεται ευκρινώς Μ νησίστράτη άντί τοΰ Όνη-
σιστράτη, οπερ παρέχει ό Εβ Βαδ, ή [Λ.υ]σιστράτη ώς
συμπληροΐ ό 'Ραγκαβής.
Έν τω 21 στίχω τελευταίον άναγινώσκεται έν τω
τεμαχίω τούτω ευκρινώς [τ ό ά] γ α λ μ α εχει
Μόσχου θ β γ ά τ η ρ, άντί τοΰ άγαλμα Τειμο-
Οέου θυγάτηρ, όπερ εχει 6 Εβ Βαβ, καί τών άσυναρ-
τήτων γραμμάτων, άτινα παρέχει έ 'Ραγκαβής καί
το πανομοιότυπον τής έφημερίδος έκ τοΰ τεμαχίου
εκείνου. Τέλος τό έν τω 3 στίχω συμπληρωθέν ξ υ-
σ τ ι δ ω τ ό ς είναι ή έν τω τεμαχίω έκείνω ορθή
άνάγνωσις άντ'ι τών εικασιών ευστρεπτος (Ί'αγκ.) ή
εύστίβωτος (£,θ Ββδ).
Ή στήλη, είς ήν ανήκει τό τεμάχιον, ένεκα τή;
βραχυτέρας άναγραιρής είναι προφανώς άρχαιοτέρα
τής στήλης, είς ήν άνήκει τό τεμάχιον 113, ου τό
περιεχόμενον έν τή ετέρα πλευρά (Άρχ. Έφημ. 114,
'Ραγκ. 8631), ίο Βαδ 221) καταβαίνει μ,έχρι τοΰ άρ-
χοντος Εύαινέτου, είτε τής Όλυμπιάδος 111,2 (33α
π. Χ). Άλλ' ένεκα τής ομαλής ορθογραφίας τής έπι-
κρατούσης έν τω τεμαχίω, ή στήλη δέν δύναται νά
ήναι άρχαιοτέρα τής 106 Όλυμπιάδος είτε τοϋ
έτους 356 π. Χ.
Π. ΕΪΣΤΡΑΊΊΑΔΗΣ.
(Εξεδόθη 12 Αυγούστου 4872).
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
Ιντώ ένΑκροπόλει Βραυρωνείω(σ'ρ. Μϊοΐιαβίΐδ ά. Ρατίΐι.
σελ.' 308 και 312. €ο1. 2).
Τα γράμματα είναι ευκρινή καί ώραΐα, βαίνουσι δέ
ακριβώς στοιχηδον. Ή στήλη, εις ήν ανήκει τό τεμά-
χιον,ήν γεγραμμένη κατά σελίδας (οοΐαηαηαβ). Έν τω
τεμανίω εσώθηοαν κατ'άριστεράν ολίγα τινά λείψανα
εκ μιας σελίδος, πλείστα έσώθησαν κατά δεξιάν ές
άλλης σελίδος, έν οις λέξεις κατ' άποκοπήν γεγραμ-
μέναι δεν δπάρχουσιν (πρβ. στ. 13). Ή σελίς, είς ην
άνήκουσι τα κατα δεξιάν λείψανα,περιεϊχεν εν εκάς-ω
στίχω 40 γρα'μματα, ώς γίνεται καταφανές έκ της
αναμφισβήτητου συμπληρώσεως των στίχων. Και το
εξ Αθηνών έν τω Βρετανικω μουσείω υπάρχον τεμά-
χιον τών αναγραφών τοΰ είδους τούτου,τό περιεχομέ-
νου έν τω ΟΙΟ άριθ. 15ο, ανήκει είς στήλην κατά
σελίδας γεγραμμένην και μή εχουσαν λέξεις συντε-
τμημένας, ή δέ κατά δεξιάν σωζόμενη σελίς περιέχει
εν έκάστω στίχω ώςαύτως 40 γρα'μματα· αλλ αν και
τό τεμάχιον αυτό είναι πεντελικοΰ λίθου,εχει ίσον τό
πάχος, εΐχε και την άντίθετον πλευράν γεγραμμένην,
2υνανται νά έρευνήσωσιν άλλοι,πλησίον τοϋ μουσείου
εκείνου διαμένοντες. Ίσως τά τεμάχια είναι εκ της
αυτής στήλης.
Τά έν τω τεμαχίω διασωθέντα λείψανα είναι τό
τέλος της αναγραφής· διότι κενόν γραμμάτων μένει
μέγα διάστημα έν τω λίθω κάτωθεν τών δύο σελίδων
ν,ιχι τό έπίλοι-ον μέρος τοΰ τελευταίου στίχου τής
κατά δεξιάν σελίδος. Και ή μεν πλευρά αυτη τής
στήλης ην ή όπισθεν, ή δέ αναγραφή ήρχετο έν τή
έτερα πλευρά άπό τών κοσμημάτων, κ.λ.π.,όπερ έ·γέ-
νετο ήδη γνωστόν έξ άλλου τεμαχίου, όντος έκ τής
οίνω γωνίας στήλης τών άναγραφών του είδους τούτου
εχούσης γεγραμμένας τάς δύο πλευράς, δημοσιευ-
6είσας υπό Πιττάκη έν τή έφημερίδι ταύτη (άρ. 341 0
καί 3411 Π. Α).
Τά έκ τής κατά δεξιάν σελίδος λείψανα περιέχον-
ται πάντα έν τή δευτέρα σελίίι άπό του 5 στίχου
μέχρι τοΰ 29 τοΰ τεμαχίου, δπερ έδημοσιεύθη μι-
κροϊς γράμμασι και πανομοιοτύπως εν τή Α. Π. τής
αρχαιολογικής έφημερίδος ταύτης έν άρ·.θμω 113
καί υπό 'Ραγκαβή (Α. ΗεΙΙ. 863) καί ΰπό ί,β Βα§
(ίηδΟΓ. ζτ. οΐ 1βΙ· άρ. 232). Άντιπαραβαλλόμενα δέ
προς τά ακριβέστερα τών άντιγράφων τοΰ τεμαχίου
εκείνου συμπληροΰνται μεν πάντα, διορθοΰσι δέ καί
συμπληρονσι τά έξης μή ορθώς ή ελλιπώς έχοντα
καί έν τοις άκριβεστέροις τών αντιγράφων.
'£ν τω 9 στίχω του τεμαχίου τούτου άναγινώ-
σκεται ευκρινώς ζώμα λευκό ν, ως άνέγνωσεν
ΰ 1<β Βαδ έν τω τεμαχίω έκείνω άντί του ζωδά-
ρ ι α έχον, δπερ παρέσχεν ό 'Ραγκαβής.
Έν τω 13 στίχω κείται ευκρινές θώρακα κ α-
τάστικτον, ως άνέγνωσεν ό ί,β Βηδ έν τω τε-
μαχίω έκείνω, άντι τοΰ ράκος κατάστικτον, όπερ
παρέγει ο 'Ραγκϊβής καί έπροτίμησεν ό ΜϊοΗαεΙίδ.
Έν τω αϋτω στίχω του τεμαχίου τούτου κείται
σαφώς Η Δ Τ ... Φ Ρ Ε Α .. . ήτοι σαφές Δ, ώς εχει
τό τής έφημερίδος πανομοιότυπον τοΰ τεμαχίου εκεί-
νου, όπερ οδηγεί είς τό Ήδύλη Φρεαρρίου, άντι ιού ή
αυτή Φρεαρρίου, όπερ εισήχθη είς τον λίθον έκ διορ-
θώσεως.
Έν τω 14 στίχω άναγινώσκεται ευκρινώς θ α λ-
λ ι ς τ ρ ύ φ η μ α, εις δ οδηγεί καί τό τή; εφημε-
ρίδος πανομοιότυπον τοϋ τεμαχίου εκείνου, άντί τοΰ
Καλλιστράτεο,όπερ άνεγνώσθη υπό Ι,β Βα5 καί 'Ραγ-
καβή καί μαρτυρία έξ αύτοϋ εισήχθη είς τό λεξι-
κό ν τών κυρίων ονομάτων.
Έν τω 15 στίχω άναγινώσκεται ευκρινώς έν τώ
τεμαχίω τούτω κεκρύφαλον π ο ι κ ί λ ο ν Μ ί-
νυλλαθάλλου, άντί τοΰ κεκρύφαλον ποίκιλμα
Ήδυλλα Όνάτου, όπερ παρέχει ό Ι,β Βαδ, τό δέ
πανομοιότυπον τής έφημερίδος καί ό 'Ραγκαβής άφί-
νουσι κενάς τάς θέσεις.
Έν τω 16 στίχω τοΰ τεμαχίου τούτου άναγινώ-
σκεται ευκρινώς Μ νησίστράτη άντί τοΰ Όνη-
σιστράτη, οπερ παρέχει ό Εβ Βαδ, ή [Λ.υ]σιστράτη ώς
συμπληροΐ ό 'Ραγκαβής.
Έν τω 21 στίχω τελευταίον άναγινώσκεται έν τω
τεμαχίω τούτω ευκρινώς [τ ό ά] γ α λ μ α εχει
Μόσχου θ β γ ά τ η ρ, άντί τοΰ άγαλμα Τειμο-
Οέου θυγάτηρ, όπερ εχει 6 Εβ Βαβ, καί τών άσυναρ-
τήτων γραμμάτων, άτινα παρέχει έ 'Ραγκαβής καί
το πανομοιότυπον τής έφημερίδος έκ τοΰ τεμαχίου
εκείνου. Τέλος τό έν τω 3 στίχω συμπληρωθέν ξ υ-
σ τ ι δ ω τ ό ς είναι ή έν τω τεμαχίω έκείνω ορθή
άνάγνωσις άντ'ι τών εικασιών ευστρεπτος (Ί'αγκ.) ή
εύστίβωτος (£,θ Ββδ).
Ή στήλη, είς ήν ανήκει τό τεμάχιον, ένεκα τή;
βραχυτέρας άναγραιρής είναι προφανώς άρχαιοτέρα
τής στήλης, είς ήν άνήκει τό τεμάχιον 113, ου τό
περιεχόμενον έν τή ετέρα πλευρά (Άρχ. Έφημ. 114,
'Ραγκ. 8631), ίο Βαδ 221) καταβαίνει μ,έχρι τοΰ άρ-
χοντος Εύαινέτου, είτε τής Όλυμπιάδος 111,2 (33α
π. Χ). Άλλ' ένεκα τής ομαλής ορθογραφίας τής έπι-
κρατούσης έν τω τεμαχίω, ή στήλη δέν δύναται νά
ήναι άρχαιοτέρα τής 106 Όλυμπιάδος είτε τοϋ
έτους 356 π. Χ.
Π. ΕΪΣΤΡΑΊΊΑΔΗΣ.
(Εξεδόθη 12 Αυγούστου 4872).