DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.12177#0003
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ
ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΗ
ΥΠΟ
ΤΗ* ΕΝ ΑΘΗΝΑΙ* ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ* ΕΤΑΙΡΙΑ*
Δ Α Π Α Ν ΗI ΤΗ* ΒΑΣΙΛΙΚΗ* ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β'. ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1872· ΤΕΥΧΟΣ Ι<7,
"Αριθ. 425.
(Όρα Λίν; 60,2)
Ύονοε Πυρής] άνεθηκβ Ώο1υμνιή[σ]του φίλβ[ς υιός,
εύζάμενοζ δεκάτη ν Παλλάδι Τριτο^ενεΐ.
Κυοωνιητας Κρησίλας ήρ^άσσατο.
φοΟήραις του ικριώματος των κτιστών, υπ' έμοΰ δ&
ή προκειμένη ύπό το άριστερόν τω είσελθόντι άκρον
τοΰ νυν κτισθέντος τόξου εν αυτί] τη γωνία του θυρώ-
μχτος τη βλεπούση εις τά εσω τοΰ ναοΟ.
Ή επιγραφή ί\ε εγγεγραμμένη εν λίθω λευκώ
πεντελησίω έγκτισμένω δπου είπα εν τοις χρόνοις,
ώς εικάζω, ό'τε ό ναός της παρθένου Αθήνας μετε-
ποιήθη εις τόν της παρθένου Θεοτόκου* κείται δέ έν
τη γωνία ο λίθος πλαγίως, ώστε τά γράμματα άνα-
γινώσκονται άπό των κάτω προς τά άνω έπ5 αυτής
της γωνίας. Ή επιφάνεια του λίθου δεν εχει λείαν
κατάξεσιν, ή δε χώρα των γραμμάτων ΐνε κατεξε-
σμενη όλίγω βαθύτερα της λοιπής επιφανείας τοΰ
λίθου, ώσπερ ταινία τις, ανώμαλος όμως και άνευ
λείας εργασίας και αυτή- έκ πρώτης όψεως ήδυνατό
τις να υπόθεση ότι ησάν ποτε άλλα γράμματα αύτοϋ
κα'ι άπεξεσθέντα παρέσχον τόπον εις τά νυν κείμενα"
ακριβεστέρα όμως παρατήρησις αίρει την τοιαύτην
ΰπόθεσιν και πείθεται τις ότι ουδέποτε προϋπήρξαν
αυτού άλλα γράμματα· εύδέ πάλιν πρέπει τις να
υπόθεση ότι άπετμήθη ή ταινία εν τω λίθω επίτη-
δες, ίνα χρησιμεύσ-/] διά τα γράμματα· διότι ίνε άκα«
Ήδη προ δέκα έτών είχα παρατήρηση κατά τό
μέσον περίπου της δεξιάς τω είσερχομένω παρας-άδος
τοϋ δυτικού θυρώματος τοΰ Παρθενώνος έν τη άκρο-
πολει Αθηνών λίθον μέγαν ένεπίγραφον πλαγίως έν-
τετοιχισμένον και κατά το πλείστον της επιφανείας
κεκονιαμένον κομίσας δέ κλίμακα μακράν επεχείρησα
άναβας την άνάγνωσιν της επιγραφής. Αλλα δια την
πλαγίαν τοΰ λίθου Οέσιν και τό δυσανάγνωστο^ των
λεπτών γραμμάτων και τόν σφοδρώ; πνέοντα βορέαν
δεν κατώρθωσα να φέρω εις πέρας τό έργον τότε,
ούδ' άλλοτε επεχείρησα πάλιν ούτ' εγώ οΰτ' άλλος,
ώς φαίνεται· διότι έπικάθηται άκόμα τό κονίαμα επι
του λίθου· 1)νΰν δέ ότε εκρίθη άναγκαϊον νά κτισθή
υπό τό όπέρθυρον τοΰ θυρώματος τόξον έκ πλίνθων
οπτών προς ύποβάσταξιν αΰτοϋ και τοϋ υπερκειμέ-
νου άρχαίου μαρμάρινου τοί/ου τοΰ σηκοΰ, ά κακώς
είχαν και επικινδύνως, άνεκαλύφθτ,σαν αυτόθι καιάλ-
λαι έπιγοαφαί, ευκολίαν παράσχοντος τοις έπιγρα-
*) Ό Πιττάχτ-,ς αναφέρε: τόν λίθυν έν τω 5υγγρά;ιαατι του Αηο. ΑΛ.
σελ. 381 γνωρίζει δε χα'ι οτι είναι ταμιακός. Και τοϋ λίθου τούτου καΐ
άλλων εξ νϋν άναχαλυφδέντων έν τοις βυζαντινοϊς ΛαραΐΓηγ|«*β« τις
δυτιχίς θύρας τοΰ Παρθενώνος έλττ,φθτ.ιαν έχμάγυ.ατα γύψινα, έξ ων άνε-
ννωοΌηοαν πάντων, οία δύνανται να άναγνωίθωίΐν. Σιψ·· Τ. Δ.
ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΗ
ΥΠΟ
ΤΗ* ΕΝ ΑΘΗΝΑΙ* ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ* ΕΤΑΙΡΙΑ*
Δ Α Π Α Ν ΗI ΤΗ* ΒΑΣΙΛΙΚΗ* ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β'. ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1872· ΤΕΥΧΟΣ Ι<7,
"Αριθ. 425.
(Όρα Λίν; 60,2)
Ύονοε Πυρής] άνεθηκβ Ώο1υμνιή[σ]του φίλβ[ς υιός,
εύζάμενοζ δεκάτη ν Παλλάδι Τριτο^ενεΐ.
Κυοωνιητας Κρησίλας ήρ^άσσατο.
φοΟήραις του ικριώματος των κτιστών, υπ' έμοΰ δ&
ή προκειμένη ύπό το άριστερόν τω είσελθόντι άκρον
τοΰ νυν κτισθέντος τόξου εν αυτί] τη γωνία του θυρώ-
μχτος τη βλεπούση εις τά εσω τοΰ ναοΟ.
Ή επιγραφή ί\ε εγγεγραμμένη εν λίθω λευκώ
πεντελησίω έγκτισμένω δπου είπα εν τοις χρόνοις,
ώς εικάζω, ό'τε ό ναός της παρθένου Αθήνας μετε-
ποιήθη εις τόν της παρθένου Θεοτόκου* κείται δέ έν
τη γωνία ο λίθος πλαγίως, ώστε τά γράμματα άνα-
γινώσκονται άπό των κάτω προς τά άνω έπ5 αυτής
της γωνίας. Ή επιφάνεια του λίθου δεν εχει λείαν
κατάξεσιν, ή δε χώρα των γραμμάτων ΐνε κατεξε-
σμενη όλίγω βαθύτερα της λοιπής επιφανείας τοΰ
λίθου, ώσπερ ταινία τις, ανώμαλος όμως και άνευ
λείας εργασίας και αυτή- έκ πρώτης όψεως ήδυνατό
τις να υπόθεση ότι ησάν ποτε άλλα γράμματα αύτοϋ
κα'ι άπεξεσθέντα παρέσχον τόπον εις τά νυν κείμενα"
ακριβεστέρα όμως παρατήρησις αίρει την τοιαύτην
ΰπόθεσιν και πείθεται τις ότι ουδέποτε προϋπήρξαν
αυτού άλλα γράμματα· εύδέ πάλιν πρέπει τις να
υπόθεση ότι άπετμήθη ή ταινία εν τω λίθω επίτη-
δες, ίνα χρησιμεύσ-/] διά τα γράμματα· διότι ίνε άκα«
Ήδη προ δέκα έτών είχα παρατήρηση κατά τό
μέσον περίπου της δεξιάς τω είσερχομένω παρας-άδος
τοϋ δυτικού θυρώματος τοΰ Παρθενώνος έν τη άκρο-
πολει Αθηνών λίθον μέγαν ένεπίγραφον πλαγίως έν-
τετοιχισμένον και κατά το πλείστον της επιφανείας
κεκονιαμένον κομίσας δέ κλίμακα μακράν επεχείρησα
άναβας την άνάγνωσιν της επιγραφής. Αλλα δια την
πλαγίαν τοΰ λίθου Οέσιν και τό δυσανάγνωστο^ των
λεπτών γραμμάτων και τόν σφοδρώ; πνέοντα βορέαν
δεν κατώρθωσα να φέρω εις πέρας τό έργον τότε,
ούδ' άλλοτε επεχείρησα πάλιν ούτ' εγώ οΰτ' άλλος,
ώς φαίνεται· διότι έπικάθηται άκόμα τό κονίαμα επι
του λίθου· 1)νΰν δέ ότε εκρίθη άναγκαϊον νά κτισθή
υπό τό όπέρθυρον τοΰ θυρώματος τόξον έκ πλίνθων
οπτών προς ύποβάσταξιν αΰτοϋ και τοϋ υπερκειμέ-
νου άρχαίου μαρμάρινου τοί/ου τοΰ σηκοΰ, ά κακώς
είχαν και επικινδύνως, άνεκαλύφθτ,σαν αυτόθι καιάλ-
λαι έπιγοαφαί, ευκολίαν παράσχοντος τοις έπιγρα-
*) Ό Πιττάχτ-,ς αναφέρε: τόν λίθυν έν τω 5υγγρά;ιαατι του Αηο. ΑΛ.
σελ. 381 γνωρίζει δε χα'ι οτι είναι ταμιακός. Και τοϋ λίθου τούτου καΐ
άλλων εξ νϋν άναχαλυφδέντων έν τοις βυζαντινοϊς ΛαραΐΓηγ|«*β« τις
δυτιχίς θύρας τοΰ Παρθενώνος έλττ,φθτ.ιαν έχμάγυ.ατα γύψινα, έξ ων άνε-
ννωοΌηοαν πάντων, οία δύνανται να άναγνωίθωίΐν. Σιψ·· Τ. Δ.