Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1873)

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.

Αριθ. 427.
("Ορ. πίν. 01)

Έπι του 61 πίνακος άπεικονίσαμεν εις το τέταρ- συνάπτεται νυν το νέον λείψανον έκ τοΟ κατωτάτου
τον του φυσικού μήκους και πλάτους ώς οιόν τε πι- μέρους της πλευράς και, ώς δεικνύει ο πίναξ, είναι το

στότατα δύο προ πολλού γνω-ά λείψανα στήλης άνη" τέλος αύτής.

κούσης είς τάς πρό Εύκλείδου ταμιακάς άναγραφάς Τά έκ τοϋ άνω μέρους της πλευράς ταύτης λεί-

τών έν τώ παρθενώνι άνακειμένων αναθημάτων, ίνα ψανα, τά έκ τη; αρχής της πεντετηρίδος, ύπάρχουσιν

δυνηθώμεν νά συνάψωμεν είς αυτά άπταίστως νέον έπι άλλου μεγάλου θραύσματος της στήλης· άλλ'

λείψανον έκ της αύτη; στήλης, το κατώτατον έν τω οΰτε το θραύσμα τούτο συναρμόζεται μετά των τριών

πίνακι, μεϊναν άγνωστον μέχρι τούδε, μικρόν μεν θραυσμάτων τών έκ του κάτω μέρους, ουτε τά λεί-

χα] ευτελές, άλλα μετά τάς εργασίας και έρευνας, ψανα τά έπι της αυτής πλευράς αϋτοΰ συντελοϋσιν

τάς γενομένας ύπο σοφών ανδρών περί τά λείψανα είς τον σκοπόν ήμών ενταύθα, διό και ουδέ ετέθησαν

τών αναγραφών τούτων, και τ6 εύτελέστατον λείψα- έπι τοϋ πίνακος.

νον το εν τή μεγάλη σωρεία τών ένεπιγράφων τεμα- Έπι του μεγάλου τούτου θραύσματος και τριών

χι'ων τών έν Άκροπόλει δυνάμενον νά διακριθή ώς μικρών έκ της επιφανείας αϋτοΰ άπεσπασμένων υπάρ-

άνήκον είς τάς άναγραφάς ταύτας καθίσταται σποο- χουσιν έν τη έτερα πλευρά τά έκ τ^ς έμπροσθεν πλευ-

δής άξιον, εάν δύναται νά συμπλήρωση τάς έρευνας ρας της στήλης λείψανα τοΰ ά. και β'. έτους καί ή

τών ανδρών έκείνων, φέρον είς φώ; τάς έλλειπούσας αρχή τοϋ γ'. της έν τή πλευρά ταύτη άναγεγραμμέτ

πεντετηρίδας ή συμπληροΰν τά κολοβά έτη τών ύπαρ- νης πεντετηρίδος Όλ. 86,3 έως Όλ. 87,2. Τά

χουσών. λοιπά έκ της έμπροσθεν πλευράς τής στήλης λεί-

Τά τρία ταύτα λείψανα ύπάρχουσιν έπι τριών τής ψανα τής πεντετηρίδοςύπάρχουσιν έν τή έτερα πλευρά

ς-ήληςθραυσμάτω ν,Ιξ ών τ6 μεν κατώτατον τών Εύο εκ τοϋ κάτω μέρους τής στήλης θραυσμά-

σωας έχει και τάς δύο αντιθέτους πλευράς, έκ δ& των των, ών ή όπισθεν πλευρά άπεικονίσθη έπι του πίνα-

ανω τό μεν κατά δεξιάν σώας εχει και αύτό τάς άν- κος, και δή έπι μεν του μεσαίου διεσώθη το τέλος

τιθετους πλευράς, το δε κατ' άριστεράν είναι άπε- τοΰ γ'. έτους καί ή άρχή τοϋ δ'., έπι δέ τοϋ κατω-

σπισμένον έκ τοΰ πάχους αύτοΰ.'Αρμόζουσι δέ τάτρία τάτου θραύσματος, έφ' ου υπάρχει τό νέον λείψανον,

θραύσματα αυτά άλλήλοις άνά δύο κζτά την θραΰ- διεσώθη έν τή ετέρα πλευρά το τέλος τοϋ δ'. έτους

σιν ούτως, ώστε ουδεμία αμφιβολία υπάρχει περί τοΰ τής πεντετηρίδος ταύτης.

μεγέθους τοΰ χάσματος, τοΰ υπάρχοντος μεταξύ τών Τά λείψανα ταΰτα πάντα, και τά έκ τής έμπρο-

γνωστών και τοΰ νέου λειψάνου. σθεν πλευράς τής στήλη; και τά έκ τής όπισθεν,

Ή στήλη, είς ην τά θραύσματα άνήκουσιν, είναι πλην τοΰ νέου λειψάνου, είναι ού μόνον καθ' έαυτά

εκείνη, ής τά μέν έχ τής έμπροσθεν πλευράς λεί- γνωστά ώς έδημοσιεύθησαν κατ' αρχάς, άλλα και

ψανα παρέσχον τάς τών έν τω παρθενώνι άναθημά- κατά την συναρμογήν αυτών είς τά έτη τών πεντε-

των άναγραφάς τής πεντετηρίδος 'Ολ. 86,3 έως Όλ. τηρίδων τών έν ταΐς δυσί πλευραϊς τής στήλης άνα-

87.2 (δρ. ΒόοΜι δίδ!). 2 σ-λ. 152 καί ΚΐιτΙιΙιοίΓ Α Μι. γεγραμμέυων καί ούδέν εχομεν νά σημειώσωμεν ή-
ά. ΒθγΙ. ΑΙίαιΙ. 1864 σελ. 14. Ββίί. I), τά δέ έκ τής μεϊς περ' αυτών. Τά δυο δέ γνωστά λείψανα έκ τής
όπισθεν πλευράς παρέσχον τάς άναγραφάς τοΰ ά. καί όπισθεν πλευράς προσελάβομεν είς τον πίνακα, Ίνα
β'. έτους καί τήν άρχήν τοΰ γ'. τής πεντετηρίίος Όλ. συνάψωμεν άπταίστως, εάν δυνηθώμεν, μετ' αύτών

91.3 εως Όλ. 92,2, λείπει δέ το πλείστον μέρος τοΰ τό νέον λείψανον. Επειδή δέ φαίνεται πως παράξε-
γ'. έτους αυτής καί έλόκληρον τό δ'. (ορ. Βύοΐίΐι αύ- νον, ότι τό νέον τοΰτο λείψανον εμεινεν άγνωστον
τόθι σελ. 170). Τά έπι τοΰ πίνακος λείψανα είναι μέχρι τοϋδε, ενώ τό έν τή έμπροσθεν πλευρά τοΰ
έκ τής όπισθεν πλευράς τής στήλης, είναι δέ τό τέ· θραύσματος τούτου έγένετο γνωστόν εγκαίρως, ση-
λ&ς τοΰ β'. έτους καί ή άρχή τοϋ γ'. Είς ταΰτα υπο- μειοΰμεν περι τούτου τ* έξης.