DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.12177#0010
416
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΓΣ.
Το εν τή έμπροσθεν πλευρά τοϋ χατωτάτου τούτου
θραύσματος τής στήλης λείψανον έδημοσιεύθη τρις
εν τη έφημερίδι ταύτη κατά την πρώτην περίοδον,
άπαξ μεν μετά πανομοιότυπου ύπό Ταγκαβή (αριθ.
257), δ·ς δέ υπο Πιττάκη άπαξ μετά πανομοιοτύ-
που (αριθ. 48) και τελευταϊον κεφχλαίοις γράμμα-
σιν (άριθ. 2164·). Έδημοσιεύθη δέ και πάλιν ύπό
"Ραγκαβή (εν ΑηΙ. ΗεΙΙ. άριθ. 107), έδημοσιεύθη δέ
και υπό Εο Βα5 (ίηδΟΓ. ξτ. θΙ ΙαΙ. 177). Ότι οί άν-
Βρε; ούτοι, άντιγράφοντες τό έν μια πλευρά του
θραύσματος λείψανον, παρειήρησαν μέν και τό έν
τη ετέρα πλευρά, άλλ' έθεώρησαν αυτό άσημον και
τούτου ένεκα παρημέλησχν αυτό. δεν είναι πιθανόν.
Πιθανώτερον είναι η έ'τι δεν παρετήρησαν αύτό, η
οτι τό θραύσμα, εόρεθέν τω 1838 (δρ. Αρχ. Έφημ.
II. Α. άρ. 48), ένετειχίσθη ευθύς έξ απροσεξίας εν
τοϊ; πλαισίοις τοις έν τϊ) πινακοθήκη, εν οί; ευρέθη
εσχάτως έντετειχισμένον, και ή όπισθεν πλευρά αυ-
τού εμενεν αφανής εις πάντας τους άντιγράψαντας
τά έν τή έμπροσθεν πλευρά εκ τοΰ λίθου αύτοΰ. Τό
εν τή όπισθεν πλευρά λείψανον τούτο έγένετο ήμϊν
γνωστόν, δτε τω 186ο τά εν τή πινακοθήκη πλαί-
σια σαπέντα και καταρρέοντα άνενεώθησαν, οί δέ έν
αύτοϊς λίθοι εντειχιζόμενοι εκ νέου άνεθεωρήθησαν
πάντες. Έκτοτε τό θραύσμα ετέθη επί βάθρου εν τή
πινακοθήκη, ίνα άναγινώσκωνται αμφότεροι αϊ πλευ-
ραί αύτοΰ.
Ή στήλη ειχε πάχος 18 εκατοστά τοΰ γαλλικού
μέτρου, ώς φαίνεται εκ των τριών θραυσμάτων αυ-
τής, άτινα σώζουσι και τάς δύο πλευράς. Τό ΰψος
των συναρμοζομένων θραυσμάτων έμοΰ είναι 77 εκα-
τοστών. Τό δέ ΰψος τή; στήλης μένει άδηλον, άλλα
10 εκατοστά ύψους κατά τό κάτω άκρον αύτής ήσαν
ώρισμένα, ίνα έντεθώσιν εις τον βράχον ή εις βά-
θρον και παχύτερα είναι ενταύθα ή στήλη χαθ' έχα-
τέρας τάς π?>ευράς 2 χιλιοστά περίπου και ούχί έν-
τελώς λεία την έπιφάνειαν ταύτην. Άνωθεν τοδ μέ-
ρους τούτου μένουσιν άγραφα έν μέν τή έμπροσθεν
πλευρά τοΰ κατωτάτου θραύσματος 20 εκατοστά,
έν δέ τή όπισθεν, ενθα υπάρχει τό νέον λείψανον,
μένουσιν άγραφα μόνον επτά εκατοστά, αί δέ άνα-
γραφαί αί έν τή πλευρά ταύτη προβαίνουσι ταπεινό-
τερον 8 στίχους.
Τό λείψανον τοΰτο, έτι άνήκει εις την πεντετη-
ρίδα Όλ. 91,3 εως Όλ. 92,2, ής αί άναγραφαί ήρ-
χοντο άνωθεν έν τή άρχή τής όπισθεν πλευράς της
στήλης, είναι άναμφισβήτητον. 'Επειδή δέ έν τή έμ-
προσθεν πλευρά τής στήλης ήσαν άναγεγραμμένα
χαι τά 4 ετ«] τής πεντετηρίδος Όλ. 86,3 εως 87,2
και ύψηλότερον κατέληγον υπέρ τους 7 στίχους, τό
δέ λείψανον τοϋτο τό τέλος είναι τής όπισθεν πλευ-
ράς, πάνυ ευλογον και πιθανόν έφαίνετο νά ήναι τό
τέλος τής πεντετηρίδος Όλ. 91,3 εως Όλ. 92,2,
ήτις ήρχετο άνωθεν έν τή άρχή τής πλευράς·ταύτης,
και επομένως νά ήναι τό τέλος του δ'. έτους αύτής.
Άλλ' όμως εάν τις μετά τήν είκασίαν ταύτην ανα-
ζήτηση εκ των προηγουμένων αναγραφών τά ελλεί-
ποντα μέρη τοΰ γ'. και δ'. έτους τής πεντετηρίδος,
έξετάση δέ τον τρόπον, καθ δν τά λείψανα είναι γε-
γραμμένα έν τή πλευρά, και έρευνήστ] τό μέγεθος
τοΰ μεταξύ των λειψάνων χάσματος, δπερ ένεκα τής
συναρμογής τών θραυσμάτων δύναται νά καταμετρηθή
ακριβώς, πείθεται, δτι τό νέον λείψανον, ει και είναι
τό τέλος τής πλευράς, είναι ό'μως τό τέλος τοϋ γ'.
έτους τής πεντετηρίδος. Τούτου δ' ένεκα μετά τοΰ
νέου λειψάνου άντεγράψαμεν κατά τά αυτά μέτρα έν
τω πίνακι και τά λοιπά έν τή αυτή πλευρά τών τριών
συν<χριιοζα[ίίνω\> θραυσμάτων λείψανα, έν οις άπό
τοΰ 6 στίχου άρχεται τό γ'. έτος τής πεντετηρίδος.
Ό γνωρίζων τήν εκτασιν, ήν αί άναγραφαί τής
έν τή πλευρά ταύτη πεντετηρίδο; εχουσι, δύναται
και έκ μόνου τοΰ πίνακος νά έκτιμήση δεόντως τό
μέγεθος τοΰ μεταξύ τών δύο λειψάνων χάσματος και
νά είκάση ασφαλώς, δτι τό νέον λείψανον ανήκει είς
τό γ'. έτος τής πεντετηρίδος, και ά.τλούστερον ίσως
θά έξέθετε τά τής εικασίας του. Ήμεϊς έπάγομεν
περί τούτου τάς εξής παρατηρήσεις.
Τά γράμματα και είς τάς δύο πλευράς τής στήλη;
έχουσιν ίσον ύψος (10 χιλιοστά). Οί στίχοι και εις
τάς δύο πλευράς ειχον ίσον περίπου τον αριθμόν τών
γρζμμάτων (70—73). Μόνον δέ εις του; τρεις τε-
λευταίους στίχους τοϋ νιου λειψάνου είναι τά γράμ-
ματα μικρότερα (8 χιλιοστά) και, ώς τό πανομοιό-
τυπον δεικνύει, συμπεπυκνωμένα. Τά μεσόστιχ-χ ποι-
κίλλονται και ταλαντεύονται πανταχού μεταξύ 4,5,
7,8 και 10 χιλιοστών. Έν τ?) έμπροσθεν πλευρά τής
στήλης περιείχοντο μέν και τά 4 έτη τής πεντετη-
ρίδος και κατέληγον ύψηλότερον, άλλα τά ετη ταύτα
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΓΣ.
Το εν τή έμπροσθεν πλευρά τοϋ χατωτάτου τούτου
θραύσματος τής στήλης λείψανον έδημοσιεύθη τρις
εν τη έφημερίδι ταύτη κατά την πρώτην περίοδον,
άπαξ μεν μετά πανομοιότυπου ύπό Ταγκαβή (αριθ.
257), δ·ς δέ υπο Πιττάκη άπαξ μετά πανομοιοτύ-
που (αριθ. 48) και τελευταϊον κεφχλαίοις γράμμα-
σιν (άριθ. 2164·). Έδημοσιεύθη δέ και πάλιν ύπό
"Ραγκαβή (εν ΑηΙ. ΗεΙΙ. άριθ. 107), έδημοσιεύθη δέ
και υπό Εο Βα5 (ίηδΟΓ. ξτ. θΙ ΙαΙ. 177). Ότι οί άν-
Βρε; ούτοι, άντιγράφοντες τό έν μια πλευρά του
θραύσματος λείψανον, παρειήρησαν μέν και τό έν
τη ετέρα πλευρά, άλλ' έθεώρησαν αυτό άσημον και
τούτου ένεκα παρημέλησχν αυτό. δεν είναι πιθανόν.
Πιθανώτερον είναι η έ'τι δεν παρετήρησαν αύτό, η
οτι τό θραύσμα, εόρεθέν τω 1838 (δρ. Αρχ. Έφημ.
II. Α. άρ. 48), ένετειχίσθη ευθύς έξ απροσεξίας εν
τοϊ; πλαισίοις τοις έν τϊ) πινακοθήκη, εν οί; ευρέθη
εσχάτως έντετειχισμένον, και ή όπισθεν πλευρά αυ-
τού εμενεν αφανής εις πάντας τους άντιγράψαντας
τά έν τή έμπροσθεν πλευρά εκ τοΰ λίθου αύτοΰ. Τό
εν τή όπισθεν πλευρά λείψανον τούτο έγένετο ήμϊν
γνωστόν, δτε τω 186ο τά εν τή πινακοθήκη πλαί-
σια σαπέντα και καταρρέοντα άνενεώθησαν, οί δέ έν
αύτοϊς λίθοι εντειχιζόμενοι εκ νέου άνεθεωρήθησαν
πάντες. Έκτοτε τό θραύσμα ετέθη επί βάθρου εν τή
πινακοθήκη, ίνα άναγινώσκωνται αμφότεροι αϊ πλευ-
ραί αύτοΰ.
Ή στήλη ειχε πάχος 18 εκατοστά τοΰ γαλλικού
μέτρου, ώς φαίνεται εκ των τριών θραυσμάτων αυ-
τής, άτινα σώζουσι και τάς δύο πλευράς. Τό ΰψος
των συναρμοζομένων θραυσμάτων έμοΰ είναι 77 εκα-
τοστών. Τό δέ ΰψος τή; στήλης μένει άδηλον, άλλα
10 εκατοστά ύψους κατά τό κάτω άκρον αύτής ήσαν
ώρισμένα, ίνα έντεθώσιν εις τον βράχον ή εις βά-
θρον και παχύτερα είναι ενταύθα ή στήλη χαθ' έχα-
τέρας τάς π?>ευράς 2 χιλιοστά περίπου και ούχί έν-
τελώς λεία την έπιφάνειαν ταύτην. Άνωθεν τοδ μέ-
ρους τούτου μένουσιν άγραφα έν μέν τή έμπροσθεν
πλευρά τοΰ κατωτάτου θραύσματος 20 εκατοστά,
έν δέ τή όπισθεν, ενθα υπάρχει τό νέον λείψανον,
μένουσιν άγραφα μόνον επτά εκατοστά, αί δέ άνα-
γραφαί αί έν τή πλευρά ταύτη προβαίνουσι ταπεινό-
τερον 8 στίχους.
Τό λείψανον τοΰτο, έτι άνήκει εις την πεντετη-
ρίδα Όλ. 91,3 εως Όλ. 92,2, ής αί άναγραφαί ήρ-
χοντο άνωθεν έν τή άρχή τής όπισθεν πλευράς της
στήλης, είναι άναμφισβήτητον. 'Επειδή δέ έν τή έμ-
προσθεν πλευρά τής στήλης ήσαν άναγεγραμμένα
χαι τά 4 ετ«] τής πεντετηρίδος Όλ. 86,3 εως 87,2
και ύψηλότερον κατέληγον υπέρ τους 7 στίχους, τό
δέ λείψανον τοϋτο τό τέλος είναι τής όπισθεν πλευ-
ράς, πάνυ ευλογον και πιθανόν έφαίνετο νά ήναι τό
τέλος τής πεντετηρίδος Όλ. 91,3 εως Όλ. 92,2,
ήτις ήρχετο άνωθεν έν τή άρχή τής πλευράς·ταύτης,
και επομένως νά ήναι τό τέλος του δ'. έτους αύτής.
Άλλ' όμως εάν τις μετά τήν είκασίαν ταύτην ανα-
ζήτηση εκ των προηγουμένων αναγραφών τά ελλεί-
ποντα μέρη τοΰ γ'. και δ'. έτους τής πεντετηρίδος,
έξετάση δέ τον τρόπον, καθ δν τά λείψανα είναι γε-
γραμμένα έν τή πλευρά, και έρευνήστ] τό μέγεθος
τοΰ μεταξύ των λειψάνων χάσματος, δπερ ένεκα τής
συναρμογής τών θραυσμάτων δύναται νά καταμετρηθή
ακριβώς, πείθεται, δτι τό νέον λείψανον, ει και είναι
τό τέλος τής πλευράς, είναι ό'μως τό τέλος τοϋ γ'.
έτους τής πεντετηρίδος. Τούτου δ' ένεκα μετά τοΰ
νέου λειψάνου άντεγράψαμεν κατά τά αυτά μέτρα έν
τω πίνακι και τά λοιπά έν τή αυτή πλευρά τών τριών
συν<χριιοζα[ίίνω\> θραυσμάτων λείψανα, έν οις άπό
τοΰ 6 στίχου άρχεται τό γ'. έτος τής πεντετηρίδος.
Ό γνωρίζων τήν εκτασιν, ήν αί άναγραφαί τής
έν τή πλευρά ταύτη πεντετηρίδο; εχουσι, δύναται
και έκ μόνου τοΰ πίνακος νά έκτιμήση δεόντως τό
μέγεθος τοΰ μεταξύ τών δύο λειψάνων χάσματος και
νά είκάση ασφαλώς, δτι τό νέον λείψανον ανήκει είς
τό γ'. έτος τής πεντετηρίδος, και ά.τλούστερον ίσως
θά έξέθετε τά τής εικασίας του. Ήμεϊς έπάγομεν
περί τούτου τάς εξής παρατηρήσεις.
Τά γράμματα και είς τάς δύο πλευράς τής στήλη;
έχουσιν ίσον ύψος (10 χιλιοστά). Οί στίχοι και εις
τάς δύο πλευράς ειχον ίσον περίπου τον αριθμόν τών
γρζμμάτων (70—73). Μόνον δέ εις του; τρεις τε-
λευταίους στίχους τοϋ νιου λειψάνου είναι τά γράμ-
ματα μικρότερα (8 χιλιοστά) και, ώς τό πανομοιό-
τυπον δεικνύει, συμπεπυκνωμένα. Τά μεσόστιχ-χ ποι-
κίλλονται και ταλαντεύονται πανταχού μεταξύ 4,5,
7,8 και 10 χιλιοστών. Έν τ?) έμπροσθεν πλευρά τής
στήλης περιείχοντο μέν και τά 4 έτη τής πεντετη-
ρίδος και κατέληγον ύψηλότερον, άλλα τά ετη ταύτα