DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.12177#0011
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΉΜΕΡΙΣ. |/|7
Ιχουσιν εκαστον το πολύ 17 στίχους. Τά 8ε εν τη προστεθή εις τα έκ της αρχής τοΰ γ'. έτους της πεν-
οπισθεν πλευρά ετη το μεν πρώτον καί δεύτερον ε- τετηρίδος υπάρχοντα λείψανα και νά συνοφθή μετ'
χουσιν εκαστον 27 στίχους, βεβαίως δέ και το τρί- αύτών δια τών εκ τοΰ μεταξύ ελλειπόντων μερών
τον και τ6 τέταρτον έτος, εάν ϋποτεΟη, δτι και τοΰτο τοΰ έτους, έξ ών πληρούνται μεν άκριβώ: '6 στίχοι,
ήν ένταΰθα άναγεγραμμένον, θα ειχον, άν ουχί πλείο- ώς εκ της συμπληρώσεως φαίνεται, πληρούται δέ
νας ένεκα των επετείων, άλλα τουλάχιστον εκαστον ακριβώς το μεταξύ τών λειψάνων χάσμα, ώς ί& της
άλλους τόσους, αμφότερα δέ όμοΰ 54 στίχους. Έάν επί τών λίθων καταμετρήσεως μαρτυρεΐται.
νΰν άριθμηθώσιν οί στίχοι οί εκ τοΰ λειψάνου τοΟ Τά έκ της άρχής τοδ γ'. έτους της πεντετηρίόος
τρίτου έτους και οι εκ τοΰ νέου λειψάνου, ευρίσκονται λείψανα τών 11 στίχων συνεπλήρωσεν ο Βοίκχιος
πάντες 20 και 4. Οί άλλοι άρα 30 στίχοι, οί άπαι- έν τη σειρά τών αναγραφών της πεντετηρίδος ταύ-
τούμενοι προς συμπλήρωσιν τών ελλειπόντων μερών, της (8ΐδΗ. 2. σελ. 174). Ήμεΐς ενταύθα άρχο'μεθα
έπρεπε νά χήνται έν τω μεταξύ τών δύο λειψάνων άπό της τών λειψάνου τούτων τελευταίας λέξεως
χάσματι. Άλλα το χάσμα τούτο είναι ακριβώς 10 [ΗΥΡ]ΟΧ£ΥΡθ£ και συμπληροΰμεν έκ τών προη-
έκατοστών τοΰ γαλλικού μέτρου άπο της κορυφής τών γουμένων αναγραφών τό χάσμα και τούς στίχους τοΰ
γραμμάτων τών έν τω ά. στί/ω τοΰ νέου λειψάνου νέου λειψάνου, γράφοντες πάντα μικροϊς γράμμασι,
μέχρι της βάσεως τών γραμμάτων τών έν τώ τελευ- φυλάττοντες δέ την της έποχής όρθογραφίαν.
ταίω στίχω τών γνωστών λειψάνων. Δέκα δέ έκα- Αί τών στίχων τοΰ νέου λειψάνου συμπληρώσεις
τοστά ύψους και έν τη έ'μπροοθεν πλευρά καί έν τη ορίζονται κατ' άριστεράν ύπδ τών έν'τω ά. στίχω τοΰ
πλευρά ταύτη της στήλης μετρούμενα ευρίσκονται έτους γραμμάτων, μεθ' ών ύπάρχουσιν έν ίσυστοι-
μή δυνάμενα νά χωρέσωσι μήτε 6 στίχους, έχοντας χία τά τοΰ λειψάνου γράμματα. Τούτου ένεκα ύπάρ-
γράμματα ύψους 10 χιλιοστών. Έ λοιπόν πρέπει νά χει μικρά διαφορά του άριθμοΰ τών έν τοις στίχοις
παραδεχθώμεν, δτι μεταξύ τών λειψάνων τών έκ τοΰ γραμμάτων, άλλ' έντελώς "ίσον αριθμόν γραμμάτων
τρίτου έτους και τοΰ νέου λειψάνου οί στίχοι και τά έν τοις στίχοις δεν δύναται νά άπαιτήση τις. Ση-
γράμματα αύτών, οί περιέχοντες τό τέλος τοΰ γ'. μειοΰμεν δέ ιδίως, ότι τό κατά τό ά. και β'. ετος
έτους καί την άρχην τοΰ δ'. τής πεντετηρίδος, ελα- της πεντετηρίδος μένον χάσμα 14 ή μάλλον 12
βον, οπερ είναι άπίθανον, μεγίστην συμπύκνωσα, οία γραμμάτων προ τοΰ θαλλός χρυσούς (δρ. ΒόοΙίΙι αό-
λ. χ. υπάρχει έν τω δ'. Ιτει τώ έν τω της άλλης τόθι σελ. 172 καί 174) δέν αναφαίνεται κατά τό Ιτος
στήλης τών αναγραφών τούτων τεμαχίω (ορ. 'Αρχ. τοΰτο· ίσως διότι ή εκφρασις έλαβε μεταβσλήν τινα.
Έφημ. Π.Α. άρ. 499 πιν., 'Ραγκ. ΑηΙ. Ηβΐΐ, 109), η Άλλα ταΰτα δέν άκυροΰσι την περί τοΰ έτους είκα-
τό νέον λείψανον ανήκει καί αυτό εις τό γ'. ετος τής σίαν, εις δ τό λείψανον ανήκει. Προσθέτομεν τελευ-
πεντετηρίδος καί είναι τό τέλος αύτοϋ, τό δέ δ'. ετος ταϊον, δτι τό ετος τοΰτο τής πεντετηρίδος είχεν έ π έ-
τη; πεντετηρίδος ην άναγεγραμμένον έν άλλη ς;ήλη. τ ε ι α, ώς μαρτυροϋσι τά λείψανα τών τριών τελευ-
"Ινα τό νέον λείψανον συναφθή μετά τών γνωστών τ»ίων στίχων αύτοΟ, οϊτινες μένουσιν άσυμπλήρω-
λειψάνων τών έκ τοΰ γ'. έτους τής πεντετηρίδος, τοι. Είς τά έπέτεια άνήκουσιν τά νέα άρθρα χρυσίον
απαιτούνται, ώς έκ τής συμπληρώσεως καταφαίνε- άσημον (στίχ. 11) καί ένωδια (στίχ. 1 3). Ή πλη-
ται, πέντε στίχοι, ισον τοις άλλοις έχοντες τον άριθ- θύς τών επετείων γίνεται καταφανής έκ του χενοΰ
μόν τών γραμμάτων. Τόσους δέ στίχους, ους υπεδεί- μένοντος μέρους τών στίχων 11,12 καί 13. Συμ-
ξαμεν έν τώ πίνακι διά στιγμών, δύναται κατά τά πεπληρωμένον δέ κατά τά ανωτέρω τό νέον λείψα-
αύτά μέτρα νά χωρέση καί τό μεταξύ τών λειψάνων νον είναι τόδε·
χάσμα. Τό νέον άρα λείψανον τής στήλης πρέπει νά
2
Ιχουσιν εκαστον το πολύ 17 στίχους. Τά 8ε εν τη προστεθή εις τα έκ της αρχής τοΰ γ'. έτους της πεν-
οπισθεν πλευρά ετη το μεν πρώτον καί δεύτερον ε- τετηρίδος υπάρχοντα λείψανα και νά συνοφθή μετ'
χουσιν εκαστον 27 στίχους, βεβαίως δέ και το τρί- αύτών δια τών εκ τοΰ μεταξύ ελλειπόντων μερών
τον και τ6 τέταρτον έτος, εάν ϋποτεΟη, δτι και τοΰτο τοΰ έτους, έξ ών πληρούνται μεν άκριβώ: '6 στίχοι,
ήν ένταΰθα άναγεγραμμένον, θα ειχον, άν ουχί πλείο- ώς εκ της συμπληρώσεως φαίνεται, πληρούται δέ
νας ένεκα των επετείων, άλλα τουλάχιστον εκαστον ακριβώς το μεταξύ τών λειψάνων χάσμα, ώς ί& της
άλλους τόσους, αμφότερα δέ όμοΰ 54 στίχους. Έάν επί τών λίθων καταμετρήσεως μαρτυρεΐται.
νΰν άριθμηθώσιν οί στίχοι οί εκ τοΰ λειψάνου τοΟ Τά έκ της άρχής τοδ γ'. έτους της πεντετηρίόος
τρίτου έτους και οι εκ τοΰ νέου λειψάνου, ευρίσκονται λείψανα τών 11 στίχων συνεπλήρωσεν ο Βοίκχιος
πάντες 20 και 4. Οί άλλοι άρα 30 στίχοι, οί άπαι- έν τη σειρά τών αναγραφών της πεντετηρίδος ταύ-
τούμενοι προς συμπλήρωσιν τών ελλειπόντων μερών, της (8ΐδΗ. 2. σελ. 174). Ήμεΐς ενταύθα άρχο'μεθα
έπρεπε νά χήνται έν τω μεταξύ τών δύο λειψάνων άπό της τών λειψάνου τούτων τελευταίας λέξεως
χάσματι. Άλλα το χάσμα τούτο είναι ακριβώς 10 [ΗΥΡ]ΟΧ£ΥΡθ£ και συμπληροΰμεν έκ τών προη-
έκατοστών τοΰ γαλλικού μέτρου άπο της κορυφής τών γουμένων αναγραφών τό χάσμα και τούς στίχους τοΰ
γραμμάτων τών έν τω ά. στί/ω τοΰ νέου λειψάνου νέου λειψάνου, γράφοντες πάντα μικροϊς γράμμασι,
μέχρι της βάσεως τών γραμμάτων τών έν τώ τελευ- φυλάττοντες δέ την της έποχής όρθογραφίαν.
ταίω στίχω τών γνωστών λειψάνων. Δέκα δέ έκα- Αί τών στίχων τοΰ νέου λειψάνου συμπληρώσεις
τοστά ύψους και έν τη έ'μπροοθεν πλευρά καί έν τη ορίζονται κατ' άριστεράν ύπδ τών έν'τω ά. στίχω τοΰ
πλευρά ταύτη της στήλης μετρούμενα ευρίσκονται έτους γραμμάτων, μεθ' ών ύπάρχουσιν έν ίσυστοι-
μή δυνάμενα νά χωρέσωσι μήτε 6 στίχους, έχοντας χία τά τοΰ λειψάνου γράμματα. Τούτου ένεκα ύπάρ-
γράμματα ύψους 10 χιλιοστών. Έ λοιπόν πρέπει νά χει μικρά διαφορά του άριθμοΰ τών έν τοις στίχοις
παραδεχθώμεν, δτι μεταξύ τών λειψάνων τών έκ τοΰ γραμμάτων, άλλ' έντελώς "ίσον αριθμόν γραμμάτων
τρίτου έτους και τοΰ νέου λειψάνου οί στίχοι και τά έν τοις στίχοις δεν δύναται νά άπαιτήση τις. Ση-
γράμματα αύτών, οί περιέχοντες τό τέλος τοΰ γ'. μειοΰμεν δέ ιδίως, ότι τό κατά τό ά. και β'. ετος
έτους καί την άρχην τοΰ δ'. τής πεντετηρίδος, ελα- της πεντετηρίδος μένον χάσμα 14 ή μάλλον 12
βον, οπερ είναι άπίθανον, μεγίστην συμπύκνωσα, οία γραμμάτων προ τοΰ θαλλός χρυσούς (δρ. ΒόοΙίΙι αό-
λ. χ. υπάρχει έν τω δ'. Ιτει τώ έν τω της άλλης τόθι σελ. 172 καί 174) δέν αναφαίνεται κατά τό Ιτος
στήλης τών αναγραφών τούτων τεμαχίω (ορ. 'Αρχ. τοΰτο· ίσως διότι ή εκφρασις έλαβε μεταβσλήν τινα.
Έφημ. Π.Α. άρ. 499 πιν., 'Ραγκ. ΑηΙ. Ηβΐΐ, 109), η Άλλα ταΰτα δέν άκυροΰσι την περί τοΰ έτους είκα-
τό νέον λείψανον ανήκει καί αυτό εις τό γ'. ετος τής σίαν, εις δ τό λείψανον ανήκει. Προσθέτομεν τελευ-
πεντετηρίδος καί είναι τό τέλος αύτοϋ, τό δέ δ'. ετος ταϊον, δτι τό ετος τοΰτο τής πεντετηρίδος είχεν έ π έ-
τη; πεντετηρίδος ην άναγεγραμμένον έν άλλη ς;ήλη. τ ε ι α, ώς μαρτυροϋσι τά λείψανα τών τριών τελευ-
"Ινα τό νέον λείψανον συναφθή μετά τών γνωστών τ»ίων στίχων αύτοΟ, οϊτινες μένουσιν άσυμπλήρω-
λειψάνων τών έκ τοΰ γ'. έτους τής πεντετηρίδος, τοι. Είς τά έπέτεια άνήκουσιν τά νέα άρθρα χρυσίον
απαιτούνται, ώς έκ τής συμπληρώσεως καταφαίνε- άσημον (στίχ. 11) καί ένωδια (στίχ. 1 3). Ή πλη-
ται, πέντε στίχοι, ισον τοις άλλοις έχοντες τον άριθ- θύς τών επετείων γίνεται καταφανής έκ του χενοΰ
μόν τών γραμμάτων. Τόσους δέ στίχους, ους υπεδεί- μένοντος μέρους τών στίχων 11,12 καί 13. Συμ-
ξαμεν έν τώ πίνακι διά στιγμών, δύναται κατά τά πεπληρωμένον δέ κατά τά ανωτέρω τό νέον λείψα-
αύτά μέτρα νά χωρέση καί τό μεταξύ τών λειψάνων νον είναι τόδε·
χάσμα. Τό νέον άρα λείψανον τής στήλης πρέπει νά
2