Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1874)

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ. ξ§\

τοΰ 3 καί περιένη τά λοιπά τοΰ τύπου και τα όνό- γραμματεύς .... ης Ελευσίνιος ανήκει, άλλ' εις

ματα των γραμματέων και τοϋ πρώτου των τα- το αμέσως έπόμενον ετος ήτοι εις την Όλ. 93 2

μιών, οίς ή παράόοσις έγένετο, πρέπει νά λ-άβη ή το τέταρτον έτος της πεντετηρίδος Όλ. 92 3—

ύπέρ τά 150 γράμματα. Έάν δέ τό παρέδοσαν Όλ. 9 3 2.

θεωρηθη ως λείψανον έκ των εοί δέ ταμίαι οις . . Τ6 τεμάχιον κατά την εϊκασίαν ταύτην πίπτει

........έγρααμάτευε παρέδοσαν τοϊς ταμίαις...» εις τ6 έ'τος, καθ' δ τά εν τω προνάω άναθήματα

τά έπίλοιπα τοΰ τύπου καϊ τά ονόματα τοΰ ταμίου χρυσά και αργυρά παρεδόθησαν πάντα πλην ένδς

και γραμματέως δεν έπαρκοϋσιν εις το νά πληρώ- στεφάνου υπό των ταμιών εις τους έλληνοταμίας

σωσι τον 1 και 2 στίχον. Έκ τούτου κατανοοΰμεν, διά τάς τότε άνάγκας της πόλεως (ΟΙΑ ϊ σελ. 54

δτι τό τεμάγιον δεν δύναται νά ήναι εκ τοϋ πρώ- 140 καϊ σελ. 69 ά)), και υποδεικνύει μέν μετά

του έτους πεντετηρίδος. τοΰ τεμαχίου εκείνου, δτι τά έν τω Έκατομπέόω

Επειδή δέ τά αυτά άναθήματα και έν τω ύστε- άναθήματα τά έν ταΐς προ Εύκλείδου άναγραφαΐς

ρωτέρω έκείνω τεμαχίω αναφαίνονται, τ6 έν τω μνημονευόμενα δεν παρεδόθησαν συγχρο'νως μετά

τεμαχίω τούτω παρέδοσαν δεν δύναται νά των τοΰ πρόναου εις τούς έλληνοταμίας και δτι

έ'χη άλλην σημασίαν παρά την συνήθη τών ετών μεταβολαί τίνες συνέβησαν έν ταΤς άναγραφαΐς,

της πεντετηρίδος καί, μή δν λείψανον έκ τοΰ πρώ- άλλα τίποτε περισσότερον δέν δύναται νά μας.

του έτους, είναι λείψανον έκ τοΰ τών άλλων έτών διδάξη.

τύπου «τάδε ο: ταμίαι τών ιερών χρημάτων της Έάν δέ τό τεμάχιον άνήκη ε'ις τον Όλ. 93 2

Αθηναίας.....παρέδοσαν τοις ταμίαις.....», κατά την ανωτέρω ε'ικασίαν, δυνάμεθα προς συμ-

δπως συνεπληρώθη ανωτέρω διά τοϋ προταχθέν- πλήρωσιν αύτοΰ νά είςαγάγωμεν έκ τών άναγρα-

τος (1) στίχου. φων τών έν τω προνάω αναθημάτων τούς γνώ-

Τό τεμάχιον κατά ταΰτα δέν δύναται νά άνήκη στους ταμίας και γραμματείς της Όλ. 93 1 καί

είς τό πρώτον ετος (Όλ. 92 3) της πεντετηρίδος, Όλ. 93 2 καϊ κατά ταΰτα είςηγάγομεν αυτούς εις

άλλ' ε'ις εν άπό τά λοιπά τρία έτη Όλ. 92 4, 93 1 τό ανωτέρω τεθέν μικροΐς γράμμασιν άντίγρααον

η 93 2. του τεμαχίου.

Έάν νΰν δοκιμάσωμεν νά συμπληρώσωμεν τοΰ Επειδή δέ τό τεμάχιον ανήκει είς τήν πεντετη-

τεμαχίου τούς στίχους της εις τήν άναγραφήν ρίδα Όλ. 92 3—Όλ. 93 2, εάν παραδεχθώμεν

είςαγωγής, παρατηροΰμεν, ότι, επειδή ό 3 στί- πληρέστατα τάς εικασίας τοΰ ΚΪΓΟίιΙΐθίϊ τάς περί

χος, ενθα άρχεται ^ή άναγραφή, λαμβάνει 96 γράμ- της θέσεως, ήν αϊ πεντετηρίδες κατεΐχον έν ταΤς

ματα, εν τω 1 καϊ 2 στίχω υπάρχει τοσούτος χώ- στήλαις τών άναγραφών τούτων, τό τεμάχιον πρέ-

ρος, ώστε έν τω 2 στίχω τά παραδεξάμενοι παρά πει νά ήναι τό κάτω άκρον της οπίσθιας πλευράς

τών ταμιών μετά τοΰ γραμματέως ού μόνον δεν τής δευτέρας στήλης, ής ή έμπροσθεν περιείχε τάς

ήδύναντο νά λείπωσιν, ώς έν άλλαις άναγραφαΐς άναγραφάς της πεντετηρίδος Όλ. 87 3—Όλ. 88

ενίοτε συμβαίνει, άλλά καί πληρέστερα φαίνεται, 2, έξ ων μόνον τινά λείψανα διεσώθησαν (δρα

δτι έκειντο, ήν ίσως άναγεγραμμένος και ό τα- Ταγκ. Απί. Ηβΐ. 102 καϊ 103=Βϋοΐίΐι δίδΐι. 2 β.,

μίας αυτός, παρ' ων παρέλαβον οι παραδίδοντες, σελ. 181 καί ιδίως €ΙΑ. I άρ. 147—150 &. ί)

ώς τό μικροΐς γράμμασιν άντίγραφον δεικνύει. Μνη- σελ. 56) επί δύο τεμαχίων διατηρουμένων έν τη

μονεύετα: άρα ό γραμματεύς . . . ης Ελευσίνιος έν- πινακοθήκη. Άλλ' έκ τών τεμαχίων τούτων τό

ταΰθα, ουχί ώς γραμματεύς τών ταμιών, οίς ή μείζον καί πληρέστερον (τό παρά 'Ραγκ. 102—

παράοοσις έγένετο, ούτε ώς γραμματεύς τών τα- ΟΙΑ. I 147—1ο0α) έξετασθέν, μαρτυρεί, δτι τά

μιών τών παραδιδόντων, άλλ'ώς γραμματεύς τών έν τω 6 στίχω 10 γράμματα.. . . ΔΟ«ϊψ ΥΕΥΣΕΛ...

ταμιών, παρ1 ών οί παραδίδοντες ταμίαι παρεδέ- κατέχουσιν έν αύτω πλάτος 115 χιλιος·ών. Επειδή

ξαντο τά άναθήματα. Έκ τούτου έπεται, δτι τό δέ ό στίχος είχεν 67 γράμματα (δρα Βϋοΐίΐι δίδΐι.

τεμάχιον άνήκει ούχί εις τήν Όλ. 93 1, είς ήν ό 2 β. σελ. 181),'τό πλάτος της πλευράς κατ' άνα-

3