DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.12176#0031
|72 -ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΑ
Τοΰ επομένου εδαφίου (στίχ. 41) έσώθησαν έκ αναγραφής (δρα άριθ. 438 Α. Π. στίχ. ?)· διότι
του πρώτου στίχου τίνα λείψανα, έξ ων μόλις 86- ουδόλως δύναται να άμφίβάλη τις, δτι ήσαν έκεΤ
ναται νά συμπληρωθή ή λέξις σταθμών. 'Γ- άναγεγραμ,μένόώ αε 27 υδρία:, έξ ων άνεγνώσθη-
πάρχει δέ εν τω στίχω τούτω και γράμμα τι πσλ- σαν νυν αί 18, αί οέ λοιποί έπονται βεβαίως κα-
λώ μείζον των άλλων εκ χειρός μεταγενέστερος τωτέρω. Εις οέ τάς 27 ταύτας υδρίας προςτίθεν-
δμοιον τοΰ κεφαλαίου Α ή Λ. Τί δε περιεΐχον ή ταΐ νΟν έν Ίοίω έδαφίω τρεΐς ύδρίαι άργυραϊ καιναί
περιεχουσιν οι επόμενοι 60 περίπου στίβοι της και |ν τω έπομένω έδαφίω ύδρίαι τέσσαρες της
σελίδος οι κείμενοι μεταξύ τοΰ άνω και κάτω με- Αθηναίας Νίκης. "Αν κατωτέρω ήκολούθουν έν τη
ρου; της σελίδος ουδείς δύναται νά είκάση. σελίοι άλλων θεών ύδρίαι, καθώς εν άλλω ομ,οίω
'Εν τη αρχή τοΰ κάτω μέρους (στίχ. 42—61") τεμα/ίω ταμιακής αναγραφής όημοσιευθέντι υπο
της σελίοος δυνάμεθα νά είκάσωμεν εκ των ολί- Πιττάκη έν τη "Αρχαιολογική Έφημερ-ίδι ταύτϊ|
γων λειψάνων, δτι ήσαν άναγεγραμμένοι στέφα- (ΓΙ. Β. άριθ. 4-040), είναι άδηλον.
νοι. Εις δ' αυτών ίσως ανετέθη επί Ναυσιγένους Τά επί τοΰ ετέρου μέρους της σελίδος ταύτης:
άρχοντος ('Ολ. 103 1=308 π. λλ), ού τό δνομα άναγινωσκόμενα λείψανα τών εδαφίων είναι τόσον
(στίχ. 56) συμπληροΰται άνενδοιάστως. "Επονται κολοβά, ώστε ούτε έξ εικασίας ούτε έξ άντέπαρα*
(στίχ. 62—82) κατόπιν μετά κοινόν τίτλον ίσως βολής δύναται νά προκύψη τι υγιές. Τά έν τω
α Τάδε αργυρά » τινά εδάφια, περιέχοντα πίνακας, πρώτω έδαφίω (στίχ. 32—36) ήσαν ίσως Ουμια-
χερνιβέία, ο'ινοχόας, φιάλας και άλλα. Οι πίνακες τήρια αργυρά ύπόχαλκα, τά εν τω δευτέρω (στίχ.
και τά χερνιβέία και αι οίνοχόαΐ κατά την αυτήν 37—40) φιάλαι, ων τήν πρώτην άνέθηκε Κλέων
σειράν άνεγνώσθησαν έν άλλω όμοίω τεμαχίω (Έφ. τις (πρβ. τήν ταμιακήν άναγραφήν τήν δημοσιευ-
Άρχ. Π. Α. 3117), όπερ νΰν κατανοοΰμεν, δτι ει- θεΐσαν ύπό ΚίΓΟΪιΙιοίΐ έν Αΐιΐι. <Ι6Τ ΒβΓί. ΑΜά.
ναι έλάχιστον μέρος της ταμιακής στήλης, εις ήν 1867 σελ. 14. 4), το έν τω τρίτω (στίχ. 41) ήν
άνήκει, ό δέ κοινός τίτλος δεν ένοήθη, αλλά καϊ ίσως γοργο'νειον (πρβ. 'Εφημ. Άρχ. Π. Β. αριθ.
πάνυ ασαφής είναι έν τω τεμαχίω εκείνα) καϊ κακώς 429 σελ. 424 στίχ. 52), τά έν τω τετάρτω (στίχ.
άντεγράφη. Έν τφ τελευταίο) έδαφίω τό πρώτον 43 — 46) ήσαν ίσως χρυσία (πρβ. τήν επί 'Απολ-
άρθρον (ς/ίχ. 76) είναι κολοβον καϊ ουσείκαστον. Ή λοδώρου άρχοντος άναγραοήν (ε. α. α. II στίχ. 25
δέ έν τω δευτέρω άρθρω έμφανιζομένη νήττα ίσως —25), τά έν τω πέμπτο) έδαφίω (στίχ. 47 — 49)
δεν διαφέρει της έν τή άναγραφή τη έπϊ Άπολ- είναι πιστώς άντιγεγραμμένα, άλλ' ήμ"ιν μέν ουςει-
λοδώρου άρχοντος (δρα Χρυσαλ. τόμ. 3. 1865 κάστα, άλλοις δ' ίσως εύείκαστα, ήσαν δέ άσταθ-
σολ. 8ΐΟ=Α])!ι. Λβϊ ΒΰΐΊ. ΛΙίίαΙ. 1867 σελ. 26), ρ.α, ίσως έν τω 49 στίχω εκείτο σ τ α 0 μ ί α (δρα
εί και ένταΰθα είχε προςθήκην τινά καταγωγής. ΟΙ& 151 στίχ. 40), έν δέ τω εκτω έδαφίω (στίχ.
Έν τή άρχή τής δευτέρας σελίδος άναγινώσκον- γ;0—53) ήν άναγεγραμμένον ανάθημα τι άργυ-
ται έκ τών 27 υδριών τών γνωστών έξ άλλων ρςυν γυναικός τίνος μικρόν μέν τό όνομα, άλλα
ταμιακών, αναγραφών (δρα "Εφ. Άρχ. Π. Β. άριθ, ρ,έγα τον σταθμόν.
429 στίχ. 22) ή δεκάτη πέμπτη μέχρι τής είκο- Τής τρίτης σελίδος το άνω μέρος είναι πάνυ
στης έβδομης. Έκ τών σταθμών ό τής Ιο"*" καϊ εφθαρμένον, άναφαίνεται δμως έν αύτω ή λέξις
ο τής 23'Λ,' δεικνύουσι μικράν διαφοράν κατά τό δοκιμεΐον τετράκις (στίχ. 3, 5, 7, 9), ήτις
τέλος, άλλ'ίσως ή διαφορά αυτή προέρχεται μάλ- απαντάται και έν τή τής άλλης στήλης τρίτη σε-
Λον έκ τής ασάφειας του λίθου ή τοΰ άποτυπώ- λίδ: (δρα άριθ. 438 λ 111). Υπάρχει ένταΰθα έν
ματσς. Τ6 εδάφιον τών δ ορίων, ώς έσημειώσαμεν τώ λίθω σημεΐον έγκεχαραγρ-ένον βεβαίως ύπο χει-
άνωτέρο>, ήρχετο έν τή κάτω άκρα τής πρώτης σε- ρός μεταγενεστέρας, όπερ δεικνύει ο πίνας. Εις το
λίδος, ένθα ήσαν άναγε», ραμμένα·: αι πρώται 14 κάτω μέρος τής σελίοος ταύτης διακρίνονται εξ
ύνοίαι. Αί 2 7 αύται ύδρίαι δτι ήσαν τής Πολιά- έδάφια. Τά έκ τοΰ πέμπτου εδαφίου λείψανα τάδε
ρος ' Αθήνας, έδιδάχθημεν έκ τής ετέρας ταμιακή; Ε . . . |ο ί επί ,. . ύπεμφαίνουσί, νομιζομεν, έπε-
Τοΰ επομένου εδαφίου (στίχ. 41) έσώθησαν έκ αναγραφής (δρα άριθ. 438 Α. Π. στίχ. ?)· διότι
του πρώτου στίχου τίνα λείψανα, έξ ων μόλις 86- ουδόλως δύναται να άμφίβάλη τις, δτι ήσαν έκεΤ
ναται νά συμπληρωθή ή λέξις σταθμών. 'Γ- άναγεγραμ,μένόώ αε 27 υδρία:, έξ ων άνεγνώσθη-
πάρχει δέ εν τω στίχω τούτω και γράμμα τι πσλ- σαν νυν αί 18, αί οέ λοιποί έπονται βεβαίως κα-
λώ μείζον των άλλων εκ χειρός μεταγενέστερος τωτέρω. Εις οέ τάς 27 ταύτας υδρίας προςτίθεν-
δμοιον τοΰ κεφαλαίου Α ή Λ. Τί δε περιεΐχον ή ταΐ νΟν έν Ίοίω έδαφίω τρεΐς ύδρίαι άργυραϊ καιναί
περιεχουσιν οι επόμενοι 60 περίπου στίβοι της και |ν τω έπομένω έδαφίω ύδρίαι τέσσαρες της
σελίδος οι κείμενοι μεταξύ τοΰ άνω και κάτω με- Αθηναίας Νίκης. "Αν κατωτέρω ήκολούθουν έν τη
ρου; της σελίδος ουδείς δύναται νά είκάση. σελίοι άλλων θεών ύδρίαι, καθώς εν άλλω ομ,οίω
'Εν τη αρχή τοΰ κάτω μέρους (στίχ. 42—61") τεμα/ίω ταμιακής αναγραφής όημοσιευθέντι υπο
της σελίοος δυνάμεθα νά είκάσωμεν εκ των ολί- Πιττάκη έν τη "Αρχαιολογική Έφημερ-ίδι ταύτϊ|
γων λειψάνων, δτι ήσαν άναγεγραμμένοι στέφα- (ΓΙ. Β. άριθ. 4-040), είναι άδηλον.
νοι. Εις δ' αυτών ίσως ανετέθη επί Ναυσιγένους Τά επί τοΰ ετέρου μέρους της σελίδος ταύτης:
άρχοντος ('Ολ. 103 1=308 π. λλ), ού τό δνομα άναγινωσκόμενα λείψανα τών εδαφίων είναι τόσον
(στίχ. 56) συμπληροΰται άνενδοιάστως. "Επονται κολοβά, ώστε ούτε έξ εικασίας ούτε έξ άντέπαρα*
(στίχ. 62—82) κατόπιν μετά κοινόν τίτλον ίσως βολής δύναται νά προκύψη τι υγιές. Τά έν τω
α Τάδε αργυρά » τινά εδάφια, περιέχοντα πίνακας, πρώτω έδαφίω (στίχ. 32—36) ήσαν ίσως Ουμια-
χερνιβέία, ο'ινοχόας, φιάλας και άλλα. Οι πίνακες τήρια αργυρά ύπόχαλκα, τά εν τω δευτέρω (στίχ.
και τά χερνιβέία και αι οίνοχόαΐ κατά την αυτήν 37—40) φιάλαι, ων τήν πρώτην άνέθηκε Κλέων
σειράν άνεγνώσθησαν έν άλλω όμοίω τεμαχίω (Έφ. τις (πρβ. τήν ταμιακήν άναγραφήν τήν δημοσιευ-
Άρχ. Π. Α. 3117), όπερ νΰν κατανοοΰμεν, δτι ει- θεΐσαν ύπό ΚίΓΟΪιΙιοίΐ έν Αΐιΐι. <Ι6Τ ΒβΓί. ΑΜά.
ναι έλάχιστον μέρος της ταμιακής στήλης, εις ήν 1867 σελ. 14. 4), το έν τω τρίτω (στίχ. 41) ήν
άνήκει, ό δέ κοινός τίτλος δεν ένοήθη, αλλά καϊ ίσως γοργο'νειον (πρβ. 'Εφημ. Άρχ. Π. Β. αριθ.
πάνυ ασαφής είναι έν τω τεμαχίω εκείνα) καϊ κακώς 429 σελ. 424 στίχ. 52), τά έν τω τετάρτω (στίχ.
άντεγράφη. Έν τφ τελευταίο) έδαφίω τό πρώτον 43 — 46) ήσαν ίσως χρυσία (πρβ. τήν επί 'Απολ-
άρθρον (ς/ίχ. 76) είναι κολοβον καϊ ουσείκαστον. Ή λοδώρου άρχοντος άναγραοήν (ε. α. α. II στίχ. 25
δέ έν τω δευτέρω άρθρω έμφανιζομένη νήττα ίσως —25), τά έν τω πέμπτο) έδαφίω (στίχ. 47 — 49)
δεν διαφέρει της έν τή άναγραφή τη έπϊ Άπολ- είναι πιστώς άντιγεγραμμένα, άλλ' ήμ"ιν μέν ουςει-
λοδώρου άρχοντος (δρα Χρυσαλ. τόμ. 3. 1865 κάστα, άλλοις δ' ίσως εύείκαστα, ήσαν δέ άσταθ-
σολ. 8ΐΟ=Α])!ι. Λβϊ ΒΰΐΊ. ΛΙίίαΙ. 1867 σελ. 26), ρ.α, ίσως έν τω 49 στίχω εκείτο σ τ α 0 μ ί α (δρα
εί και ένταΰθα είχε προςθήκην τινά καταγωγής. ΟΙ& 151 στίχ. 40), έν δέ τω εκτω έδαφίω (στίχ.
Έν τή άρχή τής δευτέρας σελίδος άναγινώσκον- γ;0—53) ήν άναγεγραμμένον ανάθημα τι άργυ-
ται έκ τών 27 υδριών τών γνωστών έξ άλλων ρςυν γυναικός τίνος μικρόν μέν τό όνομα, άλλα
ταμιακών, αναγραφών (δρα "Εφ. Άρχ. Π. Β. άριθ, ρ,έγα τον σταθμόν.
429 στίχ. 22) ή δεκάτη πέμπτη μέχρι τής είκο- Τής τρίτης σελίδος το άνω μέρος είναι πάνυ
στης έβδομης. Έκ τών σταθμών ό τής Ιο"*" καϊ εφθαρμένον, άναφαίνεται δμως έν αύτω ή λέξις
ο τής 23'Λ,' δεικνύουσι μικράν διαφοράν κατά τό δοκιμεΐον τετράκις (στίχ. 3, 5, 7, 9), ήτις
τέλος, άλλ'ίσως ή διαφορά αυτή προέρχεται μάλ- απαντάται και έν τή τής άλλης στήλης τρίτη σε-
Λον έκ τής ασάφειας του λίθου ή τοΰ άποτυπώ- λίδ: (δρα άριθ. 438 λ 111). Υπάρχει ένταΰθα έν
ματσς. Τ6 εδάφιον τών δ ορίων, ώς έσημειώσαμεν τώ λίθω σημεΐον έγκεχαραγρ-ένον βεβαίως ύπο χει-
άνωτέρο>, ήρχετο έν τή κάτω άκρα τής πρώτης σε- ρός μεταγενεστέρας, όπερ δεικνύει ο πίνας. Εις το
λίδος, ένθα ήσαν άναγε», ραμμένα·: αι πρώται 14 κάτω μέρος τής σελίοος ταύτης διακρίνονται εξ
ύνοίαι. Αί 2 7 αύται ύδρίαι δτι ήσαν τής Πολιά- έδάφια. Τά έκ τοΰ πέμπτου εδαφίου λείψανα τάδε
ρος ' Αθήνας, έδιδάχθημεν έκ τής ετέρας ταμιακή; Ε . . . |ο ί επί ,. . ύπεμφαίνουσί, νομιζομεν, έπε-