DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.12176#0048
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ. |§9
εις τήν δεξιάν γωνίαν τοϋ Δ, ώστε φαίνεται σφάλ- γράμμασιν έξ αποτυπωμάτων έν τη εφημέριοι Πα-
μα τοϋ λιΟοξόου μάλλον ή Ίδιωτισμός όιαλεκτι- λιγγενεσία (Σεπτ. 1868 άριθ. 1501) έ'.δεοομέ-
κός και πρέπει νά άναγνωσΟή έπιοούς ή μάλλον νά νους κεφαλαίοις γράμμασιν υπό Ρ&ΐιΐ Ρθ1103Γΐ έν
διορθωθή έπιόιδούς. Και έν τω 19 στίχω τά άπο- τη τοϋ Ι,β Β&8 συλλογή (ϊηδΟΓ. ££ΐ\ βί ]8.1πκ
τυπώματα όεικνύουσι σαφώς ΓΓΑ, δπερ ήθέλομεν 2™ ρδίΓΐϊβ κιιρρίέιηβηΐ; αριθ. 255 α και 255 6
κάλλιον ΤΑΝ, Ινα συμφόρηση προς τό άσφάλειαν. σελ. 518) και έχοντας αμφότερους τήν δασέίαν
Κατά τά αποτυπώματα οι πρώτοι 7 στίχοι ει- τετράγωνον μετά γραμμής όριζοντείας έν τω μέ-
ναΐ αραιότεροι των επομένων, έξ ου έπεται, δτι τά σω, ε'ι και ειδε τά αποτυπώματα ό 0. Βίοΐκΐβΐ και
ψηφίσματα δεν εγράφησαν συγχρόνως. Μεταξύ δέ άντέγραψεν, οσον ένθυμούμεθα, ό Α. Οαΐϊΐοηί,
τοϋ 7 και τοϋ νυν 8 στίχου υπάρχει διάστημα κε- ημείς δέ έσημειώσαμεν τδ διάφορον σχήμα της όα-
νόν, ύποόεικνϋον, δτι παρενέπιπτε μεταξύ αυτών σείας εν τοις μικροΐς γράμμασιν άντιγράφοις, έν
•στίχος, μή προβαίνων μέχρι τέλους, ε'.ς δν κατέ- οίς φαίνεται, δτι έν μεν τω της Νεαρέτης λίθω, έν
ληγε τδ πρώτον ψήφισμα. Τά δέ γράμματα έν τω ω τδ ήτα γράφεται δια του Έ ψιλοΰ, ή δασεία έχει
λίθω δεν κείνται στοιχηοον, κατά 2έ τά άκρα είναι σχήμα τετράγωνον μετά τορ/ής όριζοντείας έν τω
παχύτερα ούτως, ώστε φαίνονται τίνα, λ. χ. τδ Τ, μέσω, έν δέ τω τοϋ ΤΙρακλείδου λίθω και τδ ητα
τό Χ, συγκείμενα έκ σφηνών η τριγώνων συμπι- και ή δασεία έχουσι τήν αυτήν μορφήν, ήτις είναι
πτόνων κα~ά τ/ν κοουοήν. ή τοϋ κεφαλαίου ήτα. Νυν δέ καϊ οι λίθοι εύτυνώς
Αι συμπληρώσεις τών λειψάνων δεν έχουσιν ά- εις Αθήνας μετακομισθέντες και έν τώ ύπουργείω
νάγκην λόγων. Τό αΐνιαρχούντων, δπερ είςηγά- της παιδείας υπάρχοντες μαρτυροΰσι και αυτοί τήν
γομεν εις τον λιθον (στίχ. 9), χορηγείται υπό της διαφοράν ταύτην τοϋ σχήματος της δασείας έν τοις
λέξεως Αίνιάρχαι (στίχ. 22), αί δέ λοιπαί συμ- δυσί λίΟοις. Και ταϋτα μέν δή περί τούτων,
πληρώσεις χορηγούνται ύπό τών ψηφισμάτων Ό δέ πρόξενος. . άτιος ΓναΟίου Κορκυραΐος, περί
αυτών. Περί δέ τών διαλεκτικών « ΑΊνιάνοις β καϊ ου έγένετο τδ δεύτερον ψήφισμα, μένει ήμΐν κατά
« έ μ πάν τό παρακαλούμενον » παραπέμπομεν τδ κύριον όνομα άγνωστος, άλλ' ούχ ήττον μας
ε'.ς τον Η. Α1ΐΓβη$ (<1θ §τ. Ιίηε;. άίαΐβοΐϊδ I διδάσκει τάς σχέσεις τών Αίνιάνων μετά τών
σελ. 236, II σελ. 230 ν.χι 239). Κερκυραίων. "Εγγυοι δέ και τών δύο προξενιών
'Εκ τών ψηφισμάτων τούτων μανΟάνομεν νΰν, είναι εν τοις ψηφίσμασι τούτοις οι Αίνιάρχαι αύ-
δτι οι άρνοντες τοϋ κοινοϋ τών Αινιάνων ώνομά- το! και μετ' αυτών δύο άλλοι άνδρες, ων ή κοι-
ζοντο Αίνιάρχαι, ήσαν δέ πέντε τον άριθ- νή ονομασία, εάν υπήρχε, δεν έσώΟη. Όμοίως έν
μόν. Έκ δέ τών έν τω 17 στίχω κειμένων έ ν τ α ψηφίσματι προξενικώ τών 'ϊπαταίων, έκδοθέντι έν
Αίνίδι, ων ή άνάγνωσις είναι άναμφισβήτητος, τή Αρχαιολογική Εφημέριοι ταύτη (Π. Α. άριθ.
μανΟάνομεν, δτι ή χώρα τοϋ κοινοϋ ώνομάζετο 823='Ραγκ. ΑηΙ· Η<ϊΙ. άριθ. 748) έ'γγυοι της
Αίνί ς, ούχϊ Αΐνία, ώς ήθελε τις ίσως νομίσει. Περί προξενιάς αναγράφονται οι άρχοντες· άν δέ μετ'
~°ΰ γράμματος Δ έν τή λέξει Α'.νίοι μηδείς άμφι- αυτούς εϊπετο « και οημ[όται 3), ώς εικάζει Ό Ί'α-
^αλλέτω, διότι τά αποτυπώματα είναι ευκρινή έν- γκαβής.μεταβαλών τό γράμμα Η τοΰ πανομσιο-
"αϋΟα. Σημειοϋμεν δέ τοϋτο μετά τοσαύτης λεπτό- τύπου της εφημερίδος εις Ο, εί και φαίνεται πιθα-
[^ερείας, διότι λυπηρον είναι νά 3λέπη τις τάς πο- νόν, άλλ' ένταΰθα δεν αρμόζει, νομίζομεν άμφι-
'^τίμους εργασίας τών είς τά επιγραφικά ένα- βολιαν δέ διεγείρει και Ό λίθος αυτός, άν υπήρχε
σχολουμένων άνδρών άσχημιζομένας δια σφαλμά- κοινή τις ονομασία τών -2 ανδρών, μή υποδεικνύων
"ων προερχομένου/ έκ της έπιπολαίου τών λίθων τδ άνάλο^ρν διάστημα εις τάς όύο θέσεις. Έν
'1 αποτυπωμάτων παρατηρήσεως ή έξ εικασιών μή τοις υπό 'Ρδσς άντιγραφεισι ψηφίσμασι τών Α'ινιώ-
σ~ηριζομένων είς τήν άληΟή τών λίθων γ ρ α- νων έ'κειντο, φαίνεται, πρώτον οι δύο έγγυοι και
?ήν· ούτω μετά λύπης είοομεν κατ'αύτάς τους μετ' αυτούς οί Αίνιάρχαι, άλλ' ίσως δια τήν χρονο-
Ταινάρου λίθους, οΰς έδημοσϊεύσαμεν μικροΐς λογίαν της προξενιάς, μή ύπάρχουσαν έν τή άοχή.
εις τήν δεξιάν γωνίαν τοϋ Δ, ώστε φαίνεται σφάλ- γράμμασιν έξ αποτυπωμάτων έν τη εφημέριοι Πα-
μα τοϋ λιΟοξόου μάλλον ή Ίδιωτισμός όιαλεκτι- λιγγενεσία (Σεπτ. 1868 άριθ. 1501) έ'.δεοομέ-
κός και πρέπει νά άναγνωσΟή έπιοούς ή μάλλον νά νους κεφαλαίοις γράμμασιν υπό Ρ&ΐιΐ Ρθ1103Γΐ έν
διορθωθή έπιόιδούς. Και έν τω 19 στίχω τά άπο- τη τοϋ Ι,β Β&8 συλλογή (ϊηδΟΓ. ££ΐ\ βί ]8.1πκ
τυπώματα όεικνύουσι σαφώς ΓΓΑ, δπερ ήθέλομεν 2™ ρδίΓΐϊβ κιιρρίέιηβηΐ; αριθ. 255 α και 255 6
κάλλιον ΤΑΝ, Ινα συμφόρηση προς τό άσφάλειαν. σελ. 518) και έχοντας αμφότερους τήν δασέίαν
Κατά τά αποτυπώματα οι πρώτοι 7 στίχοι ει- τετράγωνον μετά γραμμής όριζοντείας έν τω μέ-
ναΐ αραιότεροι των επομένων, έξ ου έπεται, δτι τά σω, ε'ι και ειδε τά αποτυπώματα ό 0. Βίοΐκΐβΐ και
ψηφίσματα δεν εγράφησαν συγχρόνως. Μεταξύ δέ άντέγραψεν, οσον ένθυμούμεθα, ό Α. Οαΐϊΐοηί,
τοϋ 7 και τοϋ νυν 8 στίχου υπάρχει διάστημα κε- ημείς δέ έσημειώσαμεν τδ διάφορον σχήμα της όα-
νόν, ύποόεικνϋον, δτι παρενέπιπτε μεταξύ αυτών σείας εν τοις μικροΐς γράμμασιν άντιγράφοις, έν
•στίχος, μή προβαίνων μέχρι τέλους, ε'.ς δν κατέ- οίς φαίνεται, δτι έν μεν τω της Νεαρέτης λίθω, έν
ληγε τδ πρώτον ψήφισμα. Τά δέ γράμματα έν τω ω τδ ήτα γράφεται δια του Έ ψιλοΰ, ή δασεία έχει
λίθω δεν κείνται στοιχηοον, κατά 2έ τά άκρα είναι σχήμα τετράγωνον μετά τορ/ής όριζοντείας έν τω
παχύτερα ούτως, ώστε φαίνονται τίνα, λ. χ. τδ Τ, μέσω, έν δέ τω τοϋ ΤΙρακλείδου λίθω και τδ ητα
τό Χ, συγκείμενα έκ σφηνών η τριγώνων συμπι- και ή δασεία έχουσι τήν αυτήν μορφήν, ήτις είναι
πτόνων κα~ά τ/ν κοουοήν. ή τοϋ κεφαλαίου ήτα. Νυν δέ καϊ οι λίθοι εύτυνώς
Αι συμπληρώσεις τών λειψάνων δεν έχουσιν ά- εις Αθήνας μετακομισθέντες και έν τώ ύπουργείω
νάγκην λόγων. Τό αΐνιαρχούντων, δπερ είςηγά- της παιδείας υπάρχοντες μαρτυροΰσι και αυτοί τήν
γομεν εις τον λιθον (στίχ. 9), χορηγείται υπό της διαφοράν ταύτην τοϋ σχήματος της δασείας έν τοις
λέξεως Αίνιάρχαι (στίχ. 22), αί δέ λοιπαί συμ- δυσί λίΟοις. Και ταϋτα μέν δή περί τούτων,
πληρώσεις χορηγούνται ύπό τών ψηφισμάτων Ό δέ πρόξενος. . άτιος ΓναΟίου Κορκυραΐος, περί
αυτών. Περί δέ τών διαλεκτικών « ΑΊνιάνοις β καϊ ου έγένετο τδ δεύτερον ψήφισμα, μένει ήμΐν κατά
« έ μ πάν τό παρακαλούμενον » παραπέμπομεν τδ κύριον όνομα άγνωστος, άλλ' ούχ ήττον μας
ε'.ς τον Η. Α1ΐΓβη$ (<1θ §τ. Ιίηε;. άίαΐβοΐϊδ I διδάσκει τάς σχέσεις τών Αίνιάνων μετά τών
σελ. 236, II σελ. 230 ν.χι 239). Κερκυραίων. "Εγγυοι δέ και τών δύο προξενιών
'Εκ τών ψηφισμάτων τούτων μανΟάνομεν νΰν, είναι εν τοις ψηφίσμασι τούτοις οι Αίνιάρχαι αύ-
δτι οι άρνοντες τοϋ κοινοϋ τών Αινιάνων ώνομά- το! και μετ' αυτών δύο άλλοι άνδρες, ων ή κοι-
ζοντο Αίνιάρχαι, ήσαν δέ πέντε τον άριθ- νή ονομασία, εάν υπήρχε, δεν έσώΟη. Όμοίως έν
μόν. Έκ δέ τών έν τω 17 στίχω κειμένων έ ν τ α ψηφίσματι προξενικώ τών 'ϊπαταίων, έκδοθέντι έν
Αίνίδι, ων ή άνάγνωσις είναι άναμφισβήτητος, τή Αρχαιολογική Εφημέριοι ταύτη (Π. Α. άριθ.
μανΟάνομεν, δτι ή χώρα τοϋ κοινοϋ ώνομάζετο 823='Ραγκ. ΑηΙ· Η<ϊΙ. άριθ. 748) έ'γγυοι της
Αίνί ς, ούχϊ Αΐνία, ώς ήθελε τις ίσως νομίσει. Περί προξενιάς αναγράφονται οι άρχοντες· άν δέ μετ'
~°ΰ γράμματος Δ έν τή λέξει Α'.νίοι μηδείς άμφι- αυτούς εϊπετο « και οημ[όται 3), ώς εικάζει Ό Ί'α-
^αλλέτω, διότι τά αποτυπώματα είναι ευκρινή έν- γκαβής.μεταβαλών τό γράμμα Η τοΰ πανομσιο-
"αϋΟα. Σημειοϋμεν δέ τοϋτο μετά τοσαύτης λεπτό- τύπου της εφημερίδος εις Ο, εί και φαίνεται πιθα-
[^ερείας, διότι λυπηρον είναι νά 3λέπη τις τάς πο- νόν, άλλ' ένταΰθα δεν αρμόζει, νομίζομεν άμφι-
'^τίμους εργασίας τών είς τά επιγραφικά ένα- βολιαν δέ διεγείρει και Ό λίθος αυτός, άν υπήρχε
σχολουμένων άνδρών άσχημιζομένας δια σφαλμά- κοινή τις ονομασία τών -2 ανδρών, μή υποδεικνύων
"ων προερχομένου/ έκ της έπιπολαίου τών λίθων τδ άνάλο^ρν διάστημα εις τάς όύο θέσεις. Έν
'1 αποτυπωμάτων παρατηρήσεως ή έξ εικασιών μή τοις υπό 'Ρδσς άντιγραφεισι ψηφίσμασι τών Α'ινιώ-
σ~ηριζομένων είς τήν άληΟή τών λίθων γ ρ α- νων έ'κειντο, φαίνεται, πρώτον οι δύο έγγυοι και
?ήν· ούτω μετά λύπης είοομεν κατ'αύτάς τους μετ' αυτούς οί Αίνιάρχαι, άλλ' ίσως δια τήν χρονο-
Ταινάρου λίθους, οΰς έδημοσϊεύσαμεν μικροΐς λογίαν της προξενιάς, μή ύπάρχουσαν έν τή άοχή.