DOI Artikel:
Oikonomos, Georgios P.: Epigraphai ek tēs en Athēnais agoras
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0016
1 1
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΚ ΤΗΣ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΑΓΟΡΑΣ
12
έτελοΟντο εν καιρώ θέρους ώς εξάγεται εμμέσως έκ
του Θεόκριτου Ειδ. 7 ιδία στ. 34 «ά δαίμων (ή
Δημήτηρ) εϋ'κριθον άνεπλήρωσεν άλωάν » και όπως
είναι άλλως φυσικώτατον . Είναι δέ προς τούτοις
και άπίθανον δτι ό Παυσανίας περί της ιεράς άλω της
έν 'Ελευσϊνι προκειμένου ούτως απλώς θα εξέφραζε
το πράγμα, ούδέ δύναται ή άσάφεια αύτη νά άρθή
μεγαλογραφουμένου τοΟ άρχικοό γράμματος της
λ. άλως =*Αλως, διότι εις τοΰτο αντίκειται άντι-
κρυς ή φρ. «φέροντας εις Ελευσίνα». Κατά τον
λεξικογράφον άρα ή εορτή τά 'Αλώα έωρτάζετο
συντελεσθέντος τοΟ άλωνισμοΟ και δια τοΟτο άνε-
φέρε.το μόνον εις τους δημητριακούς καρπούς. Έν
τούτω έπλανήθη ό Π. πιθανώς εκ του ονόματος
της εορτής. — Άλλως δέ άπαρχαί έπέμποντο εις
Ελευσίνα ουχί μόνον σίτου και κριθής και τ. τ.»
άλλα και οίνου και ελαίου κ. ά. « ά αί ώραι φέ-
ρουσιν», ή δέ εορτή ή καθολική τών άπαρχών τού-
των, εύλογώτατον είναι δτι ετελεϊτο έν ώ χρόνω
πλέον άπασαι ήσαν συντετελεσμέναι ήτοι έν Πο-
σειδεώνι.
ϊής άποστολής δ' όμως της απαρχής, προηγεϊτο
ή εκλογή, ήτις ιδιαιτέρως τονίζεται και έν τή ήμε-
τέρα έπιγραφή, δεν θά ήτο δέ και ό'λως άπλοΰν και
βραχύ έργον. Ή εκλογή αύτη του καρπού, εί και
δέν υπάρχει περί τούτου ίδια πληροφορία, όμως
είναι πιθανώτατον, ετελεϊτο ευθύς μετά τήν συγ-
κομιδήν έκάστου είδους τών εις τήν άπαρχήν προ-
ωρισμένων καρπών, καθ' όσον ούτω μεριζομένη ή
έργασία άπέοαινεν εύχερεστέρα, έξησφαλίζετο δέ
έν ταύτώ και ή «εκλεκτή ποιότης» της μερίοος
τών θεών, εις ο πάντως άπέβλεπεν ή περί της άρι-
στης εκλογής έν τω νόμω διάταξις. Κατά ταύτα
έπειδή ή πρώτη κατά φυσικόν λόγον έπιτελουμένη
έκλογή, ή τών κατ' έξοχήν δημητριακών καρπών,
συνέπιπτεν έν ώ χρόνω ήρχετο τό πολιτικόν έτος,
ό δέ προκείμενος "νόμος μετά τών προς αύτόν σχε-
τικών ψηφισμάτων δέν ήτο, ώς γινώσκομεν, έτοιμος
έν τή πρώτη επί θουδήμου άρχοντος πρυτανεία,
είναι έμφανέστατον ό'τι μόνη ή μετά θούδημον άρ-
χοντα ήτοι ή του επομένου έτους Βουλή, ήτο δυ-
νατόν νά έπιτραπή τά της άπαρχής, έν οιαδήποτε
1 Πρβλ. περί των Θαλυσίων Μ. ΝΪΙδΒΟΠ, Οηβθ1ΐΪ8θ1ΐ6 Ρβθίθ
σ. 330 κ§. "Αλλο όνομα τής εορτής αυγκομιατήρια.
πρυτανεία και αν εί/ε πρότερον επί θ. αρχ. ψη-
φισθή ό νόμος.
Στ. 16. και τά [ιερά ϋνηται . . .] λήρωσα
συνήθη και έν άλλαις έπιγραφαΐς φράσιν κατά τήν
ύπό τών έπομένων άπαιτουμένην εννοιαν τοϋ γω-
ρίου .
Στ. 10. από μεν τοϋ πε?Μνοϋ. — Ε Α στ. 36.
Πελανός ήτο ζύμη τις άλεύρου κατά το μάλλον ή
ήττον ρευστή δυναμένη νά ριφθή εις τό πΟρ (κατά
τήν θυσίαν) ή νά έκχυθή ώς σπονδή2.
Στ. 19-20. Κα&' δτι άν Ενμολπίδαι έξηγών-
ταΐ' πρβλ. Ε Α 36. Η νέα έπιγραφή κυροΐ τήν άνά-
γνωσιν του ΚΪΓθ1ι1ιοί£ έχσ/ιεγονται έν Ε Α, άντί της
τοΟ ΕοιιοηγΙ; έσεγέσονται3.
Αί άμέσως μετά το έξηγώνται έλλείπουσαι λέ-
ξεις πιστεύω ό'τι είναι: τώ]ι δέ ΔιΙ και τήι Δή-
μη]τρι κέ., εί και ομολογώ ότι θά ξενίση πως ή
παρουσία του Διός ένταΰθα. Άναμιμνήσκω έν τού-
τοις τον Δία Γεωργόν 4, ώ έθύετο «πόπανον χοινι-
κιαΐον όρθόνφαλον δωδεκόνφαλον » κατά μήνα Μαι-
μακτηριώνα' και το Εύριπ.'Απόσπ. 912 α σοι τών
1 ΌϋίβπΐΙ). ΒγΙΙ. 17, 94-496, 32 χ. ά. Άναμιμνήσκω δέ χαί τό
παρά Δημοσθένει κατά Τιμοκρ. $ 27 ψήφισμα τοϋ 'Επικράτους ένθα
πρός τοις άλλοις φέρεται ή αυτή ρησις οδπως αν τά ιερά ΰνηται
χα! ή διοίκησις καλή γένηται και ει τίνος ένδεϊ πρδς τά Παναθήναια
διοιχηθή, τοϋς πρυτάνεις κτε.
Περί τοϋ ταυτοσήμου τω προκειμένω δραν τά ιερά — τά ιερά δρα-
ται ιδ. Ζίθΐΐβη σ. 39 σημ. 13. "Αλλην δέ σημασίαν έχει τό αγειν
τά ιερά (ϋϊΜ. 8γ11. 652, 8.30. — Ζίβΐΐβη άρ 7 σελ. 32 κέ.) οπεο
και φέρειν τά Ιερά λέγεται (8^11. 541). Εις μεταφοράν τών ιερών
επί σχήματος αναφέρεται τό κομίζειν τά ιερά ΙΟ II 8ΐιρρ1. 385 ά
17. — Ζΐθΐιβη σελ. 34· πρβλ. ΙΟ II 814 και 8141) (=Ηκ*3-
ΗΪ11 205) στ. 35. 39. ϋϊίΐ. 8^11. 86 και αάά σ. 641).
2 Περί τοϋ εί'δους τούτου της θυσίας διέλαβεν ή'δη ακριβώς ό 8ίβΠ-
£β1 έν ΗβΓΠΙβΒ XXIX 281 κέ. — Έν περιλήψει δέ ό Ζίβΐΐβη έν
Ε08 ε. ά. μετά της σχετικής βιβλιογραφίας. — "Οτι όξυτονεΐται ή
λ. κατά τόν κανόνα τοϋ Ήρωδιανοϋ I, 178, 19, ώ; έδίδαξεν ή'δη ό
ΒΰοΙίβΙβΓ εις Ήρώνδου μιμιάμδους IV, 91 Βοηη 1891 (πρβλ. και
0· 0Π18Ϊ118 ΗβΓΟηάδθ ΜΪΠΙ. εις τόν αύτόν στ.), έλαθ; τόν ναη
ΗβΓννβΓάβη Γβχίοοη και ΑρρβηοΙϊχ (1904) έν λ.
"Εν τισι θρησκευτικαϊς έπιγραφαϊς ή λ. πελανός κείται έπί χρημα-
τικού ποσοΰ, φαίνεται δέ ό'τι έκ τοϋ παλαιότερον προσφερομένου πραγ-
ματικού πελανοϋ επεκράτησε νά καλήται οϋ'τω και τό άντ' αύτοϋ διδο'-
μενον χρήμα, πρώτον μεν εις άγοράν πελανοϋ προωρισμένον, έπειτα
δέ άπλώς εις ίερατικήν άμοιβήν περιπεσόν. Εις τά ή'δη γνωστά έξ έπι-
γραφών παραδείγματα προστίθεται νυν χα\ τό εζ "Αργούς έν τή ύπό
τοϋ νο1ΐ£Γ£ΐί£ δημοσιευθείση έπιγραφή ΒΟΗ 1900, 173 στ. 11-13
και ϋ-ηάυρόν έν τω μαντήφ κατεακεναααν τοις πελανόίς κλαικτόν.
Περί τοϋ αρχαιοτάτου νομίσματος πελανοϋ ϊδε Σβορώνον έν Λιε-
θνεϊ 'Εφημ. νομισμ. άρχαιολ. 1906 σ. 189 κέ.
3 ΒΟΗ 1880 σ. 227 στ. 36. — Ογ3Π(18 πι^ΙθΓβδ ά'ΕΙβιιβϊβ
10 σημ. 2. Περί τών έξηγητών πρός ά'λλοις και αυτόθι σ. 79. Νεωστί
ΡΙι. Ε1ΐΓΠΐ3ηη, ϋβ ίιιπδ 8&οη ϊηίθΓρΓ. Αΐί. (Οίβδδβη 1908).
1 ΙΟ III 77 = ν. ΡΐΌίΙ Ε&δΙί 8&0ΓΪ άρ. 3.
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΚ ΤΗΣ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΑΓΟΡΑΣ
12
έτελοΟντο εν καιρώ θέρους ώς εξάγεται εμμέσως έκ
του Θεόκριτου Ειδ. 7 ιδία στ. 34 «ά δαίμων (ή
Δημήτηρ) εϋ'κριθον άνεπλήρωσεν άλωάν » και όπως
είναι άλλως φυσικώτατον . Είναι δέ προς τούτοις
και άπίθανον δτι ό Παυσανίας περί της ιεράς άλω της
έν 'Ελευσϊνι προκειμένου ούτως απλώς θα εξέφραζε
το πράγμα, ούδέ δύναται ή άσάφεια αύτη νά άρθή
μεγαλογραφουμένου τοΟ άρχικοό γράμματος της
λ. άλως =*Αλως, διότι εις τοΰτο αντίκειται άντι-
κρυς ή φρ. «φέροντας εις Ελευσίνα». Κατά τον
λεξικογράφον άρα ή εορτή τά 'Αλώα έωρτάζετο
συντελεσθέντος τοΟ άλωνισμοΟ και δια τοΟτο άνε-
φέρε.το μόνον εις τους δημητριακούς καρπούς. Έν
τούτω έπλανήθη ό Π. πιθανώς εκ του ονόματος
της εορτής. — Άλλως δέ άπαρχαί έπέμποντο εις
Ελευσίνα ουχί μόνον σίτου και κριθής και τ. τ.»
άλλα και οίνου και ελαίου κ. ά. « ά αί ώραι φέ-
ρουσιν», ή δέ εορτή ή καθολική τών άπαρχών τού-
των, εύλογώτατον είναι δτι ετελεϊτο έν ώ χρόνω
πλέον άπασαι ήσαν συντετελεσμέναι ήτοι έν Πο-
σειδεώνι.
ϊής άποστολής δ' όμως της απαρχής, προηγεϊτο
ή εκλογή, ήτις ιδιαιτέρως τονίζεται και έν τή ήμε-
τέρα έπιγραφή, δεν θά ήτο δέ και ό'λως άπλοΰν και
βραχύ έργον. Ή εκλογή αύτη του καρπού, εί και
δέν υπάρχει περί τούτου ίδια πληροφορία, όμως
είναι πιθανώτατον, ετελεϊτο ευθύς μετά τήν συγ-
κομιδήν έκάστου είδους τών εις τήν άπαρχήν προ-
ωρισμένων καρπών, καθ' όσον ούτω μεριζομένη ή
έργασία άπέοαινεν εύχερεστέρα, έξησφαλίζετο δέ
έν ταύτώ και ή «εκλεκτή ποιότης» της μερίοος
τών θεών, εις ο πάντως άπέβλεπεν ή περί της άρι-
στης εκλογής έν τω νόμω διάταξις. Κατά ταύτα
έπειδή ή πρώτη κατά φυσικόν λόγον έπιτελουμένη
έκλογή, ή τών κατ' έξοχήν δημητριακών καρπών,
συνέπιπτεν έν ώ χρόνω ήρχετο τό πολιτικόν έτος,
ό δέ προκείμενος "νόμος μετά τών προς αύτόν σχε-
τικών ψηφισμάτων δέν ήτο, ώς γινώσκομεν, έτοιμος
έν τή πρώτη επί θουδήμου άρχοντος πρυτανεία,
είναι έμφανέστατον ό'τι μόνη ή μετά θούδημον άρ-
χοντα ήτοι ή του επομένου έτους Βουλή, ήτο δυ-
νατόν νά έπιτραπή τά της άπαρχής, έν οιαδήποτε
1 Πρβλ. περί των Θαλυσίων Μ. ΝΪΙδΒΟΠ, Οηβθ1ΐΪ8θ1ΐ6 Ρβθίθ
σ. 330 κ§. "Αλλο όνομα τής εορτής αυγκομιατήρια.
πρυτανεία και αν εί/ε πρότερον επί θ. αρχ. ψη-
φισθή ό νόμος.
Στ. 16. και τά [ιερά ϋνηται . . .] λήρωσα
συνήθη και έν άλλαις έπιγραφαΐς φράσιν κατά τήν
ύπό τών έπομένων άπαιτουμένην εννοιαν τοϋ γω-
ρίου .
Στ. 10. από μεν τοϋ πε?Μνοϋ. — Ε Α στ. 36.
Πελανός ήτο ζύμη τις άλεύρου κατά το μάλλον ή
ήττον ρευστή δυναμένη νά ριφθή εις τό πΟρ (κατά
τήν θυσίαν) ή νά έκχυθή ώς σπονδή2.
Στ. 19-20. Κα&' δτι άν Ενμολπίδαι έξηγών-
ταΐ' πρβλ. Ε Α 36. Η νέα έπιγραφή κυροΐ τήν άνά-
γνωσιν του ΚΪΓθ1ι1ιοί£ έχσ/ιεγονται έν Ε Α, άντί της
τοΟ ΕοιιοηγΙ; έσεγέσονται3.
Αί άμέσως μετά το έξηγώνται έλλείπουσαι λέ-
ξεις πιστεύω ό'τι είναι: τώ]ι δέ ΔιΙ και τήι Δή-
μη]τρι κέ., εί και ομολογώ ότι θά ξενίση πως ή
παρουσία του Διός ένταΰθα. Άναμιμνήσκω έν τού-
τοις τον Δία Γεωργόν 4, ώ έθύετο «πόπανον χοινι-
κιαΐον όρθόνφαλον δωδεκόνφαλον » κατά μήνα Μαι-
μακτηριώνα' και το Εύριπ.'Απόσπ. 912 α σοι τών
1 ΌϋίβπΐΙ). ΒγΙΙ. 17, 94-496, 32 χ. ά. Άναμιμνήσκω δέ χαί τό
παρά Δημοσθένει κατά Τιμοκρ. $ 27 ψήφισμα τοϋ 'Επικράτους ένθα
πρός τοις άλλοις φέρεται ή αυτή ρησις οδπως αν τά ιερά ΰνηται
χα! ή διοίκησις καλή γένηται και ει τίνος ένδεϊ πρδς τά Παναθήναια
διοιχηθή, τοϋς πρυτάνεις κτε.
Περί τοϋ ταυτοσήμου τω προκειμένω δραν τά ιερά — τά ιερά δρα-
ται ιδ. Ζίθΐΐβη σ. 39 σημ. 13. "Αλλην δέ σημασίαν έχει τό αγειν
τά ιερά (ϋϊΜ. 8γ11. 652, 8.30. — Ζίβΐΐβη άρ 7 σελ. 32 κέ.) οπεο
και φέρειν τά Ιερά λέγεται (8^11. 541). Εις μεταφοράν τών ιερών
επί σχήματος αναφέρεται τό κομίζειν τά ιερά ΙΟ II 8ΐιρρ1. 385 ά
17. — Ζΐθΐιβη σελ. 34· πρβλ. ΙΟ II 814 και 8141) (=Ηκ*3-
ΗΪ11 205) στ. 35. 39. ϋϊίΐ. 8^11. 86 και αάά σ. 641).
2 Περί τοϋ εί'δους τούτου της θυσίας διέλαβεν ή'δη ακριβώς ό 8ίβΠ-
£β1 έν ΗβΓΠΙβΒ XXIX 281 κέ. — Έν περιλήψει δέ ό Ζίβΐΐβη έν
Ε08 ε. ά. μετά της σχετικής βιβλιογραφίας. — "Οτι όξυτονεΐται ή
λ. κατά τόν κανόνα τοϋ Ήρωδιανοϋ I, 178, 19, ώ; έδίδαξεν ή'δη ό
ΒΰοΙίβΙβΓ εις Ήρώνδου μιμιάμδους IV, 91 Βοηη 1891 (πρβλ. και
0· 0Π18Ϊ118 ΗβΓΟηάδθ ΜΪΠΙ. εις τόν αύτόν στ.), έλαθ; τόν ναη
ΗβΓννβΓάβη Γβχίοοη και ΑρρβηοΙϊχ (1904) έν λ.
"Εν τισι θρησκευτικαϊς έπιγραφαϊς ή λ. πελανός κείται έπί χρημα-
τικού ποσοΰ, φαίνεται δέ ό'τι έκ τοϋ παλαιότερον προσφερομένου πραγ-
ματικού πελανοϋ επεκράτησε νά καλήται οϋ'τω και τό άντ' αύτοϋ διδο'-
μενον χρήμα, πρώτον μεν εις άγοράν πελανοϋ προωρισμένον, έπειτα
δέ άπλώς εις ίερατικήν άμοιβήν περιπεσόν. Εις τά ή'δη γνωστά έξ έπι-
γραφών παραδείγματα προστίθεται νυν χα\ τό εζ "Αργούς έν τή ύπό
τοϋ νο1ΐ£Γ£ΐί£ δημοσιευθείση έπιγραφή ΒΟΗ 1900, 173 στ. 11-13
και ϋ-ηάυρόν έν τω μαντήφ κατεακεναααν τοις πελανόίς κλαικτόν.
Περί τοϋ αρχαιοτάτου νομίσματος πελανοϋ ϊδε Σβορώνον έν Λιε-
θνεϊ 'Εφημ. νομισμ. άρχαιολ. 1906 σ. 189 κέ.
3 ΒΟΗ 1880 σ. 227 στ. 36. — Ογ3Π(18 πι^ΙθΓβδ ά'ΕΙβιιβϊβ
10 σημ. 2. Περί τών έξηγητών πρός ά'λλοις και αυτόθι σ. 79. Νεωστί
ΡΙι. Ε1ΐΓΠΐ3ηη, ϋβ ίιιπδ 8&οη ϊηίθΓρΓ. Αΐί. (Οίβδδβη 1908).
1 ΙΟ III 77 = ν. ΡΐΌίΙ Ε&δΙί 8&0ΓΪ άρ. 3.