DOI Artikel:
Oikonomos, Georgios P.: Epigraphai ek tēs en Athēnais agoras
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0022
23
Έπιγραφαι έκ τής έν ΆΦήναις αγοράς· νπδ Γ. Π. Οικονόμου.
24
Άλλα καΐ αί άπο των ονομάτων χρονολογικά!
ενδείξεις δεν είναι αδιάφοροι προς τον χρόνον της
επιγραφής. Έκ τών ονομάτων τούτων, τών εν τε
τω κειμένω τοΟ ψηφίσματος και έν τέλει αύτοΰ
αναφερομένων , το τοΟ Άλεξιάδου είναι ασφα-
λώς παραδεδομένον. Έπικοάτης Άλεξιάδου Άνα-
φλύστιος είναι άναγεγραμμένος ώς πρύτανις της
Άντιοχίδος έν ΙΟ II 869 (τοΟ 4ου αί. μεσοΰντος),
ΐδ. ΚπόΙιιιθγ ΡΑ εν λ. Δια την κατάστασιν της
ημετέρας επιγραφής δεν γινώσκομεν το όνομα τοΰ
επί Γλαυκίππου πρυτανεύσαντος, δτι δ' όμως πρό-
κειται περί της αύτής οικογενείας δεν ύπάρχει ου-
δείς λόγος να άμφισβητήσωμεν. Έχομεν άρα πι-
Οανώτατα ένταΰθα του Έπικράτους εκείνου έγγο-
νον, ό'στις δυνατόν νά έφερε και τό παππώον όνομα,
εάν ήτο πρωτότοκος 2, δεν ήτο δυνατόν δε νά ήκ-
μασε περί τά τέλη τοΰ 3ου αι., άλλά πάντως έν
τω πρώτω ήμίσει αύτοΰ. Άλλ' άφοΰ ή άκμή του
[ Επικράτους II] Άλεξιάδου II είναι αύτη, τότε
περιορίζεται έ'τι μάλλον ό χρόνος, έν ώ έγένετο άρ-
χων ο Γλαύκιππος, απομένει δέ μόνον το έτερον τών
δύο άλλως προκυψάντων ένδεχομένων χρονικών
σημείων ώς τό μόνον δυνατόν ήτοι ό περί το 286/5
και προ τοΟ 275/4 χρόνος. Κατά τον ΡβΓ§ιΐ8οη
ΑΙΙι. ΑγοΙι. ρ. 34 και Ρπβδίβ οί Α. έ'νθ'άν. συμ-
φο;νο;ς προς τον ύπ' αύτοΰ τεθέντα νόμον της δια-
δοχής τών γραμματέων, έτη κενά άρχοντος τοΰ
πλείονες επί ιγ\ διοικήσει άρχοντες αναφαίνονται τω 286/5 ΙΟ II 311,
φαίνεται δέ δτι ή μεταρρύθμισις αύτη δεν διήρκεσε πολύ, μέχρι τοΰ 276
;ΡθΓ§1180η ΡΓΪβ8ί8,149 σημ. 33), μέχρι τοΰ 271/0 ίσως όρθο'τερον
κατά Κοί&β Αίΐιβη. ΜϊΜ. 1905, 971.— ϋίβ αΐί. ΑγοΙι. 31, διότι
τω 275/4 ή 271/0 ΙΟ II 331 (ψηφισρια είς Φαΐδρον) ΚοΙΙΐΘ ΑΙΙ. ΑγοΙι.
31-32 αναφέρεται πάλιν είς άρχων επί τ. δ., όστις παραμένει εις μέ-
χρις ολίγον πρό τοΰ 229 π Χ. Ώς προς την άβεοαιον δλως άνασύ-
στασιν της συναρχίας (ΙΟ II 325) κατά τήν έναρξιν τοΰ Χρεμωνι-
δείου πολέμο.) πρβλ. ΡβΓ§1180Ι1 αΰτ. 152 σημ. 42. Περί τά τέλη
τοϋ 3ου αι., έν έτει 217 10 II 81ΐρρ1. 385ο άναλαμβάνουσι τήν διοί-
χησιν πάλιν πλείονες. Είς δέ μένει από τοΰ 201/0 περίπου κατά τον
2ον αι., έως ού τέλος περί τά μέσα τοΰ 2ου αί. καταργείται τό ύπούρ-
γημα περιερχομένης της εξουσίας ταύτης εις τον ταμίαν τών στρα-
τιωτικών, δστις άπαντα προ'τερον και ώς συνδιοικητής τών επί τή δ.
"Ιδε περί τούτων Γίλβερτ Έγνειρίδιον ΑΔΒΕ 310 και τελευταΐον
ΒΓ3ηάΪ8 έν \νΪ880\ν& ΚΕΚΑ V (1905)788 μετά της προγενε-
στέρας τοΰ Κθ11)β Αίΐΐ. ΜΪΙΙ. βιβλιογραφίας. Τήν γνώμην τοΰ Ηο-
ηιοΐΐβ ΒΟΗ XV (1891) 364, δτι ό Ινιχός (ό επί τχι δ.) τίθεται προς
δήλωσιν μο'νου τοΰ προϊσταμένου της συναρχίας ορθώς αποκρούει ό
Ι,ϊρ8Ϊιΐ8 έν 8οΙιοβπΐ3ηη, Οηβοΐι. ΑΙΙβιΊϋπίΘΐ· 1897 I 455.
2 Δεν είναι δυνατόν νά γίνη λδγος περί Αλεξιάδου III διο'τι ή
άκμή αυτοΰ Οά συνέπιπτεν εις χρόνους πολλώ υστέρους, τό πρώτον
ήμισυ τοΰ 2ου αί., εις ο δεν δύνανται απολύτως νά άνήκωσιν αί έπί
Γλαυκίππου Β' έπιγραφαι ήδη διά τόν γραφικόν αυτών χαρακτήρα.
3ου αι., ών ό γραμματεύς ωφειλε νά είναι έκ τής
Πανδιονίδος, είς ήν ανήκε και ό ημέτερος Ευθοι-
νος, είναι δυνατά τά εξής 277/6, 265/4, 253/2
και 345/0 \
Άλλά δΓ όσα άνωτέρω καΟωρίσαμεν δεν δύνα-
ται νά ληφθη ύπ' οψιν πάν έτος μετά τό 276 π.Χ.
Κατ' άναγκαίαν άρα άκολουΟίαν ό Γλαύκιππος ,
ούδενος λόγου συντρέχοντος προς άναστολήν τοΰ
περί γραμματέων νόμου, ήρξε τω 277/6 2. ΤοΟτο
δέ προσεπικυρουται και οιά τοΟ γραφικοί) γαρα-
κτήρος τοΰ τε ψηφίσματος II 305, ώς ήδη διεΐδεν
ό ΚοθΜθγ, και τοΰ νυν προστιθεμένου.
Ότι ό ύπο τοΰ ΡβΓ§ιΐ8οη ορισμός τοΰ 241/0
ώς έτους τοΰ Γλαυκίππου ήτο λίαν μεταγενέστερος
έτάνισεν ήδη ό ΚίΓοΙιηβΓ, (ϊδίΐ. ΟθΙβΙΐΓί. Αηζβϊ^βη
1900, 445 § 27, έπλησίασε δέ ο-ύτός μετά τόν
ΚοΙιΙθγ παντός άλλου μάλιστα είς το πραγματι-
κον έτος τοΰ Γλαυκίππου, είς δ, ώς νομίζω, άσ^α-
λώς κατέληξα άνωτέρω 3.
Ως έκ περισσοΰ δέ προστίθημι δτι δ έκ προσω-
πογραφικών λόγων του Δρομέου Διοκλέους 'Ερνι-
έως άναφερομένου ώς έπιδόντος τω 228/7 (ή 232
Κοίββ) αποκλεισμός τοΰ έτους 277/6 ύπο τοΰ
ΡβΓ£ϋ8θη, πίπτει, και άνευ τής νέας έπιγραφής,
έάν τις μόνον είς τό ύπο τοΰ Κπ'οΐιηθΐ· συντεθέν
γενεαλογικόν δένδοον (ένθ'άνωτ. § 26) άπίδη. Και
οί άλλοι δέ προσωπογραφικοί συνδυασμοί, ους ύπ-
αινίσσεται δ ΡθΓ^αβοη (και Ρπβ8ί8 155,33) δέν
1 Ό Κοίββ μή δεχόμενος τήν αΰστηράν τήρησιν τοΰ άνωτέρω
νόμου τοΰ Ε. και άπό ά'λλων λόγων ορμώμενο; καταλήγει είς τά έτη
257/6, 245/4 και 233/2, ώς έν άρχή παρεφησα. Τό 235/4 είχε
δεχθή ήδη πρότερον ό Ββίοοίΐ, Οτίβοΐΐ. Οβ8θ1ΐ. III, 2 σ. 60.
2 Είς τό έτος 277/6 τίθενται συνήθως ό άρχων Τηλοκλής ή ό άρ-
χων λαιος (Κοίβθ 36). Αλλ'ουδετέρου τούτων είναι γνωστός ό
γραμματεύς ή τουλάχιστον τό δημοτικόν αύτοΰ, ή δέ '^οονοΐο^ίοι^
οπως άλλως τε χαί αναγνωρίζεται υπό πάντων, είναι αβέβαιος, μό-
νον κατά τινα προσέγγισιν δυναμένη έκ τών έπιστολών τοΰ Επι-
κούρου, ένθα οί μνημονευθέντες άρχοντες άπαντώσι, νά συναχθή. Καθ-
ίσταται δέ τό πράγμα έμφανέστερον και νΰν, δτε καθορίζεται τό έτος
τοΰ Γλαυκίππου. Ό ΡβΓ§α80Π ΡηβΒίβ 149. 152 κατέληξε·; ε'ις τά
έτη 284/3 και 277/6 ώς τά μόνα δυνατά διά τόν Τηλοκλήν και τόν
-λαιον. Ό Κοίββ ορίζει τό 277/6 χαί το 276/5. Δέν έζετάζω νΰν
είς τίνας μετακινήσεις τών αρχόντων τούτων ή χαί άν τούτων μόναιν,
δύναται να δώση άφορμήν ή έξαχρίδωσις τοΰ Γλαυκίππου. Περί τής
έν έτει 276 αξιόλογου μεταρρυθμίσεως τών τής πολιτείας έπ'ι τό άλι-
γαρχιχώτερον διέλαβεν ό ΡβΓ^αδΟΠ Κ1ΪΟ V 166 κ.Ι.
3 Αγνοώ άν έκ τής σιγής τοΰ ΚΪΓΟίΐηβΓ έν τή χρίσει περι τοΰ
βιβλίου τοΰ Κοί&β (Ββι-ΙίηβΓ ΡΜΙοΙ. λΥοοΙιβηδοΙίΓ. 1909, 844)
έπιτρέπεται νά συμπεράνωμεν δτι ό ΚΪΓβΙΐηβΓ δέχεται νΰν ώς πρός
τόν Γλαύκιππον τήν γνώμην τοΰ Κοίββ.
Έπιγραφαι έκ τής έν ΆΦήναις αγοράς· νπδ Γ. Π. Οικονόμου.
24
Άλλα καΐ αί άπο των ονομάτων χρονολογικά!
ενδείξεις δεν είναι αδιάφοροι προς τον χρόνον της
επιγραφής. Έκ τών ονομάτων τούτων, τών εν τε
τω κειμένω τοΟ ψηφίσματος και έν τέλει αύτοΰ
αναφερομένων , το τοΟ Άλεξιάδου είναι ασφα-
λώς παραδεδομένον. Έπικοάτης Άλεξιάδου Άνα-
φλύστιος είναι άναγεγραμμένος ώς πρύτανις της
Άντιοχίδος έν ΙΟ II 869 (τοΟ 4ου αί. μεσοΰντος),
ΐδ. ΚπόΙιιιθγ ΡΑ εν λ. Δια την κατάστασιν της
ημετέρας επιγραφής δεν γινώσκομεν το όνομα τοΰ
επί Γλαυκίππου πρυτανεύσαντος, δτι δ' όμως πρό-
κειται περί της αύτής οικογενείας δεν ύπάρχει ου-
δείς λόγος να άμφισβητήσωμεν. Έχομεν άρα πι-
Οανώτατα ένταΰθα του Έπικράτους εκείνου έγγο-
νον, ό'στις δυνατόν νά έφερε και τό παππώον όνομα,
εάν ήτο πρωτότοκος 2, δεν ήτο δυνατόν δε νά ήκ-
μασε περί τά τέλη τοΰ 3ου αι., άλλά πάντως έν
τω πρώτω ήμίσει αύτοΰ. Άλλ' άφοΰ ή άκμή του
[ Επικράτους II] Άλεξιάδου II είναι αύτη, τότε
περιορίζεται έ'τι μάλλον ό χρόνος, έν ώ έγένετο άρ-
χων ο Γλαύκιππος, απομένει δέ μόνον το έτερον τών
δύο άλλως προκυψάντων ένδεχομένων χρονικών
σημείων ώς τό μόνον δυνατόν ήτοι ό περί το 286/5
και προ τοΟ 275/4 χρόνος. Κατά τον ΡβΓ§ιΐ8οη
ΑΙΙι. ΑγοΙι. ρ. 34 και Ρπβδίβ οί Α. έ'νθ'άν. συμ-
φο;νο;ς προς τον ύπ' αύτοΰ τεθέντα νόμον της δια-
δοχής τών γραμματέων, έτη κενά άρχοντος τοΰ
πλείονες επί ιγ\ διοικήσει άρχοντες αναφαίνονται τω 286/5 ΙΟ II 311,
φαίνεται δέ δτι ή μεταρρύθμισις αύτη δεν διήρκεσε πολύ, μέχρι τοΰ 276
;ΡθΓ§1180η ΡΓΪβ8ί8,149 σημ. 33), μέχρι τοΰ 271/0 ίσως όρθο'τερον
κατά Κοί&β Αίΐιβη. ΜϊΜ. 1905, 971.— ϋίβ αΐί. ΑγοΙι. 31, διότι
τω 275/4 ή 271/0 ΙΟ II 331 (ψηφισρια είς Φαΐδρον) ΚοΙΙΐΘ ΑΙΙ. ΑγοΙι.
31-32 αναφέρεται πάλιν είς άρχων επί τ. δ., όστις παραμένει εις μέ-
χρις ολίγον πρό τοΰ 229 π Χ. Ώς προς την άβεοαιον δλως άνασύ-
στασιν της συναρχίας (ΙΟ II 325) κατά τήν έναρξιν τοΰ Χρεμωνι-
δείου πολέμο.) πρβλ. ΡβΓ§1180Ι1 αΰτ. 152 σημ. 42. Περί τά τέλη
τοϋ 3ου αι., έν έτει 217 10 II 81ΐρρ1. 385ο άναλαμβάνουσι τήν διοί-
χησιν πάλιν πλείονες. Είς δέ μένει από τοΰ 201/0 περίπου κατά τον
2ον αι., έως ού τέλος περί τά μέσα τοΰ 2ου αί. καταργείται τό ύπούρ-
γημα περιερχομένης της εξουσίας ταύτης εις τον ταμίαν τών στρα-
τιωτικών, δστις άπαντα προ'τερον και ώς συνδιοικητής τών επί τή δ.
"Ιδε περί τούτων Γίλβερτ Έγνειρίδιον ΑΔΒΕ 310 και τελευταΐον
ΒΓ3ηάΪ8 έν \νΪ880\ν& ΚΕΚΑ V (1905)788 μετά της προγενε-
στέρας τοΰ Κθ11)β Αίΐΐ. ΜΪΙΙ. βιβλιογραφίας. Τήν γνώμην τοΰ Ηο-
ηιοΐΐβ ΒΟΗ XV (1891) 364, δτι ό Ινιχός (ό επί τχι δ.) τίθεται προς
δήλωσιν μο'νου τοΰ προϊσταμένου της συναρχίας ορθώς αποκρούει ό
Ι,ϊρ8Ϊιΐ8 έν 8οΙιοβπΐ3ηη, Οηβοΐι. ΑΙΙβιΊϋπίΘΐ· 1897 I 455.
2 Δεν είναι δυνατόν νά γίνη λδγος περί Αλεξιάδου III διο'τι ή
άκμή αυτοΰ Οά συνέπιπτεν εις χρόνους πολλώ υστέρους, τό πρώτον
ήμισυ τοΰ 2ου αί., εις ο δεν δύνανται απολύτως νά άνήκωσιν αί έπί
Γλαυκίππου Β' έπιγραφαι ήδη διά τόν γραφικόν αυτών χαρακτήρα.
3ου αι., ών ό γραμματεύς ωφειλε νά είναι έκ τής
Πανδιονίδος, είς ήν ανήκε και ό ημέτερος Ευθοι-
νος, είναι δυνατά τά εξής 277/6, 265/4, 253/2
και 345/0 \
Άλλά δΓ όσα άνωτέρω καΟωρίσαμεν δεν δύνα-
ται νά ληφθη ύπ' οψιν πάν έτος μετά τό 276 π.Χ.
Κατ' άναγκαίαν άρα άκολουΟίαν ό Γλαύκιππος ,
ούδενος λόγου συντρέχοντος προς άναστολήν τοΰ
περί γραμματέων νόμου, ήρξε τω 277/6 2. ΤοΟτο
δέ προσεπικυρουται και οιά τοΟ γραφικοί) γαρα-
κτήρος τοΰ τε ψηφίσματος II 305, ώς ήδη διεΐδεν
ό ΚοθΜθγ, και τοΰ νυν προστιθεμένου.
Ότι ό ύπο τοΰ ΡβΓ§ιΐ8οη ορισμός τοΰ 241/0
ώς έτους τοΰ Γλαυκίππου ήτο λίαν μεταγενέστερος
έτάνισεν ήδη ό ΚίΓοΙιηβΓ, (ϊδίΐ. ΟθΙβΙΐΓί. Αηζβϊ^βη
1900, 445 § 27, έπλησίασε δέ ο-ύτός μετά τόν
ΚοΙιΙθγ παντός άλλου μάλιστα είς το πραγματι-
κον έτος τοΰ Γλαυκίππου, είς δ, ώς νομίζω, άσ^α-
λώς κατέληξα άνωτέρω 3.
Ως έκ περισσοΰ δέ προστίθημι δτι δ έκ προσω-
πογραφικών λόγων του Δρομέου Διοκλέους 'Ερνι-
έως άναφερομένου ώς έπιδόντος τω 228/7 (ή 232
Κοίββ) αποκλεισμός τοΰ έτους 277/6 ύπο τοΰ
ΡβΓ£ϋ8θη, πίπτει, και άνευ τής νέας έπιγραφής,
έάν τις μόνον είς τό ύπο τοΰ Κπ'οΐιηθΐ· συντεθέν
γενεαλογικόν δένδοον (ένθ'άνωτ. § 26) άπίδη. Και
οί άλλοι δέ προσωπογραφικοί συνδυασμοί, ους ύπ-
αινίσσεται δ ΡθΓ^αβοη (και Ρπβ8ί8 155,33) δέν
1 Ό Κοίββ μή δεχόμενος τήν αΰστηράν τήρησιν τοΰ άνωτέρω
νόμου τοΰ Ε. και άπό ά'λλων λόγων ορμώμενο; καταλήγει είς τά έτη
257/6, 245/4 και 233/2, ώς έν άρχή παρεφησα. Τό 235/4 είχε
δεχθή ήδη πρότερον ό Ββίοοίΐ, Οτίβοΐΐ. Οβ8θ1ΐ. III, 2 σ. 60.
2 Είς τό έτος 277/6 τίθενται συνήθως ό άρχων Τηλοκλής ή ό άρ-
χων λαιος (Κοίβθ 36). Αλλ'ουδετέρου τούτων είναι γνωστός ό
γραμματεύς ή τουλάχιστον τό δημοτικόν αύτοΰ, ή δέ '^οονοΐο^ίοι^
οπως άλλως τε χαί αναγνωρίζεται υπό πάντων, είναι αβέβαιος, μό-
νον κατά τινα προσέγγισιν δυναμένη έκ τών έπιστολών τοΰ Επι-
κούρου, ένθα οί μνημονευθέντες άρχοντες άπαντώσι, νά συναχθή. Καθ-
ίσταται δέ τό πράγμα έμφανέστερον και νΰν, δτε καθορίζεται τό έτος
τοΰ Γλαυκίππου. Ό ΡβΓ§α80Π ΡηβΒίβ 149. 152 κατέληξε·; ε'ις τά
έτη 284/3 και 277/6 ώς τά μόνα δυνατά διά τόν Τηλοκλήν και τόν
-λαιον. Ό Κοίββ ορίζει τό 277/6 χαί το 276/5. Δέν έζετάζω νΰν
είς τίνας μετακινήσεις τών αρχόντων τούτων ή χαί άν τούτων μόναιν,
δύναται να δώση άφορμήν ή έξαχρίδωσις τοΰ Γλαυκίππου. Περί τής
έν έτει 276 αξιόλογου μεταρρυθμίσεως τών τής πολιτείας έπ'ι τό άλι-
γαρχιχώτερον διέλαβεν ό ΡβΓ^αδΟΠ Κ1ΪΟ V 166 κ.Ι.
3 Αγνοώ άν έκ τής σιγής τοΰ ΚΪΓΟίΐηβΓ έν τή χρίσει περι τοΰ
βιβλίου τοΰ Κοί&β (Ββι-ΙίηβΓ ΡΜΙοΙ. λΥοοΙιβηδοΙίΓ. 1909, 844)
έπιτρέπεται νά συμπεράνωμεν δτι ό ΚΪΓβΙΐηβΓ δέχεται νΰν ώς πρός
τόν Γλαύκιππον τήν γνώμην τοΰ Κοίββ.