Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1910)

3.5

Τό έν Δαφνίω ίερδν τής Αφροδίτης- ύπδ 8. Ψίάβ.

36

δι άγνωστον λόγον χώροι τίνες, μνημονεύεται το Ή επιγραφή, ούτω κολοβή ούσα, δεν παρέκει

Πύτιον, ό'περ ήδη ό ΜύΙΙβΓ έταύτισε προς το έν σαφείς μαρτυρίας περί τής θέσεως του Πυθίου,

τω ανωτέρω άναγραφέντι χωρίω του Παυσανίου άλλα προκύπτει οπωσδήποτε και έκ ταύτης ότι το

Πνΰιον ή τον ναον του Παοοασίου Απόλλωνος. Πύθιον δεν ήτο τόσον μακράν τής όδοΰ τής έπί Λυ-

Ή επιγραφή αΰτη προέρχεται πιθανώτατα έκ τής κόσουραν (εκ Μεγαλοπόλεως πάντως) 1, ώστε νά

θέσεως, περί ής ή ήμετέρα πραγματεία, διότι έκεϊ- εινε δυνατή ή υπαρξις αύτοΰ έν τοις ύπό Εβ&ΐίθ

θεν κατ'άσφαλεϊς μαρ- . καϊ (αιιΊίιΐΗ ύποδη-

έλήφΟησαν τά μάρμα- ^^ΒΗΒε!Γ''* ^Ηί Β^ΕΕΡΪ''®^^^^ΒΙ Καί ή εΰρεσιςδέτών
ρα διά τήν οΐκοδομήν ^^^ΗΜΗρ^ΖΓ<3κ|1 ^ΒΒΒΜ^ΒΟ^Βγ γεωμετρικών αγγείων

τής εκκλησίας Καου- ^ΗΕίΗΒρ' μαρ^υρούντων τήν θέ-

ταινης, προφανώς ο εκ ιΐΐΐΙΙΙι^^ΙίΒ '*' σιν αρχαιοτάτου ιερού

χωρίου τίνος τής Με- ^^■■■■■ι^' συμφωνεί προς την ά-

ι ι -ν τ \ Είκών 6. ι 5> ~ ι-

γαλοπολεως, ης και ποόοσιν του ναου εις

εϊνε ή θέσις αΰτη, ελήφθη και ή επιγραφή. τον Παρράσιον Απόλλωνα, ό'στις ήτο εις τών πα-
τρώων Αρκαδικών θεών και είχε τήν έπίκλησιν

ση(113) εχει ώ, 5ξη5· Έπί] γ(*μμ«τ<[β{ τβΐς α»νέ8ρ..< δ,Τν0? | αύτοα έγ κυο[ωτέ υ τών Αρκαδικών γενών,

τ]ου[τ]οΰ τασκαννα..... τοΰ Αρισ,|τοκλεος προκλήσεις .... | πο- 11 ' '

λις Μεγαλοπολιταν .. | Πολύξενος Άριστάνδρου, Εϋμαρίδας "Ιπ- τών Παρρασίων. Κον^ΟννίώχΎ^ζ
πωνος, ["Αλκιμος Λυκίνου, Άριστώνυ|μος ΙΙάσωνος, Πρόξενο;

Άριστοδάμου, Ίέρων Άντικράτεος, Μ[.. [δίων Νικολαίδα μασπε δ·.ά τοΰ Πυτίου καϊ τά(ν) όδών έπί τάς πέ-|..εια περί ών προεκαλέ-

.., εαιποστοιπανισίλω. ε. . . δε φά[μενοι μη|θένι Ιπιοάλλειν χαί ν[εμό^- σαντοΆριστόδα[μος | -νοις και δαμόσια όίλλω δε μη[θένι] | -ει άπό.. . .

μεθα χα χωρία τασει τοΰ νόμο[υ | πέρ[ιξ] άπό ταμ πετρά[ν τάν] άφ' 1 Κοιλαγγίτας "σως έλέγετο ό χώρος 6 μεταξύ τών δύο μικρών /ει-

εσπέρας Ιπί τάν από του Πυτίου | τόν |$οΰν έως εις τόν κοιλα[γγί]- μάρρων, οιτινες ό μεν έκ Λυχοσούρας, ό δέ βορειότερον εκ τοΰ Λυ-

ταν είτ' έν τω κοιλαγγίτ[α | εις χάν όδόν τάν έπί Λοκόσουραν άπό χαίου πηγάζοντες, χύνονται αμφότεροι κατά τό αύτό σημεϊον οόχ

δέ άρκτου τάρ|-θον εις τάν ίκετείαν κα! άπό τάς ίκετείας έ'ως ε[ίς | τάν πολύ μικράν τοΰ χωρίου Κάτω Καρυές εις τον 'Αλφειόν.

ΤΟ ΕΝ ΔΑΦΝΙΩι ΙΕΡΟΝ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ

8ΑΜ \νΐϋΕ
( Πίν. 1).

Είκοσι περίπου λεπτά τής ώρας προς δυσμάς λάοωμεν ενταύθα περί τε τοΰ ίεροΰ καί τών σπου-

τής μονής Δαφνιού κατά τήν έξ Αθηνών εις Έλευ- δαιοτέρων ευρημάτων.

σΐνα όδόν κείται το ύπό τοΰ Παυσανίου Α' 37,7 Κατά τήν έν λόγω άνασκαφήν άπεκαλύφθησαν

μνημονευόμενον ίερον τής Αφροδίτης, ακριβώς έν καί μέρη τής άρχαίας «Ίερας όδοΰ», ήτις έγγύ-

τή στενοτάτη θέσει τής τοΰ Αιγάλεω διασφάγος, τατα τοΟ ίεροΟ τής Αφροδίτης διέρχεται. Ή πα-

όπόθεν λαμπρά ή θέα έξανοίγεται πρός τε τον κόλ- λαιά όδοστρωσία κρασπεδοΰται εκατέρωθεν ύπό λι-

πον τής Έλευσϊνος καί προς τό βάρειον μέρος τής θίνου κρηπιδώματος. ΤοΟ δέ ιερού άπαντικρύ παρά

Σαλαμίνος. Τό ίερον άνεσκάφη έν έ'τεσι 1891 καί τήν άλλην πλευράν τής όδοΟ κείνται τά λείψανα

1892 ύπό τής έν Αθήναις Αρχαιολογικής Έται- μεγάλου κτίσματος, μήκος μεν έχοντος 25 μ.,

ρείας διά τοΰ ο?0( κ. Δημ. Γρ. Καμπούρογλου. πλάτος δέ 15,50 καί έκ πολυγωνικών καλώς εΐρ-

Ίά περί τής ανασκαφής ταύτης καί τών εξ αυτής γασμένων μεγαλολίθων συγκειμένου- Ό θεμέλιος

ευρημάτων διά βραχέων εξετέθησαν έν Αργαωλο- τούτων τοίχος, υψος έχων περίπου 0,45 μ., άπο-

γικω Δελτίω τοΰ 1891 σελ 114, τοΰ 1892 σελ. τελείται έκ κροκαλοπαγών λίθων (Εϊκών 1).'Ένθα

4 έ.,72 καί έν τοις ΓΙρακτικοϊς τοΰ 1892 σελ. 11 έ. πλείστον σώζεται τό πολυγωνικόν τείχος, ΰψος έχει

Άλλ' άναγκαΐον ήγούμεθα διά μακροτέρων νά δια- 1,60 μ. καί πάχος 1,25 μ. Ιό άνατολικόν τείχος,