Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1910)

59

60

ΙΑΝΙΣΚΟΣ ΚΑΙ ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ ΠΑΙΣ

ΓΠΟ

ΙΩΑΝΝΟΥ Ν. ΣΒΟΡΩΝΟΤ

ΎπΌ την άνω έπιγραφήν έδημοσίευσα εν τφ κεφαλής μέχρι άκρων τών ποδών κεκαλυμμένον

παράντι περιοδικω το0 παρελθόντος έτους 1909 δι' ενδύματος απαράλλακτου προς την σημερινήν

σελ. 133 κέξ., κατόπιν δ' έκτενέστερον έν τω εργω κάππαν των ποιμένων ή το χε,ιμερινόν καππότον

μου «7ο εν ^ί^/ναίς Έ&νικδν Μονσεϊον» σελ. των νΟν Κρητών.

294 κέξ., μελέτην, ί'ν' αποδείξω ό'τι τα μετά χη- Άντι λοιπόν τοΟ πασιγνώστου τούτου παιδιού

νών ή χηναλωπέκων γνωστά αγαλμάτια παιδιών τοΟ Ασκληπιού εύρίσκομεν παρ' αύτώ (Είκών 1)

δεν άνήκουσιν, ώς κοινώς ένομίζετο, εις την κατη- ή μεταξύ αύτου και της Τγιείας (Είκών 6) ίστά-

γορίαν τών ρωπογραφημάτων (§θπγθ), ήτοι τών μενον έτερον, εντελώς διαφόρου τύπου , παιδίον

ούδεμίαν μυθολογικήν ή ίστορικήν εννοιαν εχόντων έπι σπανίων πρώτου μεγέθους χαλκών νομισμά-

έ'ργων, αλλ- ό'τι είναι θρησκευτικά αγαλμάτια εϊκο- των της Περγάμου, κοπέντων έπϊ Μ. Αυρηλίου

νίζοντα το παιοίον τοΟ ΆσκληπιοΟ Ίανίσκον. (Β. Μ Οαί. ΜνΒΪει σελ. 148, 212 πίν. XXIX,7.

Την γνώμην ταύτην υπεστήριξα δια της συγ- ϊό δεύτερον είναι άνέκδοτον νόμισμα του Μουσείου

χρόνου μελέτης και παραβολής τών παντοειδών του Βερολίνου, ου το εκμαγεΐον δφείλω τω φίλω

σχετικών μνημείων και μαρτυριών. "Οσον ό'μως κ. νοη Ειϊίζβ). Τό παιδίον τούτο εικονίζεται ίστά-

καί αν κατέληξα εις κατηγορηματικά συμπερά- μενον εντελώς γυμνάν, άνέχον δ' έν τή αριστερά

σματα περί τοΟ όρθου αύτής, δεν ήδυνήθην νά πα- χηνάριον, προς δ τείνει τροφήν τινα ή τον λιχα-

ρουσιάσω καϊ μαρτυρίαν τινά ή μνημεϊόν τι έξ εκεί- νον της άνατεταμένης δεξιάς αύτοΟ, ήτοι παιδίον

νων, άτινα λύουσιν οριστικώς τά τοιαϋτα ζητήμα- τον αυτόν άπαραλλάκτως τύπον προς τά άγαλ-

τα, κλείοντα τό στόμα και τοΟ δυσπιστοτάτου τών μάτια τον τύπον τον άγαλματίον της Έ&νικής Βι-

άντιφρονούντων. βλιοϋ'ήκης, άτινα έταντίσαμεν πρδς τον Ιανίσκον,

Και όμως τοιαΟται άποδείξεις ύπήρχον, διέλαθον νίόν τον Ασκληπιού. Έπι τών ρηθέντων μεγάλων

δε την προσοχήν και μνήμην ημών ένεκα της σμι- νομισμάτων της Περγάμου λεπτομέρειαί τίνες τοΟ

κρότητος τών παρεχόντων αύτάς μνημείων. Άπεί- τύπου δεν είναι ευκρινείς εις άγύμναστον ό^θαλμάν.

ρους δ' δφείλω χάριτας τω έν Γόθα σοφώ και άγα- Ευτυχώς υπάρχει σειρά ετέρων μικρότερων νομι-

πητώ μοι συναδέλφω καθηγητή κ. Β Ρΐοΐί, ύπο- σμάτων της αύτής πόλεως και τών αύτών χρόνων,

μνήσαντί με άμέσως ταύτα, ώΐ καί την σημείωσιν εΐκονιζόντων μόνον και σαφέστερον, έν πάσαις ταΐς

ην έγραψε περί αύτών έν τή μεγάλη συγγραφή λεπτομερείαις, τον αύτόν υίον του ΆσκληπιοΟ (Β.

αύτοΟ ϋϊθ &ιιίϊ1ίβη Μΐΐηζβη νοη ϋδοίβη υηά Μ. Ο&ΐ Μ^δΐδ σ. 136 άρ. 227-230 πίν. XXVIII,

Μθθ8Ϊθη σελ. 356 άρ. 1252. 3 και Ιιηΐιοοΐ-ΒΙαηΐθΓ, Ζπτ §πβοη. υηά γοιπ.

Ώς γνωστόν, ό Ασκληπιός και ή Τγίεια, ή και Μϊίηζΐίυηάθ σελ. 50, άριθ. 2, πίν. IV, 5-6 -

μόνος ό εις εξ αύτών, εχουσι πλειστάκις παρ' έαυ- Είκών 2-5).

τοις έπι τών νομισμάτων τό παιδίον του πρώτου Και νομίσματα τινα δε τής προς "Ιστρον Νικο-

Τελεσφόρον, είκονι'ζόμενον πάντοτε ύπο τό μόνον πόλεως κοπέντα έπι Σ. Σεουήρου (Ρίοΐί, ε. ά. άρ.

και στερεάτυπον αύτοΟ σχήμα, ώς παιδίον άπό τής 1256 πίν. XVII, 10 =Είκών 7-8) είκονίζουσι,