DOI Artikel:
Brueckner, Alfred: Kerameikou anaskaphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0061
401 Κεραμεικον άνασκαφαί'
Προς διευκρίνησιν των κατά τά αρχαιότερα
δάπεδα της όδου έσκάφη ήδη έν ετει 1907 στενή
τάφρος άπ' ανατολών κατά μήκος του γειτονικοΟ
πεοιβόλου των θορικίων μέχρι ακριβώς της γωνίας
τών Ήρακλεωτών, εις βάθος δε μέχρι του βράχου.
Τό τότε πολλαχώς ασαφές ακόμη πόρισμα εξε-
τέθη έν τω Ρπβάΐιοΐ 3Πΐ Επά&ηοβ σ. 22. Την
τάφρον ταύτην έξετείναμεν νυν κατά ήμισυ μέ-
τρον, πλατύναντες αυτήν καθ' έτερον ήμισυ μέ-
τρον, χάρις δέ εις τήν φωτογραφίαν του κ. Οικο-
νόμου δύναμα·. νά καταστήσω αΐσΟητόν τό πόρισμα
(είκ.3).
Αριστερά άνω είναι ή βορειοανατολική γωνία
της προόψεως τών Ήρακλεωτών.Το προς τήν όδον
έκ κονιάματος έπένδυμα εξικνείται μέχρι τοΟ ήμί-
σεος ύψους της εικόνος. Προ τοΟ κονιάματος, εκεί-
θεν της γομώσεως της στενής τάφρου, ήτις θ* άνε-
ώ/θη κατά τήν έν ετει 1900 γενομένην έ'ρευναν
του ϋβίβπιβοΐί (Αίΐίθη. Μίίί. XXV 395), είναι
ορατά κατά τάς πλευράς τά τρία οριζοντίως βαί-
νοντα εδάφη της προηγουμένης εικόνος. Ή γραμμή
τοϋ III εϊναι κατά τι υψηλότερα ή το κάτω πέρας
τοΟ κονιάματος. Άπ' αύτοΟ όρμάται το έδαφος II,
όπερ μόλις έθιξεν ή τάφρος του 1900. Έπι του
στενοΟ δρομίσκου κατά μήκος του τείχους έχει
τοΰτο μικράν τινα κλίσιν' δεξιά ήκολούθει πλατύ
όεΐθοον, ου έφάνησαν αί διαστάσεις ακριβώς μετά
τήν άπομάκρυνσιν τών επικαλυπτόντων αύτό στρω-
μάτων. Πρβ. τό αντιστρόφως έκ δυσμών ΐχνογρα-
φηθέν περίγραμμα έν είκ. 4 καϊ τον τόπον, έξ οδ
Είκών 4. Τομή επιφανείας τής II όδον.
ελήφθη ή φωτογραφία έν εΐκ. 6 προ τοΟ πέρατος
του κονιάματος. Έπί τοΟ στερεώς πεπατημένου
χαλικώδους εδάφους ήδύνατό τις και μετ' ίσχυράν
βροχήν νά βάδιση χωρίς τό ύπόδημα νά καταλίπη
μηδέν ίχνος, ώς έπί καλής όδοΟ κήπου. ΙοΟτο άρα
είναι τό έδαφος, δ'περ οφείλει νά συναφθή μετά
του κονιάματος τών Ήρακλεωτών. Τπ' αύτό έν
τή τάφρω τής εικόνος 3 προσεκρούσαμεν εϊς ό'ρον
(ΡΓθΙΙδίβϊη), άπό του οποίου ή έν διατομή οψις
τής όδοΟ είναι ή αύτή και ή II. Ένθα δέ ούδε'ις
ύπό Α. Βνηββίοιβτ. 102
όρος περιώριζε τον δρομίσκον, εκεί έγενετο δυνα-
τόν νά σχεδιασθή τοΰτο εις μείζον μήκος (πρβ
εΐκ. 5). Το έδαφος τοΟτο κείται έν τω αύτώ υψει
Είκών 5. Τομή επιφανείας τής I όδον.
και τό προ του πύργου του Δεξίλεω" χρονολογεί-
ται άρα άπό του έτους 394 π. Χ. και είναι τό
άρχαιότατον έδαφος, ό'περ δυνάμεθα νά άνεύρωμεν
έν τώ τμήματι τούτω τής διά τών τάφων όδοΟ.
Γεννάται νΟν το ερώτημα μετά πάροδον πόσου
χρονικού διαστήματος έπετελεϊτο έκάστοτε ή άνύ-
ψωσις του έδάφους τής όδοΰ. Τοΰτο δυνάμεθα νά
καθορίσωμεν διά τής πρό τοΟ περιβόλου τών Ήρα-
κλεωτών ύπολοίπου ήμών σκαφής.
Β). Αρχαιότερος και νεώτερος τοίχος
τον άνδήρου τών Ήρακλεωτών και οχέσις αύτοϋ
προς τους παρακειμένους περιβόλους.
Επειδή ύπό τάς γωνίας τοΟ κονιάματος έφάνη-
σαν τείχη, ήναγκάσθημεν νά παρακολουθήσωμεν
αύτά σκάπτοντες μέχρι τοϋ βράχου. Το μικρόλι-
θον τείχος, ό'περ εισδύει ύπό τήν άνατολικήν γω-
νίαν, έδειξεν ήδη ή εΐκ. 3' πώς έχει το πράγμα
ύπό τήν δυτικήν γωνίαν βλέπομεν έν τή είκ. 6 1.
Τό διάγραμμα τής προάψεως, ό'πως έξηκριβώθη
νυν, συνεπλήρωσεν ό Αά. δίπιοΐί διά τον πίνακα 3
έπ'ι τή βάσει του έν ΡπβάΙιοϊ αιη Εηά&ηοδ σ. 66
σχεδιογραφήματος αύτοΟ.
Τό πόρισμα είναι ό'τι έν τώ περιβάλω πρέπει νά
διακρίνωμεν δύο περιόδους κατασκευής.
Εις παλαιότερον κτίσμα II' όφείλουσι νά άνή-
κωσιν άμφότεραι αί κάτω σειρα'ι τών δόμων καϊ οί
τρεις προ αύτών οροι, οί'τινες έξεϊχον κατά τό ήμισυ
ύπέρ το πρώτον έδαφος.
Τό έκ τροχμαλοπαγους άμυγδαλολίθου θεμέ-
λιον ετέθη έπί τοΟ βραχώδους σχιστολίθου, έχει
δέ ύψος μέν άμφοτέρωθεν 0'4ϊ, μήκος δέ 7'32
(= περίπου 22 1/3 αττικών ποδών). Ό ύπεράνω
1 Διά ιήν φωτογράφησιν ίΐχον έχτοπισΟη αμφότεροι οί οροι, ο τε
Οπό τήν Δ. γωνίαν τοΰ Π περιβόλου και ό υπό τήν Α. γωνίαν του III.
Προς διευκρίνησιν των κατά τά αρχαιότερα
δάπεδα της όδου έσκάφη ήδη έν ετει 1907 στενή
τάφρος άπ' ανατολών κατά μήκος του γειτονικοΟ
πεοιβόλου των θορικίων μέχρι ακριβώς της γωνίας
τών Ήρακλεωτών, εις βάθος δε μέχρι του βράχου.
Τό τότε πολλαχώς ασαφές ακόμη πόρισμα εξε-
τέθη έν τω Ρπβάΐιοΐ 3Πΐ Επά&ηοβ σ. 22. Την
τάφρον ταύτην έξετείναμεν νυν κατά ήμισυ μέ-
τρον, πλατύναντες αυτήν καθ' έτερον ήμισυ μέ-
τρον, χάρις δέ εις τήν φωτογραφίαν του κ. Οικο-
νόμου δύναμα·. νά καταστήσω αΐσΟητόν τό πόρισμα
(είκ.3).
Αριστερά άνω είναι ή βορειοανατολική γωνία
της προόψεως τών Ήρακλεωτών.Το προς τήν όδον
έκ κονιάματος έπένδυμα εξικνείται μέχρι τοΟ ήμί-
σεος ύψους της εικόνος. Προ τοΟ κονιάματος, εκεί-
θεν της γομώσεως της στενής τάφρου, ήτις θ* άνε-
ώ/θη κατά τήν έν ετει 1900 γενομένην έ'ρευναν
του ϋβίβπιβοΐί (Αίΐίθη. Μίίί. XXV 395), είναι
ορατά κατά τάς πλευράς τά τρία οριζοντίως βαί-
νοντα εδάφη της προηγουμένης εικόνος. Ή γραμμή
τοϋ III εϊναι κατά τι υψηλότερα ή το κάτω πέρας
τοΟ κονιάματος. Άπ' αύτοΟ όρμάται το έδαφος II,
όπερ μόλις έθιξεν ή τάφρος του 1900. Έπι του
στενοΟ δρομίσκου κατά μήκος του τείχους έχει
τοΰτο μικράν τινα κλίσιν' δεξιά ήκολούθει πλατύ
όεΐθοον, ου έφάνησαν αί διαστάσεις ακριβώς μετά
τήν άπομάκρυνσιν τών επικαλυπτόντων αύτό στρω-
μάτων. Πρβ. τό αντιστρόφως έκ δυσμών ΐχνογρα-
φηθέν περίγραμμα έν είκ. 4 καϊ τον τόπον, έξ οδ
Είκών 4. Τομή επιφανείας τής II όδον.
ελήφθη ή φωτογραφία έν εΐκ. 6 προ τοΟ πέρατος
του κονιάματος. Έπί τοΟ στερεώς πεπατημένου
χαλικώδους εδάφους ήδύνατό τις και μετ' ίσχυράν
βροχήν νά βάδιση χωρίς τό ύπόδημα νά καταλίπη
μηδέν ίχνος, ώς έπί καλής όδοΟ κήπου. ΙοΟτο άρα
είναι τό έδαφος, δ'περ οφείλει νά συναφθή μετά
του κονιάματος τών Ήρακλεωτών. Τπ' αύτό έν
τή τάφρω τής εικόνος 3 προσεκρούσαμεν εϊς ό'ρον
(ΡΓθΙΙδίβϊη), άπό του οποίου ή έν διατομή οψις
τής όδοΟ είναι ή αύτή και ή II. Ένθα δέ ούδε'ις
ύπό Α. Βνηββίοιβτ. 102
όρος περιώριζε τον δρομίσκον, εκεί έγενετο δυνα-
τόν νά σχεδιασθή τοΰτο εις μείζον μήκος (πρβ
εΐκ. 5). Το έδαφος τοΟτο κείται έν τω αύτώ υψει
Είκών 5. Τομή επιφανείας τής I όδον.
και τό προ του πύργου του Δεξίλεω" χρονολογεί-
ται άρα άπό του έτους 394 π. Χ. και είναι τό
άρχαιότατον έδαφος, ό'περ δυνάμεθα νά άνεύρωμεν
έν τώ τμήματι τούτω τής διά τών τάφων όδοΟ.
Γεννάται νΟν το ερώτημα μετά πάροδον πόσου
χρονικού διαστήματος έπετελεϊτο έκάστοτε ή άνύ-
ψωσις του έδάφους τής όδοΰ. Τοΰτο δυνάμεθα νά
καθορίσωμεν διά τής πρό τοΟ περιβόλου τών Ήρα-
κλεωτών ύπολοίπου ήμών σκαφής.
Β). Αρχαιότερος και νεώτερος τοίχος
τον άνδήρου τών Ήρακλεωτών και οχέσις αύτοϋ
προς τους παρακειμένους περιβόλους.
Επειδή ύπό τάς γωνίας τοΟ κονιάματος έφάνη-
σαν τείχη, ήναγκάσθημεν νά παρακολουθήσωμεν
αύτά σκάπτοντες μέχρι τοϋ βράχου. Το μικρόλι-
θον τείχος, ό'περ εισδύει ύπό τήν άνατολικήν γω-
νίαν, έδειξεν ήδη ή εΐκ. 3' πώς έχει το πράγμα
ύπό τήν δυτικήν γωνίαν βλέπομεν έν τή είκ. 6 1.
Τό διάγραμμα τής προάψεως, ό'πως έξηκριβώθη
νυν, συνεπλήρωσεν ό Αά. δίπιοΐί διά τον πίνακα 3
έπ'ι τή βάσει του έν ΡπβάΙιοϊ αιη Εηά&ηοδ σ. 66
σχεδιογραφήματος αύτοΟ.
Τό πόρισμα είναι ό'τι έν τώ περιβάλω πρέπει νά
διακρίνωμεν δύο περιόδους κατασκευής.
Εις παλαιότερον κτίσμα II' όφείλουσι νά άνή-
κωσιν άμφότεραι αί κάτω σειρα'ι τών δόμων καϊ οί
τρεις προ αύτών οροι, οί'τινες έξεϊχον κατά τό ήμισυ
ύπέρ το πρώτον έδαφος.
Τό έκ τροχμαλοπαγους άμυγδαλολίθου θεμέ-
λιον ετέθη έπί τοΟ βραχώδους σχιστολίθου, έχει
δέ ύψος μέν άμφοτέρωθεν 0'4ϊ, μήκος δέ 7'32
(= περίπου 22 1/3 αττικών ποδών). Ό ύπεράνω
1 Διά ιήν φωτογράφησιν ίΐχον έχτοπισΟη αμφότεροι οί οροι, ο τε
Οπό τήν Δ. γωνίαν τοΰ Π περιβόλου και ό υπό τήν Α. γωνίαν του III.