DOI Artikel:
Wilhelm, Adolf: Epigraphē ex Olympias
DOI Artikel:Sarrēs, Iōannēs S.: Ereneia
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0086
151
Ερένεια' νπό I. Σ. Σαρρη.
152
ΔΑΛΔΕΩΝ) της Πισιδίας, περί ής δι' εκτενέστε-
ρων διαλαμβάνω έν τω δευτέρω μέρει τοΟ ΰπό τύ-
πον συγγράμματος Νβαβ Ββϋΐ'&§θ ζιιγ £Πβο1ιϊ-
βοΗβη Ιηβοΐιπίίβηΐίυηάθ έν 8ϊΙζαη§8ΐ)θποΜΘ άβν
λνΐβηθί' Αΐί&άβπιίθ 1910."Ωστε ένδεικνύεται ή ώς
έξης συμπλήρωσις των στίχων 38-39"
άγείσθων
[δέ έν μεν Αΐτω]λία!, ο[ί] Α[ίτω]λ[οί,] έν δέ Ά*αρνχ-
νίαι [ο]ΐ Άκαρνανες.
Ό κ. Γ. Σωτηριάδης άνέγνω' εν δε Ακαρνα-
νία^ Άκαρνάνες, άλλ' άφ' ένός μεν ή αιτιατική
δέν δύναται νά δικαιολογηθώ, αφ έτερου δέ έν τω
προηγουμένω κεκολοβωμένω μέλει της φράσεως
τω νυν το πρωτον ερμηνευομενω αριοηΛως ευρί-
σκεται ή δοτική: έν μεν ΑιτωΑ\Μ, ετι δέ προστί-
θεται προς το έπόμενον εθνικον το άρθρον : Οί
Αι ι ωΐοί': εις δέ τήν λέξιν· ταυτην άνήκουσι και τά
έπϊ του ΌλυμπικοΟ τεμαχίου σωζόμενα γράμ-
ματα "ΜΟ. Δέν άμφιβάλλω λοιπόν οτι επί της
στήλης άντι ένός Ν ύπηρνόν ή μάλλον και νυν
ετι ύπάρχουσι τά τρία γράμματα I ο I, άτινα δυ-
σανάγνωστα οντα και έν μέρει εφθαρμένα επειδή
ακριβώς παρ'αύτά εϊνε τεθραυσμένη ή στήλη, έςε-
λήφθησαν ώς εν Ν. "Ωστε άναγνωστέον καθώς άνω
άνέγνών έν δέ Άκαρνανίαι [ο]1 Άκαρνάνες.
Έν τή άρχή του στ. 38 δύναται τις νά συμπλη-
ρώση π. χ. τώι δέ ταμ πανοπλίαν έχο[ντι δώδεκ
άβολοι, πρβ. δσα περί σιτηρεσίων ιππέων στρατιω-
τών ναυτών αναφέρω έν τώ ύπό τύπον συγγράμ-
ματι Αίίΐδοΐΐθ ΙΜίναιάβη, I. Τβίΐ, ϋτΐίΐιηοΐβη άββ
1ίθΓΪηΙΜ8θ1ΐΘη Βαηάββ άβΓ Ηβΐίβηθη, έν 8ϊ-
ίζαη^δββποΐιίθ άβι· λνίβηβΓ ΑΚ&άβππβ 1910 σ.
32 έξ.
Τέλος προσθέτω δτι διά της αποδείξεως ταύτης
έπιβεβαιοΟται και ή γνώμη, ήν περί του χρόνου
τοΟ έξ Ολυμπίας τεμαχίου έξέΐρασεν ό μακαρίτης
\Υ. ΌϊΙΙθηϋθΓ^Θΐ* παρατηρήσας ό'τι ή γραφή αύ-
τοΰ ομοιάζει προς τήν γραφήν του έξ Όλυμπίας
ψηφίσματος τών Ηλείων εις τιμήν Δαμοκράτους
του Τενεδίου (ΙηΒοβπίίβη νοη 01 γιηρϊει 39)' το
δέ' ψήφισμα τοΟτο ό ϋϊίίβηΙ)θΓ§θΓ ελλείψει θε-
τικών δεδομένων άνέφερεν διά γενικούς λόγους εις
το ποώτον ήμισυ του τρίτου π.Χρ αιώνος. Τό δέ
τεμάχιον ΙηδοΗπϋΙβη ν. 01. 40, ώς αποδεικνύει ή
νΟν άποκαλυφΟεΐσα σχέσις αύτοΟ προς τήν έκ Θέρ-
μου συνθήκην Αιτωλών και Άκαρνάνων, ανήκει,
ώς και ή συνθήκη αυτή κατά τους υπολογισμούς
του κ. 1. Ζ^ωτηριαοου, εις τους μεταςυ και
272 π. Χρ. χρόνου: (Έφημ. Άρχ. 1905 σ. 63).
Έν Βιέννη.
ΑάοΙ/ ΐνίΐΐιβίΐη.
ΕΡΕΝΕΙΑ
ΠΙΟ
ΙΩΑΝΝΟΥ Σ. ΣΑΡΡΗ
Της Μεγαρικής κώμης Έρενείας ή Έριν[ε)ίας
ή θέσις μέχρι τούδε είνε άγνωστος. Ό Παυσανίας
περί αύτής τάδε μόνον λέγει (Α'44, ο)' « και τόδε
(δέ) άλλο ήκουσα έν Έρενεία 1 τη Μεγαρέων κώ-
1 Ό κώδιξ Αη§6ΐίθ118 φέρει Έρενεια, ωσαύτως ?έ και ό ΡαΠ-
8ΪΠΗ8 (1 πλην δτι δέν έχει τό ΰπογεγραμμένον ι, προστεθήτω δ' δτι
τέσσαρα χειρόγραφα αντί κώμη Ιϊ«Ι»« πάλει, άλλα τοΟτο διορθοΟται
άνωθεν ή έν τω περιθωρίω εί< κώμη (ΗίΙζί^-ΒΙν,ηΐηβΓ Ρί11183Ι1. I
112)· σημειωθήτω δτι ό ΜΐίΠθΓ (ϋΟΗΘΓ 1824,11 432 = 1844,11
421) τό Έρενεία διορθοΐ εί; Γεράνεια ταυτίζων οΰτω τήν κώμην
ταύτην προς τό ΰπό τήν Γεράνειαν κείμενον όμώνυμον τω δρει φρού-
ριον, άλλ' ή διόρθωσις αΰτη ΰπ' οϋδενός έγένετο αποδεχτή (ίδέ και
ΒΐΙΤβίαη ΟβΟβΤ. I 382, σημ.1). ΓΙαρα Στεφάνιο Βυζαντίω κείται·
«Έρινίάτης, κώμη Μεγαρίδος. Παυσανίας α' (=Παυσ. Α' 44, 5).
μη, Αύτονόην τήν Κάδμου τώ τε Άκταίωνος θα-
νάτω, συμβάντι ώς λέγεται, κα'ι τή πάση τοΟ οίκου
ό ο!κτ|τωρ Έρινιάτης διά τό προκατειληφδς»· ή πρώτη λέξις έν κώ-
δ:κι ΕβΙΐάϊβ'βΓ. φέρεται Έρινιάτης, έν χ. ΑΙά. και χ.ν088.'Ερίνίάτίϊ
(οΰτω" πρβ. και 'Ερινία τις ή Έρινία κώμη τις κατ' εϊκασίαν του
ΟτΟΙΙΟν" έν τή άντιδολη τών γραφών του Περυσιατιχοϋ κώδι-
κος" πρβ. χαί τά ΰπό Στεφάνου λεγόμενα περί άλλης πο'λεως, προη-
γουμένης, Έρινεός κλπ., ης ό πολίτης Έρινεάτης κλπ.). Ό Στέ-
φανος κακώς άναγνοΰς τό του ΓΙαυσανίου Έρενεία τη ώς Έρινιάτγ)
(πρβ. έκδ. Στεφ. ΰπό ΒθΛθΙ και 8β/ΐΙΐύαΗ έν ΖβίΙδοΙίΓ. ί άϊβ
Α1ίβΓΐ1ΐΙΐηΐ8\νΪ88. 1853, 407) ένόμισεν δτι ή τε κώμη και ό οίκήτωρ
έξεφέροντο όμωνύμως, δι' ο κα'ι λέγει «διά τό προκατειληφόςο (περί
τούτου πρβ. Στεφ. έν λέξ. Σαγγάριος, Σιβερίνη, Σιδωνία, Σον ματ ία,
Τάβιοι, Χελωνΐτις, Χολοβητηνή, Ψνκτήριος). Παρά Ραρβ άντΐ του
Έρενεια όρθότερον θεωρείται Έρίνεια.
•
Ερένεια' νπό I. Σ. Σαρρη.
152
ΔΑΛΔΕΩΝ) της Πισιδίας, περί ής δι' εκτενέστε-
ρων διαλαμβάνω έν τω δευτέρω μέρει τοΟ ΰπό τύ-
πον συγγράμματος Νβαβ Ββϋΐ'&§θ ζιιγ £Πβο1ιϊ-
βοΗβη Ιηβοΐιπίίβηΐίυηάθ έν 8ϊΙζαη§8ΐ)θποΜΘ άβν
λνΐβηθί' Αΐί&άβπιίθ 1910."Ωστε ένδεικνύεται ή ώς
έξης συμπλήρωσις των στίχων 38-39"
άγείσθων
[δέ έν μεν Αΐτω]λία!, ο[ί] Α[ίτω]λ[οί,] έν δέ Ά*αρνχ-
νίαι [ο]ΐ Άκαρνανες.
Ό κ. Γ. Σωτηριάδης άνέγνω' εν δε Ακαρνα-
νία^ Άκαρνάνες, άλλ' άφ' ένός μεν ή αιτιατική
δέν δύναται νά δικαιολογηθώ, αφ έτερου δέ έν τω
προηγουμένω κεκολοβωμένω μέλει της φράσεως
τω νυν το πρωτον ερμηνευομενω αριοηΛως ευρί-
σκεται ή δοτική: έν μεν ΑιτωΑ\Μ, ετι δέ προστί-
θεται προς το έπόμενον εθνικον το άρθρον : Οί
Αι ι ωΐοί': εις δέ τήν λέξιν· ταυτην άνήκουσι και τά
έπϊ του ΌλυμπικοΟ τεμαχίου σωζόμενα γράμ-
ματα "ΜΟ. Δέν άμφιβάλλω λοιπόν οτι επί της
στήλης άντι ένός Ν ύπηρνόν ή μάλλον και νυν
ετι ύπάρχουσι τά τρία γράμματα I ο I, άτινα δυ-
σανάγνωστα οντα και έν μέρει εφθαρμένα επειδή
ακριβώς παρ'αύτά εϊνε τεθραυσμένη ή στήλη, έςε-
λήφθησαν ώς εν Ν. "Ωστε άναγνωστέον καθώς άνω
άνέγνών έν δέ Άκαρνανίαι [ο]1 Άκαρνάνες.
Έν τή άρχή του στ. 38 δύναται τις νά συμπλη-
ρώση π. χ. τώι δέ ταμ πανοπλίαν έχο[ντι δώδεκ
άβολοι, πρβ. δσα περί σιτηρεσίων ιππέων στρατιω-
τών ναυτών αναφέρω έν τώ ύπό τύπον συγγράμ-
ματι Αίίΐδοΐΐθ ΙΜίναιάβη, I. Τβίΐ, ϋτΐίΐιηοΐβη άββ
1ίθΓΪηΙΜ8θ1ΐΘη Βαηάββ άβΓ Ηβΐίβηθη, έν 8ϊ-
ίζαη^δββποΐιίθ άβι· λνίβηβΓ ΑΚ&άβππβ 1910 σ.
32 έξ.
Τέλος προσθέτω δτι διά της αποδείξεως ταύτης
έπιβεβαιοΟται και ή γνώμη, ήν περί του χρόνου
τοΟ έξ Ολυμπίας τεμαχίου έξέΐρασεν ό μακαρίτης
\Υ. ΌϊΙΙθηϋθΓ^Θΐ* παρατηρήσας ό'τι ή γραφή αύ-
τοΰ ομοιάζει προς τήν γραφήν του έξ Όλυμπίας
ψηφίσματος τών Ηλείων εις τιμήν Δαμοκράτους
του Τενεδίου (ΙηΒοβπίίβη νοη 01 γιηρϊει 39)' το
δέ' ψήφισμα τοΟτο ό ϋϊίίβηΙ)θΓ§θΓ ελλείψει θε-
τικών δεδομένων άνέφερεν διά γενικούς λόγους εις
το ποώτον ήμισυ του τρίτου π.Χρ αιώνος. Τό δέ
τεμάχιον ΙηδοΗπϋΙβη ν. 01. 40, ώς αποδεικνύει ή
νΟν άποκαλυφΟεΐσα σχέσις αύτοΟ προς τήν έκ Θέρ-
μου συνθήκην Αιτωλών και Άκαρνάνων, ανήκει,
ώς και ή συνθήκη αυτή κατά τους υπολογισμούς
του κ. 1. Ζ^ωτηριαοου, εις τους μεταςυ και
272 π. Χρ. χρόνου: (Έφημ. Άρχ. 1905 σ. 63).
Έν Βιέννη.
ΑάοΙ/ ΐνίΐΐιβίΐη.
ΕΡΕΝΕΙΑ
ΠΙΟ
ΙΩΑΝΝΟΥ Σ. ΣΑΡΡΗ
Της Μεγαρικής κώμης Έρενείας ή Έριν[ε)ίας
ή θέσις μέχρι τούδε είνε άγνωστος. Ό Παυσανίας
περί αύτής τάδε μόνον λέγει (Α'44, ο)' « και τόδε
(δέ) άλλο ήκουσα έν Έρενεία 1 τη Μεγαρέων κώ-
1 Ό κώδιξ Αη§6ΐίθ118 φέρει Έρενεια, ωσαύτως ?έ και ό ΡαΠ-
8ΪΠΗ8 (1 πλην δτι δέν έχει τό ΰπογεγραμμένον ι, προστεθήτω δ' δτι
τέσσαρα χειρόγραφα αντί κώμη Ιϊ«Ι»« πάλει, άλλα τοΟτο διορθοΟται
άνωθεν ή έν τω περιθωρίω εί< κώμη (ΗίΙζί^-ΒΙν,ηΐηβΓ Ρί11183Ι1. I
112)· σημειωθήτω δτι ό ΜΐίΠθΓ (ϋΟΗΘΓ 1824,11 432 = 1844,11
421) τό Έρενεία διορθοΐ εί; Γεράνεια ταυτίζων οΰτω τήν κώμην
ταύτην προς τό ΰπό τήν Γεράνειαν κείμενον όμώνυμον τω δρει φρού-
ριον, άλλ' ή διόρθωσις αΰτη ΰπ' οϋδενός έγένετο αποδεχτή (ίδέ και
ΒΐΙΤβίαη ΟβΟβΤ. I 382, σημ.1). ΓΙαρα Στεφάνιο Βυζαντίω κείται·
«Έρινίάτης, κώμη Μεγαρίδος. Παυσανίας α' (=Παυσ. Α' 44, 5).
μη, Αύτονόην τήν Κάδμου τώ τε Άκταίωνος θα-
νάτω, συμβάντι ώς λέγεται, κα'ι τή πάση τοΟ οίκου
ό ο!κτ|τωρ Έρινιάτης διά τό προκατειληφδς»· ή πρώτη λέξις έν κώ-
δ:κι ΕβΙΐάϊβ'βΓ. φέρεται Έρινιάτης, έν χ. ΑΙά. και χ.ν088.'Ερίνίάτίϊ
(οΰτω" πρβ. και 'Ερινία τις ή Έρινία κώμη τις κατ' εϊκασίαν του
ΟτΟΙΙΟν" έν τή άντιδολη τών γραφών του Περυσιατιχοϋ κώδι-
κος" πρβ. χαί τά ΰπό Στεφάνου λεγόμενα περί άλλης πο'λεως, προη-
γουμένης, Έρινεός κλπ., ης ό πολίτης Έρινεάτης κλπ.). Ό Στέ-
φανος κακώς άναγνοΰς τό του ΓΙαυσανίου Έρενεία τη ώς Έρινιάτγ)
(πρβ. έκδ. Στεφ. ΰπό ΒθΛθΙ και 8β/ΐΙΐύαΗ έν ΖβίΙδοΙίΓ. ί άϊβ
Α1ίβΓΐ1ΐΙΐηΐ8\νΪ88. 1853, 407) ένόμισεν δτι ή τε κώμη και ό οίκήτωρ
έξεφέροντο όμωνύμως, δι' ο κα'ι λέγει «διά τό προκατειληφόςο (περί
τούτου πρβ. Στεφ. έν λέξ. Σαγγάριος, Σιβερίνη, Σιδωνία, Σον ματ ία,
Τάβιοι, Χελωνΐτις, Χολοβητηνή, Ψνκτήριος). Παρά Ραρβ άντΐ του
Έρενεια όρθότερον θεωρείται Έρίνεια.
•