DOI Artikel:
Sarrēs, Iōannēs S.: Ereneia
DOI Artikel:Pediadēs, Periklēs D.: To ex Antikythērōn astrolabon
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0089
157
Τό έξ Αντικυθήρων άστρολάβον υπό Π. Δ. 'Ρεδιάδου.
158
7 χιλιάμ. εις τήν περί ήζ δ λόγος θέσιν της
Έρενείας.
Παρατηρείται τέλος έν τω χάρτη τοϋ ΚΐβρβΓΐ;
ότι ακριβώς δια της θέσεως ταύτης φέρονται τά
αρχαία όρια Αττικής και Μεγαρίδος. Νομίζω δτι
ταΟτα πρέπει νά άχθώσιν άνατολικώτερον, διότι
έν αποστάσει ημισείας ώρας κα'ι πλέον προς ανα-
τολάς ηΰρηνται έρείπια δύο τετραγωνικών Μεγαρι-
κών πύργων, οΐτινες και σημειοΟνται έν Κ&γΙ. νοη
ΑίΙϊ1ί& τοΟ Κ&υρβΓΐ έν τώ τμήματι της Έλευσΐ-
νος (αρ. 7). Έν ω δέ και τά έλάχιστχ αρχαία
λείψανα σημειοΟνται έν τώ /άρτη τούτω, αισθητή
εϊνε ή παράλειψις τών προρρηθέντων αξιόλογων
τειχών και αρχαίων λειψάνων του Αγ. Γεωργίου,
ετι δέ και ή άμελής αναγραφή τών Οψων τών
μνημονευθεισών κορυφών του ορούς Πατέρα' το
προς Ν άκριβώς τοΟ Άγ. Γεωργίου ύψος της κορυ-
φής ΓΙ44, ώς αναγράφεται, εϊνε Οπερβολικόν, έκ
τυπογραφικοΟ σφάλματος προερχόμενον, διότι έκ
τών καμπύλων γραμμών διακρίνεται ότι ελάχιστα
ύπερβαίνει τήν γραμμήν τών 1100 μέτρων" ή δέ
αμέσως δυσμικωτέρα, ήτις αναγράφεται ώς "Αγιος
Γεώργιος, καλείται "Ελατός, εϊνε δ' αύτη ή υψίστη
του ορούς, διότι κατ' εμάς παρατηρήσεις Οπερ-
βαίνει τήν προηγουμένην κατά τίνα μέτρα. Δι'δ
και έν τοις χάρταις ώς υψίστη του Πατέρα κορυφή
πρέπει νά σημειωθή δ Έλατος Οπό ύψος κατ' εμάς
παρατηρήσεις 1117-1120 μέτρων.
Κατά ταΟτα, επειδή έν τη ορεινή Μεγαρίδι αί
θέσεις τών πόλεων Παγών και Αϊγοσθένων είνε
γνωσταί, μόνον δ' έν τώ 'Αγίω Γεωργίω σώζονται
ετι έρείπια πόλεως ή κώμης, δυνάμεθα νά τοποθε-
τήσωμεν τήν άρχαίαν Έρένειαν έν τη θέσει ταύτη
τοΟ Άγιου Γεωργίου τοΟ, δήμου Έλευσΐνος, ήτις
απέχει πέντε μεν κα'ι ήμισυ ώρας έκ Μεγάρων,
τέσσαρας δ' έκ της Οπό τών Κουντουριωτών οΐκι-
σθείσης μετά τήν έγκατάλειψιν τών Κουντούρων
κωμοπόλεως Μάνδρας.
Ιωάννης Σ. Σαρρης.
ΤΟ ΕΞ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ ΑΣΤΡΟΛΑΒΩΝ
ΓΠΟ
ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ Δ. ΡΕΔΙΑΔΟΓ
Εύθΰς ώς έξήχθη έκ τοΟ (Βυθού τών'Αντικυθήρων
το πολύτιμον όργανον το γνωστόν ώς άστρολάβον,
έδημοσίευσα έν τώ Οπό τοΟ κ. I. Σβορώνου έκδο-
θέντι συγγράμματι περί τών'Αντικυθηραϊκών εύρη-
μάτων μελέτην (Ό έξ Αντικυθήρων άστρολάβος
1903 σ. 44), ισχυριζόμενος δτι τό όργανον τοΰτο,
παρά τινας αστήρικτους γνώμας παριστώσας αυτό
ώς ναυτικον δρομόμετρον (Οοπιρίθδ Γθηάυβ άα
Οοπ^Γβδ ϊηίθΓη ά'ΑΓοΙιβοΙ., ΑϊΙιθπθβ 1905 σελ.
257), ήτο άναμφηρίστως άστρονομικόν, μή δυνά-
μενον νά Οπαχθή εις ούδένα τών γνωστών τύπων
τών αστρονομικών οργάνων της αρχαιότητος, άλ-
λ'άποτελουν ϊδιαίτερον ύψομετρικόν έργαλεϊον, εις δ
προσιδιάζει ή έπωνυμία άστρολάβον ώς έκ τοΟ
τοιούτου γαρακτήρος αύτοΟ. Διά του οργάνου τού-
του, δπερ, ώς εγραφον, οΰδεμίαν είχε σχέσιν προς
τό κλασικόν άστρολάβον, έπελύοντο μηχανικώς τά
αστρονομικά προβλήματα.
"Εκτοτε ούδεμία άξια λόγου μελέτη εδημοσιεύθη
περί τοΟ όργάνου τούτου μέχρι της σήμερον. Έν
τούτοις περί Δεκέμβριον του 1906 δ έν Μονάχω
καθηγητής κ. ΑΙββιΊ Κβΐιπι άνεκοινώσατο διά τοΟ
κ. Κ.3ΓΟ έν τή Άθήνησι Γερμανική αρχαιολογική
Σχολή μελέτην ού'πω δημοσιευθεϊσαν, καθ' ην τό
όργανον έκεϊνο παριστά σφαΐραν, ώς ή άποδιδο-
μένη εις 'Αρχιμήδην και Ποσειδώνιον (Οϊοθγο Όβ
γθ ραΜ I, XIV, Όθ άβοι·. ηαί. II, XXXIV,
Τιΐδο. άΐδρ. I, XXIV, Σέξτ. Έμπειρ. Προς του^
μαθημ. άντιρρ. θ' σελ. 115), έγραψε δέ και όλίγα
τινά κρίνων τήν μελέτην μου έκείνην (ΒβιΉηθΓ
Τό έξ Αντικυθήρων άστρολάβον υπό Π. Δ. 'Ρεδιάδου.
158
7 χιλιάμ. εις τήν περί ήζ δ λόγος θέσιν της
Έρενείας.
Παρατηρείται τέλος έν τω χάρτη τοϋ ΚΐβρβΓΐ;
ότι ακριβώς δια της θέσεως ταύτης φέρονται τά
αρχαία όρια Αττικής και Μεγαρίδος. Νομίζω δτι
ταΟτα πρέπει νά άχθώσιν άνατολικώτερον, διότι
έν αποστάσει ημισείας ώρας κα'ι πλέον προς ανα-
τολάς ηΰρηνται έρείπια δύο τετραγωνικών Μεγαρι-
κών πύργων, οΐτινες και σημειοΟνται έν Κ&γΙ. νοη
ΑίΙϊ1ί& τοΟ Κ&υρβΓΐ έν τώ τμήματι της Έλευσΐ-
νος (αρ. 7). Έν ω δέ και τά έλάχιστχ αρχαία
λείψανα σημειοΟνται έν τώ /άρτη τούτω, αισθητή
εϊνε ή παράλειψις τών προρρηθέντων αξιόλογων
τειχών και αρχαίων λειψάνων του Αγ. Γεωργίου,
ετι δέ και ή άμελής αναγραφή τών Οψων τών
μνημονευθεισών κορυφών του ορούς Πατέρα' το
προς Ν άκριβώς τοΟ Άγ. Γεωργίου ύψος της κορυ-
φής ΓΙ44, ώς αναγράφεται, εϊνε Οπερβολικόν, έκ
τυπογραφικοΟ σφάλματος προερχόμενον, διότι έκ
τών καμπύλων γραμμών διακρίνεται ότι ελάχιστα
ύπερβαίνει τήν γραμμήν τών 1100 μέτρων" ή δέ
αμέσως δυσμικωτέρα, ήτις αναγράφεται ώς "Αγιος
Γεώργιος, καλείται "Ελατός, εϊνε δ' αύτη ή υψίστη
του ορούς, διότι κατ' εμάς παρατηρήσεις Οπερ-
βαίνει τήν προηγουμένην κατά τίνα μέτρα. Δι'δ
και έν τοις χάρταις ώς υψίστη του Πατέρα κορυφή
πρέπει νά σημειωθή δ Έλατος Οπό ύψος κατ' εμάς
παρατηρήσεις 1117-1120 μέτρων.
Κατά ταΟτα, επειδή έν τη ορεινή Μεγαρίδι αί
θέσεις τών πόλεων Παγών και Αϊγοσθένων είνε
γνωσταί, μόνον δ' έν τώ 'Αγίω Γεωργίω σώζονται
ετι έρείπια πόλεως ή κώμης, δυνάμεθα νά τοποθε-
τήσωμεν τήν άρχαίαν Έρένειαν έν τη θέσει ταύτη
τοΟ Άγιου Γεωργίου τοΟ, δήμου Έλευσΐνος, ήτις
απέχει πέντε μεν κα'ι ήμισυ ώρας έκ Μεγάρων,
τέσσαρας δ' έκ της Οπό τών Κουντουριωτών οΐκι-
σθείσης μετά τήν έγκατάλειψιν τών Κουντούρων
κωμοπόλεως Μάνδρας.
Ιωάννης Σ. Σαρρης.
ΤΟ ΕΞ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ ΑΣΤΡΟΛΑΒΩΝ
ΓΠΟ
ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ Δ. ΡΕΔΙΑΔΟΓ
Εύθΰς ώς έξήχθη έκ τοΟ (Βυθού τών'Αντικυθήρων
το πολύτιμον όργανον το γνωστόν ώς άστρολάβον,
έδημοσίευσα έν τώ Οπό τοΟ κ. I. Σβορώνου έκδο-
θέντι συγγράμματι περί τών'Αντικυθηραϊκών εύρη-
μάτων μελέτην (Ό έξ Αντικυθήρων άστρολάβος
1903 σ. 44), ισχυριζόμενος δτι τό όργανον τοΰτο,
παρά τινας αστήρικτους γνώμας παριστώσας αυτό
ώς ναυτικον δρομόμετρον (Οοπιρίθδ Γθηάυβ άα
Οοπ^Γβδ ϊηίθΓη ά'ΑΓοΙιβοΙ., ΑϊΙιθπθβ 1905 σελ.
257), ήτο άναμφηρίστως άστρονομικόν, μή δυνά-
μενον νά Οπαχθή εις ούδένα τών γνωστών τύπων
τών αστρονομικών οργάνων της αρχαιότητος, άλ-
λ'άποτελουν ϊδιαίτερον ύψομετρικόν έργαλεϊον, εις δ
προσιδιάζει ή έπωνυμία άστρολάβον ώς έκ τοΟ
τοιούτου γαρακτήρος αύτοΟ. Διά του οργάνου τού-
του, δπερ, ώς εγραφον, οΰδεμίαν είχε σχέσιν προς
τό κλασικόν άστρολάβον, έπελύοντο μηχανικώς τά
αστρονομικά προβλήματα.
"Εκτοτε ούδεμία άξια λόγου μελέτη εδημοσιεύθη
περί τοΟ όργάνου τούτου μέχρι της σήμερον. Έν
τούτοις περί Δεκέμβριον του 1906 δ έν Μονάχω
καθηγητής κ. ΑΙββιΊ Κβΐιπι άνεκοινώσατο διά τοΟ
κ. Κ.3ΓΟ έν τή Άθήνησι Γερμανική αρχαιολογική
Σχολή μελέτην ού'πω δημοσιευθεϊσαν, καθ' ην τό
όργανον έκεϊνο παριστά σφαΐραν, ώς ή άποδιδο-
μένη εις 'Αρχιμήδην και Ποσειδώνιον (Οϊοθγο Όβ
γθ ραΜ I, XIV, Όθ άβοι·. ηαί. II, XXXIV,
Τιΐδο. άΐδρ. I, XXIV, Σέξτ. Έμπειρ. Προς του^
μαθημ. άντιρρ. θ' σελ. 115), έγραψε δέ και όλίγα
τινά κρίνων τήν μελέτην μου έκείνην (ΒβιΉηθΓ