DOI Artikel:
Pediadēs, Periklēs D.: To ex Antikythērōn astrolabon
DOI Artikel:Keramopulos, Antōnios D.: Delphikē latypē
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0096
171 Δελφική λατνπη' υπό Ά. Δ. Κεραμοπούλλον. 172
τους τοΰ τόπου, τά δέ όδοντώματα μετέδιδον τήν στημα, δπερ εισέτι ελλείψει δεδομένων δεν δυνά-
κίνησιν ταύτην καϊ διέτασσον καταλλήλως δείκτας μέθα νά συλλάβωμεν.
τινάς, οίτινες παρεΤχον τήν λυσιν των διαφόρων Περικλής Δ. Ύεδιάδης,
αστρονομικών προβλημάτων κατά μηχανικόν συ- υποπλοίαρχος Β. Ν.
ΔΕΛΦΙΚΗ ΛΑΤΤΓΙΗ1
ΠΙΟ
ΑΝΤΩΝΙΟΥ Δ. ΚΕΡΑΜΟΠΟΤΛΛΟΓ
2. Τό Ποσειδώνιον.
Πάντες οϊ νεώτεροι περϊ Δελφών γράψαντες αρ-
χαιολόγοι 2 τοποθετοΰσι το έν Δελφοϊς Ποσειδώνιον
επί τίνος κρηπιδώματος κειμένου ΝΑ του θεάτρου
και μεταξύ τούτου και του ναου ή άκριβέστερον
μεταξύ τοΟ θεάτρου και τοΟ ίσχεγάου 3. Έπι τοϋ
κρηπιδώματος τούτου ήτο ή εκκλησία τοΟ Αγίου
Νικολάου προ των ανασκαφών καϊ της κατεδαφί-
σεως του χωρίου Καστρί.
Πεοι ιδίου τινο; ναου του Ποσειδώνος κατά τούς
ιστορικούς χρόνους ουδέν μανθάνομεν παρά των
αρχαίων συγγραφέων. Ό Παυσανίας (I' 24, 4)
άμα είσελθών εις τον ναΌν του Απόλλωνος, ώς
πρώτον αναφέρει βωμόν τοΟ Ποσειδώνος, λέγων
« έν δέ τω ναώ πεποίηται μεν Ποσειδώνος βωμός,
ό'τι τό μαντεΤον τό άρχαιότατον κτήμα ήν καϊ Πο-
σειδώνος, εστηκε δέ και άγάλματα Μοιρών δύο
κτλ.».
Έκ τούτου δέ θά ήδύνατό τις νά θαυμάση πώς
ό παμπάλαιος ούτος ιδιοκτήτης τοΰ μαντείου, ό
Ποσειδών, άφ' ού έλατρεύετο ούτω έν τω ναώ του
Απόλλωνος ώς σύνναος θεός, ειχεν ό'μως και ίδιον
ι "Ορα ΚΑ 1909 σελ. 263/4 χΐ.
2 Βουι·§ιΐθΙ έν ΒΟΗ 1902 σ. 65 χαί 7δ, πρβ. ΑάιηίηίΒίτα-
Ιίοη άπ ΒαηοΙιιαίτβ Ρ-ι/ΙΙ^πβ σ.103. ΡοηιΙο\ν παρά Ι,ιιοΐίβη-
\>Ά<Αι ΟΙι/ηψία ηηά ΌβΙρ/ιί 1904 χαί έν 8ίίζ.-Ββτ. άβν
ΜύηβΗ. Α&αάβηιίβ 1907 σ. 243-4. Ρποΐίβηΐιαυδ έν ΑίΗβη.
ΜϋΙ. 1910 σ. 261.
3 Πο6. τόν -ίν. I τοΰ έμοϋ Όδηγοϋ των Δελρών 1908 = ΟΧΐίάβ
άβ Βθΐρΐΐββ 1909 άνωθεν των λέξεων «πεπτωχότε; βράχοι».
ναόν έν τφ τεμένει. Τήν άπορίαν ταύτην ήσθάν-
θην συντάσσων τήν έρμηνείαν του χάρτου τοΟ τε-
μένους και μετά έ'ρευναν άπεμάκρυνα άπό του κρη-
πιδώματος εκείνου τό όνομα τοΰ Ποσειδωνίου ^Ήδη
προς λύσιν της γεννηθείσης έκ τούτου παρά τισιν
απορίας λέγω τούς λόγους, δι' ους έπραξα ούτω.
Οί τοποθετήσαντες το Ποσειδώνιον έπΐ τοΰ κρη-
πιδώματος εκείνου έστηρίχθησαν έπί τίνος επιγρα-
φής τών ναοποιών τοΟ 340-339 π. Χρ.. Ή επι-
γραφή πραγματεύεται περ'ι της έργολαβικής παρα-
χωρήσεως της παραξοής μέρους τινός της εξωτε-
ρικής δψεως τών μακρών πλευρών του άνοικοδο-
μουμένου τότε άκόμη ναοΰ του Απόλλωνος' λέγει
δέ τά έξής· ΒΟΗ 1902 (26) σ. 65 « θευφάντω
και Σίωνι έν τω Πασίωνος εργω έν τω σκέλει τω
ποτι τω τάς Γάς ιερόν, πλίνθων ίκατι τριών άτε-
ροπλεύρων, τών πλευρίων παρξοας τοΟ άνω στί-
χου τοΰ ύπό το ύποδόκιον, έκάστου τοΰ πλευρίου
δραχμαι τέτορες, σύμπας μισθός δραχμαι ένενή-
κοντα δύο.— Παγκράτει εν τω μακρω σκέλει τω
ποτ τω Ποτειδανίω εξωΦεν πλίνθων οκτώ άτερο-
πλεύρων, τών πλευρίων παρξοας τοΟ άναστίχου
τοΰ ύπό τφ ύποδοκίω, έκάστου του πλευρίου δρα-
χμαι τέτορες ».
Ούτως ορίζει ή έπιγραφή τήν μεν έξωτερικήν
οψιν της Ν πλευράς διά της φράσεως « έν τω σκέ-
λει τω ποτι τδ τα.ς Γας ιερόν», τήν δέ έξωτερικήν
της Β πλευράς διά της φράσεως «έν τώ μακρω
σκέλει τφ ποτ τώ Ποτειδανίω εξωΦενν. Επειδή,
1 Πρβ. Αίΐιβη. Μίίί. 1909, 59.
τους τοΰ τόπου, τά δέ όδοντώματα μετέδιδον τήν στημα, δπερ εισέτι ελλείψει δεδομένων δεν δυνά-
κίνησιν ταύτην καϊ διέτασσον καταλλήλως δείκτας μέθα νά συλλάβωμεν.
τινάς, οίτινες παρεΤχον τήν λυσιν των διαφόρων Περικλής Δ. Ύεδιάδης,
αστρονομικών προβλημάτων κατά μηχανικόν συ- υποπλοίαρχος Β. Ν.
ΔΕΛΦΙΚΗ ΛΑΤΤΓΙΗ1
ΠΙΟ
ΑΝΤΩΝΙΟΥ Δ. ΚΕΡΑΜΟΠΟΤΛΛΟΓ
2. Τό Ποσειδώνιον.
Πάντες οϊ νεώτεροι περϊ Δελφών γράψαντες αρ-
χαιολόγοι 2 τοποθετοΰσι το έν Δελφοϊς Ποσειδώνιον
επί τίνος κρηπιδώματος κειμένου ΝΑ του θεάτρου
και μεταξύ τούτου και του ναου ή άκριβέστερον
μεταξύ τοΟ θεάτρου και τοΟ ίσχεγάου 3. Έπι τοϋ
κρηπιδώματος τούτου ήτο ή εκκλησία τοΟ Αγίου
Νικολάου προ των ανασκαφών καϊ της κατεδαφί-
σεως του χωρίου Καστρί.
Πεοι ιδίου τινο; ναου του Ποσειδώνος κατά τούς
ιστορικούς χρόνους ουδέν μανθάνομεν παρά των
αρχαίων συγγραφέων. Ό Παυσανίας (I' 24, 4)
άμα είσελθών εις τον ναΌν του Απόλλωνος, ώς
πρώτον αναφέρει βωμόν τοΟ Ποσειδώνος, λέγων
« έν δέ τω ναώ πεποίηται μεν Ποσειδώνος βωμός,
ό'τι τό μαντεΤον τό άρχαιότατον κτήμα ήν καϊ Πο-
σειδώνος, εστηκε δέ και άγάλματα Μοιρών δύο
κτλ.».
Έκ τούτου δέ θά ήδύνατό τις νά θαυμάση πώς
ό παμπάλαιος ούτος ιδιοκτήτης τοΰ μαντείου, ό
Ποσειδών, άφ' ού έλατρεύετο ούτω έν τω ναώ του
Απόλλωνος ώς σύνναος θεός, ειχεν ό'μως και ίδιον
ι "Ορα ΚΑ 1909 σελ. 263/4 χΐ.
2 Βουι·§ιΐθΙ έν ΒΟΗ 1902 σ. 65 χαί 7δ, πρβ. ΑάιηίηίΒίτα-
Ιίοη άπ ΒαηοΙιιαίτβ Ρ-ι/ΙΙ^πβ σ.103. ΡοηιΙο\ν παρά Ι,ιιοΐίβη-
\>Ά<Αι ΟΙι/ηψία ηηά ΌβΙρ/ιί 1904 χαί έν 8ίίζ.-Ββτ. άβν
ΜύηβΗ. Α&αάβηιίβ 1907 σ. 243-4. Ρποΐίβηΐιαυδ έν ΑίΗβη.
ΜϋΙ. 1910 σ. 261.
3 Πο6. τόν -ίν. I τοΰ έμοϋ Όδηγοϋ των Δελρών 1908 = ΟΧΐίάβ
άβ Βθΐρΐΐββ 1909 άνωθεν των λέξεων «πεπτωχότε; βράχοι».
ναόν έν τφ τεμένει. Τήν άπορίαν ταύτην ήσθάν-
θην συντάσσων τήν έρμηνείαν του χάρτου τοΟ τε-
μένους και μετά έ'ρευναν άπεμάκρυνα άπό του κρη-
πιδώματος εκείνου τό όνομα τοΰ Ποσειδωνίου ^Ήδη
προς λύσιν της γεννηθείσης έκ τούτου παρά τισιν
απορίας λέγω τούς λόγους, δι' ους έπραξα ούτω.
Οί τοποθετήσαντες το Ποσειδώνιον έπΐ τοΰ κρη-
πιδώματος εκείνου έστηρίχθησαν έπί τίνος επιγρα-
φής τών ναοποιών τοΟ 340-339 π. Χρ.. Ή επι-
γραφή πραγματεύεται περ'ι της έργολαβικής παρα-
χωρήσεως της παραξοής μέρους τινός της εξωτε-
ρικής δψεως τών μακρών πλευρών του άνοικοδο-
μουμένου τότε άκόμη ναοΰ του Απόλλωνος' λέγει
δέ τά έξής· ΒΟΗ 1902 (26) σ. 65 « θευφάντω
και Σίωνι έν τω Πασίωνος εργω έν τω σκέλει τω
ποτι τω τάς Γάς ιερόν, πλίνθων ίκατι τριών άτε-
ροπλεύρων, τών πλευρίων παρξοας τοΟ άνω στί-
χου τοΰ ύπό το ύποδόκιον, έκάστου τοΰ πλευρίου
δραχμαι τέτορες, σύμπας μισθός δραχμαι ένενή-
κοντα δύο.— Παγκράτει εν τω μακρω σκέλει τω
ποτ τω Ποτειδανίω εξωΦεν πλίνθων οκτώ άτερο-
πλεύρων, τών πλευρίων παρξοας τοΟ άναστίχου
τοΰ ύπό τφ ύποδοκίω, έκάστου του πλευρίου δρα-
χμαι τέτορες ».
Ούτως ορίζει ή έπιγραφή τήν μεν έξωτερικήν
οψιν της Ν πλευράς διά της φράσεως « έν τω σκέ-
λει τω ποτι τδ τα.ς Γας ιερόν», τήν δέ έξωτερικήν
της Β πλευράς διά της φράσεως «έν τώ μακρω
σκέλει τφ ποτ τώ Ποτειδανίω εξωΦενν. Επειδή,
1 Πρβ. Αίΐιβη. Μίίί. 1909, 59.