DOI Artikel:
Staēs, Balerios N.: Anankaia Prosthēkē
DOI Artikel:Oikonomos, Georgios P.: Sēmeiōsis
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0098
175
Σημείωσις' υπό Γ. Π. Οικονόμου.
176
τέστιν εις την έν τώ δευτέρω στίχω φράσιν «ιερόν
ίδρύσατο» κτλ. Κατ' άλλην έρμηνείαν δέον ό στί-
χος να. μεταγραφή ούτω: «επί Τελεστών απα-
θών», δυναμένου αληθώς τοΟ δευτέρου γράμματος
της τελευταίας λέξεως να ληφθή και ώς Π ένεκα
φθοράς τοΟ λίθου. Ημείς έν τούτοις μετά έ'ρευναν
και έξέτασιν του λίθου, γενομένην κατ'έπανάληψιν,
έπιθυμοΟμεν νά έμμείνωμεν εν τη άρχική ημών
μεταγραφή, διότι φρονοΟμεν ότι διακρίνονται ίχνη
των γραμμάτων Ο Σ έν τώ τέλει της λέξεως
ΑΓΑΘλΝ , ώς επίσης και ίχνη άλλου ονόματος
κάτωθεν ακριβώς της λέξεως ταύτης, όπου και χώ-
ρος υπάρχει αρκετός προς άναγραφήν βραχέος τινός
ονόματος και ό λίθος λελειασμένος εινε προς χάρα-
ςιν τούτου. Σημειωτέον δέ ότι ό λίθος, και ώς έκ
της κακής αύτοΰ ποιότητος, φθαρείς σύν τώ χρό-
νω, και ώς έξ έπιχειρηθείσης προφανέστατα επί
τοΟ δεξιοΟ άκρου της επιγραφής αύτοΟ άποξέσεως,
γενομένης άγνωστον δια τίνα λόγον, καθίστησι
σχεδόν αδύνατον τήν έξακρίβωσιν της άπορίας ταύ-
της. ΦρονοΟμεν δέ ότι ή παρ'ήμών δοθείσα ερμη-
νεία εϊνε ή πιθανωτέρα τών προταθεισών και ή
συμφωνοτέρα προς τά παρ' άρχαίοις κρατούντα.
•Απρίλιος 1910.
Β. Στάης.
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ
Δι' άνακρίβειαν έν τη μεταγραφή τοΟ έπί Γλαυ-
κίππου ψηφίσματος, έ'νΟα έν στίχω έβδάμω αντί
παρ αστών εϊχον γράψει παρ' ά\ σ\τών, παραχθείς
έπειτα και έν τώ εις τό χωρίον ΰπομνήματι (σελ.
25) παρέστησα τό πράγμα ώς συμπλήρωσιν, έν ώ
προέκειτο περί αναγνώσεως άμυδρών ιχνών τοΰ
γράμματος Σ, ά παρέχει ό λίθος, φαίνεται δέ βε-
βαιούσα και ή είκών έν σελ. 19/20. Ό καθηγητής
κ. Σπυρίδων Βάσης προσκρούσας εις τήν φράσιν
προέτεινε τήν συμπλήρωσιν παρ' αντών ήτοι ίδια
εαυτών δαπάνη, έδωκε δέ δια τούτου άφορμήν εις
νέαν έπισκόπησιν τοΟ λίθου, όστις φαίνεται ακόμη
παρέχων αμυδρά ίχνη τοΟ Σ, άλλ' ούχί και μετά
πάσης άσφαλείας. Ή άνάγνωσις παρ' αντών εϊνε
και καθ' έαυτήν εύλογος, διά δέ τήν φθοράν του
λίθου έκεΐ και άλλως πιθανή. Περί τών τύποιν
αντον[ών), έαντοϋ(ών) και της συχνότητος έκατέρου
έν ταΐς άττικαΐς έπιγραφαΐς ΐδέ ΜβϊδίΘΐΊι&ηδ -
8ο1ι\νγζβι·, ΟΓδίηιη&Ι,ϊΙί σ. 153 κέ.' έν τοις μεταξύ
τοΟ 300 και 30 π. Χρ. χρόνοις ή αναλογία του
τύπου έαντ. πρός τον αντ. εινε ώς 100:7. Πρός
τούτοις εις τά ανωτέρω στήλ. / σημ. 3 και στήλ. 9
σημ. 3 περί τών έν Αθήναις νομοθετών καθ' όλου
και τών σωζόμενων αττικών νόμων του 4ου αιώνος
είρημένα άνάγκη νά προστεθη ό έν Έφημ. Άρχ.
1900 σ. 91 ύπό του* Δραγάτση τό πρώτον έκδο-
θείς έκ Πειραιώς νόμος, περί οδ άριστα διέλαβεν
Ό ΡοιιοαΓί έν «Τουι-παΐ άβΒ 8&ν&ηΐ8 1902,177-
193. 233-245, ϋηβ Ιοϊ αΙΙίΘηϊβηηβ άιι ΙλΓβ 81-
θοΙθ. Έν τώ νόμω έκείνω στ. 2 άπαντα πλήρης
και ή φράσις δεδόχΰαι τοις νομο&έταις, ήτις έν
μέρει και έν τώ ήμετέρω νόμω στίχ. 6/7 άνεπλη-
ρώθη.Έν τέλει μνημονεύω ότι ό Ρουο&ιΊ αύτ. σ.
186 συμπληροϊ έν τώ Αυκουργείω νόμω ΙΟ- II
162, 14 νομο\ϋ·ετών έ'δρα], ενθα ό δοίιοβίΐ (πρβ.
ανωτέρω σ. 10 και σημ. 1) γράφει νομοΐϋ'έται].
Γ. Π. Οικονόμος.
Εξεδόθη (τεϋχος 1°ν καλ 2ον) ττ} 16ϊΐ όκτωβρίου 1910.
Έτνπ. 13.10.10.
Σημείωσις' υπό Γ. Π. Οικονόμου.
176
τέστιν εις την έν τώ δευτέρω στίχω φράσιν «ιερόν
ίδρύσατο» κτλ. Κατ' άλλην έρμηνείαν δέον ό στί-
χος να. μεταγραφή ούτω: «επί Τελεστών απα-
θών», δυναμένου αληθώς τοΟ δευτέρου γράμματος
της τελευταίας λέξεως να ληφθή και ώς Π ένεκα
φθοράς τοΟ λίθου. Ημείς έν τούτοις μετά έ'ρευναν
και έξέτασιν του λίθου, γενομένην κατ'έπανάληψιν,
έπιθυμοΟμεν νά έμμείνωμεν εν τη άρχική ημών
μεταγραφή, διότι φρονοΟμεν ότι διακρίνονται ίχνη
των γραμμάτων Ο Σ έν τώ τέλει της λέξεως
ΑΓΑΘλΝ , ώς επίσης και ίχνη άλλου ονόματος
κάτωθεν ακριβώς της λέξεως ταύτης, όπου και χώ-
ρος υπάρχει αρκετός προς άναγραφήν βραχέος τινός
ονόματος και ό λίθος λελειασμένος εινε προς χάρα-
ςιν τούτου. Σημειωτέον δέ ότι ό λίθος, και ώς έκ
της κακής αύτοΰ ποιότητος, φθαρείς σύν τώ χρό-
νω, και ώς έξ έπιχειρηθείσης προφανέστατα επί
τοΟ δεξιοΟ άκρου της επιγραφής αύτοΟ άποξέσεως,
γενομένης άγνωστον δια τίνα λόγον, καθίστησι
σχεδόν αδύνατον τήν έξακρίβωσιν της άπορίας ταύ-
της. ΦρονοΟμεν δέ ότι ή παρ'ήμών δοθείσα ερμη-
νεία εϊνε ή πιθανωτέρα τών προταθεισών και ή
συμφωνοτέρα προς τά παρ' άρχαίοις κρατούντα.
•Απρίλιος 1910.
Β. Στάης.
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ
Δι' άνακρίβειαν έν τη μεταγραφή τοΟ έπί Γλαυ-
κίππου ψηφίσματος, έ'νΟα έν στίχω έβδάμω αντί
παρ αστών εϊχον γράψει παρ' ά\ σ\τών, παραχθείς
έπειτα και έν τώ εις τό χωρίον ΰπομνήματι (σελ.
25) παρέστησα τό πράγμα ώς συμπλήρωσιν, έν ώ
προέκειτο περί αναγνώσεως άμυδρών ιχνών τοΰ
γράμματος Σ, ά παρέχει ό λίθος, φαίνεται δέ βε-
βαιούσα και ή είκών έν σελ. 19/20. Ό καθηγητής
κ. Σπυρίδων Βάσης προσκρούσας εις τήν φράσιν
προέτεινε τήν συμπλήρωσιν παρ' αντών ήτοι ίδια
εαυτών δαπάνη, έδωκε δέ δια τούτου άφορμήν εις
νέαν έπισκόπησιν τοΟ λίθου, όστις φαίνεται ακόμη
παρέχων αμυδρά ίχνη τοΟ Σ, άλλ' ούχί και μετά
πάσης άσφαλείας. Ή άνάγνωσις παρ' αντών εϊνε
και καθ' έαυτήν εύλογος, διά δέ τήν φθοράν του
λίθου έκεΐ και άλλως πιθανή. Περί τών τύποιν
αντον[ών), έαντοϋ(ών) και της συχνότητος έκατέρου
έν ταΐς άττικαΐς έπιγραφαΐς ΐδέ ΜβϊδίΘΐΊι&ηδ -
8ο1ι\νγζβι·, ΟΓδίηιη&Ι,ϊΙί σ. 153 κέ.' έν τοις μεταξύ
τοΟ 300 και 30 π. Χρ. χρόνοις ή αναλογία του
τύπου έαντ. πρός τον αντ. εινε ώς 100:7. Πρός
τούτοις εις τά ανωτέρω στήλ. / σημ. 3 και στήλ. 9
σημ. 3 περί τών έν Αθήναις νομοθετών καθ' όλου
και τών σωζόμενων αττικών νόμων του 4ου αιώνος
είρημένα άνάγκη νά προστεθη ό έν Έφημ. Άρχ.
1900 σ. 91 ύπό του* Δραγάτση τό πρώτον έκδο-
θείς έκ Πειραιώς νόμος, περί οδ άριστα διέλαβεν
Ό ΡοιιοαΓί έν «Τουι-παΐ άβΒ 8&ν&ηΐ8 1902,177-
193. 233-245, ϋηβ Ιοϊ αΙΙίΘηϊβηηβ άιι ΙλΓβ 81-
θοΙθ. Έν τώ νόμω έκείνω στ. 2 άπαντα πλήρης
και ή φράσις δεδόχΰαι τοις νομο&έταις, ήτις έν
μέρει και έν τώ ήμετέρω νόμω στίχ. 6/7 άνεπλη-
ρώθη.Έν τέλει μνημονεύω ότι ό Ρουο&ιΊ αύτ. σ.
186 συμπληροϊ έν τώ Αυκουργείω νόμω ΙΟ- II
162, 14 νομο\ϋ·ετών έ'δρα], ενθα ό δοίιοβίΐ (πρβ.
ανωτέρω σ. 10 και σημ. 1) γράφει νομοΐϋ'έται].
Γ. Π. Οικονόμος.
Εξεδόθη (τεϋχος 1°ν καλ 2ον) ττ} 16ϊΐ όκτωβρίου 1910.
Έτνπ. 13.10.10.