DOI Artikel:
Keramopulos, Antōnios D.: Mykēnaïkoi taphoi en Aiginēi kai en Thēbais
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0106
191 Μυκηναϊκοί τάφκ: α) εν ΑΙγίντ}· νπό Ά. Δ. Κεραμοπούλλον. 192
Κ'. 39-41. Φίάλαι μετά προχοΐδος μό- 50. Τψ.0Ί12 μετά καταπίπτοντος.άπο της
νωτοι προς άντλησιν και χύσιν. κεφαλή; όπισθεν πλοκάμου,
α. Πηλός ώ'/ρέρυθρος (πρβλ. 2, 35, 36), λαβή Τάφος Β . Ο δεύτερος ανασκαφείς θάλαμος
κάθετος μη ύπερέ/ουσα των χειλέων. είχε πλάτος 275 και μήκος 2'50. Το ρηθέν περί
39. Τψ. 0Ό66. Κόσμημα ώς το 36. πης στέγης τοΰ πρώτου τάφου ισχύει και περί της
40. "Τψ. 0 047.. Κόσμημα τόξα ώς το προ- του δευτέρου, ήτις νυν μετά τάς έπιγενομένας άπο-
ηγούμενον άλλα μή Εφαπτόμενα. πτοήσεις ευρέθη είς ύψος 190 άπό τοΰ δαπέδου,
β. 41. Πίν. 5 άρ. 12. Πηλός ώ/ρέρυθρος λευ- άλλ' δτε δεν εί/εν ακόμη βλαβή, άπεΐ'χεν άπό τοΰ
κάζων (ποβ. 37). Ρίι, ΧΓ,,Τν, 103, Τψ. μέ- δαπέδου ούχί όλιγώτερον του 1 "40, διότι εις τοΰτο
γρι των '/ειλέων 0 05, μέχρι της κορυφής το ύφος κατά τάς γωνίας είνε τά ίχνη της αρχικής
της λαβής 0Ό97. επιφανείας αυτής. Εις το δεςΊον τοίχωμα ήσαν δύο
Λ. 42-44. Κυαθίσ/.οι μόνωτοι. μικρά σκάμματα (0 13χ0Ί0) ό'μοια περίπου προς
42. "Τψ. 0 051. Πηλός ώ'/ροπράσινος Ρίι, τάς βαθμίδας των φρεατοειδών τάφων, άπέ/οντα
ΧΪΛΥ, 98. άπ άλλήλων ΟΉΟ άπο δε τοΰ δαπέδου τοΰ τάφου
43. Τψ. 0 041. Πηλός ώ/ρέρυθρος ΡΙ,, 0'50, 0 70. Τά σκάμματα ταΰτα ίσως έ/ρησί-
ΧΓ,ΐν, 98. μευον προς έναπάθεσιν φωτιστικής τίνος λυ/νίας
44. Τψ. 0Ό38. Πηλός μέλας (ΒαοοΚβΓο) αναγκαίας κατά τάς ταφάς ή την όρυξιν τοΰ τάφου.
ΡΕ, ΧΙ-ιΐν, 97. Δέκα και οκτώ νεκροί ήσαν τεθαμμένοι έν τω
Μ. 45-47. Αοπάδες δίωτοι βαθεϊαι. Πη- τάα>ω τούτω Τέσσαρες βόθροι ήσαν έν τω δαπέδω,
λός ώ/ρέρυθρος λευκάζων (πρβλ. 37). ών οί τρεις μείζονες" Ό μέγιστος εϊ/ε μήκ. 0 Β5,
Ρ Γ,, ΧΓ.ΐν, 78. Τοΰ 45 ύψ. 0Ί39- τοΰ πλ. 0'42, βάθ. 0-30, ό δέ ελάχιστος είχε μήκ.
46 υψ. 0-135- τοΰ 47 ύψ. 0-12 (έντός 0-40, πλ. 0:30 και βάθ. 0 20 και περιείχε συνε-
μελαμβαφές). σφιγμένα τέσσαρα άκέραια σαθρά κρανία παιδιών,
Ν. 48-50. Είδά>λια μυκηναϊκά. λείψανα τινα άλλων οστών, μίαν μικράν ψηφίδα
48. 'Ύψ. 0Ί17. Φορεί περιδέραιον οιά κοκ- κυκλικήν ήλέκτρου σαθράν και δύο ετέρας ρομβο-
κίδων δεδηλωμένον. ειδεΐς (είκ. 5, δ, β) σαθράς επίσης, εκ μάζης. Οί βα-
49. Τψ. 0-15 (Είκ. 4). Χείρες ώς πτέρυ-
α β γ
δ ε ζ η
Είκα>ν Ο. Σφονδνλια, χάίδραί. κογχνλιον.
θύτεροι ούτοι ταφίσκοι πρέπει νά ύποτεθώσι κεκα-
λυμμένοι διά '/ωμάτων, ώς οί τοΰ πρώτου τάφου,
επειδή υπεράνω αυτών ήσαν άλλοι σκελετοί μή
ΕΙκών 4. Είδώλιον μνκηναϊκόν. γννη φέρουσα βρέφος. συγ/εόμενοι μετά τών έν έ/.άστω βάθρω άστών,
άτε δια/ω ρ ιζό μεν ο ι διά /ωματίνου στρώματος. Δύο
γες, βρέφος έπί τοΰ στήθους παρά τον άρι- νεκ?0ι το0'δαπέδου ειχον άνά εν εύτελές μολύβδινον
στερον μαστάνι. . , _
©ηβών.— Ανάλογος προς τά οιονεί πτερυγοφόρα ειδώλια ταύτα εινε
1 Πρβ. Τσούνταν Άρχ.'Εφ. 1888,170, πίν. Θ'. είκ. 16. Μνκή- -αράστασις έκ Σύρου προϊστοριχων χρόνων έν '^4ρχ. '£Ίρ· Ί 23 έ?.
ναι, 158. 8θ1ΐυο1ΐΙΐ31·(1(;, ε. ά. 332. "Ετερα μετά βρέφους ειδώλια ~<ν. 10,1 (Τβούντας), είδώλιον δέ μετά βρέφους έν ζω χόλπω Προϊπτ.
απόχεινται δυο μεν έν τιΤ> μουσείο) της Αϊγίνης, εν δέ έν τω μουσεί άκροπ. πίν. 13.
Έτνπ. 1.11.10
Κ'. 39-41. Φίάλαι μετά προχοΐδος μό- 50. Τψ.0Ί12 μετά καταπίπτοντος.άπο της
νωτοι προς άντλησιν και χύσιν. κεφαλή; όπισθεν πλοκάμου,
α. Πηλός ώ'/ρέρυθρος (πρβλ. 2, 35, 36), λαβή Τάφος Β . Ο δεύτερος ανασκαφείς θάλαμος
κάθετος μη ύπερέ/ουσα των χειλέων. είχε πλάτος 275 και μήκος 2'50. Το ρηθέν περί
39. Τψ. 0Ό66. Κόσμημα ώς το 36. πης στέγης τοΰ πρώτου τάφου ισχύει και περί της
40. "Τψ. 0 047.. Κόσμημα τόξα ώς το προ- του δευτέρου, ήτις νυν μετά τάς έπιγενομένας άπο-
ηγούμενον άλλα μή Εφαπτόμενα. πτοήσεις ευρέθη είς ύψος 190 άπό τοΰ δαπέδου,
β. 41. Πίν. 5 άρ. 12. Πηλός ώ/ρέρυθρος λευ- άλλ' δτε δεν εί/εν ακόμη βλαβή, άπεΐ'χεν άπό τοΰ
κάζων (ποβ. 37). Ρίι, ΧΓ,,Τν, 103, Τψ. μέ- δαπέδου ούχί όλιγώτερον του 1 "40, διότι εις τοΰτο
γρι των '/ειλέων 0 05, μέχρι της κορυφής το ύφος κατά τάς γωνίας είνε τά ίχνη της αρχικής
της λαβής 0Ό97. επιφανείας αυτής. Εις το δεςΊον τοίχωμα ήσαν δύο
Λ. 42-44. Κυαθίσ/.οι μόνωτοι. μικρά σκάμματα (0 13χ0Ί0) ό'μοια περίπου προς
42. "Τψ. 0 051. Πηλός ώ'/ροπράσινος Ρίι, τάς βαθμίδας των φρεατοειδών τάφων, άπέ/οντα
ΧΪΛΥ, 98. άπ άλλήλων ΟΉΟ άπο δε τοΰ δαπέδου τοΰ τάφου
43. Τψ. 0 041. Πηλός ώ/ρέρυθρος ΡΙ,, 0'50, 0 70. Τά σκάμματα ταΰτα ίσως έ/ρησί-
ΧΓ,ΐν, 98. μευον προς έναπάθεσιν φωτιστικής τίνος λυ/νίας
44. Τψ. 0Ό38. Πηλός μέλας (ΒαοοΚβΓο) αναγκαίας κατά τάς ταφάς ή την όρυξιν τοΰ τάφου.
ΡΕ, ΧΙ-ιΐν, 97. Δέκα και οκτώ νεκροί ήσαν τεθαμμένοι έν τω
Μ. 45-47. Αοπάδες δίωτοι βαθεϊαι. Πη- τάα>ω τούτω Τέσσαρες βόθροι ήσαν έν τω δαπέδω,
λός ώ/ρέρυθρος λευκάζων (πρβλ. 37). ών οί τρεις μείζονες" Ό μέγιστος εϊ/ε μήκ. 0 Β5,
Ρ Γ,, ΧΓ.ΐν, 78. Τοΰ 45 ύψ. 0Ί39- τοΰ πλ. 0'42, βάθ. 0-30, ό δέ ελάχιστος είχε μήκ.
46 υψ. 0-135- τοΰ 47 ύψ. 0-12 (έντός 0-40, πλ. 0:30 και βάθ. 0 20 και περιείχε συνε-
μελαμβαφές). σφιγμένα τέσσαρα άκέραια σαθρά κρανία παιδιών,
Ν. 48-50. Είδά>λια μυκηναϊκά. λείψανα τινα άλλων οστών, μίαν μικράν ψηφίδα
48. 'Ύψ. 0Ί17. Φορεί περιδέραιον οιά κοκ- κυκλικήν ήλέκτρου σαθράν και δύο ετέρας ρομβο-
κίδων δεδηλωμένον. ειδεΐς (είκ. 5, δ, β) σαθράς επίσης, εκ μάζης. Οί βα-
49. Τψ. 0-15 (Είκ. 4). Χείρες ώς πτέρυ-
α β γ
δ ε ζ η
Είκα>ν Ο. Σφονδνλια, χάίδραί. κογχνλιον.
θύτεροι ούτοι ταφίσκοι πρέπει νά ύποτεθώσι κεκα-
λυμμένοι διά '/ωμάτων, ώς οί τοΰ πρώτου τάφου,
επειδή υπεράνω αυτών ήσαν άλλοι σκελετοί μή
ΕΙκών 4. Είδώλιον μνκηναϊκόν. γννη φέρουσα βρέφος. συγ/εόμενοι μετά τών έν έ/.άστω βάθρω άστών,
άτε δια/ω ρ ιζό μεν ο ι διά /ωματίνου στρώματος. Δύο
γες, βρέφος έπί τοΰ στήθους παρά τον άρι- νεκ?0ι το0'δαπέδου ειχον άνά εν εύτελές μολύβδινον
στερον μαστάνι. . , _
©ηβών.— Ανάλογος προς τά οιονεί πτερυγοφόρα ειδώλια ταύτα εινε
1 Πρβ. Τσούνταν Άρχ.'Εφ. 1888,170, πίν. Θ'. είκ. 16. Μνκή- -αράστασις έκ Σύρου προϊστοριχων χρόνων έν '^4ρχ. '£Ίρ· Ί 23 έ?.
ναι, 158. 8θ1ΐυο1ΐΙΐ31·(1(;, ε. ά. 332. "Ετερα μετά βρέφους ειδώλια ~<ν. 10,1 (Τβούντας), είδώλιον δέ μετά βρέφους έν ζω χόλπω Προϊπτ.
απόχεινται δυο μεν έν τιΤ> μουσείο) της Αϊγίνης, εν δέ έν τω μουσεί άκροπ. πίν. 13.
Έτνπ. 1.11.10