Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1910)

219

Μυκηναϊκοί τάφοι: β) έν θήβαις' νπο Ά. Α. Κεραμοποΰλλου.

220

αίχμαι βελών 1 μετά των λειψάνων ένδς έγχεϊρι- 6) Είκ. 12, π, ρ, ο. "Εξ ψηφίδες χρυσαΐ έπιμή-

δίου ή ξίφους μορφής συνήθους έν τοις καθέτοις κεις (μήκ. 0Ό15) εκ δυο λεπτοτάτων ελασμάτων

βασιλικοΐς τάφοις των Μυκηνών. Άλλ' δ τάφος τά δύο έπιμήκη ήμίσεα έκαστης αποτελούντων,πλη-

τών Θηβών ήτο σεσυλημένος, ώστε δεν δυνάμεθα ρεις έντδς δια σκληράς μέλαινης μάζης διάτρητου,

ασφαλώς νά ίσχυρισθώμεν, ούτε δτι άντιφάσκει Διανοιχθείσης μιας τυχαίως, εύρέθη έν τη οπή, τη

προς την άνωτέρω παρατήρησιν τοΟ Τσούντα ουτε διηκούση δια της μέλαινης μάζης, λείψανον κλω-

δτι δεν θα είχέ ποτε και τάς άλλας ένδείξεις πλού- στης έκ δύο λεπτότερων νημάτων συγκεκλωσμένης,

του παραπλήσιου προς τους τάφους της Πύλου. ήτις δεν ήτο μαλλίνη άλλ'έξ ύλης έχούτης λεπτο-

2) Έξ ψηφίδες διάτρητοι άμεθύστου λίθου, ών τέρας τρίχας ή ίνας. Τελειότερα έξέτασις δεν έγέ-
τέσσαρες σφαιροειδεΐς είκ. 12 μ (μέγιστον πάχος νετο, του λειψάνου τούτου έξαφανισθέντος, άλλ'είνε
ΟΌ07-0Ό1' μία φέρει και έτέραν δπήν μή κει- τούτο ίκανδν νά μαρτυρήση, δ'τι ούδεμία άτελής ή
μένην κατά τήν διάμετρον ακριβώς -και διά τούτο τελεία καΟσις του νεκρού έγένετο, διότι τδ περι-
βεβυσμένην χαλκώ είκ. 12, ι), μία κυλινδροειδής δέραιον ή δ όρμος θά διελύετο ύπδ του πυρδς και
είκ. 12, λ (μήκ. 0Ό14) και μία σταγονοειδής είκ. δεν θά έτήρουν τά μέρη αύτου τήν παρά τον λαιμδν
12, κ (μήκ. 0-02) 2. άρχικήν θέσιν Κ

3) Είκ. 12, $ Μία ψηφίς σφαιρική διάτρητος έκ 7) Είκ. 12, ο- Μία μικρά σπείρα χρυσή έκ λε-

πτοί» σύρματος ώς ή

β 7 δ ε ζ ν 1 , ν '

ποοσπε^υκυια εις το εκ

Γ 7

Μυκηνών προερχόμενον
κρανίον τδ φυλασσόμε-
νον έν τω 'Εθνικω μου-
σείω έν Αθήναις 2■

8) Μία μεγάλη, εύ-
θρυπτοςνΟν, ψηφ'ις ήλε-
κτρου φακοειδής διάτρη-
τος έν τώ μέσω της ευ-
ρείας έπιφανείας. Με-
γάλη διάμ. 0-025.

9) Τριακόσιαι περί-

& ι κ λ μ που ψηφίδες έξ ύαλω-

ν ξ ο π ρ α ^ , ' , ,

Είκών 12. Μικρά ευρήματα μυκηναϊκού τάφου. 00υ? ωχροπρασίνης ως

επί τδ πλείστον μάζης

πυρο^που άνθρακίου (Οτ&η&ίρβιΊβ)" μέγιστον πάχ. έν είδει κρίκου κυοίως άλλα και άλλων σχημάτων

0Ό04. · συνήθων είκ. 12, β-η (τδ ζ και η εινε μία ψηφίς

4) Δύο πλακώδεις διάτρητοι έκ στεατίτου λίθου έν δυσι θραύσμασιν). Είκ. 13, β εινε σκληροτέρας
ψηφίδες, ών ή έτερα (είκ. 13, δ) μήκ. 0Ό32, πλ. υλης. Πλεΐσται τών εξ ύαλώδους μάζης εινε κα-
θ.022 και πάχ. 0Ό08, ή δ' έτερα (είκ. 13, τεστραμμέναι. Εις τινας τούτων (ώς και εις τήν
μήκ. 0Ό11, πλ. 0"0.1, πάχ. 0 004. έξ ήλεκτρου άρ. 8) ήσαν προσκεκολλημένα έλά-

5) Είκ. 12, ξ. Μία σφαιροειοης (διαμ.0.01) ψη- χιστα λείψανα ύφάσματος Ιξαφανισθέντα. Μία εινε
φις χρυσή κοίλη κε/οσμημένη έκτδς κατ έργασίαν φακοειδής φέρουσα επί της ετέρας πλατείας έπιφα-
κοκκιδωτήν (θΓ3ηα1&ϋοη) 3. νείας εγγλυφον πτηνδν πετόμενον (είκ. 14)3.

1 ΑίΙιβη Μίίί. 1909, σ. 292. ' Πρβ. χαί Τσούνταν Προϊοτ. ακροπόλεις 130 έξ.

2 Ποδ. Άρχ.'Εφ. 1906, 237 είκ. 15, Μοηητη αηΐ. 1904,731 2 81&Ϊ3 ΟοΙΙ. ηινββη. 2902.

€ικ. 27. 8 Περί της ίν "Ελλάδι κατασκευής τών έξ υαλώδους μάζης χοσμη-

3 Περί της εργασίας ταύτης δρα Τσούνταν Άρχ.'Εφ. 1897, 124 μάτων ορα Τσούνταν Άρχ. Έφ. 1897, 99 έξ. Μυκηναι 74' πρβ.

έξ. Εν3Π8. Ονβί. ρίοΐο^τα^ 109. ^8 1904, 328.

•

οι